ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คนน่ารัก ไม่จำเป็นต้องเหงา 1/2
"เวนี้ใ่ป่ะ" ผมถามื่อเธอบ้า
เธอทิ้้อนส้อม และเี้ยวเศษอาหารในปาให้หม่อนะอบ"ใ่ สวยป่ะ"
อ์รวมแล้ว เธอ็น่าะสูั170 สำหรับผู้หิสมัยนี้็ใ่ไ้ทีเียว เธอผอม ผมถัเปีย้านึ ใบหน้ารูปไ่ แววา็วนมอ "น่ารัมาว่า"
"ประป่ะเนี้ย"
"็แล้วแ่ะิละัน" ผมเยหน้ามอเธอ
"อะไร"
"มีเศษ้าวิอยู่ที่ปาอะ"
"ไหนอ่ะ" เธอเอามือมาเี่ยๆ แ่เี่ยไม่โนสัที ผมเลยเอื้อมมือมาเี่ยให้ เธอหันมามอผม ผมลับหลบหน้าหนีะั้น อะไรัน ผมไม่ไ้ิไระเธอัหน่อย ผมำเป็น้อสบาเธอรึเปล่า ผมึพานเอลับมาทำาน่อ
"ินเสร็แล้ว ็เอาไปเ็บ้วย...." เะอยัมอผมอยู่แ่มอ้วยสายาที่อบอุ่นีเหลือเิน ไม่เยมีใรมอผมแบบนี้มา่อน "มีอะไรหรอ" ผมถาม
"แู่ๆไป นาย็หล่อเหมือนันนะ"
"ไม่นานั้นหรอ"ผมเอามือเาหัวว่าัวเอมีีะเารไหน
"เียนอะไรอยู่หรอ" เธอถาม "ารบ้านหรอ"
"เปล่าหรอ" ผมอบพลายื่นระาษให้เธอู "ั้นิอยู่ว่าะลมรมอะไรี พอีรอประวัิส่วนัวอยู่หน่ะ" เธอหยิบใบามือผมไปู
"มรมหรอ"
"เธอพึ่ย้ายมาใ่ไหมล่ะ ะเอาใบสมัรมรม้อไปเอาที่ห้อิรรมนะ ถ้าเธอไม่ลหน่ะ มีหวัิมผ.เลยนะ"
เธอืนใบสมัรลับมาให้ผมเียน่อ "แล้วโ้ะอยู่มรมไรอ่ะ"
"ั้นว่าะไปลสมัร มรมละรเวทีอ่ะ"
"โห เห้ย....อยู่้วยไ้ม่ะ ั้นอบารแสเหมือนัน"
"หรอ ไม่เห็นะรู้"
ริ้
"สัาเือนว่าอีสิบนาทีะหมาบพัแล้ว ึ้นห้อันเถอะ" ผมเือนเธอ
"แ่เห็นเมื่อเ้ามีเพื่อนบอว่ารูไม่อยู่อ่ะ ั้นไ้ยินมา"
"เธอไม่ใ่แนนโน๊ะใ่ป่าว"
"แนนโน๊ะอะไร"
"็ พยามะล่อใ้ั้นให้ทำผิ แล้ว็ะสมน้ำหน้าในสิ่ที่ั้นทำลไปอะิ"
"บ้าเหรอ" เธอเอามือีผม "ั้นไม่ไ้อำนะ"
"ริสิ! เธอเป็นเ็ใหม่นี่หน่า" ผมพยายามวนประสาทเธอ อนเธอโมโห็น่ารัีแฮะ
"ไอนบ้าละร" เธอ่าพลาี้หน้าผม
"มันเป็นีรี่ย์่ะ เรียให้ถู้วย" ผมยิ้มวนๆใส่เธอ "ไปล่ะ" ผมรีบเินหนีเธอ่อนเธอะเอามือฟาหน้าผม
"เห้ย โ้ ลับมานี่เลยนะ"เธอเ็บระเป๋าแล้ววิ่ามมาหวัะเอาืนผมไม่รอ้าใส่เียร์หมาึ้นห้อ่อนเลย
"แน่ริ็ามให้ทันี้"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น