ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : {1}โลกทั้งใบ❤;first time
{อ1เม้น1ำลัใ } ♥ت
แบฮยอนเินอเ้ามาในบ้านอย่าลัววามผิเมื่อเห็นไฟในห้อรับแยัเปิอยู่พร้อมับเสียผู้ให่ายหิสอนำลัุย้นอย่าเป็นธรรมาิ
ถอนหายใออมาเฮือให่ นี่เา้อโนุอีแน่ๆเลย
แม้อนนี้เาะโึ้นเยอะแล้วแ่ม๊า็มัะพูู่เาราวับว่าเาเป็นเ็เสมอว่าเาน่ะื้ออบหนีออไป้านอถูับไปายึ้นมาไม่ไ้ลับบ้านมาเอหน้าพ่อับแม่อีแน่แ่ะทำไไ้ล่ะ็เาหิวนี่แลเา็โพอที่ะูแลัวเอไ้แล้ว้วยไม่เ้าใม๊าเลยริๆทำไมะ้อุ้วยเห็นเายัเป็นเ็ัวเล็ๆอยู่รึไัน
"แบฮยอนม๊าบอแล้วใ่ไหมว่าอย่าออไป้านออนึๆ"เสียที่แบฮยอนุ้นเยอยู่ทุวันถูส่ออมาเมื่อเ้าอเสียหันมาเอลูรัอนเอำลัย่อึ้นบ้านราวับโร
"โถ่ม๊าแบอุส่าแอบย่อึ้นบรรไแล้วนะเนี้ยอีนินึ็ะแอบึ้นไ้แล้วเนี้ยม๊ารีบหันมาทำไมเล้า"แบฮยอนบ่นอุบอิบออมาพร้อมยิ้มอย่าไม่รู้สึผิ
"เ้าแบนิม๊าอยาะีเราริๆเลยเมื่อไหร่ะเปลี่ยนไอ้นิสัยแอบออไป้านอนเียวเนี้ยมันอันรายนะ"ผู้เป็นแม่บ่นออมาพร้อมส่ายหัวให้ับวามื้อออีนเาล่ะปวหัวริๆไม่มีวันไหนเลยที่ลูัวีอเาะไม่แอบออไป้านอ โนนานี้แล้วยัะินนมพวนี้อี เห้อ เาละเหนื่อยใ
"นว่าแม่ะยร้านนมมาายในบ้านเราอ่ะ"แบฮยอนเถียออมาพร้อมเินเ้าไปอผู้เป็นพ่ออัวเออย่าอออ้อน
ทำเอาุนายบยอนอที่ะเอ็นูไม่ไ้เมื่อลูัวแสบอนเอมัะหานปป้อแบบนี้ลอ
"ไม่้อไปอ้อนปะป๊าเลยนะเ้าแบ"ุนายบยอนพูออมาพร้อม้อมอลูายอนเอที่ส่สายาน่าสสารมาให้
"เห้อ..แม่ล่ะเบื่อเราริๆเลย่อไปนี้ะออไปไหน็บอัน่อนสิออไปนเียวมันอันราย"ผู้เป็นแม่พูออมาอย่าใอ่อนทำเอาแบฮยอนยิ้มว้าออมาอย่าสใสพร้อมเินเ้าไปแสวามรัอย่าอออ้อน
"แบโแล้วนะม๊าทำเหมือนแบยัเ็อยู่ไ้"แบฮยอนพูออมา
"เราเ็เสมอนั้นแหละในสายาม๊าเา"ุท่านบยอนพูออมา
"ไปๆไปนอนไ้แล้วพรุ่นี้้อไปโรเรียนไม่ใ่หรอเรา"ม๊าอแบฮยอนพูออมาพร้อมลูบศีรษะลูบายัวเออย่าแผ้วเบา
"้าบป๋ม ฝันีนะรับรัป๊าับม๊านะ"แบฮยอนพูเสร็็รีบวิ่ึ้นบรรไไปทันทีทำเอาผู้เป็นแม่ะโนห้าม้วยวามเป็นห่ว
"ป๊าาาแบสายแล้วรีบไปเร็วๆ"แบฮยอนรีบลบรรไลมาพร้อมะโนเรียป๊าอนเอทันทีมอูนาฬิาที่อนนี้เ็โมะรึ่แล้วายแน่ๆนัลู่หานับยอูไว้ถ้าไปสายโนพวมัน่าแน่ๆ
"แบฮยอนม๊าบอแล้วใ่ไหมว่าอย่านอนึเป็นไ"เสียอุนายแบฮยอนส่ออมาาห้อรัวเาไ้ไม่ยาว่าท่านะำลัทำอาหารเ้าอยู่
"โถ่ม๊า็มันนอนไม่หลับอ่ะ"แบฮยอนพูออมาพร้อมเินไปรับแนวิามือผู้เป็นแม่อนที่เินเอามาให้
"ไปๆรีบไม่ใ่หรือไ"ุท่านบยอนพูออมาพร้อมลุาโ๊ะรับประทานอาหารทันที
"ม๊าั้นแบไปแล้วนะ เอันอนเย็น"แบฮยอนพูึ้นเินเ้าไปหอมแ้มมารานเอพร้อมรีบเินามผู้เป็นพ่อไปทันที
"่อยๆไปนะะ"ุนายแบฮยอนเินามออมาพร้อมพูึ้นอย่าเป็นห่วปนวามแปลใเมื่อเห็นี้ที่อสวยอลูายัวเอแทนที่ะเป็นัวบีแ่มันลับเป็นัวีไปะั้น
"วันนี้เรามีแรีบลับบ้านนะ"ึ้นรถมาไ้ไม่นานผู้เป็นพ่อ็เอ่ยปาออมา
"หือใรหรอรับ"แบฮยอนที่อนนี้ำลัทานนมปัอย่าอร่อยเอ่ยถามออมาอย่าสสัย
"เพื่อนแม่ที่เาไปอยู่อเมริาเาลับมาแล้ววันนี้แม่เลยวนเามาที่บ้านไม่รู้เราะำไ้ไหมแ่เมื่ออนเราเ็ๆเรา็เยไปเล่นับลูายเา"ผู้เป็นพ่อพูออมาเพื่อลายวามสสัยให้ลูอนเอ
"แบำไม่เห็นไ้เลย"แบฮยอนพูออมาพร้อมัแนวิำโ
"เราำไ้สิแปลเาไปั้แ่เรายัเล็อยู่เลย"นเป็นพ่อพูออมาอย่ารู้ทัน
"ั้นเลิเรียนแล้วเี๋ยวแบะรีบลับแล้วันนะรับ"แบฮยอนพูออมาพร้อมหันไปยิ้มับบิานเออย่าสสัย
"มาสายอีามเย"เสียใสอยอูพูออมาอย่าปลับนิสัยอเพื่อนัวีอนเอ
"โทษทีื่นสายไปหน่อย"แบฮยอนพูออมาพร้อมทิ้ัวลนั่้าๆลู่หาน
"แล้วยัไวันนี้ะไปูหนัันไหม"ลู่หานถามออมาพร้อมสายาที่ับ้ออยู่ในโทรศัพท์
"ไปไม่ไ้แล้ว"แบฮยอนพูออมา
"อ่าวทำไม"
"็ป๊าบอว่าเพื่อนม๊าะมาหาวันนี้เลย้อรีบลับบ้าน"
"เออๆไม่เป็นไรไว้ไปันวันหลั็ไ้"ลู่หานพูออมาอย่าไม่ใส่ในั
"แล้วทำไมถึทำหน้าแบบนั้นล่ะ"ยอูถามออมาอย่าสสัยเมื่อเห็นเพื่อนอัวเอมีสีหน้าไม่สู้ีนั
"ือเพื่อนอแม่ที่ะมาวันนี้อ่ะป๊าบอว่าลูายเาเยมาเล่น้วยไแ่็แบบนี่็พยายามนึแล้วนะเว้ยว่าไปเล่นันอนไหนแ่มันทำไมนึไม่ออสัที"แบฮยอนพูออมา
"โอ้โหแบมึเลิิเหอะ มึิทั้วัน็ิไม่ออหรอ"ลู่หานพูออมาหลัาฟัประโยอเพื่อนัวเอบ
"เออนั้นิมึมันสมอปลาทอนานี้ิยัไ็ิไม่ออหรอ"ยอูส่ายหน้าให้ับเพื่อนอัวเอพร้อมพูึ้น
"อะไรเนี้ยู็ไม่ไ้นานั้นสัหน่อย"แบฮยอนพึมพัมออมาพร้อมมอเพื่อนนเออย่าาโทษ
"นี่มึยัะล้าพูอีหรอ วามทรำที่ผ่านมาอมึไม่ไ้ทำให้มึรู้เลยหรอว่ามึมันสมอปลาอแ่ไหน"ยอูพูออมาพร้อมิ้มหน้าผาอเพื่อนัวเอ
"มึพูถูใูมายอ"ลู่หานพูออมาพร้อมลั้นำับำพูอยอู
"โหพวมึอ่ะไ้ที็รุมูันเลยนะ็มันำไม่ไ้นี่หว่า"
"ไปๆึ้นเรียนันเถอะ ว่าแ่นี่มึำไ้ป่ะเนี้ยว่าเินไปทาไหน ให้นำไปมะ"ลู่หานพูแหย่แบฮยอนออมาพร้อมยยิ้มอย่าอบใ
"ลู่หาน!"
ารเรียนวันนี้บไป้วยีแบฮยอนรีบโทรหาปะป๊าพร้อมเินริ่มารอที่หน้ามหาลัยทันที
"รเวลาีนินึว่าะแอบหนีไปเที่ยวะแล้ว"ุนายบยอนพูออมาทันทีที่เห็นหน้าลูายหัวแ้วหัวแหวนอนเอ
"อะไรอม๊าแบไม่ไ้เป็นนแบบนั้นสัหน่อย"แบฮยอนพูออพร้อมยู่ปาอย่าน้อยใที่โนว่าแบบนั้น
"นั้นไมาพอีเลย"ุนายบยอนพูออมาพร้อม้อมอไปที่รั้วบ้านทำเอาแบฮยอนรีบมอามทันที
รถันให่เลี้ยวเ้ามา้อพร้อมประูที่่อยๆเปิออ
"ไม่ไ้เอันนานเลยนะ"เสียอุนายบยอนพูออมาทันทีที่ผู้หิในรถ้าวลมา
"สวัสีรับ"แบฮยอนพูออมาพร้อม้อมอเ้าไปในรถอย่าสนใ
"หนูแบหรอลูยิ่โยิ่น่ารันะเนี้ยเรา"ุนายปาร์พูึ้นพร้อมยิ้มให้อย่าเป็นมิร
"น่ารัอะไรันอ้วนนะเป็นหมูไ้อยู่แล้ว"ผู้เป็นแม่พูล้อแบฮยอนออมา
"ม๊า!"
"ายริ! นั้นเป็นาานสินะหล่อึ้นเยอะเลยนะลู"ุนายบยอนเอ่ยทัออมาเมื่อเห็นเ็ผู้ายร่าสูให่ำลั้าวลารถมา
"นี่แหละานยอลลูายันเอ"ุนายปาร์พูออมาอย่าภาภูมิใ
"สวัสีรับุน้า"เสียทุ้มถูส่ออมาานัวสูใบหน้ามที่อนนี้ลายเป็นุรวมสายาอแบฮยอน
ื่อานยอลหรอ...ุ้นๆเหมือนเยเอที่ไหนเลยแ่นึยัไ็นึไม่ออ •ㅅ•
หนูไม่ไ้ลืมสัหน่อยหนูแ่ำไม่ไ้ •ㅅ•
รอิามัน้วยนะฮับบ
#โลทั้ใบCB
{ Please cheer for me } ♥ت
ยัไม่ไ้รวำผิับบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น