คลังเก็บใบสมัคร (ดูได้ แต่ว่าอย่าลอกกันเลยน้า)

ลำดับตอนที่ #19 : ♥ ใบสมัคร The Reality Love ., Season 2

♥ ใบสมัคร The Reality Love ., Season 2  

1.ข้อมูลทั่วไป★

รูปตัวละคร :  Kim Hyung Jun - SS501

http://image.dek-d.com/23/950834/103053301
http://image.dek-d.com/23/950834/103053299
http://image.dek-d.com/23/950834/103053303
http://image.dek-d.com/23/950834/103053293
http://image.dek-d.com/23/950834/103053239
http://image.dek-d.com/23/950834/103053237
http://image.dek-d.com/23/950834/103053270
http://image.dek-d.com/23/950834/103053236
ชื่อเล่น: เวฟ

เพศ: ชาย

ความสูง น้ำหนัก : 181 /64

วัน เดือน ปี เกิด: 03 08 1989

อายุ: 21

การศึกษา: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปี 3

ครอบครัว: แม่เสียไปตั้งแต่ยังเป็นเด็ก มีพ่อที่เป็นเจ้าของโรงเรียนมัธยมชื่อดังใจกลางกรุงเทพ มีน้องชายหนึ่งคนชื่อวินเซิร์ฟ ครอบครัวของเขามีทั้งคนใช้ คนสวน พ่อครัว แม่บ้าน สิ่งอำนวยความสะดวกมีครบไม่มีขาดเหลืออะไร เรื่องการให้ความรักของพ่อก็พอทำใจได้ในฐานะพ่อที่เลี้ยงลูกชายสองคนขึ้นมาเอง ถึงจะงานยุ่งแต่พอมีเวลาก็จะมากินข้าวด้วยกัน อาจคุยกันบ้าง พ่อหมายหมั้นปั้นมือให้ลูกชายคนโตไปสืบทอดกิจการเป็นเจ้าของโรงเรียนควบที่นั่งอาจารย์ใหญ่ ซึ่งเวฟเองก็ไม่ขัดข้อง เพราะสำหรับเขาที่ไม่ว่าจับอะไรก็ทำได้ดีไปหมด ทุกอย่างมันก็เหมือนๆกันนั่นล่ะ

ที่อยู่: ประเทศไทย กรุงเทพมหานคร

ความสามารถพิเศษ: อะไรที่คุณเรียกมันว่าพิเศษล่ะครับ ผมทำได้ทุกอย่าง ทำอาหาร เล่นเครื่องดนตรี ร้องเพลง ศิลปะการต่อสู้ ยิงปืน แข่งรถ ปีนเขา เล่นสกี บังคับเรือใบ ขี่ม้า จัดดอกไม้ ชงชา เต้นรำ แสดงละคร ผมพูดได้สี่ภาษา ไทย อังกฤษ จีน เยอรมัน ผมไม่รู้ว่าพูดครบหรือเปล่า แต่คุณตอบผมได้หรือยังว่าความสามารถพิเศษที่คุณว่าน่ะ มันพิเศษยังไง ก็ไม่ว่าผมจะทำอะไรมันก็ราบรื่นไปซะหมดนี่นะ

บุคคลที่เกี่ยวข้อง : (ในบ้าน T.R.L. - มี / ไม่มี) : มี เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าของ นาฬิกาวี 13

2.ข้อมูลอย่างละเอียด (สำหรับการเขียน)★

เกี่ยวกับตัวละคร: เขาเติบโตขึ้นมาบนพื้นฐานของการอยู่ด้วยตัวเอง เขาไม่รู้หรอกว่าครอบครัวอื่นที่ว่าอบอุ่นเป็นยังไง เพราะพ่อก็ส่งเงินให้ใช้ เวลากินอาหารด้วยกันทีไรก็ได้ฟังปรัชญาชีวิต สัจธรรมของโลก เขาเริ่มต้นอ่านหนังสือตั้งแต่อายุสามขวบ ถ้าจะถามว่าให้คนไม่เคยเข้าไปในห้องสมุดเขาไปหาหนังสือสักเล่มนึง คงต้องใช้เวลาสักครึ่งปีคงจะไม่เว่อร์จนเกินไป หนังสือที่ชื่นชอบคือหนังสือจิตวิทยา หนัวสือแนวฆาตกรรม หนังสือที่มีปริศนาซ่อนเงื่อนมากๆ และหนังสือพวกศาสนา สำหรับเวฟมีคนในโลกอยู่แค่สองประเภท คนที่เขามีผมประโยชน์ร่วมกัน คนจำพวกนี้เขาจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว เขาจะทำทุกอย่างอย่างใจเย็น และไม่ว่าจะมองจากมุมไหนผู้ชายคนนี้ก็เทพบุตรมาจุติชัดๆ ในเมื่อมีผลประโยชน์ร่วม เขาเองก็ไม่เห็นเหตุผลที่จะต้องมาเกี่ยงงานอะไรกันเลย ยุ่งยากเสียเปล่าๆ ส่วนจำพวกที่สอง คือพวกคนใกล้ตัว คนที่เขาเชื่อใจ ไว้ใจ และเขาเข้าใจคนพวกนี้ดีมากกว่าตัวพวกเขาเองเสียอีก คนประเภทนี้ถ้าไม่คิดจะหางานใส่ตัวก็อย่ามาหาเขาดีกว่า เพราะไม่อย่างงั้นจะได้งานกลับไปทำจนไม่ได้หายใจหายคออีกหายวัน ส่วนพวกที่ไม่กล่าวถึงก็คือพวกเพื่อนร่วมโลก จะอยู่ จะตาย มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ภายใต้รอยยิ้ม และท่าทางที่ดูดีเหมือนสุภาพบุรุษในฝัน เขากำลังทำให้ทุกๆคนรอบตัวเดินไปราวกับหมากที่ถูกเลือกสรรค์เอาไว้แล้ว เขารู้จักเลือกคน เขาดูคนเก่งเหมือนดูอัญมณี เขาเชื่อในกฏการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน ไม่มีใครทำดีโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แม้แต่พ่อแม่ก็ต้องการความรัก ความเคารพจากลูกๆ คนรักกันให้ของกันก็เพราะต้องการความรักกลับ เขากับน้องชาย ที่น้องชายเชื่อฟังก็เพราะต้องการ การดูแล เขากับนาฬิกา (วีสิบสาม) ที่เธอเชื่อเขา และช่วยงานเขาเสมอ ก็คงจะเป็นเพราะการรักษาความลับของเจ้าหล่อน ถ้าอย่างนั้นสำหรับเขาและคู่ก็คงจะเป็นสมบัติละมั้งที่โยงเขาไว้ด้วยกัน ที่คู่กัน ก็เพราะอยากมีความรักงี่เง่า ไม่ก็เงินนั่นล่ะ บอกไว้ได้เลยถึงเขาจะยิ้ม แต่ก็อย่าคิดล่ะว่าเขากำลังยิ้มให้คุณอยู่ เพราะบางทีเขาอาจกำลังยิ้มกับตัวเองอย่างเงียบๆก็ได้   

ชีวิต (อดีต): เป็นเด็กอัจฉริยะ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ทำได้ดีไปหมด ทำให้เพื่อนๆตีตัวออกห่าง แต่เขาก็ไม่แคร์หรอก เพื่อนมันไม่ได้สำคัญไปกว่าสิ่งที่เอาไว้ทำแก้เซงเวลาเหงา ในเมื่อเขามีหนังสือ จะสนเพื่อนไปทำไม เขายังยุ่งกับหนังสือใหม่ๆในห้องสมุดตัวเองไม่พออีกหรือ

ชีวิต (ปัจจุบัน): ศึกษาอยู่ในคณะนิเทศ ในมหาวิทยาลัยที่ใครๆก็ใฝ่ฝัน พร้อมทั้งเป็นผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่ (พ่อของเขา) ไปในตัวเพื่อศึกษางาน ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ไปกับการแสดง เพราะทุกคนเห็นว่าเขาหน้าตาดี และมีความสามารถพอๆกับดารา พร้อมจะเกิดในวงการบันเทิงได้เสมอ แต่สำหรับเวฟ เขากลับบอกปัดไปซะทุกครั้ง “ก็ที่ทุกคนแสดงกันอยู่ทุกวันมันยังไม่พออีกหรือไง ใส่หน้ากากเข้าหากันไม่พอต้องไปแสดงให้คนอื่นเห็นอะไรนักหนา” เขาคิดแบบนี้ เพราะงั้น ถ้าจะให้เขาไปช่วยงาน หรือถ่ายแบบเป็นครั้งคราวเขาก็ไม่ว่า สิ่งที่แลกมาคือประสบการณ์ และเงินตรา แต่ถ้าจะให้ไปเป็นดารา หรือนักร้องล่ะก็ พอเถอะ

ชีวิต (อนาคต): ก็แล้วแต่พ่อของเขาเถอะ ในเมื่อสิ่งที่พ่อให้เขามาเขายังคืนให้ในปริมาณที่ไม่เท่าเทียมกัน เขาก็ต้องคืนให้จนครบก่อน และค่อยคิดต่อว่าเขาจะทำอะไรต่อไปเพื่อตัวเองดี

จุดเด่น : ชื่อพูดหลักการและเหตุผล เกลียดการพูดเล่น เวลาคุยด้วยจะทำให้คนรอบข้างกดดัน (จะไม่เป็นกับคนที่มีผมประโยชน์ร่วม)

สีที่ชอบ: สีน้ำตาลอ่อน

สไตล์การแต่งตัว: เขามักจะใส่เสื้อเชิ้ต กางเกงถ้าไม่สแล๊ตก็กางเกงยีนส์แบรนด์ดัง การแต่งตัวทำให้คนดูดี แต่ส่วนใหญ่แล้วแม่บ้านส่วนตัวของเขาก็มีสไตล์พอจะจัดเสื้อผ้าดีๆขนาดที่เขาไม่ต้องเข้าไปในเขาวงกตเสื้อผ้า (ตู้เสื้อผ้าขนาดห้าสิบตารางวา) ของเขาเอง

อาหารที่ชอบ: อาหารที่รสชาติกลมกล่อม ส่วนใหญ่จะเป็นอาหารยุโรป

อาหารที่ไม่ชอบ / แพ้: เขาแพ้อาหารทะเลทุกชนิด และไม่ชอบทานอาหารรสจัด

สิ่งที่ชอบ: หนังสือ, รอยยิ้ม, หน้ากาก, การอยู่คนเดียว

สิ่งที่ไม่ชอบ: ความวุ่นวาย, คนร้องไห้, ตุ๊กตาที่ตาเหมือนคน, คนที่ชอบทำเป็นเข้าใจคนอื่น

สิ่งที่กลัว: เกิดมาเขายังไม่เคยกลัวอะไรเลย

สิ่งที่ทำให้ยิ้มได้: หน้าเหนื่อยหน่ายของน้องชาย, เวลาคนอื่นเดินไปตามความต้องการของเขา, คนที่มีความพยายามไม่ย่อท้อ, ท่าทางเหมือนคุณแม่ของนาฬิกา (วีสิบสาม เริลลิตี้เลิฟ)

ของสำคัญที่พกติดตัวเสมอ: โทรศัพท์ กับกระเป๋าสตางค์ไง - -*

เวลาที่ไม่สบายใจชอบทำอะไร: หนังอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว

คำพูดที่ชอบพูด: “เลิกทำเป็นคนดีแล้วก็บอกมาเถอะว่าที่ทำน่ะ ต้องการอะไร?” “...........ต้องการอะไรตอบแทน............?” “กฏการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม...........”

เหตุผลที่สมัคร The Reality Love คือ? : ฆ่าเวลา ไหนๆก็อยากจะรู้นักว่ารายการเดียวกับยัยนามันจะเป็นยังไง ถ้าติดผมจะเอาไปข่มซะหน่อย

3.ข้อมูลอื่นๆ (ตอบในสไตล์ของตัวละคร)★

สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณ: คุณชายจอมบงการ คุณไอสไตน์กลับชาติมาเกิด ซาตานในคราบเทพบุตร

คติประจำตัว: ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่ได้มาเปล่า เมื่อได้สิ่งนึงมา ก็ต้องเสียสิ่งนึงไปเป็นของธรรมดา

หากได้เป็นนักล่ารักสิ่งแรกที่จะทำคือ?: โทรบอกนาฬิกามั้ง ไม่ก็ไม่ทำอะไร

สเปคของ ชาย / หญิง ในฝัน? : ผมไม่อยากฝันหรอกครับ เพราะสำหรับผมแล้ว ในโลกนี้ไม่มีผู้หญิงในฝันของผมหรอก

คิดอย่างไรกับคำว่า “ความรัก” ?: ความรักคือสิ่งที่จับต้องไม่ได้ แต่น่ารำคาญที่สุดเท่าที่จะคิดได้ เอะอะก็อ้างความรัก น่าเบื่อนะครับว่ามั้ย

คุณจะเลือก? คนที่คุณรัก / คนที่รักคุณ  : เป็นคำถามที่ผมไม่คิดจะตอบครับ ในเมื่อใครจะรักผมก็ไม่เกี่ยวกับผม ผมจะรักใคร ผมยังนึกไม่ออกว่าคนอย่างผมจะรักใครได้ จะเลือกไปทำไม- -*

หากชนะการแข่งขัน คุณจะแต่งงานกับ เขา/เธอ จริงๆหรือไม่?  ไม่มีวัน ใครจะไปแต่งงานกับเพื่อนร่วมงานกันล่ะ

ถ้าแมลงสาบคือทูตความรัก คุณคิดว่า? : ไร้สาระ ใครจะคิดว่ามันเป็นก็ช่าง แต่ผมไม่

สมมุติคุณชนะ เราดันชิ่ง คุณจะ? : ในเมื่อเราให้ความตั้งใจ ให้ความเชื่อใจไป แล้วคุณทำแบบนี้มันก็คือการแลกเปลี่ยนที่ไม่เท่าเทียม ผมจะตามล่าคุณให้ถึงที่สุด แล้วอย่ามาร้องขอชีวิตก็แล้วกัน

คุณอยากจะบอกกับเอมพ์ตี้ว่า?: คุณให้ผมบอกคุณทุกอย่าง แต่คุณไม่บอกอะไรผมเลย คิดว่านั่นเท่าเทียมมากแล้วเหรอ? ทำไมถึงไม่หัดคิดถึงคนอื่น การเป็นคนเอาแต่ได้ทำให้กฏการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมสั่นคลอน คุณจะได้เจอผลของมันสักวันครับเอมพ์ (ยิ้ม)

4.สำหรับผู้ยื่นใบสมัคร★

1.ชื่อเล่น : น้ำหวาน (เจ้าเก่า)

2.อายุ : 17 (แก่เน๊าะ)

3.My.iD :  http://my.dek-d.com/ken12

4.E-Mail : the_leader-of-darkness@hotmail.com

5.อ่านกติกาแล้วใช่ไหมคะ? : อ่านแล้วค่ะ

6.เปิดโหวตเมื่อไหร่ พาเพื่อนมาโหวตกันเยอะๆนะคะ : แน่นอนจ้า

7.ขอบคุณที่มาเป็นส่วนหนึ่งของเรานะคะ : เช่นกันนะ จริงๆก็เป็นมานานแล้ว ออร์จังก็ยังน่ารักเหมือนเดิมนะเธอ (ชมใหญ่ๆ)