คลังเก็บใบสมัคร (ดูได้ แต่ว่าอย่าลอกกันเลยน้า)

ลำดับตอนที่ #6 : ฟอร์มนางเอกซองมิน

ฟอร์มนางเอกซองมิน สีชมพูอ่อน

ส่วนที่ 1 

ชื่อผู้สมัคร::น้ำหวานค่ะ
อายุอานาม::17แล้วค่ะปีนี้ (เศร้าใจ)
ยินดีที่ได้รู้จักนะ::เช่นกันค่ะ
มีอะไรอยากบอกมั้ย?::จะพยายามนะคะ เชียร์กันด้วยล่ะ^ ^(มากไปๆ)

ส่วนที่ 2

ชื่อตัวละคร(ชื่อไทย)::เนตรดาว กิตติเกษม
ชื่อเล่น:: ดาว
อายุ(17-20)::18
ฉายา::แม่บ้าน เด็กโข่ง ยัย(เจ๊)เป๋อ
บุคลิกภายนอก(ไม่ต่ำกว่า 2 บรรทัด)::เธอเป็นคนสวย ไม่ว่าจะเป็นเส้นผมสีดำยาว ดวงตาสีสำสนิท หรือปากเรียวบางที่มักจะยิ้มอยู่เป็นนิจ เคลื่อนไหวได้คล่องแคลว (สมกับเป็นแม่บ้าน) ทำอะไรเนี๊ยบไปหมดทุกอย่าง (แม่บ้านอีกนั่นแหละ) นอกจากเวลาแกล้งคน ที่ไม่เก่งเอาซะเลย

นิสัย(ไม่ต่ำกว่า 5 บรรทัด):: ชอบอยู่บ้าน ติดนิสัยชอบทำงานบ้านงานเรือนมาจากแม่ เลยทำเป็นหมดทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องทำอาหาร เธอไม่เป็น 2 รองใคร ร่าเริง เข้ากับคนง่าย มั่นใจในตัวเอง คิดยังไงก็พูดออกไปตรงๆ ไม่ชอบพูดอะไรอ้อมค้อม เป็นคนที่เจ็บแล้วจำ และสามารถเก็บรายละเอียดเรื่องที่โกรธได้นานมาก (แค้นฝังหุ่น) ชอบหาวิธีแก้เผ็ดแบบเด็ก ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีใครสามารถเลียนแบบเธอได้เลย (ข้าพเจ้าคนนึงที่ไม่อยากเลียนแบบ) เวลาอยู่กับคนที่ชอบจะดูป่ำๆเป๋อๆ หน้าแดง บางทีพูดจาฟังแทบไม่รู้เรื่อง (ขี้อายมากๆ)

สิ่งที่ชอบ::ทำอาหาร ทำงานบ้าน มองคนที่แอบชอบจากที่ไกลๆ

สิ่งที่เกลียด::การอยู่คนเดียว การถูกทิ้งให้คอยเก้อ คนไม่รักษาสัญญา คนที่เห็นว่ารักเธอเป็นแค่ของเล่น

ประวัติครอบครัว(ไม่ต่ำกว่า 2 บรรทัด)::คุณพ่อเป็นวิศวกร คุณแม่เสียไปตั้งแต่ 2 ปีก่อน มีน้องชาย 2 คนเป็นฝาแฝด ชื่อ ดอน กับดิน อายุ 14 ปี ครอบครัวมีความสุขดี ถ้าไม่รวมเรื่องน้องชายชอบมาเกาะเป็นเงาตามตัวตลอดเวลา พวกเขาให้เหตุผลที่ตามว่า “อยู่กับเจ๊ดาวแล้วไม่น่าเบื่อ เป๋อได้ตลอด” แถมพวกเขายังรู้เรื่องสไปร์อีกด้วย

ประวัติการเรียน::เป็นนักเรียนทุนเรียนดี เกรด 4 ตลอด นั่นยิ่งทำให้สไปร์ขยาด เขาไม่ชอบเด็กเรียนมาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
ชื่ออิมเมจ:: Seo Juhyun – SNSD

อิมเมจ(ไม่ต่ำกว่า 4 รูป)::













อิมเมจคู่(ไม่ต่ำกว่า 4 รูป)::











ส่วนที่ 3

1.เมื่อพ่อกับแม่มาบอกคุณว่าให้คุณเตรียมตัวไปดูตัวคู่หมั้นของคุณโดยที่เขาเอาแฟ้มประวัติมาให้ดูคุณเห็นรูปเขาสไปร์คุณจะบอกกับพ่อแม่ว่าอย่างไร?(บรรยาย+บทพูดตั้งแต่พ่อกับแม่เรียกจนถึงคุณตัดสินใจ)
:: อยากรู้จังเลย เขากำลังทำอะไรอยู่นะ

บางทีฉันก็รู้สึกว่าตัวเองบ้าเหมือนกันนะ ที่ไปชอบคนที่เขาไม่มีวันหันมามองเราแบบนี้ แต่ก็นั่นล่ะ ฉันเองก็ชอบที่จะแอบมองอยู่แบบนี้ มากว่าจะไปทำตัวเป็นเหมือนนางเอกการ์ตูนญี่ปุ่น ไอ้พวกสารภาพ หรือส่งจดหมายรักเนี่ย.......อย่าเลย เดี๋ยวจะถูกหาว่าบ้าซะเปล่าๆ

“เจ๊ดาว ป๊าเขาเอาของที่เจ๊ต้องชอบมากๆมาด้วยล่ะ”ดอนกระโดดเข้ามาจากประตูห้องที่ฉันลืมปิด แล้วมานั่งหยองๆอยู่ข้างเก้าอี้ฉัน

“ใช่ๆ ต้องชอบแน่ๆ”ดินหัวเราะเป็นเชิงว่ารู้กัน กับพี่ชายฝาแฝด ก่อนจะวิ่งมานั่งอยู่ที่อีกข้างหนึ่งของฉัน

เมื่อไหร่นาย 2 คนนี่จะเลิกมาแกล้งฉันสักทีนะ อายุก็ไม่ใช่น้อยๆกันแล้ว

ไม่นานนักคุณพ่อผู้แสนเคร่งขรึมของฉันก็เดินเข้ามา ส่งแฟ้นสีน้ำเงินอันนึงให้ฉัน แล้วก็เดินออกจากห้องไปแบบเป็นจังหวะ.......นี่ท่านจะไม่พูดอะไรเลยหรือ นอกจากยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่ต่างไปจากน้องชาย2หน่อนี่

ฉันก้มลงดูแฟ้มที่ดูแสนธรรมดาบนตัก และตัดสินใจเปิดมันออกดู ภายในนั้นก็ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจหรอก นอกจากรูปของคนที่ฉันแอบชอบมาตลอด 4 ปี กับประวัติส่วนตัวครบครัน..........

“อะไรกันเนี่ย!!!!!”เด็กแฝดทั้งคู่มองหน้ากันยิ้มๆโดยที่หูทั้งสองข้างของพวกเขาถูกอุดไว้ด้วยกระดาษทิชชู่อย่างดี (รู้กันอยู่แล้วน่ะสิ)

ประวัติละเอียดขนาดนี้ทำไมไม่บอกไซด์กกน.ด้วยซะเลยล่ะ ทั้งอาหารที่ชอบไม่ชอบ สเปคผู้หญิงที่สนใจ เบอร์กิ๊กทุกคน(นอกจากจะมีเพิ่มหลังจากวันทำใบประวัตินี้<< เขียนไว้ในกระดาษเลย) ชอบกินก๋วยเตี๊ยวเส้นอะไร อนาคตอยากมีภรรยากี่คน (ถ้าเลือกได้) ชอบปรุงรสด้วยเครื่องปรุงอะไร ฯลฯ

“ดิน! ดอน! ไม่ต้องมาทำหน้าใสซื่อ บอกพี่มาเลย ตกลงนี่มันอะไรกันแน่?!!!”ไม่ต้องถามเลยว่าฉันใช้เสียงโทนไหนกับเจ้าฝาแฝดมารคู่นี้ แทบจะกินหัวพวกนั้นลงไปแล้วด้วย ถ้าไม่กลัวท้องเสีย

2 หนุ่มมองหน้ากันยิ้มๆ แล้วบอกฉันด้วยน้ำเสียงกวนประสาทพร้อมกันว่า “ก็คู่หมั้นพี่ไงฮะ เตรียมตัวไว้ได้เลย เน๊าะ! (ส่งสายตาเจ้าเล่ห์หากันอีกเอ๊า)”

ม่ายยยยอ๊าววววววว!!!!!

ฉันแอบรักอยู่เฉยๆก็ดีอยู่แล้วนะ ทำไมกลายป็นแบบนี้ไปได้><

2.คู่หมั้นคุณแลจะไม่ค่อยใส่ใจคุณซักเท่าไหร่เหมือนแค่ทำตามคำสั่งพ่อแม่มีอยู่คืนหนึ่งที่คุณไปเยี่ยมเขาที่คอนโดเขากำลังเครียดอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งที่คอยตามเขาแจเขาไม่รู้จะไล่เธอคนนั้นยังไงคุณจะมีวิธีช่วยเขาแบบไหน?(บรรยาย+บทพูด)
:: “ติ๊งต่อง.....ติ๊งต่อง.....”ฉันกดย้ำลงไปที่กริ๊งประตู 2 รอบด้วยกัน และเลือกที่จะยืนรออยู่ตรงหน้าประตู เป็นเวลาเกือบ 5 นาที กว่าคู่หมั้นของฉันจะเดินออกมาเปิด ด้วยท่าทางรำคาญอยู่ไม่น้อย

เขามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วถอนหายใจเล็กน้อย “ทำไมถึงเปียกแบบนี้ล่ะ ยัยเป๋อ”

เขาเดินนำฉันเข้าไปตรงโซฟา ก่อนจะเดินเข้าไปเอาผ้าขนหนูมาให้ฉัน “เช็ดซะ ถ้าเธอเป็นหวัดขึ้นมาฉันจะพลอยซวยไปด้วย”

เฮ้อ.....เรา 2 คนนี่มันเชื่อมกันด้วยคำว่าซวยตลอดเลยสิหน่า

ร่างสูงทิ้งตัวลงบนโซฟาตรงข้ามกับฉัน พลางกดโทรศัพท์ที่ทำอะไรบางอย่างค้างไว้ ขึ้นมาทำต่อด้วยใบหน้าเซงเกินบรรยาย

“มีเรื่องอะไรเหรอ.....สะ....สไปร์”ถึงจะเคยมาที่นี่หลายหนแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาด้วยตัวของฉันเอง แถม....ฉันก็ไม่ค่อยกล้าเรียกชื่อเขาด้วย

ดวงตาสีนิลมองมาทางฉันเหมือนจะขย้ำคอฉันโทษฐานะยุ่งไม่เข้าเรื่อง แต่สุดท้ายเขาก็เล่าเรื่องทั้งหมดออกมา “มีผู้หญิงมาตามติดฉันแจคนนึง น่ารำคาญชะมัด ทำตัวยังกับพวกสโตกเกอร์”

ทำไมฉันรู้สึกจุกก็ไม่รู้สิ......เมื่อก่อนฉันเองก็....ชอบตามเขาอยู่ห่างๆเหมือนกัน

“ทำไมนิ่งไปล่ะ หรือว่าเธอรู้จักยัยนั่น”เขากดเสียงเข้ม งานนี้เขาคงรู้สึกแย่จริงๆนั่นล่ะ ถึงได้หงุดหงิดเวลามีผู้หญิงมาตามติดแบบนี้

“ไม่รู้จักหรอก......”ฉันหยุดไประยะหนึ่ง เพื่อทบทวนสิ่งที่กำลังจะพูดต่อไป เพราะมันอาจเป็นการหาเรื่องใส่ตัวที่สุดที่ฉันเคยทำมาเลยก็ได้ “นาย......อยากให้ฉันช่วยมั้ย?”

คู่หมั้นในนามของฉันเลิ่กคิ้วขึ้น ประมาณว่าไหนพูดใหม่สิ ฉันก็รู้อยู่ว่าเขาต้องงงแน่ ที่คนอย่างฉันมาพูดแบบนี้

“ฉันมีวิธี ถ้านายเต็มใจจะร่วมมือด้วย”ไม่รู้อะไรสิงฉันให้กล้าหาญชาญชัยขนาดนี้ แต่ฉันเห็นสีหน้าเขาที่ควรจะบึ่งตึงเพราะความกล้าไร้สติของฉัน กลับกลายเป็นสีหน้ายิ้มเอ็นดู ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน

“เชิญว่ามาเลยขอรับ คุณคู่หมั้นแสนฉลาด”เขาพยายามกลั้นหัวเราะ โดยส่วนตัวฉันคิดว่าเขากำลังจะพูดว่า “แสนรู้” แต่คิดว่ามันจะแรงไปหน่อย

แผนของฉันคือ ฉันจะไปประกาศว่าเป็นคู่หมั้นของเขาต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น ยอมโดนตบสักฉาด เพราะผู้หญิงน่ะ ถ้าได้ยินคำว่า คู่หมั้น หรือภรรยา ก็หนีกันหมดล่ะ

สไปร์เอาแต่ยิ้ม เขาไม่ได้พูดสนับสนุน หรือตัดความมั่นใจฉัน เขาเพียงแต่โทรเรียกคนๆนั้นมาที่นั่น เดี๋ยวนั้นเลย ทำเอาฉันเหวอไปพักใหญ่

“นี่.....ฉันเป็นคู่หมั้น....เออ...ค่ะ....ของ....สะๆๆ...ไปร์........เพราะงั้น....เธอกลับไป..ซะ”ฉันกำลังสับสนในตัวเองว่าฉันกลายเป็นคนติดอ่างไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ผู้หญิงเปรี้ยวจี๊ดคนนั้นกอดอกมองฉันอยู่ตรงประตูทางเข้าคอนโด ก่อนจะตะโกนเข้ามาในห้อง เพื่อให้คู่กรณีเธอได้ยิน

“สไปร์ นี่นายสิ้นไร้ไม้ตอกขนาดเอายัยหน้าอกไข่ดาวนี้มาเล่นบนคู่หมั้นแล้วหรือเนี่ย น่าเสียดายจังนะที่ฉันไม่เชื่อเลยแม้แต่คำเดียว”คือ....ฉันบอกตรงๆว่าฉันพูดเองก็ยังไม่เชื่อเองเลย

สไปร์เดินออกมายืนข้างๆฉัน แล้วส่งยิ้มให้แมลงรังควานตรงหน้า ก่อนจะคว้าตัวฉันไปจูบอย่างดูดดื่มโชว์ยัยนั่นไป 1 ช๊อต

ได้ผล......ยัยนั่นเดินหนีไปแบบไม่ต้องไล่ แต่ฉันสิ..........ฉันรู้สึกค้าง พูดอะไรไม่ออก

แต่ที่น่าอายที่สุดคือ...........

“ตึง!!!” “ดาว!!!” ฉันเป็นลมค่ะท่านผู้อ่าน-///-

3.ฉากของคุณกับเขาที่อยากให้มี (ตามสบายไม่ต่ำกว่า 6 บรรทัด)
::

Flash Back

หมอนั่นมันมาแย่งผู้หญิงของฉันไป คำพูดเหล่านั้นยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของฉัน

.......เกิดมา.....ฉันไม่เคยรู้สึกเสียหน้าขนาดนี้มาก่อนเลย!!!!!

เธออยากให้ฉันสนใจนักใช่มั้ย?!!!! เขาเขย่าตัวฉันเหมือนกับคนที่กำลังหมดหนทาง

ไปยั่วไอ้บ้านั่นให้ฉันทีสิ ให้มันเลิกแย่งผู้หญิงของฉันสักที ฉัน.....ก็อยากจะช่วยนายหรอกนะ

แต่ทำไม....นายถึงไม่เห็นค่าของฉันได้ขนาดนี้.........นายเห็นฉันเป็นอะไรกัน

นายไม่เคย........รักฉันเลยใช่มั้ย?

Flash Come

ฉันเดินคิดไปพลางเดินตรงไปยังที่ๆนั่นกับ “ไอ้หมอนั่น” ที่สไปร์ขอร้องพลาง น้ำตามันค่อยๆไหลลงอาบใบหน้าของฉัน หยดลงบนเสื้อ หยดลงบนพื้น ฉันรู้สึกเหนื่อยจนอยากจะหายไปซะ

ทำไม นายถึงไม่เคยแคร์ความรู้สึกฉันเลยนะ

ฉันเดินเหม่อๆข้ามทางม้าลายซึ่งกำลังกระพริบ ฉันไม่ได้มองด้วยซ้ำว่ามันเป็นสีอะไร เผลอๆอาจได้ตายสมใจก็ได้ ไม่ดีหรือไง?

“บรี๊นนนนนนนน!!!!!”“คุณ!!!”ฉันรู้สึกว่าตัวเองถูกใครบางคนดึงตัวไปกอดไว้ เมื่อหันไปดูกระเป๋าถือที่โดนแรงของบางสิ่งชนกระเด็นไป ก็เห็นสภาพมือถือ และขนมเค้กที่ตั้งใจจะเอามาให้สไปร์เละจนไม่เหลือรูปทรงเดิม

“คุณบ้าไปแล้วหรือไง?!!!! อยากตายมากหรือไงกันครับ?!!!”ฉันหันกลับมามองผู้มีพระคุณด้วยใบหน้าทั้งน้ำตา ใจนึงก็คิดว่าทำไมต้องช่วยฉัน แต่อีกใจนึง....

“ฉัน...ฮึก.....ฉันยังไม่อยาก......ฮึก...ตาย...”ฉันใช้แขนทั้งสองข้างกอดเขาเอาไว้ แล้วร้องไห้โฮ ฉันจำได้ว่าเขาคือคนในรูปที่สไปร์บอกให้มาหา แต่ตอนนี้ฉันไม่สนอะไรอีกแล้ว

ฉันกลัว.....ฉันเจ็บ......มันทรมานจนบรรยายไม่ถูก

แปลกมากที่เขาไม่ได้ผลักฉันออก เขากลับลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน แล้วพูดปลอบฉันซ้ำๆว่า “ไม่เป็นไรแล้วครับ ผมจะปกป้องคุณเอง ไม่ต้องกลัวนะครับ”

ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูน่ารักน่าทะนุถนอมแบบนี้นะ ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่ตอนนี้..... 

ผมอยากจะปกป้องคุณจริงๆ

-------------------------------------------------------------------

ฉันไม่รู้เลยว่าที่อีกด้านของถนนมีคนๆนึงเห็นเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่ตอนที่ฉันเข้าไปกอดเขา รวมไปถึงเขาที่กอดฉันตอบแล้วปลอบอย่างอ่อนโยน

ผู้ชายที่เพิ่งรู้ตัวว่าเขาพูดแรงเกินไป ผู้ชายที่ตัดสินใจจะเดินตามขอโทษ

แต่กลับมาเจอภาพแบบนี้

ไหนว่ารักฉันนักหนาไงล่ะ แหม กอดกันกลมเชียวนะ

แล้วฉัน......จะหงุดหงิดทำไมเนี่ย........ก็น่าจะดีใช่ไม่ใช่หรือไงที่แผนการสำเร็จไปได้ด้วยดี

(ค่ะ ก็แบบเหมือนมีมือที่ 3 มาเกี่ยวด้วย ลองพิจารณาดูด้วยนะคะ^ ^)