คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
"ดาว ดาว ตื่นได้แล้วลูก" เสียงเรียกของคุณแม่ทำให้ดุจดาวต้องฝืนลืมตาตื่นขึ้นมาทั้งๆที่อยากจะหลับต่อใจแทบขาด
"ดูซิ ลืมตาแล้วก็ลุกซะทีสิลูกดาว เดี๋ยวแม่ไปทำงานสาย"
เสียงที่เริ่มดังขึ้นทำให้ดุจดาวต้องกระเด้งลุกขึ้นมาตามด้วยการสะลึมสะลือหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
"แล้วอย่าไปหลับในห้องน้ำนะดาว เข้าใจไหมลูก" ก่อนที่คุณแม่จะออกจากห้อง ยังไม่ลืมที่จะหันกลับมากำชับลูกสาวตัวดีอีกที
"ค่าาาาา แม่" ดุจดาวทำได้แต่ตะโกนออกมารับคำ
ให้ตายสิ เมื่อคืนไม่น่านอนดึกเลย เพราะแอลแท้ๆเชียว ดันมาบอกว่ามีเด็กรุ่นน้องมีจีบยัยก้อย เชอะ รายนั้นก็ซื่อจนจะบื้อ
มีคนมาจีบก็ปล่อยให้เค้าจีบอยู่นั่นแหล่ะ ไม่ได้รู้เนื้อรู้ตัวอะไรกะเค้าซะเร้ยยยย หึ้ยยยยย โมโหจนนอนไม่หลับทั้งคืนเลยเนี่ย เชอะ
วันนี้อย่าให้เจอนะ ไอเด็กบ้า แม่จะว๊ากให้ จีบใครไม่จีบ มาจีบก้อยของเค้าได้ไง ว๋ายยยยยย คิดอะไรออกไปเนี่ยชั้น >//////<
"เย็นนี้ เลิกเรียนแล้ว เดี๋ยวแม่มารับนะลูก" คุณแม่ดุจดาวบอกก่อนที่ดาวจะลงจากรถไป
"ค่ะ แม่" ดุจดาวพยักหน้ารับคำพร้อมกับลงจากรถ
ดุจดาวได้เพียงแต่รำพึงในใจ กิจวัตรประจำวัน ... แม่มาส่งตอนเช้า มารับตอนเย็น โธ่ ให้ตายสิ อยากจะไปดงไปเดทมั่งก็ไม่ได้ แม่นะแม่
"ดาว"
"...."
"ดาว"
"..."
"ด๊าวววววววววววววววววววววววว"
"โอ๊ยยยยยยยยย อะไรเนี่ย หูจะแตกอยู่ล..." ดาวหันไปโวยวายคนที่ดันตะโกนที่ใส่หูเธอ แต่กลับทำให้เธอต้องชะงักค้างกลืนคำพูดลงไปเกือบไม่ทัน ได้แต่ยิ้มแหยๆ ใส่เจ้าของเสียงนั่น
"พี่ขวัญ แฮะๆ ตะโกนใส่ดาวทำไมคะเนี่ย"
"ก็พี่เรียกตั้งนานแล้ว ดาวไม่ได้ยินนี่นา" ของขวัญพี่สาวคนสนิทของดุจดาวเอ่ยขึ้น
"เอ... หรือว่ามัวแต่คิดถึงใครอยู่อ๊ะเปล่าน้าาาา" ไม่พูดเปล่า ยังจะมาจิ้มจมูกล้อกันอีกตะหาก
"บ้าาาาา พี่ขวัญ ไม่มี๊" ดาวได้แต่หน้าแดง ส่ายหน้ายิกๆ ปฏิเสธเป็นพัลวัน
"เสียงสูงไปนะตัวเธอ ฮ่าๆๆๆ" ของขวัญหัวเราะด้วยความสะใจ ทำให้ดาวที่หน้าแดงอยุ่แล้ว ยิ่งเขินยิ่งแดงขึ้นไปอีก
"ขวัญ"
"อ้าว ไปรท์ มาเร็วจังวันนี้" ของขวัญหันไปหาเจ้าของเสียงเรียกชื่อเธอพร้อมกับรอยยิ้มค้างจากการหัวเราะเมื่อกี้นี้
"ดูมีความสุขดีนะ แต่เช้าเลย" สไปรท์พอพูดจบ ก็หันหลังเดินไปหน้าเสาธงทันที ปล่อยให้ของขวัญยืนงงเป็นไก่ตาแตก มองหน้าดาวเลิ่กลั่ก
"ไปรท์เค้าเป็นอะไรอ่ะ งง"
"พี่สไปรท์เค้างอนพี่ขวัญอ่ะดิ ไปง้อด่วนๆเลย" ดุจดาวดันหลังของขวัญเพื่อให้รีบตามสไปรท์ไป
แต่ ของขวัญยังขืนตัวไว้ และหันมาทำหน้างงๆ "งอนเรื่องไรอ่ะ พี่ยังไม่ได้ทำอะไรให้ไปรท์โกรธเลยนะ"
"เฮ้ออออออ" "ทำไมรอบตัวเราถึงมีแต่คนประเภทนี้นะ" ดาวถอนหายใจและพึมพำกับตัวเองด้วยความท้ออกท้อใจ
"อะไรนะดาว"
"ช่างมันเถอะค่ะ พี่ขวัญ" "ดาวไปเข้าแถวก่อนนะคะ" ดาวพูดถึงแค่นี้ ก็รีบเดินไป ปล่อยให้ของขวัญยังคงยืนงงๆอยู่คนเดียว
"ก้อย!! แกโดดเข้าแถว อีกแล้วนะ" แอลพูดกับก้อยหน้าโต๊ะของก้อยที่ห้องเรียนหลังจากที่เดินกลับมาจากเข้าแถว
"ก็...ขี้เกียจ" ก้อยหันไปตอบแอลแบบชิวๆ
"ขี้เกียจหรือนัดใครไว้" ดาวมานั่งที่ตัวเองข้างก้อยทำทีหยิบหนังสือโดยไม่มองหน้าผู้ฟังที่ตอนนี้ทำหน้านิ่วขึ้นมาหนึ่งสเต็ป
"ถ้าดาวคิดงั้น ก็...คงงั้น" ก้อยตอบไปส่งๆ ไม่อยากจะทะเลาะกับดาวเท่าไหร่
"ก้อย!!" ดาวชะงักมือพร้อมกับหันหน้ามาหาทางก้อยทันทีหลังจากสิ้นสุดประโยค
"นี่ แกสองคน หยุดเลยนะ หยุดเลย ดาวแกเป็นไรวะ ตั้งแต่เมื่อวานละ พอพูดเรื่องก้อยมีคนมาจีบ ก็รมณ์เสียตลอด หวงไง๊"
แอลพูดกับดาวตามประสาเพื่อนฝูงที่ไม่อยากให้ทะเลาะกัน และที่สำคัญคนพูดก็ไม่ได้คิดอะไรเลย แต่คนที่ถูกเอ่ยชื่อทั้งคู่น่ะสิ... นิ่งเงียบ...สนิท
คนนึงเสแกล้งทำเป็นเล่นมือถือ อีกคนก็ทำเป็นหาหนังสือใต้โต๊ะ (หาตั้งนานละยังหาไม่เจออี๊กกกก)
"อ้าว ทำเป็นเงียบ เฮ้ยยยยย อย่าเงียบดิพวกแก ชั้นซีเรียสนะเว้ย ชั้นพูดอะไรผิดป่ะเนี่ยยย" แอลเขย่าแขนเพื่อนทั้งสองหันมองก้อยทีดาวที
"ป่าวๆ แอล ไม่มีอะไรหรอก แค่ไม่ค่อยอยากพูดน่ะ ไม่ค่อยสบาย เลยโดดแถว ไม่มีอะไรหรอกนะ แอล อย่าเครียดๆ"
ก้อยจับมือแอลพร้อมกับพยายามยิ้มเพื่อให้แอลสบายใจ
"อือๆ เราก็ไม่มีอะไรเหมือนกันนะๆๆๆ อย่าคิดมากๆน้าาาาาา" ดาวหันมาพูดด้วยเสียงง้องแง๊งงตามสไตล์ถ้าอยากให้ใครสบายใจ ^^
"โอเคๆ ไม่มีอะไรก็ดี ชั้นไปนั่งที่ละ และสองคนนี้นั่งด้วยกัน อย่าทะเลาะกันอีกนะ" ก่อนกลับไปที่โต๊ะ แอลไม่ลืมที่จะกำชับอีกที
"ไม่สบาย ทำไมไม่บอก" ดาวพูดโดยไม่หันไปมองคนข้างๆ
"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก" อีกคนก็ใช่ว่าจะหันมาพูดด้วยดี
"กินยาหรือยัง"
"เดี๋ยวก็หายแล้ว"
"ถาม ว่า กิน ยา หรือ ยัง" ครั้งนี้ ดาวต้องเน้นคำถาม และหันไปหาคนตัวดีที่แกล้งตอบไม่ตรงคำถาม
"...." คนตัวดีไม่ตอบ แต่กลับจ้องหน้าดาวแทน
"มองหน้า หาเรื่อง?"
"ป่าว"
"สรุปกินยารึยัง" เสียงดาวอ่อนลงมาอีกหน่อย
"ดาว..." คนตัวดียังคงจ้องหน้าดาวและยังไม่ยอมตอบคำถาม
"อะไร" ดาวเริ่มใจไม่ดีที่เห็นอีกฝ่ายจ้องหน้าอย่างไม่ลดละ และค่อยๆขยับหน้าเข้ามาเรื่อยๆ
"ดาว...แกคือคนพิเศษสำหรับชั้นนะ ชั้นว่า...ชั้นรักแกว่ะดาว" คนตัวดีจับมือดุจดาวพร้อมกับสารภาพความในใจอย่างหมดเปลือก
ส่วนอีกฝ่ายพอได้ยินดังนั้น ความรู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ ได้ยินแต่เพียงว่า "ชั้นรักแกว่ะดาว" "ชั้นรักแกว่ะดาว" ก้องอยู่ในหู
จนกระทั่ง.....
"ดาว ดาว ด๊าววว" เสียงของยัยแอลทำให้ดุจดาวหลุดจากภวังค์เมื่อสักครู่นี้
"ห๊ะ ห๊ะ อะไรนะ ก้อย ชั้นอยากได้ยินอีก พูดอีกได้ป่าวววว น้าๆๆๆ" ดาวหันไปหาก้อยจับแขนพร้อมกับทำเสียงอ้อนอีกฝ่าย
"อะไรของแกวะดาว นอกจากแกจะโดดเข้าแถว ปล่อยให้ชั้นกะแอลยืนร้อนกันอยู่สองคนแล้ว แกยังฝันอีกด้วยนะเนี่ย เบลอมากนะแก"
ก้อยส่ายหน้าและเอามือแตะหน้าผากดาวไปด้วย "หรือว่าแกจะป่วยวะดาว"
"อะไรนะก้อย อะไรนะแอล ชั้นโดดเข้าแถว??"
"เออ!!!" เพื่อนทั้งสองพร้อมใจประสานเสียง และกลับไปนั่งที่ใครที่มัน
"ฝัน... งั้นหรอ??" "คิดอะไรเนี่ยเรา" ดาวพึมพำพร้อมกับเอามือตบหน้าตัวเองเบาๆ
ส่วนคนนั่งข้างๆ ได้แต่แอบมองอย่างเงียบๆ
"แกฝันอะไรนะ..ดาว" ก้อยก็ได้แต่พึมพำกับตัวเองระหว่างที่แอบเหลือบตามองเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ข้างๆกันเสมอมา
********************************************
Writer says :
ครั้งแรกของไรท์ที่แต่งเรื่องสั้น นิยาย โน่นนั่นนี่นะคะ ภาษาอาจจะยังไม่สวยไปบ้าง อาจจะอ่านแล้วขัดๆไปบ้าง
ต้องขออภัยด้วยนะค้า ไรท์เองก็จะพยายามปรับปรุงสำนวนให้ดีขึ้นนะค้าาาาา
ใครมีอะไรติชม เม้นได้น้า ไรท์ไม่กัดค่าา แฮ่
ยังไงฝากติดตามกันด้วยนะคะ ขอบคุณจ้าาาาา
ความคิดเห็น