นิยาย กลลวงหวงรัก : Dek-D.com

บทนำ

อันนาณิชมาแอบดักรอพี่สะใภ้อยู่ที่หน้าบ้าน ทันทีที่เจนิสาลงจากรถก็รีบคว้าตัวมาทันที

“เฮ้ย!...นั้นแกจะพาเมียฉันไปไหน” อัฐอานนท์ร้องถามน้องสาวที่อยู่ ๆ ก็โผล่มาลากตัวภรรยาไป ทั้ง ๆ ที่พึ่งมาถึงยังไม่ทันไปพบบิดามารดา

“ขอยืมแป๊ะ เดี๋ยวพามาคืน” ผู้เป็นน้องสาวหันมาร้องบอก แต่ก็ยังไม่หยุดเดิน

“มีอะไรอันนา” ผู้เป็นพี่สะใภ้ถามเมื่อน้องสามีพามานั่งที่แคร่ใต้ต้นมะม่วงซึ่งอยู่ห่างจากบ้านพอสมควร

คนถูกทำทำท่าเลิกลัก กวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อสำรวจว่าปลอดภัยไม่มีใครตามมาแอบฟังจึงก้มไปกระซิบที่ข้างหูของพี่สะใภ้

“วันแต่งงานจะเหมือนที่เราดูในละครมั้ย” น้ำเสียงพูดหงุดหงิด เนื่องด้วยไม่รู้ว่าจะเรียบเรียงคำพูดยังไงให้ตรงประเด็น

คนถูกถามทำหน้าสงสัยไม่ไม่เข้าใจว่าน้องสามีต้องการถามถึงเรื่องอะไรกันแน่

“ละครเรื่องไหนล่ะ”

“ก็หลายๆ เรื่องนั่นแหละ”

“ตามที่ตกลงกัน เราจัดแค่พิธีผูกข้อไม้ข้อมือตอนเช้า กินเลี้ยงเล็กๆ ตอนกลางวัน แล้วตอนเย็นค่อยส่งตัวเข้าหอ ก็ไม่ได้มีอะไรมาก อันนาเป็นเจ้าสาวก็ค่อยแต่งตัวสวยๆ รอรับเจ้าบ่าวมาเข้าพิธี ส่วนเรื่องงานเรื่องอาหารเดี๋ยวผู้ใหญ่ก็จัดการให้ แล้วตอนพิธีก็ไม่มีอะไรยาก แต่จะนั่งพับเพียบนานมากก็เท่านั้น” เจนิสาบอกตามที่ได้คุยกับผู้ใหญ่ถึงกำหนดการของงานในวันมะรืน เนื่องจากทางผู้ใหญ่ตกลงกันว่าจัดงานแบบเรียบง่าย

“งานแต่งของอันนาดูเรียบง่ายดี ไม่เหมือนงานพี่ ที่ต้องเตรียมตัวตั้งแต่วันก่อนงาน ตื่นแต่เช้ามืดมาแต่งตัว เริ่มพิธีตั้งแต่เช้า พอตอนกลางคืนก็มีงานเลี้ยง กว่าจะเลิกก็ดึก พอเข้าหอก็พากันหลับเป็นตาย”

“ต่างคนก็ต่างหมดแรงหลับเป็นตายเลยเหรอ”

“ใช่จ้ะ” เจนนิสาพยักหน้ารับ

อันนาณิชทำหน้าเข้าใจจริงจัง

จนกระทั่งถึงวันงาน พิธีในตอนเช้าผ่านไปด้วยความเรียบร้อย งานเลี้ยงกลางวันก็ไม่มีปัญหาติดขัด ญาติพี่น้องคนที่สนิทที่ได้รับเชิญมาร่วมแสดงความยินดี กันกว่าจะเลิกงานก็บ่ายแก่ๆ จวนได้เวลาส่งตัวเข้าห้องหอ

มีเพียงพ่อแม่และผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือที่ครองคู่ยืนยาวมาให้คำอวยพรบ่าวสาว เสร็จสรรพแล้วทุกท่านก็ออกไป

ประตูห้องปิดสนิทแล้วคราวนี้หัวใจของเจ้าสาวก็ตื่นโครมคราม เพราะถึงแม้ว่าจะรู้จักสนิทกับเจ้าบ่าวมาตั้งแต่เด็ก และคาดหวังว่าจะต้องใช้ชีวิตร่วมกันแต่พอถึงเวลาขึ้นมาจริงๆ ก็อดตื่นเต้นไม่ได้

“เหนื่อยมั้ย” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถาม แม้จะได้ยินเสียงกันทุกวัน แต่ครั้งนี้ฟังแล้วรู้สึกใจเต้น

“นะ เหนื่อย สิ เหนื่อยมากเลย พี่ธีร์ก็คงจะเหนื่อยเหมือนกัน” เพราะจำมาจากพี่สะใภ้ ซึ่งก็คิดว่าทุกคู่แต่งงานก็คงจะเหมือนกัน

“ไม่นะ” คำตอบของเจ้าบ่าวทำให้ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้างเท่ากับไข่ห่าน

พูดแบบนี้หมายความว่า...แล้วภาพของพระนางในละครหลังข่าวที่ชอบดูเป็นเพื่อนมารดาก็ผุดขึ้นมา

มือที่วางบนตักถูกมือหนาคว้าหมับก็ถึงกับสะดุ้งตัวโยง

“อันนาเป็นอะไร” ธีตพัฒน์ถามด้วยความสงสัย เมื่อจับมือมากุมก็พบความผิดปกติ

“มือเย็นเฉียบเลย ตื่นเต้นเหรอ” ปากได้รูปคลี่ยิ้มถาม

“ตื่นเต้นอะไรกัน” หญิงสาวปฏิเสธ

“ไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ ไม่เหมือนพี่ พี่ตื่นเต้นมาก” ชายหนุ่มตอบทำให้หญิงสาวพูดไม่ออก นั่งตัวแข็งเหมือนถูกมนต์สะกด

ชายหนุ่มดันตัวเองลุกขึ้นจากพื้นที่นั่งพับเพียบรับพรจากผู้ใหญ่ พยายามดึงมือให้หญิงสาวลูกขึ้น แต่ถูกแข็งขืน

“ทำไมล่ะ” ชายหนุ่มถาม

“เป็นตะคิว” คำตอบของหญิงสาวเรียกรอยยิ้มจากชายหนุ่ม ปล่อยมือหนา แล้วก้มลงช้อนร่างเล็กขึ้นอุ้มพาเดินไปนั่งที่ขอบเตียง ส่วนตัวเองก็ก้มลงที่พื้น

“พี่ธีร์จะทำอะไร” อันนาณิชร้องถาม

“นวดให้หายเป็นตะคิว จะได้เดินไปอาบน้ำได้ หรือว่าจะให้พี่อุ้มไป”

ได้ฟังแล้วก็ร้องบอกพร้อมกับโบกมือไปมา

“ไม่ๆ”

“ไม่ต้องนวด ให้พี่อุ้มไปอาบน้ำเหรอ” ธีตพัฒน์แกล้งแหย่

“พี่ธีร์!” มือน้อยๆ ประทุษร้ายไหล่เขาเบาๆ เพื่อแก้เขิน

“ตีพี่ทำไมเนี่ย” ธีตพัฒน์ร้องถาม แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไร

“พี่ธีร์แกล้งอันนา” น้ำเสียงกระเง้ากระงอดเรียกรอยยิ้มกว้าง

มือหนาปล่อยข้อเท้า เลื่อนขึ้นมาหยิบแก้มเนียนแล้วเอ่ยปากชม

“อันนาสวยมากเลยนะวันนี้” ประกายนัยน์ตาบอกว่าทุกคำพูดนั้นเป็นความจริง

คนสวยเคลิ้มไปกับประกายในดวงตาคม ลมหายใจอุ่นๆ จากปลายจมูกแหลมราดรดผิวแก้มทำให้สะท้านไปทั่วทั้งตัว แต่แทนที่จะถอยหนีกลับหลับตาพริ้มเผยอปากรับริมฝีปากหนาที่เลื่อนลงมาทับ

ความรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัวเมื่อถูกปลายลิ้นอุ่นตวัดเข้ามาในโพรงปากไล่เกี่ยวรัดลิ้นเรียวดูดดึง และมือหนาก็ลูบไหล่ไหล่มน เลื่อนลงแผ่นหลังไปเลื่อยทั่วทั้งตัว หญิงสาวนึกสนุกตวัดเรียวลิ้นสู้กับลิ้นลิ้มรสความหวานหอมบ้าง

ชุดลูกไม้แสนสวยถูกปลดให้หลุดลุ่ยเหลือเพียงแต่บราตัวน้อยที่กอบกุมเต้านมเอาไว้ ความรู้สึกเย็นวาบเรียกสติให้ถอนจูบออกมาเอื้อนเอ่ยกับชายหนุ่ม

“ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าจ้ะ”

“พี่รอไม่ไหวแล้ว จะให้พี่รออีกห้านาทีสิบนาทีพี่ต้องตายแน่ๆ” เสียงทุ้มกระซิบที่ซ่อนคอ ดวงตาคมเลื่อนลงมองสิ่งที่อยู่ในบราตัวน้อย

“ถึงกับต้องตายเลยเหรอ”

“สิบกว่าปีที่ต้องอดทน มันทรมานมากแค่ไหน อันนาไม่รู้หรอก” ชายหนุ่มทำหน้าเหมือนจะตายตรงนี้จริงๆ

“แต่ก็อดทนมาได้”

“ถ้าพพี่ตาย อันนาก็จะเป็นหม้าย”

“อันนาไม่อยากเป็นหม้าย งั้นพี่ธีร์ก็ห้ามตาย...” พูดจบตะขอบราตัวน้อยก็ถูกปลด เผยให้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ ธีตพัฒน์คิดว่าคุ้มค่ายิ่งกับการรอคอยมาแสนนาน เมื่อภรรยาสุดที่รักของพร้อมจึงได้พากันไปสู่สวรรค์ชั้นวิมานไปพร้อมๆ กัน

ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

เร่รัก

เขมินทรา

www.mebmarket.com

ชีวิตที่เคยอยู่อย่างสุขสบาย แต่แล้วต้องมาตกต่ำอย่างกระทันหันทำให้สองแม่ลูกที่ทำอะไรไม่เป็นนอกจากใช้เงินเพื่อซื้อสิ่งสวยงาม ทางเดียวที่จะทำให้ตัวเองกลั...

Get it now