กลร้าย ลิขิตรัก

บทนำ

ในห้องสี่เหลี่ยมที่มีเพียงแสงสลัวจากแสงไฟด้านนอกที่ลอดผ่านกระจกหน้าต่างซึ่งถูกปิดตายมานานหลายปีจนเกิด
กลิ่นเหม็นอับ  

ทว่าคนที่กำลังนั่งก้มหน้าซุกกับหัวเข่าสะอื้นไห้ไม่ได้สนใจภายในห้องเลยสักนิด เพราะในสมองที่คิดถึงแต่เหตุการณ์ในอดีต

ปณาลี ศรีเบญจา ไม่เคยอ่อนแอหรือยอมพ่ายแพ้กับอะไรง่าย ๆ ทว่าวันนี้กลับหมดเรี่ยวแรงแม้จะลุกขึ้นยืน ความเพียรพยายามที่จะรักษาไว้ซึ่งคุณงามความดีและความภาคภูมิใจในตัวเองถูกทำลายสิ้นเพียงเพราะความประมาท

ความไว้เนื้อเชื่อใจและการมองโลกในแง่ดีส่งผลให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นทำให้คนที่รักที่สุดต้องเสียใจ คำปรามาสจากคนที่เกลียดชังกลายเป็นจริงทั้งที่พยายามระมัดระวังตัวมาเสมอ แต่แล้วก็พลาดจนได้...นังลูกไม่มีพ่อ ยังไงมันก็ไม่พ้นใจแตกเหมือนแม่ของมัน

ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร ต้องมีคนจงใจสร้างเรื่องให้ร้ายเธอแน่

และในสมองของเธอเวลานี้ก็ไม่คิดถึงใครอื่นเลยนอกจากปณิตา ป้าสะใภ้ที่จงเกลียดจงชังเธอตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก

“แอ๊ด...” เสียงเปิดประตูทำให้ความคิดวุ่นวายหยุดลงพร้อมกับดึงใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยคราบน้ำตาขึ้น ยกมือขึ้นปาดคราบน้ำตาทิ้งทำให้เห็นภาพของคนที่อยู่ในความคิดเดินผ่านประตูเข้ามา ยืนเด่นเป็นสง่าในความสลัว

“คุณป้ามาทำไมคะ” แม้คำถามนั้นจะมีหางเสียง ทว่าน้ำเสียงแข็งกระด้างเพราะคาดเดาจุดประสงค์ของคนมาได้ไม่ยาก  

“ฉันแค่อยากจะมาช่วยเธอ” คำพูดแสดงถึงความเห็นอกเห็นใจทว่าน้ำเสียงและสีหน้านั้นกลับขัดแย้ง หญิงสาวอยากจะหัวเราะเสียให้ฟันร่วงหมดปาก

แต่ดูเหมือนว่าหญิงผู้มีศักดิ์เป็นป้าสะใภ้จะไม่รู้ตัวว่าเธออ่านเกมออกจึงยื่นซองสีน้ำตาลรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดเท่ากับกระดาษเอสี่มาให้

“เอาเงินนี่...แล้วพากันหนีไปให้ไกล ๆ จะได้มีความสุขไม่ต้องทนอับอายชาวบ้าน” ปณาลีก้มลงมองที่ซองสีน้ำตาลแล้วยิ้มเยาะ

“ขอบคุณในความหวังดีค่ะ แต่หนูคงรับไว้ไม่ได้” เพราะไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะหวังดีอย่างบริสุทธิ์ใจ

“ถ้าแกอยากจะแห้งตายอยู่ในห้องนี้ก็ตามใจ ไอ้ขี้ยา มันมีทางหาเงินมาสู่ขอแกแน่” ผู้หวังดีเมื่อครู่กลายร่างเป็นมารร้ายเมื่อหญิงสาว     ไม่รับน้ำใจแผดเสียงตวาดลั่นก่อนที่จะสะบัดหน้าเดินออกไปจากห้อง

ว่าแล้วผู้หญิงคนนี้ไม่ได้หวังดีกับเธอจริง ๆ แต่จุดประสงค์คืออะไรนั้นคงไม่มีสมองไปคิด

ดวงตาแดงก่ำมองไปที่ประตูซึ่งร่างสมส่วนของป้าสะใภ้เดินลับออกไปแล้วจึงกลับมาจมอยู่กับความคิดของตัวเองนานจนไม่รู้ว่าเวลานี้ดึกดื่นเท่าไหร่แล้ว

มาได้สติก็ตอนที่ได้ยินเสียงประตูเปิดออก คิดว่าว่าป้าสะใภ้       จะกลับมาเซ้าซี้อีกแต่ก็ไม่ใช่ ร่างที่เดินผ่านประตูเข้ามาสูงและหนากว่า หญิงสาวมองผ่านม่านน้ำตาในความมืดสลัวก็รู้ว่าเป็นเพศชายไม่ใช่หญิง

แม้ถึงจะจมอยู่ในความเศร้าแต่สัญชาตญาณนั้นบอกให้หญิงสาวระมัดระวังตัว ด้วยไม่รู้ว่าคนที่เข้ามามีจุดประสงค์ดีหรือว่าร้าย แต่คนที่อ่อนล้าทั้งร่างกายและหัวใจการเคลื่อนไหวจึงช้ากว่าคนปกติ 

“อืม...” มือหน้าปราดเข้ามาด้วยความรวดเร็วพร้อมกับใช้มือปิดปากที่กำลังจะเปล่งเสียงกรีดร้อง ความกลัวเล่นเข้ามาครอบงำจนเกร็งไปทั้งตัวเมื่อถูกคนร่างสูงใหญ่ประชิดตัวในระยะใกล้ชนิดหัวใจรดต้นคอ ทว่ามีบางอย่างทำให้ความรู้สึกนั้นหายไป

“เงียบ ๆ สิคุณ เดี๋ยวทั้งบ้านก็ตื่นกันหมด” เสียงที่กระซิบข้างหู และลมหายใจอุ่น ๆ ที่สัมผัสต้นคอทำให้ชุ่มชื่นขึ้นมา

กระแสอบอุ่นแผ่ซ่านในหัวใจเหมือนกับอุโมงค์ที่มืดสนิทเปิดรับแสงสว่าง แต่แล้วความโกรธกรุ่นที่มีต่อเจ้าของวงแขนก็แล่นเข้าแทนที่เป็นแรงส่งให้แขนมีกำลังให้แขนทิ่มศอกเข้าที่หน้าท้องของชายหนุ่ม

“โอ๊ย...คุณอะไรนี่ ซาดิสท์ตลอดเลย ผมเจ็บนะ” เสียงร้อง          

โอดครวญเบา ๆ ด้วยความเจ็บปวดจากร่างสูงทำให้หญิงสาวคนที่ผ่านการร้องไห้อย่างหนักเกือบจะยิ้มออก

 “สมน้ำหน้า แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ” ว่าแล้วก็ควานหาเครื่องมือ    ที่จะมาช่วยระบายความคับแค้นใจเหมือนอย่างที่ปากพูด

ซองเงินที่ป้าสะใภ้ดูเหมือนว่าจะอยู่ใกล้สุดจึงหยิบมันขึ้นมาขว้างใส่ชายหนุ่ม ธนบัตรในซองปลิวเต็มพื้น

ดูเหมือนว่าชายหนุ่มนั้นสำนึกในความผิดของตัวเองยืนนิ่งรอรับโทษทัณฑ์ ทำให้หญิงสาวได้ใจก้าวเข้าไปฟาดมือใส่ร่างนั้นไม่ยั้งพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟาย

“เพราะนาย เพราะนายทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้...” ชายหนุ่มอุทิศกายเป็นเป้านิ่งให้หญิงสาวระบายอารมณ์

“ฉันเกลียดนาย ได้ยินไหมฉันเกลียด...” คำพูดขาดหายไปเมื่อปากนั้นถูกปิดทับด้วยริมฝีปากอุ่น

“อืม...” เสียงร้องค้านหลุดออกมาไม่ได้ศัพท์เร่งให้ชายหนุ่มออกแรงบดที่รุนแรงเร่าร้อน ตอนแรกแค่เพียงต้องการเรียกสติทว่าความหวานฉ่ำจากเรียวปากอิ่มพาใจให้เตลิด

ปลายลิ้นอุ่นนุ่มสอดแทรกเข้าดูดรัดเรียวลิ้นฉ่ำหวาน

ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้หญิงสาวพยายามปิดกั้นความปรารถนาด้วยหยดน้ำตาที่ไหลออกมาเหมือนทำนบ

ชายหนุ่มตกใจรีบถอนจูบนั้นอย่างน่าเสียดาย

“ผมขอโทษ...” เอ่ยเสียงละมุน

หญิงสาวบ่ายหน้าหนีริมฝีปากที่หมายจะจูบซับน้ำตา

ชายหนุ่มจึงทำได้เพียงดึงร่างนั้นเข้ามากอดเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกทั้งมวล

“จะทุบจะตีผมยังไงก็ได้เพื่อให้คุณสบายใจ พอหายโกรธแล้วช่วยบอกผมหน่อยได้ไหมว่าคุณกำลังจะทำอะไร แล้วเงินพวกนี้มาจากไหน” ถามถึงธนบัตรที่เกลื่อนพื้น

ดวงหน้าที่ชุ่มด้วยน้ำตาก้มลงมองสิ่งที่ชายหนุ่มถามถึง ความรู้สึกหลากหลายหลั่งไหลเข้าโจมตีหัวใจดวงน้อย ทว่าคนอย่างปณาลีนั้นไม่เคยปกปิดความจริง

“คุณป้าเอามาให้ บอกให้ฉันหนีเพราะนายคงไม่มีปัญญาทำตาม ที่คุณตาเรียกร้อง” น้ำเสียงสั่นเครือของหญิงสาวบีบหัวใจชายหนุ่ม      ให้ปวดหนึบ ตลอดหลายเดือนที่ได้สนิทสนมกับหญิงสาวทำให้รู้ว่าภายนอกที่หญิงสาวแสดงให้ใครต่อใครเห็นว่าแข็งแกร่งแท้ที่จริงแล้ว     ก็บอบบางไม่ต่างจากหญิงสาวทั่วไป

ผู้หญิงคนนี้ทำให้ชีวิตที่จมอยู่ในความมืดของเขากลับมาสดใส  อีกครั้ง รอยยิ้มของเธอทำให้คลายความเศร้า ไม่ว่าจะพบเจอเรื่องหนักหนาก็ไม่เคยปริปากบ่น ทว่าวันนี้กลับร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เพราะเขา

คิดว่าตัวเองตัดสินใจผิดที่แอบเข้ามาหาเธอโดยไม่รอให้ถึงพรุ่งนี้ ป้าสะใภ้ของหญิงสาวร้ายกาจกว่าที่คิดไว้ แสดงว่าหล่อนคงได้ยินคนพูดถึงฐานะที่แท้จริงของเขา และรู้ว่าคนที่ถูกขังอยู่แต่ในห้องคงไม่รู้

จึงได้วางแผนให้หนีไปเสียเพราะหล่อนคงทนไม่ได้ หากหญิงสาวจะได้ดีกว่าบุตรสาวตัวเอง

มือยาวอุ่น ๆ ยื่นไปจับที่คางมนให้หันมาสบตาตรึงไว้ ส่งสายตาผ่านความมืดบอกให้หญิงสาวมั่นใจ

“เชื่อมั่นในตัวผมนะสายน้ำ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้คุณต้อง อับอาย จะไม่มีใครกล้าว่าคุณ เชื่อใจผมรออยู่ตรงนี้อย่าไปไหน พรุ่งนี้ผมจะมารับคุณออกไป” เอ่ยจบก็จุมพิตที่หน้าผากมนแทนคำมั่นสัญญา   

หญิงสาวไร้เรี่ยวแรงแม้จะยืนทรงตัวสะอื้นจนตัวสั่นในอ้อมกอดอุ่น ความมืดมนที่หาทางออกไม่เจอกลับมีหลักให้ยึด คำพูดจากผู้ชายที่รู้จักเพียงไม่นานแถมทำให้เธอต้องเสื่อมเสียจะสามารถเชื่อได้มากแค่ไหน    ก็หารู้ได้ ทว่าที่รู้ในเวลานี้คือความอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

กลร้าย ลิขิตรัก เขมินทรา www.mebmarket.com เพราะแผนการร้ายของผู้ไม่ประสงค์ดี ทำให้ปณาลีผู้ที่ยึดมั่นในความดีได้พบกับความรักที่ขาดหาย

เร่รัก เขมินทรา www.mebmarket.com ชีวิตที่เคยอยู่อย่างสุขสบาย แต่แล้วต้องมาตกต่ำอย่างกระทันหันทำให้สองแม่ลูกที่ทำอะไรไม่เป็นนอกจากใช้เงินเพื่อซื้อสิ่งสวยงาม ทางเดียวที่จะทำให้ตัวเองกลับมาสุขสบายได้เหมือนเดิมคือจังผู้ชายรวยๆ แต่ใครเหล่าจะมาจริงจังกับผู้หญิงที่สวยแต่รูป ผู้หญิงแบบนี้เป็นได้ก็แค่นางบำเรอของบรรดาตาเฒ่าตัณหากลับเท่านั้น ต้องขอบคุณพรหมลิขิตที่ทำให้ปัณฑิกาไม่ต้องเป็นเมียน้อยเสี่ยใหญ่ ได้แต่งงานออกหน้าออกตากับ กุมภา หนุ่มหล่อ ฐานะดี มีการศึกษา แต่ชีวิตก็ไม่ได้เป็นไปตามที่หวัง เพราะหน้าที่ภรรยาของนายกุมภา นั้นยิ่งกว่าทาสซะอีก

ทัณฑ์หัวใจ...ไฟเสน่หา เขมินทรา www.mebmarket.com เมื่อความแค้นแปรเปลี่ยนเป็นความรัก

ลิขิตรักคนเถื่อน เขมินทรา www.mebmarket.com “ถึงจะเป็นแค่ลูกบุญธรรมของคุณพ่อ แต่ก่อนที่ท่านจะสิ้นลม ท่านได้ฝากฝั่งให้ผมดูแลคุณ แล้วผมก็ดันรับปากท่านไว้แล้ว” หญิงสาวยังคงนิ่งฟังข้อเสนอของชายหนุ่ม ยังไงเสียบิดาก็รักนายคนนี้มาก ยังไงเสียคำสั่งเสียของท่านก็เป็นสิ่งสำคัญ “แต่มีข้อแม้ ถ้าคุณจะอยู่กับผม คุณต้องทำตามคำสั่งของผม เลิกนิสัยคุณหนูเอาแต่ใจเสีย แล้วก็หัดทำงาน ไม่ใช่มานั่งกินนอน ใช้เงินเป็นเบี้ยเหมือนที่ผ่านมา” พูดไปทั้งที่รู้ว่าคำตอบที่จะได้กลับมานั้นคืออะไร “ไม่” เมชญาพัชญ์ขัดขึ้นมาทันควัน ใบหน้าสวยเชิดขึ้นเผยให้เห็นปลายจมูกดื้อรั้นที่เป็นลักษณ์เฉพาะตัวของหญิงสาว “งั้นก็เดินไปให้พวกหื่นเมื่อคืนข่มขืนก็แล้วกัน” เขื่อนเพชรบอกอย่างไม่ใยดี “กรี๊ด!...” หญิงสาวร้องลั่นพร้อมด่าทอด้วยความโมโห “ไอ้บ้า! ไอ้เถื่อน!...วิญญาณของคุณพ่อต้องไม่ให้อภัยนาย ฉันจะจุดธูปไปฟ้องท่าน” “คุณพ่อท่านแยกแยะได้ ไม่ฟังคุณหรอก” เขาเอ่ยเรื่องจริง เพราะที่ผ่านมาหญิงสาวพยายามที่จะใส่ร้ายเขาให้บิดาฟังเสมอแต่แล้วก็กลายถูกท่านสั่งสอนกลับมาเสียอย่างนั้น “อีกอย่างผมชื่อเขื่อน ไม่ใช่เถื่อน” รอยยิ้มมีชัยที่มุมปากสร้างความเจ็บใจให้กับหญิงสาวเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เกิดมาพยายามจะเอาชนะเขาแต่ก็ไม่เคยได้สักครั้ง

เปี่ยมรัก เขมินทรา www.mebmarket.com          "ลักษิกา" มัณฑนากรสาวเธอผิดหวังกับความรักครั้งแรก ด้วยความเสียใจหญิงสาวจึงเลือกที่จะหนีไปทำไร่ที่จังหวัดราชบุรีซึ่งเป็นสถานที่อันรักยิ่งของบิดาและมารดาของเธอ และในเช้าตรู่ของวันแรกที่ต้องอยู่ที่นั้นโดยลำพังได้พบกับไรวินท์ชายหนุ่มที่เธอได้ช่วยเหลือเขาขึ้นมาจากบ่อโคนเมื่อตอนเด็ก          "ไรวินท์" เฝ้ารอคอยลักษิกามานานแม้ได้มาพบเธออีกครั้งจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อยู่ใกล้เธอ ไรวินท์ในสายตาของลักษิกาคือผู้ชายจอมเผด็จการ หน้าเลือด เอาแต่ใจไร้ซึ่งเหตุผล เนื่องจากไรวินท์ได้บังคับให้หญิงสาวเซ็นสัญญาชดใช้ค่าดูแลรักษาบ้านที่เธอเองไม่ได้ขอร้องด้วยจำนวนเงินที่เกินกว่าความเป็นจริง          ด้วยความรักที่มีต่อหญิงสาวทำให้ไรวินท์รู้สึกขัดใจทุกครั้งเมื่อเห็นว่าลักษิกาเป็นที่สนใจของคนทั่วไปที่ได้พบเห็น ด้วยความรักที่มีต่อหญิงสาวที่เปี่ยมล้นหัวใจและกลัวว่าจะมีคนอื่นมาแย่งเธอไปเขาจึงใช้วิธีหักหารน้ำใจหญิงสาว และบังคับให้เธออยู่ที่ไร่กับเขาความอ่อนโยนของไรวินท์ทำให้ลักษิกาเริ่มใจอ่อนมองเห็นข้อดีในตัวของชายหนุ่ม ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มจะดีขึ้นในขณะที่ "ชญาดา" ว่าที่คู่หมั้นเกำลังเดินทางกลับมาจาก