ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : fonxbellereallife
สะกดรอยมังงะและแอนนิเมชั่นญี่ปุ่น คี่คือคอนเซ็ปของ photobook ของเรา วันนี้เป็นวันแรกในการไปตะเวนถ่ายรูปในสถานที่ต่างๆ แม้สถานที่ที่เราไปถ่ายรูปอย่าจะไม่รู้จักกันมากในหมู่นักท่องเที่ยว แต่เห้ย!!!โคตรสวยยยยย
เบลล์---- เห้ยพี่ฝนมาดูนี่สวยมากกกกก
ฝน ---- จริงๆๆๆ ถ่ายรูปกันนะเบลล์ จะได้เซอร์วิสแฟนคลับไปด้วยย
เบลล์---ได้เลยค่ะ
เรามัวแต่ถ่ายรูปส่วนตัวจนพี่ๆทีมงานต้องเรียกเรามาถ่ายรูปเพื่อลงหนังสือหลายครั้งต่อหลายครั้ง การมาทำงานครั้งนี้ไม่ใช่การมาญี่ปุ่นครั้งแรกของเราสองคน เพราะก่อนหน้านี้เราได้มาถ่ายทำรายการ Frozen Hormons กับเพื่อนๆพี่ๆ แต่ครั้งนี้พิเศษกว่าครั้งอื่น เพราะมันมีแค่เรา 2 คน ไม่ต้องมี ก ข ค (อ้าววแล้วทีมงานละเบลล์) วันแรกของเราผ่านพ้นไปด้วยความเหนื่อยล้า เพราะเราเดินกันเยอะมากๆ พอมาถึงห้อง เราก็ต่างทำธุระส่วนตัว และโทรหาคนในครอบครัวที่เมืองไทย
ฝน----- มาร์คทำไมพูดไม่รู้เรื่องละ นี่เรามาทำงานนะ
มาร์ค..........................
ฝน-----ฝนเหนื่อยนะมาร์ค โทรหาเพราะคิดถึงแต่มาหาเรื่องกันทำไม
โทรมาเพราะคิดถึง....ใช่แฟนกันก็ต้องคิดถึงกันสิแต่ทำไม ทำไมฉันต้องเจ็บขนาดนี้
ฝน-----ถ้ายังงี่เง่าแบบนี้งั้นแค่นี้เถอะ ฝนเหนื่อย อยากพักผ่อน
แล้วพี่ฝนก็เดินเข้าห้องมาด้วยแววตาที่แดงก่ำ ฉันรู้ว่าพี่ฝนคงเสียใจมากๆแน่ๆ ภายในห้องตอนนี้มีแต่ความเงียบ เงียบจนหน้ากลัว ฉันไม่กล้าที่จะพูดกับพี่ฝนด้วยซ้ำ แต่.....จู่ๆพี่ฝนก็เดินมาหาฉันแล้ว ทรุดนั่งลงกับพี่ ร้องไห้หนักมากๆ ฉันไม่เคยเห็นพี่ฝนร้องไห้แบบนี้มาก่อน ฉันนั่งลง กอดพี่ฝนเอาไว้ แต่เรายังไม่พูดอะไรกัน พี่ฝนร้องไห้นานมาก ร้องจนหลับคาอ้อมกอดฉัน พี่ฝนหลับอยู่แบบนั้นเกือย 2 ชม.โดยที่ฉันเองก็กอดพี่ฝนไว้ไม่ได้ลุกไปไหนเลย
24.00
ฝน------เบลล์ๆๆตื่นได้แล้ว
พี่ฝนปลุกฉันในสภาพที่เรากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยฉันเอนหลังไปทางเตียงนอน
ฝน----นี่อย่าบอกนะว่าพี่นอนทับเบลล์แบบนี้ตลอด 2-3 ชม
เบลล์----ก็ใช่ละสิ ซี้ดด
ฉันซี้ดปากเมื่อขยับตัวแล้วรู้สึกเหน็บกินไปทั้งตัว
ฝน-----แล้วทำไม่มีปลุกพี่ หะ
พี่ฝนหัวเราะและลูบหัวฉันด้วยความเอ็นดู
เบลล์ ---- ก็เบลล์กลัวพี่ฝนตื่นไง เบลล์รู้ว่าพี่ฝนเหนื่อยมาก เบลล์อยากให้พี่ฝนพักเยอะๆ
ฉันบอกพี่ฝนแบบจริงใน
ฝน----- ขอบคุณนะเขมื พี่รักเขมิที่สุดเลยยยย
แล้วเรา 2 คนก็ลุกไปนอนบนเตียง
จบแล้ววคืนที่ 2 ของเรา
เบลล์---- เห้ยพี่ฝนมาดูนี่สวยมากกกกก
ฝน ---- จริงๆๆๆ ถ่ายรูปกันนะเบลล์ จะได้เซอร์วิสแฟนคลับไปด้วยย
เบลล์---ได้เลยค่ะ
เรามัวแต่ถ่ายรูปส่วนตัวจนพี่ๆทีมงานต้องเรียกเรามาถ่ายรูปเพื่อลงหนังสือหลายครั้งต่อหลายครั้ง การมาทำงานครั้งนี้ไม่ใช่การมาญี่ปุ่นครั้งแรกของเราสองคน เพราะก่อนหน้านี้เราได้มาถ่ายทำรายการ Frozen Hormons กับเพื่อนๆพี่ๆ แต่ครั้งนี้พิเศษกว่าครั้งอื่น เพราะมันมีแค่เรา 2 คน ไม่ต้องมี ก ข ค (อ้าววแล้วทีมงานละเบลล์) วันแรกของเราผ่านพ้นไปด้วยความเหนื่อยล้า เพราะเราเดินกันเยอะมากๆ พอมาถึงห้อง เราก็ต่างทำธุระส่วนตัว และโทรหาคนในครอบครัวที่เมืองไทย
ฝน----- มาร์คทำไมพูดไม่รู้เรื่องละ นี่เรามาทำงานนะ
มาร์ค..........................
ฝน-----ฝนเหนื่อยนะมาร์ค โทรหาเพราะคิดถึงแต่มาหาเรื่องกันทำไม
โทรมาเพราะคิดถึง....ใช่แฟนกันก็ต้องคิดถึงกันสิแต่ทำไม ทำไมฉันต้องเจ็บขนาดนี้
ฝน-----ถ้ายังงี่เง่าแบบนี้งั้นแค่นี้เถอะ ฝนเหนื่อย อยากพักผ่อน
แล้วพี่ฝนก็เดินเข้าห้องมาด้วยแววตาที่แดงก่ำ ฉันรู้ว่าพี่ฝนคงเสียใจมากๆแน่ๆ ภายในห้องตอนนี้มีแต่ความเงียบ เงียบจนหน้ากลัว ฉันไม่กล้าที่จะพูดกับพี่ฝนด้วยซ้ำ แต่.....จู่ๆพี่ฝนก็เดินมาหาฉันแล้ว ทรุดนั่งลงกับพี่ ร้องไห้หนักมากๆ ฉันไม่เคยเห็นพี่ฝนร้องไห้แบบนี้มาก่อน ฉันนั่งลง กอดพี่ฝนเอาไว้ แต่เรายังไม่พูดอะไรกัน พี่ฝนร้องไห้นานมาก ร้องจนหลับคาอ้อมกอดฉัน พี่ฝนหลับอยู่แบบนั้นเกือย 2 ชม.โดยที่ฉันเองก็กอดพี่ฝนไว้ไม่ได้ลุกไปไหนเลย
24.00
ฝน------เบลล์ๆๆตื่นได้แล้ว
พี่ฝนปลุกฉันในสภาพที่เรากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยฉันเอนหลังไปทางเตียงนอน
ฝน----นี่อย่าบอกนะว่าพี่นอนทับเบลล์แบบนี้ตลอด 2-3 ชม
เบลล์----ก็ใช่ละสิ ซี้ดด
ฉันซี้ดปากเมื่อขยับตัวแล้วรู้สึกเหน็บกินไปทั้งตัว
ฝน-----แล้วทำไม่มีปลุกพี่ หะ
พี่ฝนหัวเราะและลูบหัวฉันด้วยความเอ็นดู
เบลล์ ---- ก็เบลล์กลัวพี่ฝนตื่นไง เบลล์รู้ว่าพี่ฝนเหนื่อยมาก เบลล์อยากให้พี่ฝนพักเยอะๆ
ฉันบอกพี่ฝนแบบจริงใน
ฝน----- ขอบคุณนะเขมื พี่รักเขมิที่สุดเลยยยย
แล้วเรา 2 คนก็ลุกไปนอนบนเตียง
จบแล้ววคืนที่ 2 ของเรา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น