ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ให้หัวใจนำทาง (เบลล์×ฝน)

    ลำดับตอนที่ #10 : ถ้าคิดจะรักต้องกล้าที่จะเจ็บ

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 58


     

    ฝน-----เบลล์ๆๆทางนี้

    เบลล์----อ้าวพี่ฝน หวัดดีค่ะ รอนานป่ะ

    ฝน-----ไม่นี่ ป่ะไปกันพี่หิวข้าวละ

    เบลล์----อ้าวนี่บ่ายละนะทำไม่ยังไม่กินข้าวละ ต้องกินยาไม่ใช่หรอ

    ฝน--- ก็รอกินกับเด็กขี้งอนอะดิ

    เบลล์----- ????

           นี่คือบทสนทนาแรกระหว่างเรา หึเด็กขี้งอนหรอ ใครละที่ทำให้ฉันงอน ถ้าไม่ใช่พี่

    ที่ร้านประจำของเรา เรานั่งอยู่มุมในสุด เพราะไม่อยากให้ใครมารบกวนเวลาส่วนตัว เรานั่งนิ่งกันอยู่นาน

    กริ้ง………...กริ้งงงงงงง

    ฝน----ฮัลโหลค่ะครูบิว

    ครูบิว _________

    ฝน----อ๋อตอนนี้ฝนอยู่กับเบลล์ค่ะ ทานข้าวเสร็จก็จะเข้าไปนาดาวละค่ะ

    ครูบิว________

    ฝน-----อ้าวหรอคะ อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ งั้นพรุ่งนี้ 10 โมงเจอกันค่ะ ค่ะๆๆๆ สวัสดีค่ะบิว

    เบลล์ ----- มีไหรหรอพี่ฝน

    ฝน---- เออ คร฿บิวโทรมาว่ามีธุระสำคัญ วันนี้คงไม่ว่างแล้วเลยนัดพรุ่งนี้10 โมงพี่เลยตอบตกลงไปอะ

    เบลล์---- อ้าวทำไมพี่ฝนไม่ถามเบลล์ละว่า ว่างมั้ย?

    ฝน----ก็เบลล์ว่างนี่ พี่หน่ะแอบไปด็ตารางงานเบลล์หมดแล้ว

          ยิ้มเจ้าเล่ห์เชียวนะยัยตาตี่

    เบลล์ ----หน่ะแอบดูทำไมอะ

    ฝน----ก็ใครหล่ะ หลบหน้าหลบตา ติดต่อก็ไม่ได้ ไม่รู้หรือไง ว่ามีคนคิดถึง

          คิดถึงหรอ คิดถึงฉันหรอศนัน ที่วันนั้นทำร้ายจิตใจฉันละ หึ

    เบลล์----อย่างพี่ฝนหน่ะหรอ จะคิดถึงเบลล์ เบลล์สำคัญขนาดนั้นเชียว หึหึ...พึ่งรู้ตัวนะเนี้ย

          ของสักดอกเถอะศนัน…………..

    ฝน---- ไม่ต้องมาประชดเลยนะ เบลล์…..คือ…….พี่อยากขอโทษเบลล์อะ ที่วันนั้นพี่พูดกับเบลล์ไปแบบนั้น คือ...พี่ไม่อยากให้เราเป็นแบบนี้เบลล์อย่าโกรธพี่เลยนะ น้าาาเขมินะ…..

            โกรธหรอ ฉันไม่โกรธพี่หรอก โกรธไม่ลงหรอก ก็แค่น้อยใจ…… T_T

    เบลล์----เบลล์ไม่ได้โกรธพี่หรอก มันเป็นความผิดของเบลล์เองที่ไม่ทำลุ่มล้ามกับพี่ก่อน

    ฝม---- ชั่งเถอะเน๊อะลืมไปมันเถอะ เอ้…….ว่าแต่วันนี้ เขมิไม่กลับบ้านได้ไหม

           อะไรกันไม่ให์ฉันกลับบ้านแล้วจะให้ฉันไปนอนที่ไหนละ????

    เบลล์---- ไม่กลับบ้านแล้วจะให้ไปนอนที่ไหนคะ

    ฝน---- ไปคอนโดพี่นะ คือแบบ พรุ่งนี้ต้องเข้านาดาวแต่เช้า จะได้ไปด้วยกันเลยไง นะ นะ เขมิ น้าาาาาา

          ทำไมวันนี้อ้อนจัง มีไรป่ะเนี้ย

    เบลล์-----อ้องั้นก็ได้ งั้นไปกันเถอะ เบลล์อยากนอนอะ รู้สึกปวดหัว

    ฝน---- ค่ะที่ร้ากกกกกกกก

         หลังจากทานมื้อเที่ยงเสร็จเราก็กลับคอนโดพี่ฝน เห้อออเบื่อตัวเองจัง ทำไมต้องใจอ่อนให้กับยัยตาตี่ด้วยเนี้ย

    ที่คอนโด พี่ฝน ที่นี่ฉันคุ้นเคยดี เพราะเวลาออกกองดึกๆฉันมักจะมาค้างกับพี่ฝนตลอด

    เบลล์---- ที่มาร์คละพี่ฝน ไม่มาหาพี่ฝนหรอ ปกติตัวติดกันอย่างกับปลาท่องโก๋

             ของประชดหน่อยเหอะ…………..

    ฝน--- พี่มาร์คเขากลับเยอรมันแล้ว

           ทำไมทำหน้าแบบนั้น ทำไมต้องเศร้า หรือว่าทะเลาะกันอีก เห้อออถึงว่าอ้อนจัง

    เบลล์---- งั้นเบลล์ขออาบน้ำก่อนนะ ปวดหัวจัง

           จู่ๆที่ฝนก็เอามืือมาแตะที่หน้าฝาก

    ฝน--- มีไข้นี่ งั้นไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวพี่เอายาให้กิน

          อื้มจริงๆฉันเป็นไข้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแหละ พออาบน้ำเสร็จ พี่ฝนก็เอายามาให้กิน หลังจากนั้นฉันก็นอน นอนนานแค่ไหนไม่รู้ แต่รู้สึกตัวอีกที่ ก็เหมือนมีควานเอาผ้ามาเช็ดตัว

    เบลล์---- พี่ฝน

    ฝน-----อ้าว ขอโทษนะที่ทำให้ตื่น พี่เห็นว่าเบลล์ตัวร้อนขึ้น เลยเอาผ้ามาเช็ดตัวให้

    เบลล์---- ขอคุณนะคะ ……...โอ้ยยย พี่ฝนมาหยิกเบลล์ทำไมเนี้ย

          จู่ๆพี่นก็เอามือมาหยิกแก้มฉัน อะไรของแกเนี้ยยัยตาตี่

    ฝน----- ก็เราหน่ะสิ ไม่ยอมพักผ่อน กลับจากญี่ปุ่น แล้วก็ไปเชียงใหม่เลย ทำตัวเป็นเด็กหนีออกจากบ้านไปได้

    เบลล์-----ใครทำตัวเป็นเด็ก เบลล์แค่คิดถึงพี่สาว อยากไปเยี่ยมบ้างไม่ได้หรอ

    ฝน----เบลล์ แกไม่ต้องโกหกพี่หรอกนะ จริงๆคืนนั้นพี่ไม่ได้หลับหรอกนะเบลล์ เออ….พี่ได้ยินที่เบลล์บอกกับพี่ทุกอย่าง  เบลล์…...พี่ขอบคุณนะที่เบลล์รู้สึกแบบนั้นกับพี่

    เบลล์----เออ…..เบลล์….

    ฝน------เบลล์ ฟังพี่นะ มันไม่ผิดหรอกที่เบลล์จะคิดกับพี่มากกว่าพี่น้อง พี่เองก็……………

         ก็อะไรละพี่ฝน พูดมาสิว่าพี่ก็คิดแบบเดียวกับเบลล์

    เบลล์----ก็อะไร นิ่งทำไมละพี่ฝน ก็อะไร พี่เองก็คิดแบบเดียวกับเบลล์ใช่ไหม บอกเบลล์มาสิว่าเราก็คิดเหมือนกั

         ไม่รู้ว่าน้ำตาฉันไหลมาตอนไหน ……..

    ฝน----- คือ…...พี่……. เออเบลล์ พี่ไม่รู้ว่าพี่ผิดหรือเปล่าที่พี่ก็คิดไม่ต่างจากเบลล์ แต่////สถานะพี่กับเบลล์มันต่างกัน

         หมายความว่าไง หมายความว่าพี่ก็รักฉันหรอ หรืออะไร ฉันสับสนไปหมดแล้วนะพี่ฝน

    ฝน-----เบลล์ยังไม่มีใคร ส่วนพี่มันไม่ใช่

         พูดเสร็จพี่ฝนก็ร้องไห้ ฉันเองก็ไม่ต่างกัน เราสองคนร้องไห้กันอยู่นาน มันเป็นการร้องไห้ที่เจ็บปวดจริง รักไม่ได้ ….กับไม่ได้รักแบบไหนเจ็บปวดกว่ากันนะ

    เบลล์---- เบลล์ ขอโทษนะที่เบลล์เห็นแก่ตัว เบลล์คิดถึงแต่ความรู้สึกของตัวเอง จนลืมคิดถึงความรู้สึกพี่ฝน ขอโทษนะพี่ฝน เบลล์ขอโทษนะ

            เหมือนความรู้สึกมันอัดอยู่ข้างใน เราสองคนโผเข้ากอดกัน ความรู้สึกของเราตอนนี้คงไม่ต่างกัน การรักใครสักคนทำไมมันยากแบบนี้นะ  ถ้ารักแล้วต้องเจ็บขนาดนี้ทำไมถึงยังรัก แต่….ถ้าเราห้ามใจตัวเองได้ เราสองคนคงไม่ต้องเจ็บแบบนี้ ……….

    เบลล์-----อย่าร้องไห้ คนดี เบลล์ผิดเอง  เบลล์ไม่อยากเห็นพี่ร้องไห้ เบลล์ขอโทษนะ เบลล์จะเป็นฝ่ายไปเอง เบลล์ไม่อยากเป็นสาเหตุให้พี่สองคนต้องมีปัญหากันถ้าเบลล์เป็นคนไป มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดระหว่างเรา

    ฝน-----เบลล์ไม่ผิดหรอกนะ ถ้าจะมีคนผิด มันคงผิดทั้ง 2 คน …….เบลล์ ถ้าพี่จะขออะไรเบลล์อย่างหนึ่งได้มั้ย

    เบลล์----- อะไรหรอ …….

    ฝน----- เบลล์อย่าไปจากพี่ได้มั้ย……...พี่อาจจะเห็นแกตัวนะ แต่….พี่ไม่อยากให้เบลล์จากพี่ไป นะคะขอเวลาพี่ได้มั้ย พี่…… พี่รักเบลล์นะ

       คำว่ารักจากพี่….มันทำให้ฉันรู้สึกดีละรู้สึกเจ็บไปพร้อมๆกัน แต่ถ้าเราคิดจะรักใครสักคน เราคงต้องกล้าที่จะเจ็บ ไม่ใช่หรอ……………………





    ตอนนี้ยาวมาก หาจุดจบไม่ได …...ความรักของเบลล์ฝนยังไม่จบแค่นี้นะคะ ยังมีเรื่องดรามาอีกเยอะ  รออ่านและติดตามกันด้วยนะคะ

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×