นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
บ่วงรักราชองครักษ์ (Knight and Rose)
เพราะการหายตััวไปของบิดา ดอกกุหลาบแดงแห่งตระกูลเฟรย์จึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านไปตามหาเขา ความรู้ถึงอัศวินแห่งตระกูลคาซาล ชายหนุ่มจึงต้องแล่นตามดูแลหล่อนด้วย เรื่องวุ่นๆ จึงติดตามมา (คอมเมดี้นะจ๊ะ)
ผู้เข้าชมรวม
4,361
ผู้เข้าชมเดือนนี้
24
ผู้เข้าชมรวม
4.36K
หมวด : ซึ้งกินใจ
อัปเดตล่าสุด : 28 ก.ค. 56 / 00:01 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ Keisei/MaKoto-sang ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Keisei/MaKoto-sang
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"จากกระทู้รับวิจารณ์ที่ตั้งไว้นะคะ"
(แจ้งลบ)เราจะอ่านตอนที่ 1-7 นะคะ มากกว่านี้สายตาจะไม่ค่อยไหว ขออภัยที่อ่านได้ไม่ครบทุกตอน T^T อันดับแรกต้องขอบอกว่าภาษาสวยมากๆค่ะ การบรรยายสวยงาม ลื่นไหลมาก จึงขอข้ามส่วนนี้ไปเลยแล้วกัน จริงๆต้องออกตัวว่า นัทอาจมีฝีมือในการมองงานใดๆไม่เพียงพอ บางครั้งถ้านัทมองแล้วไม่เห็นข้อบกพร่องในงาน นัทเห็นว่าทำได้ดีอยู่แล้ว นัทก็จะพูดถึงแต่ข้อ ... อ่านเพิ่มเติม
เราจะอ่านตอนที่ 1-7 นะคะ มากกว่านี้สายตาจะไม่ค่อยไหว ขออภัยที่อ่านได้ไม่ครบทุกตอน T^T อันดับแรกต้องขอบอกว่าภาษาสวยมากๆค่ะ การบรรยายสวยงาม ลื่นไหลมาก จึงขอข้ามส่วนนี้ไปเลยแล้วกัน จริงๆต้องออกตัวว่า นัทอาจมีฝีมือในการมองงานใดๆไม่เพียงพอ บางครั้งถ้านัทมองแล้วไม่เห็นข้อบกพร่องในงาน นัทเห็นว่าทำได้ดีอยู่แล้ว นัทก็จะพูดถึงแต่ข้อดีอย่างเดียว 555555 คงไม่ว่ากันนะคะ ที่อาจจะช่วยเหลือมากไม่ได้ 555 ส่วนตัวนัทไม่เคยอ่านเรื่อง น่าจะชื่อ “จอมใจซาเวียร์” (น่าจะใช่สินะคะ) มาก่อน ซึ่งเรื่องนี้เหมือนภาคต่อของจอมใจซาเวียร์ ทำให้นัทจะงงๆหลายเรื่องและไม่มีข้อมูลแบ็คกราวน์ตัวละคร ฉาก สถานที่ ใดๆในเรื่องมากนัก แต่ก็ไม่เป็นปัญหามากเท่าไหร่ เพราะถึงนัทไม่เคยอ่านเรื่องก่อน ก็อ่านเรื่องนี้แยกไปเลยได้ไม่มีปัญหา แค่ไม่มีความอินเท่าคนที่อ่านมาก่อนเท่านั้น ^^” เมื่อนัทไม่เคยอ่านเรื่องจอมใจซาเวียร์มาก่อน ทำให้นัทไม่ทราบว่า ซาแมนทารักซาเวียร์มากน้อยแค่ไหน หรือซาเวียร์กับเรเดียนไปถล่มงานแต่งร้ายกาจเพียงใด หรือ ซาแมนทายอมรับเรเดียนได้ยังไง ทั้งที่เรเดียนแย่งคนรักตัวเองมา ซึ่งสารภาพว่าพอนัทไม่ทราบดีเทลตรงนี้ แล้วอ่านคำบอกเล่าของคนในเรื่อง ทำให้น่าสนใจที่จะไปอ่านจอมใจซาเวียร์มาก่อนเหมือนกัน 5555 นัทชอบบุคลิกของซาแมนทามาก เธอควรเจ็บปวดเจียนตายกับการถูกเรเดียนแย่งคนรัก ทำลายงานอภิเษก เธอไม่น่าจะยอมรับเรเดียนได้ถึงขั้นเป็นถึงเพื่อนสนิท แต่การที่ยอมรับได้ แสดงว่าเรเดียนเป็นคนดีมากๆทีเดียว ท่าทางเรเดียนเป็นคนอ่อนโยน จิตใจดี ซึ่งเรเดียนคงไม่ได้ตั้งใจแย่งคนรักใครอยู่แล้ว แต่ซาเวียร์รักเรเดียนก่อนเอง และดึงดันที่จะเลือกเรเดียน มากกว่าซาแมนทา ซาแมนทายอมรับความจริงได้ แม้ว่ามันจะเจ็บปวดมากแค่ไหน เมื่อไม่รักก็คือไม่รัก แมนพอที่จะคุย คบหากับอดีตคนรักและศัตรูหัวใจที่มาแย่งคนรักไปอีกด้วย นับว่าหาได้ยากมาก 5555 รวมถึงการที่ซาแมนทาเป็นคนชนชั้นสูง ซึ่งควรที่จะค่อนข้างกุลสตรี เรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ แต่ซาแมนทาไม่ใช่ แน่นอนว่ามารยาท การดำรงชีวิตแบบกุลสตรีชนชั้นสูง ซาแมนทาทำได้เยี่ยมอยู่แล้ว แต่ซาแมนทาไม่ใช่คนอ่อน หรือเรียบร้อย สงบปากสงบคำแบบนั้น 5555 เป็นคนท่าทางมั่นใจในตัวเอง ตรงๆ แมนๆ คงเรียกได้ว่า เริ่ด เชิด หยิ่ง น่าจะได้ บุคลิกน่าสนใจมากๆ นัทชอบความเป็นคนแบบนี้ของซาแมนทา มีเสน่ห์มากเลย ตัวละครแบบนี้ถ้าเขียนได้ไม่พอดี มันจะดูเยอะ ดูแรง แต่ถ้าเขียนพอดีเป็นตัวละครที่น่ารักมากทีเดียว นอกจากตัวละคร นัทชอบธีมเรื่อง ฉาก และบรรยากาศเรื่องมากๆ จังหวะเล่าเนิบนาบ ละมุนๆ บรรยากาศในเรื่องออกไปทางสไตล์เพ้อฝัน ฉากก็มีรายละเอียดเยอะมาก มีระบบขุนนาง กษัตริย์ สภาพสังคมที่ผู้หญิงจะต้องแต่งงาน ออกเรือนเพื่อครอบครัว การทำพิธีศพพ่อของนางเอก คือชอบดีเทลเรื่องมากๆ ทำให้เห็นภาพทุกอย่างมาตลอดเรื่อง ไม่ขาดตกบกพร่องเลย มันสมจริง บรรยากาศในเรื่องจะออกไปทางเป็นแนวเจ้าหญิงเจ้าชาย เพ้อฝันหน่อย แต่มันก็มีความสมจริงเหมือนกัน ถึงจะบอกว่าเรื่องนี้แฟนตาซี หรือ เป็นรักคอมเมดี้ แต่ส่วนตัวคิดว่าจะเมนเรื่องน่าจะเป็น รักโรแมนติกมากกว่า มีคอมเมดี้เบาๆมาเสริม กับความเป็นแฟนตาซีมาแจม กลิ่นไอความหวานๆมาเต็มมาก 5555 จากที่อ่านมาตั้งแต่บทแรก จนถึงในบทที่สี่ มีสิ่งหนึ่งที่เดาถูก คือฉากหญิงแก่หลอกซาแมนทาไปเพื่อแลกกับเงิน รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่คาดหมายได้ไม่ยาก เลยลดความตื่นเต้นลงไป แต่ไม่ได้ซีเรียสค่ะ เพราะสไตล์ของเรื่องดูจะเน้นเป็นแนวเบาๆ ไม่เคร่งเครียดมากอยู่แล้ว แต่จุดที่ชอบอย่างหนึ่งคือการพลิกเนื้อหา จากตอนแรกที่คิดว่าซาแมนทาจะหลบหนีออกไปผจญภัยแบบทุกคนคิดว่าเธอไม่ได้ถูกลักพาตัว ซึ่งก็จริงตามที่ทุกคนคิด แต่กลายเป็นเธอดันโดนจับตัวไปเรียกค่าไถ่จริงๆซะด้วย 55555 แถมมาพลิกอีก ที่กลายเป็นว่าจริงๆเธอไม่ได้จะเขียนจดหมายลักพาตัวซะงั้น เกินคาดไปเยอเลยค่ะ ชอบที่ตอนมีคำพูดพี่เลี้ยงที่ลอยมา ส่วนตัวคิดว่าซึ้งมาก เพราะตอนแรกซาแมนทาต่อว่าพี่เลี้ยงเรื่องสนใจการนินทาเอาไว้ พี่เลี้ยงก็เคยเตือนเธอหลายที แต่เป็นเธอเองที่ไม่สนใจ ทระนงตัวเองจนเกินไป กับอีกเรื่องที่น่าสนใจ คือตัวซาวิโอที่คุยกับซาแมนทา เขาไม่ได้เป็นตัวละครโจรที่ออกมาแบบดาษดื่นที่พบเห็นทั่วไป ปกติจะต้องห่ามๆหน่อย อาจจะเด่นด้านกำลังและไม่ค่อยฉลาด แต่ซาวิโอไม่ใช่ ถึงเขาจะเป็นนักเลง แต่เขาก็ฉลาดพอ มองสายตาคนออก คือหาฉากแบบนี้ได้ยากเหมือนกัน นัทอ่านตอนที่ 7 นะคะ ที่พูดมาทั้งหมด มีสิ่งหนึ่งที่ชอบที่สุดในเรื่อง และประทับใจมากสุด คือตัวละคร ลีแอน เธอเป็นคนที่ดูมีความลับมากมาย แต่บางครั้งก็ดูท่าทางจะไม่มี เป็นคนที่เหมือนจะไม่ใช่โสเภณี ที่ซาวิโอวิเคราะห์ออกมาคือตัวลีแอนจริงๆ เธอมีอุดมการณ์เป็นของตัวเอง และถึงแบบนั้นก็ไม่ยึดติดเหมือนก้อนเมฆ สิ่งหนึ่งที่เราอินมาก คือตอนที่เธอบอกว่า เธอเป็นแค่โสเภณีคนหนึ่งเท่านั้น มันมีความเจ็บปวด ความหดหู่ อดสูในชะตากรรมของตัวเองเหมือนกัน สงสารและรักลีแอนมากเลย ชอบเรื่องนี้ในหลายๆจุดนะคะ ภาพรวมคือดีมากๆ ทุกอย่างคนเขียนทำได้ดีเยี่ยมอยู่แล้ว บางจุดที่ดูไม่มีอะไร แต่จริงๆมันมีอะไรอยู่ในนั้น สไตล์เรื่องที่เบาๆ แต่มีความหนักของเนื้อหา ลึก ลงไปในบางจุดที่ยิ่งกว่านั้นเยอะมากเลย สรุปจากที่เขียนมา ก็ไม่ค่อยอยากเรียกว่าบทวิจารณ์เท่าไหร่ เหมือนจะมีแต่ชม ชม และ ชม ไม่จบสิ้น 55555 และไม่มีข้อเสนออะไรให้กลับไปอีกด้วย ก็ยอมรับที่ตัวเองอาจจะด้อยฝีมือ ต้องขออภัยคุณเคย์เซย์มากๆเลยค่ะ T^T อ่านน้อยลง
นัทโตะณัฐธิดา | 16 ส.ค. 58
-
0
-
0
คำนิยมล่าสุด
"จากกระทู้รับวิจารณ์ที่ตั้งไว้นะคะ"
(แจ้งลบ)เราจะอ่านตอนที่ 1-7 นะคะ มากกว่านี้สายตาจะไม่ค่อยไหว ขออภัยที่อ่านได้ไม่ครบทุกตอน T^T อันดับแรกต้องขอบอกว่าภาษาสวยมากๆค่ะ การบรรยายสวยงาม ลื่นไหลมาก จึงขอข้ามส่วนนี้ไปเลยแล้วกัน จริงๆต้องออกตัวว่า นัทอาจมีฝีมือในการมองงานใดๆไม่เพียงพอ บางครั้งถ้านัทมองแล้วไม่เห็นข้อบกพร่องในงาน นัทเห็นว่าทำได้ดีอยู่แล้ว นัทก็จะพูดถึงแต่ข้อ ... อ่านเพิ่มเติม
เราจะอ่านตอนที่ 1-7 นะคะ มากกว่านี้สายตาจะไม่ค่อยไหว ขออภัยที่อ่านได้ไม่ครบทุกตอน T^T อันดับแรกต้องขอบอกว่าภาษาสวยมากๆค่ะ การบรรยายสวยงาม ลื่นไหลมาก จึงขอข้ามส่วนนี้ไปเลยแล้วกัน จริงๆต้องออกตัวว่า นัทอาจมีฝีมือในการมองงานใดๆไม่เพียงพอ บางครั้งถ้านัทมองแล้วไม่เห็นข้อบกพร่องในงาน นัทเห็นว่าทำได้ดีอยู่แล้ว นัทก็จะพูดถึงแต่ข้อดีอย่างเดียว 555555 คงไม่ว่ากันนะคะ ที่อาจจะช่วยเหลือมากไม่ได้ 555 ส่วนตัวนัทไม่เคยอ่านเรื่อง น่าจะชื่อ “จอมใจซาเวียร์” (น่าจะใช่สินะคะ) มาก่อน ซึ่งเรื่องนี้เหมือนภาคต่อของจอมใจซาเวียร์ ทำให้นัทจะงงๆหลายเรื่องและไม่มีข้อมูลแบ็คกราวน์ตัวละคร ฉาก สถานที่ ใดๆในเรื่องมากนัก แต่ก็ไม่เป็นปัญหามากเท่าไหร่ เพราะถึงนัทไม่เคยอ่านเรื่องก่อน ก็อ่านเรื่องนี้แยกไปเลยได้ไม่มีปัญหา แค่ไม่มีความอินเท่าคนที่อ่านมาก่อนเท่านั้น ^^” เมื่อนัทไม่เคยอ่านเรื่องจอมใจซาเวียร์มาก่อน ทำให้นัทไม่ทราบว่า ซาแมนทารักซาเวียร์มากน้อยแค่ไหน หรือซาเวียร์กับเรเดียนไปถล่มงานแต่งร้ายกาจเพียงใด หรือ ซาแมนทายอมรับเรเดียนได้ยังไง ทั้งที่เรเดียนแย่งคนรักตัวเองมา ซึ่งสารภาพว่าพอนัทไม่ทราบดีเทลตรงนี้ แล้วอ่านคำบอกเล่าของคนในเรื่อง ทำให้น่าสนใจที่จะไปอ่านจอมใจซาเวียร์มาก่อนเหมือนกัน 5555 นัทชอบบุคลิกของซาแมนทามาก เธอควรเจ็บปวดเจียนตายกับการถูกเรเดียนแย่งคนรัก ทำลายงานอภิเษก เธอไม่น่าจะยอมรับเรเดียนได้ถึงขั้นเป็นถึงเพื่อนสนิท แต่การที่ยอมรับได้ แสดงว่าเรเดียนเป็นคนดีมากๆทีเดียว ท่าทางเรเดียนเป็นคนอ่อนโยน จิตใจดี ซึ่งเรเดียนคงไม่ได้ตั้งใจแย่งคนรักใครอยู่แล้ว แต่ซาเวียร์รักเรเดียนก่อนเอง และดึงดันที่จะเลือกเรเดียน มากกว่าซาแมนทา ซาแมนทายอมรับความจริงได้ แม้ว่ามันจะเจ็บปวดมากแค่ไหน เมื่อไม่รักก็คือไม่รัก แมนพอที่จะคุย คบหากับอดีตคนรักและศัตรูหัวใจที่มาแย่งคนรักไปอีกด้วย นับว่าหาได้ยากมาก 5555 รวมถึงการที่ซาแมนทาเป็นคนชนชั้นสูง ซึ่งควรที่จะค่อนข้างกุลสตรี เรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ แต่ซาแมนทาไม่ใช่ แน่นอนว่ามารยาท การดำรงชีวิตแบบกุลสตรีชนชั้นสูง ซาแมนทาทำได้เยี่ยมอยู่แล้ว แต่ซาแมนทาไม่ใช่คนอ่อน หรือเรียบร้อย สงบปากสงบคำแบบนั้น 5555 เป็นคนท่าทางมั่นใจในตัวเอง ตรงๆ แมนๆ คงเรียกได้ว่า เริ่ด เชิด หยิ่ง น่าจะได้ บุคลิกน่าสนใจมากๆ นัทชอบความเป็นคนแบบนี้ของซาแมนทา มีเสน่ห์มากเลย ตัวละครแบบนี้ถ้าเขียนได้ไม่พอดี มันจะดูเยอะ ดูแรง แต่ถ้าเขียนพอดีเป็นตัวละครที่น่ารักมากทีเดียว นอกจากตัวละคร นัทชอบธีมเรื่อง ฉาก และบรรยากาศเรื่องมากๆ จังหวะเล่าเนิบนาบ ละมุนๆ บรรยากาศในเรื่องออกไปทางสไตล์เพ้อฝัน ฉากก็มีรายละเอียดเยอะมาก มีระบบขุนนาง กษัตริย์ สภาพสังคมที่ผู้หญิงจะต้องแต่งงาน ออกเรือนเพื่อครอบครัว การทำพิธีศพพ่อของนางเอก คือชอบดีเทลเรื่องมากๆ ทำให้เห็นภาพทุกอย่างมาตลอดเรื่อง ไม่ขาดตกบกพร่องเลย มันสมจริง บรรยากาศในเรื่องจะออกไปทางเป็นแนวเจ้าหญิงเจ้าชาย เพ้อฝันหน่อย แต่มันก็มีความสมจริงเหมือนกัน ถึงจะบอกว่าเรื่องนี้แฟนตาซี หรือ เป็นรักคอมเมดี้ แต่ส่วนตัวคิดว่าจะเมนเรื่องน่าจะเป็น รักโรแมนติกมากกว่า มีคอมเมดี้เบาๆมาเสริม กับความเป็นแฟนตาซีมาแจม กลิ่นไอความหวานๆมาเต็มมาก 5555 จากที่อ่านมาตั้งแต่บทแรก จนถึงในบทที่สี่ มีสิ่งหนึ่งที่เดาถูก คือฉากหญิงแก่หลอกซาแมนทาไปเพื่อแลกกับเงิน รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่คาดหมายได้ไม่ยาก เลยลดความตื่นเต้นลงไป แต่ไม่ได้ซีเรียสค่ะ เพราะสไตล์ของเรื่องดูจะเน้นเป็นแนวเบาๆ ไม่เคร่งเครียดมากอยู่แล้ว แต่จุดที่ชอบอย่างหนึ่งคือการพลิกเนื้อหา จากตอนแรกที่คิดว่าซาแมนทาจะหลบหนีออกไปผจญภัยแบบทุกคนคิดว่าเธอไม่ได้ถูกลักพาตัว ซึ่งก็จริงตามที่ทุกคนคิด แต่กลายเป็นเธอดันโดนจับตัวไปเรียกค่าไถ่จริงๆซะด้วย 55555 แถมมาพลิกอีก ที่กลายเป็นว่าจริงๆเธอไม่ได้จะเขียนจดหมายลักพาตัวซะงั้น เกินคาดไปเยอเลยค่ะ ชอบที่ตอนมีคำพูดพี่เลี้ยงที่ลอยมา ส่วนตัวคิดว่าซึ้งมาก เพราะตอนแรกซาแมนทาต่อว่าพี่เลี้ยงเรื่องสนใจการนินทาเอาไว้ พี่เลี้ยงก็เคยเตือนเธอหลายที แต่เป็นเธอเองที่ไม่สนใจ ทระนงตัวเองจนเกินไป กับอีกเรื่องที่น่าสนใจ คือตัวซาวิโอที่คุยกับซาแมนทา เขาไม่ได้เป็นตัวละครโจรที่ออกมาแบบดาษดื่นที่พบเห็นทั่วไป ปกติจะต้องห่ามๆหน่อย อาจจะเด่นด้านกำลังและไม่ค่อยฉลาด แต่ซาวิโอไม่ใช่ ถึงเขาจะเป็นนักเลง แต่เขาก็ฉลาดพอ มองสายตาคนออก คือหาฉากแบบนี้ได้ยากเหมือนกัน นัทอ่านตอนที่ 7 นะคะ ที่พูดมาทั้งหมด มีสิ่งหนึ่งที่ชอบที่สุดในเรื่อง และประทับใจมากสุด คือตัวละคร ลีแอน เธอเป็นคนที่ดูมีความลับมากมาย แต่บางครั้งก็ดูท่าทางจะไม่มี เป็นคนที่เหมือนจะไม่ใช่โสเภณี ที่ซาวิโอวิเคราะห์ออกมาคือตัวลีแอนจริงๆ เธอมีอุดมการณ์เป็นของตัวเอง และถึงแบบนั้นก็ไม่ยึดติดเหมือนก้อนเมฆ สิ่งหนึ่งที่เราอินมาก คือตอนที่เธอบอกว่า เธอเป็นแค่โสเภณีคนหนึ่งเท่านั้น มันมีความเจ็บปวด ความหดหู่ อดสูในชะตากรรมของตัวเองเหมือนกัน สงสารและรักลีแอนมากเลย ชอบเรื่องนี้ในหลายๆจุดนะคะ ภาพรวมคือดีมากๆ ทุกอย่างคนเขียนทำได้ดีเยี่ยมอยู่แล้ว บางจุดที่ดูไม่มีอะไร แต่จริงๆมันมีอะไรอยู่ในนั้น สไตล์เรื่องที่เบาๆ แต่มีความหนักของเนื้อหา ลึก ลงไปในบางจุดที่ยิ่งกว่านั้นเยอะมากเลย สรุปจากที่เขียนมา ก็ไม่ค่อยอยากเรียกว่าบทวิจารณ์เท่าไหร่ เหมือนจะมีแต่ชม ชม และ ชม ไม่จบสิ้น 55555 และไม่มีข้อเสนออะไรให้กลับไปอีกด้วย ก็ยอมรับที่ตัวเองอาจจะด้อยฝีมือ ต้องขออภัยคุณเคย์เซย์มากๆเลยค่ะ T^T อ่านน้อยลง
นัทโตะณัฐธิดา | 16 ส.ค. 58
-
0
-
0
ความคิดเห็น