หน้าที่ 1
 
ใครแต่ง : Keisei/MaKoto-sang
5 ต.ค. 55
80 %
27 Votes  
#2 REVIEW
 
เห็นด้วย
2
จาก 2 คน 
 
 
วิจารณ์อย่างมือสมัคร (ตามมาจากกระทู้)

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 11 ก.ค. 55
เรื่อง : จอมใจซาเวียร์ (The Heart Prince)
ผู้แต่ง : Keisei

ชื่อเรื่อง : ไม่รู้ว่านี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหรือเปล่า หรือว่ายังไงนะคะ ก็เคยอ่านเจออยู่ในหนังสือหลักการเขียนเหมือนกันว่าการตั้งชื่อเรื่องนั้น อาจจะตั้งได้จากชื่อตัวเอก สถานที่ที่สำคัญ ฯลฯ แต่สำหรับดิฉัน ดิฉันรู้สึกว่าชื่อเรื่องมันให้ความรู้สึกที่เป็นผู้ใหญ่มาก แต่มันก็สอดคล้องกับเนื้อหาของเรื่อง ถือว่าเป็นการตั้งชื่อเรื่องที่ดีแล้วค่ะ

พล็อตเรื่อง : ต้องบอกว่าเยี่ยมค่ะ สื่อออกได้เลยว่าเป็นคนที่มีจินตนาการสูง เป็นเนื้อเรื่องที่ทำให้ดิฉันต้องลุ้นมาก ทั้งเรื่องของความรัก และการต่อสู้ แต่ที่ประทับคือสื่ออารมณ์ตัวละครได้เยี่ยมมากค่ะ การดำเนินเรื่อง ซึ่งต้องยอมรับว่าเป็นการดำเนินเรื่องแบบเรียบ ๆ แต่น่าติดตามมากค่ะ

การใช้ภาษา : เรื่องของการใช้ภาษา การบรรยายแต่ละฉาก ในขณะที่ดิฉันอ่านนิยายของคุณ ดิฉันรู้สึกลื่นไหล และสามารถจินตนาการออกมาเป็นภาพตามที่อ่านได้เลยค่ะ การใช้ภาษาที่เป็นเอกลักษณ์ของเรื่องนี้ก็คือคำราชาศัพท์ เป็นอะไรที่ยากมากกับการใช้คำราชาศัพท์ต่าง ๆ แต่คุณก็สามารถใช้คำราชาศัพท์ออกมาได้ยอดเยี่ยมค่ะ

คำผิด คำตกหล่น : ไม่รู้ว่าดิฉันตาเซ่อหรือว่าอะไรนะคะ ตอนอ่านทั้งใส่แว่นทั้งถอดแว่น แต่ดิฉันเทียบจะไม่เจอคำผิด คำตกหล่นของคุณโดยสักตัว ทั้ง ๆ ที่ปกติ ดิฉันชอบเป็นพวกโรคจิตในการหาคำผิด นับว่าคุณเก่งมาก ที่ทำให้ฉันหาคำผิด คำตกหล่น ในนิยายของคุณไม่เจอ -.,-

สุดท้าย : วิจารณ์จบแล้ว ตื่นเต้นมากค่ะ แรก ๆ ก็เกรง จะไม่ให้เกรงได้ไงล่ะ ก็คุณมีหนังสือของตัวเองแล้วนี่ แต่ก็ขอขอบคุณมากนะคะ ที่ให้โอกาสคน ๆ นี้ ได้มาวิจารณ์ผลงานของคุณ
สุดท้าย 2 : ขอโทษสำหรับการมาวิจารณ์ช้านะคะ (ช่วงนี้มันคือช่วงภาวะงานเยอะเกินดุลค่ะ T,T)
     
 
ชื่อเรื่อง :  Princess Life
ใครแต่ง : Triple Tea
2 ก.ย. 55
80 %
8 Votes  
#4 REVIEW
 
เห็นด้วย
1
จาก 1 คน 
 
 
วิจารณ์อย่างมือสมัคร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 15 มิ.ย. 55
‘ท่านพ่อกับท่านแม่ได้บอกข้าไว้ว่า’ = ‘ท่านพ่อกับท่านแม่ได้บอกกับข้าไว้ว่า’ (แต่ถ้าเป็นอดีตน่าจะเปลี่ยนจากคำว่า ได้ เป็นคำว่า เคย จะเข้าใจง่ายกว่า) >> ตอนที่ 1
แต่เมื่อนางขอเข้าร่วมกองทัพอัศวิน นางก็โดนขับไล่ เหล่าทหารกล้าและนักรบได้ให้เหตุผลที่น่ารังเกียจไว้ว่า’ = แต่เมื่อนางเอ่ยขอเข้าร่วมกองทัพอัศวินนางก็โดนปฏิเสธ โดยเหล่าทหารกล้าและนักรบได้ให้เหตุผลที่น่ารังเกียจไว้ว่า (ดีกว่าไหมจ้ะ ?) >> ตอนที่ 1
โชคดีที่ยังพอควบคุมสติไว้ได้ = โชคยังดีที่ข้ายังพอควบคุมสติไว้ได้ >> ตอนที่ 1
มีตกคำบ้างเล็กน้อย ตรงประโยคที่ว่า มันเป็นชุดกระโปรงสีชมพูพลิ้วเช่นเดียวสีผม (ตกคำว่ากับนะคะ ) >> ตอนที่ 1
โจรที่ปล้นเธอนะ แหกคุกออหมาแล้ว = โจรที่ปล้นเธอน่ะ แหกคุกออกมาแล้ว >> ตอนที่ 3
เขาล้มลงกับพื้น ตาเปิดสนิท = เขาล้มลงกับพื้น ตาปิดสนิท >> ตอนที่ 4

สรุป : มีคำตกหล่นอยู่เล็กน้อย แค่เล็กน้อย ถือว่าใช้ได้แล้วค่ะ ใช้ภาษาได้เก่งมากเลยทีเดียว สามารถมองเห็นภาพได้ แต่บางประโยคก็ยังงง ๆ อยู่เล็กน้อยนะคะ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากค่ะ !

คำแนะนำ : ควรหมั่นตรวจทานหาคำผิด คำตกหล่น นะคะ :)
     
 
ใครแต่ง : Jammaster X
7 ก.ค. 56
80 %
2 Votes  
#5 REVIEW
 
เห็นด้วย
1
จาก 1 คน 
 
 
วิจารณ์อย่างมือสมัคร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 17 มิ.ย. 55
เรื่อง : Infinite Hero Legends "Cyber Judge" (พลิกตำนานฮีโร แบบฉบับไร้ขอบเขต)
ผู้แต่ง : Jammaster X

ผมบ่นเซ็งเรื่อยเปื่อย = ผมบ่นในใจอย่างเซ็ง ๆ ไปเรื่อยเปื่อย (ภาษามันจะสวยกว่ามั้ย ลองคิดดูเอานะคะ) >> possibility 1
ยังไม่ทันทีจะได้เคาะก็มีเสียงของท่านรอง = ยังไม่ทันที่จะได้เคาะประตูก็มีเสียงของท่านรอง (ควรเติมกรรมหลังกริยาด้วยจะดีกว่า) >> possibility 1
พอดูใกล้ ๆ แล้วรู้สึกโกรธที่เธอพูดอะไร ๆ ไม่ดีไม่ลงเลย = พอมองดูเธอใกล้ ๆ แล้วก็รู้สึกโกรธกับสิ่งที่เธอพูดไม่ลงเลย (งงพอ ๆ กัน - -) >> possibility 1
ย"จะมีตัวอะไรทุเรศกว่านี้มั้ยเนี่ย...." = ย. มันมายังไงคะ >> possibility 2
มากว่า = มากกว่า (ประโยคคำพูดของคุณเมด ตอนพูดถึงคอลเลคชั่นหนังสือลับของคุณโคลท์) >> possibility 3
ชายในเสื้อกาวน์ผมขึ้น = ตกคำว่า ถาม นะคะ >> possibility 3
คราวนี้ผมถึงกับสำลักอาหารเลยทีเดียว ดีว่าคว้าผ้ามาปิดปากได้ทัน = (ประโยคหลัง...ไม่แน่ใจว่าพิมพ์ตกหรือว่าอะไรนะคะ คือดิฉันไม่เข้าใจจริง ๆ) >> possibility 3
"เดี๋ยวสิผมไปตกลงใจลาออกจากงานเป็นคนรับใช้ตั้งแต่เมื่อไหร่?" = “เดี๋ยวสิผมไปตกลงใจลาออกจากงานเพื่อไปเป็นคนรับใช้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ?" >> possibility 3
วันสองวันมานี่ = วันสองวันมานี้ >> possibility 4
คนสตึที่ใส่เสื้อกาวน์ครบเซ็ทนอกห้องวิจัย = คนเสียสติที่ใส่เสื้อกาวน์ครบเซ็ทนอกห้องวิจัย >> possibility 4
สงกราน = สงกรานต์ >> possibility 5

สรุป : ประทับใจที่สุด คือ รูปภาพ ต้องขอปรบมือดัง ๆ กับรูปภาพนะคะ มันเป็นตัวดึงดูดความสนใจได้มากเลยทีเดียว (นางเอกหน้าคล้ายชานะจังมาก 55)
เรื่องภาษานะคะ คือขอบอกตรง ๆ เลยนะคะ คุณใช้ภาษาได้กึ่ง งง กึ่ง เข้าใจ มากค่ะ คือบางประโยคพออ่านแล้วก็สามารถมองเห็นภาพได้ แต่บางประโยคอ่านแล้วไม่สามารถจินตนาการได้เลย แถมยังมึนหัวอีกด้วย
เรื่องคำผิด/คำตกหล่น ก็มีพบอยู่บ้างนะคะ ส่วนคำว่า ชั้น น่าจะเขียนคำว่า ฉัน ไปเลยจะดีกว่า ถึงแม้จะออกเสียงว่า ชั้น ก็เหอะค่ะ
เรื่องการดำเนินเรื่อง เริ่ม ๆ ก็พอโอเคค่ะ แต่ไป ๆ มา ๆ รู้สึกจะดำเนินเรื่องเร็วมาก
เรื่องพล็อต อยู่ในระดับน่าติดตามปานกลางค่ะ ไม่มากไม่น้อยเกิน

คำแนะนำ : ควรมีย่อหน้าบ้างนะคะ ส่วนประโยคควรไม่ให้มันติดกันเป็นประโยคเดียว น่าจะเคาะ Space bar บ้างนะคะ เช่น สรุปแล้วตอนนี้จากการจบนอกอย่างเลิศหรูกลายมาเป็นข้าราชการตกอับไม่พอสุดท้ายกลายมาเป็นคนรับใช้ให้ยัยเด็กแสบพรรค์นี้อีก = สรุปแล้สตอนนี้ จากการจบนอกอย่างหรูเลิศกลายมาเป็นข้าราชการตกอับไม่พอ สุดท้ายกลายมาเป็นคนรับใช้ให้ยัยเด็กแสบพรรค์นี้อีก
พยายามฝึกเขียนวลีให้สละสลวยเพิ่มขึ้น ตรวจทานหาคำผิด คำตกหล่นด้วยนะคะ
     
 
ใครแต่ง : Jewel AN.
16 ต.ค. 55
80 %
8 Votes  
#6 REVIEW
 
เห็นด้วย
1
จาก 1 คน 
 
 
วิจารณ์อย่างมือสมัคร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 19 มิ.ย. 55
เรื่อง : The Sense โรงเรียนหลอน!ฉบับรักดราม่าของยัยวิญญาณ
ผู้แต่ง : Ploy PlP
สิ่งที่เธอเห็นมันช่างเจ็บปวดราวกับมีมีดมาแทงหัวใจเธอ (มันอ่านแล้วยังไม่ไพเราะค่ะ)= สิ่งที่เธอเห็นมันช่างเจ็บปวดและทรมาณราวกับมีคนเอามีดมากรีดแทงที่หัวใจของเธอ (แนะนำ : ใช้อย่างนี้จะดีกว่าไหม) >> บทนำ
มันช่างเจ็บปวดอีกกว่าอะไร… = มันช่างเจ็บปวดยิ่งกว่าอะไร >> บทนำ
ยื่น = ยืน (บรรทัดรองสุดท้าย) >> บทนำ
ถู = ถูก (บรรทัดรองสุดท้าย) >> บทนำ
หวง = ห่วง (บรรทัดรองสุดท้าย) >> บทนำ
ทุร้นทุลาย = ทุรนทุราย (บรรทัดรองสุดท้าย) >> บทนำ
ดิ่ง = นิ่ง (บรรทัดสุดท้าย) >> บทนำ
4\5 = 4/5 (บรรทัดแรก) >> บทที่ 1
เมือ = เมื่อ (บรรทัดแรก) >> บทที่ 1
ต่าง ๆ นาๆ = ต่าง ๆ นานา >> บทที่ 1
ฉันนั่งมองยัยพี่คางามิเล่าเรื่องผีที่แสนจะน่ากลัว (เหรอ??)พวกเด็กนักเรียน ม.4 ที่นั่งกันอยู่ต่างก็มีสภาพหวาดกลัวกันไปต่างๆ นาๆ = ฉันนั่งมองยัยพี่คางามิเล่าเรื่องผีที่แสนจะน่ากลัว (เหรอ??) ทำให้พวกเด็กนักเรียน ม.4 ที่นั่งกันอยู่ต่างก็มีสภาพหวาดกลัวกันไปต่างๆ นานา (แนะนำ : ประโยคนี้เราเองก็ไม่เข้าใจ) >> บทที่ 1
รุ่งนี้ = พรุ่งนี้ (บรรทัดที่ 15) >> บทที่ 1
สายสิน = สายสิญจน์ (บรรทัดที่ 30) >>บทที่ 1
รวม = ร่วม (บรรทัดแรก) >> บทที่ 2
โดน = โดย (บรรทัดที่ 17) >> บทที่ 2
ตระเกียบ = ตะเกียบ >> บทที่ 2
ใช้ = ใช่ >> บทที่ 2
ถามา = ถามมา >> บทที่ 2
รอย = โรย >> บทที่ 3
ขาล = ขาน >> บทที่ 4
คำผิดเยอะมาก ให้บอกหมดคงไหว ไปดูเองนะคะ คุณไรเตอร์ T^T
สรุป : การจัดหน้านิยาย ขอตรง ๆ เลยนะคะ คือคุณจัดหน้าได้แบบวุ่นวาย อ่านแล้วไม่รู้เรื่องเลย ไม่มีการย่อหน้า ไม่มีการเว้นวรรค แล้วเรื่องตัวหนังสือ บางตอนมันก็ใหญ่เกิน บางตอนก็เล็กเกิน
เรื่องภาษา ใช้ได้ระดับปานกลางนะคะ บางประโยคก็ยังงงอยู่บ้าง ยังไม่ลื่นไหลพอ แต่บางประโยคก็ดูสละสลวยมาค่ะ
เรื่องคำผิด/คำตกหล่น เยอะที่สุดค่ะ เรื่องนี้ ! รู้สึกเหมือนภาษาไทยของคุณยังไม่แข็งแรงดีนะคะ
เรื่องพล็อต ต้องบอกว่าชอบมากกก >.< อ่านแล้วมันขนลุกแบบจั๊กจี้ดี (ความรู้สึกเวลาขนลุก) น่าติดตามมาก ๆ ค่ะ
อารมณ์ตัวละคร ตอนแรก ๆ อ่ะค่ะ ตัวละครยังพูดแบบไม่ถึงอารมณ์เท่าไร คือแบบว่าตอนไอรินพูดอ่ะ มันยังดูเหมือนว่าไอรินยังเศร้าไม่พอ เหมือนแค่การตายมันเป็นเรื่องปกติมาก ก่อนตายน่าจะมีแบบคร่ำครวญเยอะ ๆ
อื่น ๆ บางตอนมันก็สั้นไป คำบรรยายน้อยเกินไปมาก ๆ ข้อบกพร่องเยอะ

คำแนะนำ : ควรหมั่นเปิดพจนานุกรมบ่อย ๆ จัดหน้านิยายให้เป็นระเบียบมากกว่านี้ พยายามเข้าถึงอารมณ์ของตัวละครให้ได้ หมั่นเช็คคำตกหล่นบ่อย ๆ พยายามบรรยายให้มันลื่นไหลมากกว่านี้หน่อยนะคะ

ให้กำลังใจ : ถึงวันนี้คุณยังแต่งไม่ได้ดีเท่าที่ควร แต่หากคุณมีใจรักในการเขียน คุณจงเปิดรับทุกข้อบกพร่องของคุณ แล้วนำมาปรับปรุงแก้ไข พัฒนาไปเรื่อย ๆ เชื่อเถอะค่ะ สักวันนิยายของคุณอาจจะได้พิมพ์
สู้ ๆ นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ อย่าได้ท้อ อย่าได้ถอยเน้อ ^^
     
 
หน้าที่ 1