ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แสงสว่างที่สาดส่องสู่ความมืด ( 50%)
“ ตึก ....ตึก..ตึก.. ฉันชอบคุณมาตั้งแต่ปี 1 แล้วค่ะ..ตึก..ตึก ” >////<
“ ฉัน.........เกลียดคนอัปลักษณ์ ”
T0T ………….TT-TT~ ~!!.......... >0< อ๊ากกกกกกกกกกกกก.........TT-TT
~ ~ นั่นมันเมื่อ 2 ปีก่อนสินะ----------------- รู้สึกผ่านมานานแสนนานแล้ว ~ ~
+++++++++++++@@@@!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!@@@^^^^^^^^+++++++++++++++++
“ เพราะฉะนั้นดูแลหลานสาวฉันด้วยล่ะ”
ฉันจะใช้ชีวิตวัยสาวเดินทางหาความรักใหม่ (ชีวิตสาวแก่หละสิไม่ว่า55555+)
“ จริงอ้ะ !? ”
“ ถ้าพวกเราทำให้หลานของคุณน้า ที่จะมาอยู่กับพวกเราเป็น เลดี้ ที่สง่างามสมกับบ้านหลังนี้ได้ เราจะได้พักอยู่บ้านนี้ 3 ปี โดยไม่ต้องเสียค่าเช่า !!~~ ”
*ถึงจะเห็นเป็นคฤหาสก็เหอะ!!แต่นี่คือบ้านเช่านะ (ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นบ้านเช่าที่
ไหนใหญ่ขนาดนี้มาก่อนอะนะ < กระซิบ >*
“!!--------------- เย้คุณน้าที่ร๊ากกกกกกกก”
“ เฮ้อ!!ตอนแรกนึกว่าจะโดนไล่ซะอีก ว่าจะตะบันหน้าให้เละแล้วเชียว ”
ในบ้านเช่า(ที่ไม่เหมือนบ้านเช่าก็ว่างั้นเหอะนะ) ประกอบไปด้วยชายหนุ่มผู้หล่อเหลา
ทั้ง 4 คนด้วยกาน .........
เพทาย++ ผู้ชอบต่อยตีเป็นที่1 สูง 182 cm. หนัก 52 กม.
รัน!! ผู้ชอบโปรเสน่ห์ไห้สาวๆๆเป้นที่ซูดดดด ( play boy ) ดีดีนั่นเอง
ยูกิ**อายุ 15 ผู้อ่อนไหวง่ายกับสิ่งผิดปกติ
คิโน// ขวัญใจสาวสูงวัยทั้งหลาย ( ผู้นิยมของวัตถุโบราณอะนะ )
..........แต่ที่เหมือนกานก็คือ ??? ความหล่ออันบรรเจิดนั่นเอง.........^^….
คิโน talk++
“ มาจากฮอกไกโดเหรอ...ฮึฮึ...!! ” ห้ามยุ่งกะคนในบ้านนะรัน
“ พ่อแม่ไปทำงานที่แอฟริกาเหรอ555+ งั้นขอของฝากเป็นซาลาเปาแอฟริกาแล้วกาน
นะ” ยูกิ say (จะเอาไส้ม้าลายแอฟริกา หรือ เสือดาวแอฟริกาดีหละ ไง้ฟรายย!! )
“ อืมหญิงสาวอายุพอๆกับเราเหรอ จะทำอาหารกับซักผ้าเป็นเร้อ!?” โถ่ไอ้บ้าเพทายเอ๊ย
อย่าพูจาเสียมารยาทอย่างงั้นสิ!!โง่ดักดานเลยอะ
“ หนวกหูน่ายูกิ!! นายหนะสมัยประถมโดนเขียนในสมุดว่า ไม่ค่อยไห้ความ
ร่วมมือไม่ไช่เรอะ ช่วยหุบปากไปเลยนะไอฟรายเอ๊ย ”
ไอ้บ้านี่อารมณ์รุนแรงไม่เปลี่ยนเลยจิงๆเชียว..........O0O แมร่งโครตหมั่นไส้เลย
“ ฟรืดดด..... !!?? ...เฮ้ยเสียงไรวะ.”
\".............ฟิ้ว.........\"
\"........แบ้ววววววว(อ๊ากหมาหอน)......\"
....................**.......................
“ ว๊ากกกกกกกก +++++ !!!!!????? ผ...ผ...ผี!!!!!”
ยัยเห่ย ตัวเอกของเรื่อง .....................++.................-_-^…….
ผม – จำไม่ได้ว่าหวีผมครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
เสื้อ – ซื้อที่ห้างไดเอ980 เยน ( เมื่อ 5 ปี ที่แล้ว ) ตอนนี้สภาพ-_-^ ยุ่ยไม่เหลือชิ้นดี
กระโปรง - (ลายพิลึก) ที่เย็บในชั่วโมงงานบ้านสมัย ม. ต้น
................จบการบรรยายเจ้าคะ......................
“……….แต่ว่านี่มัน.ม.........ไม่ใช่คนต่างหากหละ..........” >0< หน้าของผมตอนนี้
“ หรือว่าค..คุณคือ..น้องเห่ยเหรอครับ” เฮ้ยย!ยูกินายกล้าเช้าใก้ล ผะ..ผะ...ผีเหรอว๊ากดีจังไม่ต้องเสียเงินไปซื้อเยลเลยเหอะๆๆผมตั้งโดย
อัตโนมัติเลยอะ.....อืม.................หรือว่า ..........ฮ้า!! น....นี่.........นี่เหรอ “ ผู้หญิงที่จะทำไห้เราได้เช่าบ้านฟรี” พวกผม
พร้อมใจกานพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ โอ้หมายยยยยยยยยก้อดดดดดดดดดดดพระเจ้าจอจน์มันยอดมาก .ตะ........ตั้งแต่พวก
ผมเกิดมายังไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่ไหนที่น่ากลัวที่ซูดดดดดดดดดดเลยอะ”
……………………………………………………………………………….
== ยัยเห่ย ++++ Talk
นี่เหรอคนที่เราต้องอยู่ด้วย..........สิ่งมีชีวิต สิ่งมีชีวิตที่เจิดจ้าขนาดนี้.........โอ้++ ม่ายนะ
คุณน้าบ้าที่สุดหนู....... หนู.......... ถึงหนูจะรู้ว่าต้องอยู่กะผู้ชายก็เหอะ แต่ ..........
หนูแพ้สิ่งมีชีวิตที่เจิดจ้านะ ........ตึกตัก ++ตึกตัก ..อยู่ด้วยเกิน 3 นาทีหนูต้องอุนจิแตกอุนจิแตนแน่ๆเลยว๊ากกกกกกกกกก
“ จะพาไปดูห้องนะ...-_-^;;;; พวกเราอยู่กันชั้น 2 ก็เลยไห้น้องเห่ยอยู่ชั้น 1 นะ ..”
ไม่นะสิ่งมีชีวิตที่กะลังพูอยู่ช่างเจิดจ้าเกินไปจนชั้นไม่สามารถมองเห็นได้เลยอะ(จะมองเห็นได้ไงผมหน้าก็ไม่เคยตัดซะงั้น)
อีก 3 นาทีเท่านั้นฉันจะต้องขี้แตกแน่แน่เลย >0<
“ นี่! ผมม้าเธอนี่น่ารำคาญ ชะมัด ตัดซะเหอะรุงรังยิ่งกว่าฉันอีก++ เฮ้ย! บ...บ้าเพทายพูดงั้นได้ไงฟะเดี๋ยวอดนะ”
...................ขรึก................ขรึก...............
“ เปรี๊ย++!!!!~------------”
“ ว๊ากกกกกกกกก โห!! ฟะ....ฟ..ไฟแตกกระจายเลยอะ ”
< โหนี่พวกแกเห็นมั้ย แมร่ง น่ากลัวฉิหายเลย><เมื่อกี้กระซิบนะยัยเห่ยไม่ได้ยินหรอกก้มันเห่ยนี่นา555555555+>
“ อย่ายุ่ง!! ไม่เกี่ยวกับนายสักหน่อย........ฉันพอใจกับของฉันอย่างนี้ อย่ามายุ่งเรื่องของ
ฉัน +!!!+”
“ ปึง!!! โห++ อะไรฟะยัยนั่น.....ใจเย็นๆไว้เพทายอดทนไว้ ”
“ ฮือ...ฮือ กลัวอ่ะ...เค้ากลัว....ฮือ ฮือ ”
“ เอ้าเฮ้ย!!~ รันนายจะไปไหนอะ”
“ ผู้หญิงอายุ 15 ไม่ใช่วัยรักสวยรักงามเหรอเนี่ย....??? งงงวย งืมงืม งำงำ”
พูดอะไรบ้าๆๆถ้าตัดผมหน้าม้าออก---------ชิ้ง---------ใบหน้านี้ก็ต้องปรากฎสู่สายตาชาวโลกและถ้าฉันโดนแสงอาทิตย์เข้าอย่างจังละก็มีหวังขี้แตกแน่ เป็นแบบเดิมอย่างงี้ทิ้งความเป็นผู้หญิงซะก็มีความสุขที่สุดแล้ว -------ปืด...ปืด (กะลังเก็บของ) เด๋วนี้แค่ฉันเดินผ่านไฟก็หรี่ลงเอยดีจัง >0< ถ้าใส่ใจกับทรงผม ถ้าทำตัวสวยก็ต้องกังวลโน่นกังวลนี่สู้อยู่แบบนี้ดีกว่า
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แซ่ด..........แซ่ด.......แซ่ด..............
4 หนุ่ม Talk
ร้านกาแฟเล็กๆๆ
ต้องหนีมานี่เพราะกลัวที่จะเห็นใบหน้านั่นตั้งแต่เช้า(จริงๆแล้วเที่ยงต่างหาก)
อืมมม..............ทำไงต่อไปดีหละ
-_-^ ++ เพทาย
-_-;;;++ ยูกิ
=*= ++ คิโน
+0+ :: รัน
“ เวลาฉันเห็นผู้หญิงไม่น่ารักแล้วผดจะขึ้นด้วยสิ........”
“ ใช่ยูกิพูดถูก.....บรึย ฉันกลัวความสยอง(จิงเจง!!~)นะ นี่หนะมันสยองขวัญแท้ๆเลยอะ”
“ อืม.....รันแต่ดูๆซูนาโกะก็ไม่ใช่คนเลวนะ........แต่ท่าทางเหี้ยมจัด”
“ ฉัน!!~ เกลียดพวกชอบแสแสร้งแล้วก็พวกยกยอปอปั้นเข้าใส้เลยหละ!!~.”
“ เฮ้ย!! เพทาย”
“ สงสัยฉันต้องทำอย่างนั้นกับเขา........ฮึมมมม++”
(*--*;;;;;) ทั้ง3 ยกเว้นเพทาย
“ อา!! ไม่ได้น่ากลัวเหลือเกิน.....นี่นายทำก่อนแล้วค่อยมาพูดได้ไหม( ครั้งเดียวก็ได้) ”
“ ตกลงพวกคุณจะสั่งอะไรดีคะ.......(เหอะๆมานั่งบ่นอยู่ได้ไม่สั่งอะไรสักอย่างเด็กสมัยนี้) ”
“ อ๊ะ.....พวกเราขอ.........ผู้หญิงธรรมดาๆ.......นะครับ”
---------โครม!! อุ๊ย -----ยัด เบียดเสียด-------
“ กรี๊ดดดด........”
“ เขาพูดกับฉันนะ”
“ ไม่ฉันต่างหาก”
“ไม่ใช่เธอย่ะนางตูดลิง..เขาพูดกับฉันต่างหาก ”
++!!!!~ ขณะนี้ที่ร้านกำลังวุ่นวายมาก(จะไม่ไห้มากได้ยังไงก็เล่นขอผู้หยิงธรรมดาแล้วไม่หัดดูในร้านมั่งเล๊ยยยว่ามันมีผู้หญิงกี่คน....?????
“ อึ๋ย!! พวกเราไปร้านข้าวหน้าเนื้อวัวกันดีกว่า........บรึ๋ย....ตกใจหมดเลยที่นี่หนวกหูจัง”
………………………………………………………………………………………..
ห้องยัยเห่ย
“ นี่ฮิโรชิ(หุ่นรูปคนมองยัยไงก็เหมือนหุ่นผีดีดีนั่นเอง)ฉันจะทำไงดี”
ถึงเวลาฉันต้องไปทำอาหารแล้วหละ..........ตอนนี้ข้างนอกก็สว่างซะด้วยสิ แล้วก้นะลองคิดดูสิ.........อึ๋ย.ไม่อาวอะ..ทำไงดีทำไงดี ( นั่งคิดจนเหงื่อตก)
“ ฉันต้องไปอยู่ท่ามกลางความเจิดจ้า.........โอ้ววววววววจ๊ากกกนี่! ฉันต้องละลายแน่..
นี่มันโหดร้ายพอๆกับการที่แวมไพร์ต้องใช้ชีวิตอยุ่ภายใต้แสงอาทิตย์เลยนะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อาเอาไว้แค่นี้ก่อนก็แล้วกานนะคะ...ถ้าว่างๆออมจะมาอัพต่อนนะคะใครที่เข้ามาอ่านแล้วไม่ต้องกลัวว่าคุณจะหน้าตาขี้เหร่นะคะเพราะอย่างน้อยๆตอนนี้ยายเห่ยของเราก็หน้าตาอุบาทกว่าท่านผู้อ่านอยู่แล้วคร่า( อะล้อเล่งอะ)
“ ฉัน.........เกลียดคนอัปลักษณ์ ”
T0T ………….TT-TT~ ~!!.......... >0< อ๊ากกกกกกกกกกกกก.........TT-TT
~ ~ นั่นมันเมื่อ 2 ปีก่อนสินะ----------------- รู้สึกผ่านมานานแสนนานแล้ว ~ ~
+++++++++++++@@@@!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!@@@^^^^^^^^+++++++++++++++++
“ เพราะฉะนั้นดูแลหลานสาวฉันด้วยล่ะ”
ฉันจะใช้ชีวิตวัยสาวเดินทางหาความรักใหม่ (ชีวิตสาวแก่หละสิไม่ว่า55555+)
“ จริงอ้ะ !? ”
“ ถ้าพวกเราทำให้หลานของคุณน้า ที่จะมาอยู่กับพวกเราเป็น เลดี้ ที่สง่างามสมกับบ้านหลังนี้ได้ เราจะได้พักอยู่บ้านนี้ 3 ปี โดยไม่ต้องเสียค่าเช่า !!~~ ”
*ถึงจะเห็นเป็นคฤหาสก็เหอะ!!แต่นี่คือบ้านเช่านะ (ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นบ้านเช่าที่
ไหนใหญ่ขนาดนี้มาก่อนอะนะ < กระซิบ >*
“!!--------------- เย้คุณน้าที่ร๊ากกกกกกกก”
“ เฮ้อ!!ตอนแรกนึกว่าจะโดนไล่ซะอีก ว่าจะตะบันหน้าให้เละแล้วเชียว ”
ในบ้านเช่า(ที่ไม่เหมือนบ้านเช่าก็ว่างั้นเหอะนะ) ประกอบไปด้วยชายหนุ่มผู้หล่อเหลา
ทั้ง 4 คนด้วยกาน .........
เพทาย++ ผู้ชอบต่อยตีเป็นที่1 สูง 182 cm. หนัก 52 กม.
รัน!! ผู้ชอบโปรเสน่ห์ไห้สาวๆๆเป้นที่ซูดดดด ( play boy ) ดีดีนั่นเอง
ยูกิ**อายุ 15 ผู้อ่อนไหวง่ายกับสิ่งผิดปกติ
คิโน// ขวัญใจสาวสูงวัยทั้งหลาย ( ผู้นิยมของวัตถุโบราณอะนะ )
..........แต่ที่เหมือนกานก็คือ ??? ความหล่ออันบรรเจิดนั่นเอง.........^^….
คิโน talk++
“ มาจากฮอกไกโดเหรอ...ฮึฮึ...!! ” ห้ามยุ่งกะคนในบ้านนะรัน
“ พ่อแม่ไปทำงานที่แอฟริกาเหรอ555+ งั้นขอของฝากเป็นซาลาเปาแอฟริกาแล้วกาน
นะ” ยูกิ say (จะเอาไส้ม้าลายแอฟริกา หรือ เสือดาวแอฟริกาดีหละ ไง้ฟรายย!! )
“ อืมหญิงสาวอายุพอๆกับเราเหรอ จะทำอาหารกับซักผ้าเป็นเร้อ!?” โถ่ไอ้บ้าเพทายเอ๊ย
อย่าพูจาเสียมารยาทอย่างงั้นสิ!!โง่ดักดานเลยอะ
“ หนวกหูน่ายูกิ!! นายหนะสมัยประถมโดนเขียนในสมุดว่า ไม่ค่อยไห้ความ
ร่วมมือไม่ไช่เรอะ ช่วยหุบปากไปเลยนะไอฟรายเอ๊ย ”
ไอ้บ้านี่อารมณ์รุนแรงไม่เปลี่ยนเลยจิงๆเชียว..........O0O แมร่งโครตหมั่นไส้เลย
“ ฟรืดดด..... !!?? ...เฮ้ยเสียงไรวะ.”
\".............ฟิ้ว.........\"
\"........แบ้ววววววว(อ๊ากหมาหอน)......\"
....................**.......................
“ ว๊ากกกกกกกก +++++ !!!!!????? ผ...ผ...ผี!!!!!”
ยัยเห่ย ตัวเอกของเรื่อง .....................++.................-_-^…….
ผม – จำไม่ได้ว่าหวีผมครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
เสื้อ – ซื้อที่ห้างไดเอ980 เยน ( เมื่อ 5 ปี ที่แล้ว ) ตอนนี้สภาพ-_-^ ยุ่ยไม่เหลือชิ้นดี
กระโปรง - (ลายพิลึก) ที่เย็บในชั่วโมงงานบ้านสมัย ม. ต้น
................จบการบรรยายเจ้าคะ......................
“……….แต่ว่านี่มัน.ม.........ไม่ใช่คนต่างหากหละ..........” >0< หน้าของผมตอนนี้
“ หรือว่าค..คุณคือ..น้องเห่ยเหรอครับ” เฮ้ยย!ยูกินายกล้าเช้าใก้ล ผะ..ผะ...ผีเหรอว๊ากดีจังไม่ต้องเสียเงินไปซื้อเยลเลยเหอะๆๆผมตั้งโดย
อัตโนมัติเลยอะ.....อืม.................หรือว่า ..........ฮ้า!! น....นี่.........นี่เหรอ “ ผู้หญิงที่จะทำไห้เราได้เช่าบ้านฟรี” พวกผม
พร้อมใจกานพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ โอ้หมายยยยยยยยยก้อดดดดดดดดดดดพระเจ้าจอจน์มันยอดมาก .ตะ........ตั้งแต่พวก
ผมเกิดมายังไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่ไหนที่น่ากลัวที่ซูดดดดดดดดดดเลยอะ”
……………………………………………………………………………….
== ยัยเห่ย ++++ Talk
นี่เหรอคนที่เราต้องอยู่ด้วย..........สิ่งมีชีวิต สิ่งมีชีวิตที่เจิดจ้าขนาดนี้.........โอ้++ ม่ายนะ
คุณน้าบ้าที่สุดหนู....... หนู.......... ถึงหนูจะรู้ว่าต้องอยู่กะผู้ชายก็เหอะ แต่ ..........
หนูแพ้สิ่งมีชีวิตที่เจิดจ้านะ ........ตึกตัก ++ตึกตัก ..อยู่ด้วยเกิน 3 นาทีหนูต้องอุนจิแตกอุนจิแตนแน่ๆเลยว๊ากกกกกกกกกก
“ จะพาไปดูห้องนะ...-_-^;;;; พวกเราอยู่กันชั้น 2 ก็เลยไห้น้องเห่ยอยู่ชั้น 1 นะ ..”
ไม่นะสิ่งมีชีวิตที่กะลังพูอยู่ช่างเจิดจ้าเกินไปจนชั้นไม่สามารถมองเห็นได้เลยอะ(จะมองเห็นได้ไงผมหน้าก็ไม่เคยตัดซะงั้น)
อีก 3 นาทีเท่านั้นฉันจะต้องขี้แตกแน่แน่เลย >0<
“ นี่! ผมม้าเธอนี่น่ารำคาญ ชะมัด ตัดซะเหอะรุงรังยิ่งกว่าฉันอีก++ เฮ้ย! บ...บ้าเพทายพูดงั้นได้ไงฟะเดี๋ยวอดนะ”
...................ขรึก................ขรึก...............
“ เปรี๊ย++!!!!~------------”
“ ว๊ากกกกกกกกก โห!! ฟะ....ฟ..ไฟแตกกระจายเลยอะ ”
< โหนี่พวกแกเห็นมั้ย แมร่ง น่ากลัวฉิหายเลย><เมื่อกี้กระซิบนะยัยเห่ยไม่ได้ยินหรอกก้มันเห่ยนี่นา555555555+>
“ อย่ายุ่ง!! ไม่เกี่ยวกับนายสักหน่อย........ฉันพอใจกับของฉันอย่างนี้ อย่ามายุ่งเรื่องของ
ฉัน +!!!+”
“ ปึง!!! โห++ อะไรฟะยัยนั่น.....ใจเย็นๆไว้เพทายอดทนไว้ ”
“ ฮือ...ฮือ กลัวอ่ะ...เค้ากลัว....ฮือ ฮือ ”
“ เอ้าเฮ้ย!!~ รันนายจะไปไหนอะ”
“ ผู้หญิงอายุ 15 ไม่ใช่วัยรักสวยรักงามเหรอเนี่ย....??? งงงวย งืมงืม งำงำ”
พูดอะไรบ้าๆๆถ้าตัดผมหน้าม้าออก---------ชิ้ง---------ใบหน้านี้ก็ต้องปรากฎสู่สายตาชาวโลกและถ้าฉันโดนแสงอาทิตย์เข้าอย่างจังละก็มีหวังขี้แตกแน่ เป็นแบบเดิมอย่างงี้ทิ้งความเป็นผู้หญิงซะก็มีความสุขที่สุดแล้ว -------ปืด...ปืด (กะลังเก็บของ) เด๋วนี้แค่ฉันเดินผ่านไฟก็หรี่ลงเอยดีจัง >0< ถ้าใส่ใจกับทรงผม ถ้าทำตัวสวยก็ต้องกังวลโน่นกังวลนี่สู้อยู่แบบนี้ดีกว่า
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แซ่ด..........แซ่ด.......แซ่ด..............
4 หนุ่ม Talk
ร้านกาแฟเล็กๆๆ
ต้องหนีมานี่เพราะกลัวที่จะเห็นใบหน้านั่นตั้งแต่เช้า(จริงๆแล้วเที่ยงต่างหาก)
อืมมม..............ทำไงต่อไปดีหละ
-_-^ ++ เพทาย
-_-;;;++ ยูกิ
=*= ++ คิโน
+0+ :: รัน
“ เวลาฉันเห็นผู้หญิงไม่น่ารักแล้วผดจะขึ้นด้วยสิ........”
“ ใช่ยูกิพูดถูก.....บรึย ฉันกลัวความสยอง(จิงเจง!!~)นะ นี่หนะมันสยองขวัญแท้ๆเลยอะ”
“ อืม.....รันแต่ดูๆซูนาโกะก็ไม่ใช่คนเลวนะ........แต่ท่าทางเหี้ยมจัด”
“ ฉัน!!~ เกลียดพวกชอบแสแสร้งแล้วก็พวกยกยอปอปั้นเข้าใส้เลยหละ!!~.”
“ เฮ้ย!! เพทาย”
“ สงสัยฉันต้องทำอย่างนั้นกับเขา........ฮึมมมม++”
(*--*;;;;;) ทั้ง3 ยกเว้นเพทาย
“ อา!! ไม่ได้น่ากลัวเหลือเกิน.....นี่นายทำก่อนแล้วค่อยมาพูดได้ไหม( ครั้งเดียวก็ได้) ”
“ ตกลงพวกคุณจะสั่งอะไรดีคะ.......(เหอะๆมานั่งบ่นอยู่ได้ไม่สั่งอะไรสักอย่างเด็กสมัยนี้) ”
“ อ๊ะ.....พวกเราขอ.........ผู้หญิงธรรมดาๆ.......นะครับ”
---------โครม!! อุ๊ย -----ยัด เบียดเสียด-------
“ กรี๊ดดดด........”
“ เขาพูดกับฉันนะ”
“ ไม่ฉันต่างหาก”
“ไม่ใช่เธอย่ะนางตูดลิง..เขาพูดกับฉันต่างหาก ”
++!!!!~ ขณะนี้ที่ร้านกำลังวุ่นวายมาก(จะไม่ไห้มากได้ยังไงก็เล่นขอผู้หยิงธรรมดาแล้วไม่หัดดูในร้านมั่งเล๊ยยยว่ามันมีผู้หญิงกี่คน....?????
“ อึ๋ย!! พวกเราไปร้านข้าวหน้าเนื้อวัวกันดีกว่า........บรึ๋ย....ตกใจหมดเลยที่นี่หนวกหูจัง”
………………………………………………………………………………………..
ห้องยัยเห่ย
“ นี่ฮิโรชิ(หุ่นรูปคนมองยัยไงก็เหมือนหุ่นผีดีดีนั่นเอง)ฉันจะทำไงดี”
ถึงเวลาฉันต้องไปทำอาหารแล้วหละ..........ตอนนี้ข้างนอกก็สว่างซะด้วยสิ แล้วก้นะลองคิดดูสิ.........อึ๋ย.ไม่อาวอะ..ทำไงดีทำไงดี ( นั่งคิดจนเหงื่อตก)
“ ฉันต้องไปอยู่ท่ามกลางความเจิดจ้า.........โอ้ววววววววจ๊ากกกนี่! ฉันต้องละลายแน่..
นี่มันโหดร้ายพอๆกับการที่แวมไพร์ต้องใช้ชีวิตอยุ่ภายใต้แสงอาทิตย์เลยนะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อาเอาไว้แค่นี้ก่อนก็แล้วกานนะคะ...ถ้าว่างๆออมจะมาอัพต่อนนะคะใครที่เข้ามาอ่านแล้วไม่ต้องกลัวว่าคุณจะหน้าตาขี้เหร่นะคะเพราะอย่างน้อยๆตอนนี้ยายเห่ยของเราก็หน้าตาอุบาทกว่าท่านผู้อ่านอยู่แล้วคร่า( อะล้อเล่งอะ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น