รอยรักแรงตะวัน

ดวงตากลมหวานของหญิงสาววัย 28 ปี คลอไปด้วยน้ำตา ภาพในอดีตที่ยากจะลืมเลือน ร่างโปร่งนั่งทอดอารมณ์นึกถึงรักครั้งแรกในอดีต ความรักที่ฝังตรึงหัวใจ ภาพในอดีตมันแล่นผ่านเข้ามา

“ตะวันคะ เช็ดผมให้ฟ้าหน่อยค่ะ” หญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันเดินออกมาในชุดที่หมิ่นเหม่ ตะวันมองแฟนสาวที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวที่ห่อหุ้มร่างกาย

“อื้ม นั่งลงสิค่ะเดี๋ยวตะวันเช็ดให้” หล่อนส่งสายตาหวานพร้อมมองร่างนวลเนียนของแฟนสาวที่คบกันตั้งแต่ปี 2 และตอนนี้ก็อยู่ปี 4 ปีสุดท้ายแล้ว

“ตะวันขาดูสิ ฟ้าปวดเมื่อยไปหมดเลยวันนี้” ฟ้าลดาแกล้งเอียงลำคอขาวไปหา พรางมองร่างโปร่งในกระจก หล่อนอมยิ้มเมื่อเห็นคนหื่นนั้นหายใจติดๆ ขัดๆ

“ไหน ตะวันดูสิ” ตะวันหรี่ตามองเจ้าหล่อนแล้วอมยิ้ม ทำไมหล่อนจะไม่รู้ว่าฟ้าลดาแกล้งยั่วหล่อน ดูสิปมผ้าขนหนูที่ขมวดไว้หลวมๆ นั้นทำให้เดาได้ไม่ยาก

“อ๊ะ เห็นหรือยังคะ อุ๊ย!!” ฟ้าลดาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ร่างบางแสร้งสะดุ้งเมื่อผ้าขนหนูหลุดออกจนหมด ตะวันมองร่างบางที่ซ่อนรูปนั้นตาเป็นประกาย

“หืม ไหนคะ เดี๋ยวตะวันเก็บให้” ตะวันทำเป็นไม่รู้สึกอะไร หล่อนจึงก้มลงไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาผูกปมไว้ แต่ทว่าฟ้าละดาอดรนทนไม่ได้

“อื้อ ตะวันขาอย่าใจร้ายสิคะ ฟ้าทำขนาดนี้แล้วอะ” หล่อนหันไปคล้องคอเขาแล้วส่งสายตาหวานเป็นประกาย พรางแอ่นอกอวบเบียดร่างโปร่งของเขาไปมาเพื่อปลุกเร้าอารมณ์

“อื้อ ฟะ..อุ๊บ อื้อ อื้มมม” ปากอิ่มของตะวันฉายถูกร่างเล็กกว่าโน้มลงไปจูบอย่างดูดดื่มและรุกเร้า อาทิตยาหรี่ตามองเจ้าหล่อนแล้วอมยิ้ม ในเมื่อไม่เหนื่อยหล่อนก็จะจัดให้ หญิงสาวดันร่างบางกว่าไปพิงผนังห้อง มือเล็กเคลื่อนไปเข้าไปกอบกุมสองเต้าเต่งสีชมพูใสนั้นอย่างหนักหน่วง พรางสอดลิ้นเข้าไปด้านในเพื่อสัมผัสกับลิ้นเล็กจอมยั่วยวน

“อื้ม อ๊ะ อ๊ะ” ฟ้าลดาครางเบาๆ เมื่ออกอิ่มถูกเขาเคล้นคลึงอย่างหนักหน่วง กายสาวร้อนระอุไปทั่วทั้งร่าง หล่อนกอดร่างเขาแล้งรั้งเข้าหา มือไม้ของหล่อนก็เคลื่อนลงเบื้องล่างเพื่อกระตุ้นเขา

“อื้อ ซนจังนะคะ อื้มม จ๊วบ” ตะวันฉายกระซิบกระซาบร่างหญิงสาวที่รุกเร้าเขาไม่หยุด พูดเสร็จหล่อนก็เคลื่อนเข้าไปซุกไซ้ซอกคอแล้วจุมพิตทำรอยรักนั้น ปากเล็กดูดดึงเนื้อขาวสะอาดไปทั่วและทำรอยเพื่อสั่งสอนคนหื่นกาม ร่างเล็กดิ้นพล่านเมื่อมือของหล่อนเคลื่อนเข้าไปลูบไล้เนื้อนูนอวบอิ่มนี้

“อ๊ะ ตะวันคะ อื้อ เบาๆ หน่อยสิ” ฟ้าละดาเอ่ยเสียงกระเส่าเมื่อเขาออกแรงลูบไล้หล่อนนั้น หล่อนรับรู้ได้ว่านิ้วโป้งของเขาบี้บีบอยู่ตรงยอดติ่งเนื้อของหล่อนนั้น ฟ้าลดาบิดกายสาวไปมาพร้มกับเงยหน้าร้องคราง ร่างโปร่งของเขาก้มหน้าลงเข้าหายอดอกของหล่อน ฟ้าลดาปรือตามองเขาแล้วยิ้วยั่ว

“หิว” ประโยคนั้นทำให้ฟ้าละดาตาหน้าร้อนผ่า หญิงสาวเงยหน้าขึ้นแล้วพ่นลมหายใจ “อู้ววว...อ่าส์” หล่อนครางเบาๆ เมื่อเขางาบงับยอดเนื้ออิ่มของหล่อนนั้น อกอิ่มรีบแอ่นให้เข้าฟอนเฟ้น หล่อนรู้สึกมีความสุขเป็นที่สุดที่ทอดร่างกายให้กับเขา หล่อนเห็นเขาดูดดึงเล็มเลียอย่างของโปรดปราน ฟ้าลดาร้องคราญคราง มือไม้ทั้งสองข้างวางไว้ไม่ถูก หล่อนเคลื่อนไปขยุ้มอยู่ที่ผมสลวยของเขาแล้วลูบไล้ไปมา

“อื้มมมม...หวานๆ จัง” ตะวันฉายเปรยออกมาเบาๆ พร้อมกับลูบไล้ร่องสวยที่ฉ่ำชื้นนั้น ขาเรียวของหญิงสาวอ้าออกอัตโนมัติ ตะวันฉายไม่รอช้าที่จะเคลื่อนใบหน้าไปหาน้ำหวานรสเลิศนั้น ใบหน้าสวยผละออกจากสองเต้าตูมเคลื่อนลงต่ำ ปากปางเล็มเลียไปตามผิวเนียนละเอียด ทักทายหน้าท้องเนียนและเลียสะดือสวยเพื่อหยอกเย้าลิ้นเล็กลากเลียวัยอยู่ตามาท้องน้อยนั้นไปมาอยู่เนิ่นนานสร้างความเสียวซ่านให้กับเจ้าของร่างเป็นที่สุด

“อ๊ะ อื้อ ตะวันขาอย่าแกล้งเมียสิคะ” ฟ้าละดาเอ่ยพรางเด้งสะโพกเข้าหาเขา หล่อนแอ่นเนื้อเนียนให้ชิดใบหน้าเขาเพื่อบอกให้เขารู้ว่าหล่อนต้องการเขามากมายเพียงใด ตะวันฉายอมยิ้มที่ได้แกล้งเจ้าหล่อนนั้น กลิ่นสาบสาวทำให้ใจหล่อนเต้นรัว ร่างโปร่งคุกเข่าลงกับพื้น สายตามองเนื้อเนียนภายใต้ไหมละเอียดที่เป็นระเบียบนั้น ตะวันฉายเงยหน้าขึ้นมองแล้วอมยิ้ม

“ตะวันขา ...ฟ้าลดาพยักพเยิดให้เขารีบจัดการ หล่อนแอ่นเนินเนื้อเข้าไกล้จอมลีลานั้น และเมื่อเห็นว่าเขาเอาแต่อมยิ้ม มือเล็กจึงค่อยๆ แบะกลีบกุหลาบสวยนั้นเพื่อยั่วยวนเขาอีกเป็นทวีคูณดูสิว่าเห็นแบบนี้แล้วยังจะช้าอยู่อีกไหม

“เล่นแบบนี้ อยากขาดใจตายเหรอคะคุณเมีย” ตะวันฉายพูดพรางเคลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ หล่อนจ้องอยู่ที่ร่องกลีบสีชมพูสดนั้นอย่างเอาเรื่อง

“อยากค่ะ อยากขาดใจตายตาปากผัวที่สุดเลย” ฟ้าลดาเสนอตัวเข้าไปจนชิดจมูกเขา ตะวันฉายไม่ปล่อยให้คนที่อวดดีนั้นได้อยู่นาน จมูกหล่อนรีบฝังลงกลางร่องลิ้นเล็กเกร็งสอดแทรกเข้าไปด้านในทันที

“อ๊ายยย ตะวันขา อื้อ” เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อขาตวัเลิ้นขึ้นลงไปมา ปากเล็กของเขาออกแรงสูดดูดดมเนื้อเนียนของหล่อนขึ้นลงถี่ๆ เขาดูดอย่างแรงและออกแรงปล่อยอย่างแรงเช่นกัน

แพล๊บ++ จั๊วะ+++ เสียงนั้นดังลั่นห้อง ฟ้าละดาบิดเร้ากายสาวไปมาอย่างเสียวซ่าน เขาดูดดึงหล่อนเหมือนกับต้องการให้วิญญาณออกจากร่าง กายสาวของหล่อนตอนนี้เกือบยืนไม่อยู่หากไม่มีผนังห้องหล่อนคงลิ้มหัวฟาดพื้นไปแล้ว ร่างเล็กกว่าเอนหลังพิงผนัง แตะเบื้องล่างวกับแอ่นออกให้เขาเชยชม

“อ๊ะ อ๊ะ ตะวัน อื้อ ” ฟ้าลดาตกใจเล็กน้อยเมื่อเขาจับขาหล่อนพาดไว้ที่บ่าของเขา จากนั้นก็แบะกลีรบหล่อนแล้วจ้วงลึกลงไปในนั้น ร่องสวยตอนนี้กำลังรับบทหนักเขาสอดนิ้วเข้าไปสองนิ้วสลับกับการเกร็งลิ้นบี้บีบติ่งเนื้อนั้น ร่างเล็กกว่ากำลังจะขาดใจตายด้วยความเสียว

“อ๊ะ อ๊ะ ตะวันขา ฟ้าเสียว เสียวจัง อ๊าส” ร่างเล็กบิดเราพรางกดหัวของเขาเข้าหาใจกลางความสาวของหล่อน

“อื้ม จ๊วบ อื้ม เดี๋ยวจะเสียวจนขาดใจเลยหละที่รัก” ตะวันชายเร่งสอดนิ้วเข้าร่องสวยแล้วชักเข้าออกอย่างรวดเร็ว หล่อนรู้สึกว่าขอบเนื้ออิ่มรัดนิ้วหล่อนแน่นมายิ่งขึ้น ความรอนจากภายในทวีขึ้นเป็นหลายเท่า ขณะที่นิ้วยาวทำหน้าที่ มืออีกข้างก็เอื้อมไปบีบเคล้นสองเต้าตูมที่มีขนาดไหญ่นั้น

“อ๊ะ อะ อ๊ะ ตะวันขา อ๊ะ อ๊ะ ฟ้า อ่าส์” เสียงหวานร้องครวญครางดังกระเส่า ร่างของฟ้าละดาอ่อนปวกเปียก

“อ๊ะ อ๊ะ ตะวันขา อ๊ายยยยยย” ฟ้าลดาร้องเสียงหลงเมื่อร่างสาวถูกจับขึ้นที่สูงแล้วปล่อยตกลงมา ความสุขอิ่มเอมหลังไหลออกมามากมาย ร่างหล่อนค่อยๆ ไหลลงนั่งกองกับพื้นพรมนั่นตะวันฉายยิ้มกว้างเมื่อเห็นเจ้าหล่อนหมดแรง เช้านี้ก็เข้ารอบที่ 3 แล้วหากไม่เหนื่อยก็ไม่รู้ว่ายังไงแล้ว หญิงสาวขยับเข้าไปนั่งข้างๆ

“ฟ้ารักตะวันที่สุดเลยค่ะ” ฟ้าลดาสวมกอดคนรักอย่างแนบแน่น

“ตะวันก็รักฟ้า ไปเรียนต่อด้วยกันไหมคะ” เสียงหวานหันมามองใบหน้าสวยที่ชุ่มด้ายเหงื่อนั้น

“คงไม่หละคะ บ้านฟ้าไม่ได้รวยเหมือนตะวันนะคะ”

“อื้อ ก็เดี๋ยวตะวันเลี้ยงเอง เราไปเรียนด้วยกันนะๆ ”

“ตะวันก็รู้ว่าไหนจะแม่ฟ้าอีก อย่าเลยค่ะ เอาเป็นว่าตะวันอยู่ที่นู้นอย่านอกใจฟ้านะคะ” ฟ้าละดาจับใบหน้าสวยของตะวันให้มองหล่อน ตะวันฉายยิ้มอบอุ่นแล้วก้มลงไปจูบหน้าผาก

“ไม่มีทางหรอกคะ ตะวันรักฟ้า รักฟ้าคนเดียว” ประโยคนั่นดังก้องอยู่ในหัวของหญิงสาวที่นั่งเหม่อลอยอยู่นี้ จากวันนั้นถึงวันนี้มันก็4 ปีแล้วสินะ 4 ปีแห่งความเจ็บปวด 4 ปีแห่งความชอกช้ำ ตะวันฉายค่อยๆ กระพริบตาเพื่อไล่น้ำอุ่นๆ ที่มันเอ่ออยู่ตรงนี้

“คุณคะๆ เครื่องจอดนานแล้วคะ” เสียงแอร์โฮสสเตสเรียกนั้นทำให้ตะวันฉายสะดุ้ง แล้วปรับสีหน้าให้เป็นปกติ หล่อนกวาดตามองไปรอบๆ จากนั้นหล่อนก็รีบลุกขึ้น เท้าเรียวแตะแผ่นดินเกิดในรอบ4 ปี หล่อนสูดอากาศเข้าเต็มปอด พร้อมเผชิญหน้ากับทุกสิ่งแล้ว.....>>>>>>