The Puzzle One คดี (ไม่) ลับ ฉบับนางมาร
ท่ามกลางปาร์ตี้ฉลองวันเกิดครบรอบอายุสิบแปด ของขวัญชิ้นพิเศษจากบุคคลลึกลับถูกส่งมาแด่เธอ ทว่าทันทีที่เปิดมันออก อดีตที่เป็นคำถามมาตลอด ก็เหมือนจะสามารถหาคำตอบได้ในไม่ช้า...
ผู้เข้าชมรวม
9,702
ผู้เข้าชมเดือนนี้
35
ผู้เข้าชมรวม
9.7K
อัปเดตล่าสุด : 21 พ.ค. 54 / 22:49 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ปกมาแร้นจ้า ^O^ วาดโดยนักวาดเกาหลีชื่อ 'Nardack' น้า
สวยมากกกกกก ตรงกับที่ทุกคนคิดเรยใช่มั้ยย 5 5 5+
ยังไงก็ฝากหนังสือเล่มนี้ด้วยน้า... 149 บาทเท่าน้าน
ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมคลิกที่ลิ้งเลยจ้ะ
วางแผงต้นเดือนมิถุนายนค้าบ ~
B.o.B - Airplanes (Feat. Hayley Williams of Paramore)
*หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์กับสนพ. แจ่มใสแล้ว
โปรดอย่าก็อบ อย่าคัดลอก อย่าเผยแพร่ใดๆ
ให้อ่านกันเฉพาะในนี้เพื่อเป็นการตัดสินใจในการซื้อนะครับ
โปรดถนอมน้ำใจซึ่งกันและกันด้วยเน้ออออออออ
:: PROMOTE :: Banner Next Door hehehe (:
แว้บไปเจิมกันเรื่องใหม่น้า Risky Letters ภาคสองนั่นเอง
นิยายแนวใหม่แห่ง JLS ที่จะชวนคุณระทึกและหักมุมแบบสุดยอด 555+
(อันนี้โม้เอง T^T) อยากอ่านก็จิ้มๆ แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค้าด้วยน้อ ^O^
Jn.
nu eng
ผลงานอื่นๆ ของ Just Nightmare ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Just Nightmare
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"สนุกอีกแล้ว~~"
(แจ้งลบ)โห ดรีมมี่~ ติดนักเขียนไฮไลท์ด้วยอะ เก่งมากกกก~ (ไม่ติดได้ไงเก่งซะขนาดนี้) เป็นกำลังใจให้ค่ะ + + อิอิ เปิดเทอมพอดีจะได้เก็บเงินไว้ซื้อนิยาย (เยอะ ๆ) ของพี่ ๆ นักเขียนหลาย ๆ คน (เอาไปซื้อในงานหนังสือหมดตัว T^T) รวมหนังสือของดรีมด้วยน๊า สู้สู้ ๆ โหวตให้แล้วจ้า ขอให้นิยายนี้ View ทะลุ แสน เม้นต์ ทะลุล้าjavascript:void(0)นเอ้าาาา เอาไป 10 เต็ม ค ... อ่านเพิ่มเติม
โห ดรีมมี่~ ติดนักเขียนไฮไลท์ด้วยอะ เก่งมากกกก~ (ไม่ติดได้ไงเก่งซะขนาดนี้) เป็นกำลังใจให้ค่ะ + + อิอิ เปิดเทอมพอดีจะได้เก็บเงินไว้ซื้อนิยาย (เยอะ ๆ) ของพี่ ๆ นักเขียนหลาย ๆ คน (เอาไปซื้อในงานหนังสือหมดตัว T^T) รวมหนังสือของดรีมด้วยน๊า สู้สู้ ๆ โหวตให้แล้วจ้า ขอให้นิยายนี้ View ทะลุ แสน เม้นต์ ทะลุล้าjavascript:void(0)นเอ้าาาา เอาไป 10 เต็ม ค่าาา >O< (กำลังใจเหลือล้น) อ่านน้อยลง
Mocha-late` | 19 พ.ค. 54
-
6
-
0
"Heart to Heart สำนักงานรับวิจารณ์ด้วยหัวใจ สาขา 2"
(แจ้งลบ)อาจเป็นเพราะตัวเองไม่นิมนิยายอิโมติคอนเลยไม่เห็นความสำคัญของมันในหน้านิยายเท่าไร แต่ทั้งนี้ก็เคยสอบถามรุ่นน้องเกี่ยวกับตัวอิโมติคอนในหน้านิยาย ซึ่งเขาก็ตอบกลับมาว่า ถ้ามันอยู่ในนิยายรักหวานแหววก็น่ารักกุ๊กกิ๊กดี และเขาก็ไม่ถนัดอ่านนิยายที่มีแต่ตัวหนังสืออย่างเดียว จึงชอบนิยายที่มีตัวอิโมติคอน เพราะอ่านง่ายดี ต้องขอยอมรับว่า จนบัดนี้ผู้วิจารณ์ก็ ... อ่านเพิ่มเติม
อาจเป็นเพราะตัวเองไม่นิมนิยายอิโมติคอนเลยไม่เห็นความสำคัญของมันในหน้านิยายเท่าไร แต่ทั้งนี้ก็เคยสอบถามรุ่นน้องเกี่ยวกับตัวอิโมติคอนในหน้านิยาย ซึ่งเขาก็ตอบกลับมาว่า ถ้ามันอยู่ในนิยายรักหวานแหววก็น่ารักกุ๊กกิ๊กดี และเขาก็ไม่ถนัดอ่านนิยายที่มีแต่ตัวหนังสืออย่างเดียว จึงชอบนิยายที่มีตัวอิโมติคอน เพราะอ่านง่ายดี ต้องขอยอมรับว่า จนบัดนี้ผู้วิจารณ์ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจความคิดของนักอ่านและนักเขียนนิยายอิโมติคอนเท่าไรนัก ดังนั้นความเห็นอาจจะหนักไปทางความไม่นิยมอิโมติคอน จึงต้องขออภัยล่วงหน้าด้วย The Puzzle One คดี(ไม่)ลับฉบับนางมาร เริ่มต้นเรื่องด้วยเย็นวันหนึ่งกับความจำเจของชีวิต และความเบื่อหน่ายของซิสซาร์ที่มีต่อเมืองเกิดของเธอ แต่ดูเหมือนว่าการหายตัวไปอย่างเป็นปริศนาของพ่อแม่เธอจะเป็นจุดเปลี่ยนความจำเจในชีวิต แม้ว่าจุดเริ่มต้นนั้นจะเกิดขึ้นอีกสามปีให้หลังก็ตาม โดยมีปริศนาในอดีตของพ่อกับแม่ และโรงเรียนเอวานอร์ให้เธอคอยสืบค้นหาความจริงที่ซุกซ่อนอยู่ ผู้เขียนเปิดเรื่องด้วยการผูกปมเงื่อนเกี่ยวกับการหายตัวไปของพ่อแม่ของซิสซาร์ ซึ่งดูน่าติดตามมาก เมื่อผู้เขียนใช้มุมมองในการเล่าเรื่องเป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง หรือ “ฉัน” ทำให้ผู้อ่านคอยเฝ้าติดตามและห่วงกังวลตามซิสซาร์ หรือตัวเอกของเรื่องตามไปด้วย และต้องขอยอมรับว่า ผู้วิจารณ์ก็เฝ้าลุ้น และเคร่งเครียดตามซิสซาร์ว่าพ่อแม่ของเธอหายไปไหน แต่ความเครียดที่ว่าก็มีอันแตกกระเจิงไปแบบไม่มีชิ้นดี เมื่อเจอตัวอิโมติคอนเข้าไป ความรู้สึกในตอนที่อ่าน ถ้าให้ทำเป็นตัวอิโมติคอนก็คงเป็นตัว “ -*- “ ฉากที่ควรเครียด เต็มไปด้วยกลิ่นของความลับและปริศนา กลับให้ความรู้สึกว่าเครียดไม่สุด ความเร่งเร้าในการตามไขปริศนาดูจะชะงักและขาดตอนไปชั่วขณะหนึ่ง ในความรู้สึกของผู้วิจารณ์ ตัวอิโมติคอนเหมาะที่จะนำไปใช้ในตอนที่มีฉากแบบสบาย สดใส กุ๊กกิ๊ก ทีเล่นทีจริง มากกว่าจะเอามาประกอบในฉากที่มีบรรยากาศเคร่งเครียด หดหู่ ซึมเซา เพราะตัวเหล่านี้จะทำให้อารมณ์ในขณะนั้นขาดความต่อเนื่อง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นแค่เฉพาะผู้วิจารณ์หรือไม่ เพราะได้บอกไว้ตั้งแต่ตอนต้นแล้วว่า ไม่ค่อยนิยมตัวอิโมติคอนเท่าไร ในขณะที่ผู้เขียนเปิดเรื่องมาด้วยการหายตัวไปอย่างเป็นปริศนาของพ่อแม่ซิสซาร์ และตัดฉากเข้าสู่เรื่องราวในอีกสามปีให้หลัง ผู้วิจารณ์ก็เกิดความสงสัยว่า ตลอดสามปีที่ไม่มีพ่อแม่นั้น ซิสซาร์ดำเนินชีวิตอย่างไร ไม่คำนึงถึงพ่อแม่ที่หายตัวไป และไม่พยายามสืบคืนหาตัวพวกเขาเลยอย่างนั้นหรือ เพราะผู้เขียนบรรยายให้รู้เพียงว่า มีเบลล่า เพื่อนสนิทของเธอที่คอยมาอยู่เป็นเพื่อนเกือบทุกคืน (และหากพ่อแม่ของเบลล่าไม่หวงและห่วงลูกสาวก็คงย้ายข้าวของมาอยู่กับซิสซาร์แล้ว) และยังมีมิสเตอร์พอลที่คอยดูแล ซึ่งตัวซิสซาร์ก็หลงใหลได้ปลื้มในตัวเขาอยู่ ซิสซาร์เพิ่งมากระตือรือร้นหาความลับในอดีตของพ่อแม่ เมื่อมีใครไม่รู้ส่งหนังสือรุ่นของพวกเขามาให้เธอดู พร้อมกับข้อความที่เป็นเหมือนจดหมายนัดพบแม่ของเธอที่เป็นดั่งตัวกระตุ้นให้เธอเดินทางเข้าสู่รั้วโรงเรียนเอวานอร์ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวในอดีตของพ่อกับแม่ และความลับบางอย่างที่เธอต้องเข้าไปไข โรงเรียนเอวานอร์ดูเหมือนจะเป็นโรงเรียนที่เข้ายาก และเต็มไปด้วยลูกหลานคนดัง และคนที่มากความสามารถ เพราะหลังจากที่ซิสซาร์ได้รับความช่วยเหลือจากมิสเตอร์เจย์ ผู้อำนวยการของโรงเรียนแห่งนี้ และยังรู้จักกับพ่อแม่ของซิสซาร์ เธอก็ถูกทักถึงสองครั้งว่าเป็นลูกหลานคนดังจากที่ไหน ผู้เขียนบรรยายถึงฉากตอนถูกมิสเตอร์เจย์พาขึ้นไปยังห้องผู้อำนวยการได้เห็นภาพพอสมควร อย่างน้อยก็เป็นความหรูหรามีระดับของหอคอยที่ขึ้นไปยังห้องของมิสเตอร์เจย์ ความวังเวงของห้องน้ำหญิงในชั้นใต้ดินของห้องสมุดเก่า ที่ขาดไม่ได้คงเป็นมุมมองของซิสซาร์ยามเอ่ยถึงแบล็อกเบิร์น คนหน้าด้านที่ต้องวางแผนชั่วเข้ามาตีสนิทเธอ โอลีฟ เมียป๊อบอาย? หลานรัฐมนตรีที่ถูกตามใจให้ท้ายจนชอบเอาอำนาจมาใช้ในทางที่ผิด เอิร์นนี่ที่ตอนแรกดูจะขี้วีนแบบไม่เหตุมีผล แต่ก็เข้ามาให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อซิสซาร์ไม่น้อย เมย์ที่ดูเหมือนจะเข้ามาเป็นลูกไล่ และมิสเตอร์เจย์ที่ดูเหมือนจะปกปิดอะไรบางอย่างไว้ ผู้เขียนดำเนินเรื่องไปโดยไม่หลุดไปจากแก่นเดิม คือการตามหาปริศนาที่ข้องเกี่ยวกับพ่อแม่ ไม่ยืดเยื้อจนรู้สึกว่าถูกชักพาออกทะเลด้วยการย้ำเตือนกับผู้อ่านให้รู้อยู่เสมอว่า ตัวเอกของเรื่องมาที่โรงเรียนเอวานอร์ทำไม สุดท้ายนี้คงบอกได้ว่า The Puzzle One คดี(ไม่)ลับฉบับนางมารเป็นเรื่องที่น่าติดตามเรื่องหนึ่ง และด้วยความไม่นิยมอิโมติคอนก็อยากคะยั้นคะยอให้ผู้เขียนลองละดูบ้าง และอยากจะบอกอีกนิดว่า ผู้วิจารณ์ไม่อ่านนิยายรักหวานแหวววัยรุ่น ไม่อ่านนิยาอิโมติคอน แต่ก็อยากจะย้ำความคิดเหมือนย่อหน้าข้างบนว่า เรื่องนี้ก็ยังเป็นเรื่องที่น่าติดตามหากได้ลองแย้มกระดาษเปิดอ่านดูค่ะ อยากกดคะแนน แต่ไม่รู้ว่าจะกดที่ตรงไหน เพราะเป็นนิยายรักหวานแหววไม่กี่เรื่องที่ทำให้ถูกใจได้ จึงขอสรุปคะแนนแบบแจกแจงดังนี้ 1. การวางพล็อตเรื่องและการดำเนินเรื่อง 27/35 คะแนน โดยแยกเป็น - การวางพล็อต 9/10 คะแนน - การเปิดเรื่อง 9/10 คะแนน - การปูเรื่อง 9/10 คะแนน - การปิดเรื่อง 0/5 คะแนน (ตรงส่วนนี้ไม่ได้คะแนนเพราะไม่มีช่วงปิดเรื่องให้สรุปได้ว่าเป็นอย่างไร เลยอดได้ไปนะคะ แต่แอบแซวเล่น ๆ ว่า ส่งหนังสือมาให้อ่านเสียดี ๆ จะได้เข้ามาสรุปส่วนท้ายให้…อา อย่าคิดเป็นจริงเป็นจังไปนะคะ ทั้งที่ใจจริงอยากได้หนังสือฟรีมาอ่านเล่น เดี๋ยวไว้หนังสือวางแผงช่วงไหนบอกด้วยนะคะ จะไปติดตามอ่านที่แผงหนังสือค่ะ ^^ อ่านไม่จบทั้งที่รู้ว่ามันจบแล้วรู้สึกคาใจ) 2. การใช้ภาษาและการสะกดคำ 29/35 คะแนน - บทบรรยายและบทสนทนา 5/7 คะแนน - ฉาก 5/7 คะแนน - มุมมอง 6/7 คะแนน - สารัตถะหรือแก่นของเรื่อง 6/7 คะแนน - การใช้ภาษาและการสะกดคำ 6/7 คะแนน 3.ตัวละคร 17/ 20 คะแนน 4. การจัดหน้ากระดาษ 10/10 คะแนน (ตรงส่วนนี้โดยส่วนตัวของผู้วิจารณ์คือคะแนนความถูกใจโดยเฉพาะมากกว่าค่ะ) รวมคะแนนเป็น 83 คะแนน อนึ่ง ในการให้คะแนนในแต่ละส่วน ผู้วิจารณ์ไม่ได้ให้คะแนนเต็ม เพราะคะแนนที่หักไปนั้นขอหักเพื่อให้ผู้เขียนได้พัฒนาฝีไม้ลายมือต่อไปค่ะ อ่านน้อยลง
อัสชา | 9 พ.ค. 54
-
4
-
1
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"สนุกอีกแล้ว~~"
(แจ้งลบ)โห ดรีมมี่~ ติดนักเขียนไฮไลท์ด้วยอะ เก่งมากกกก~ (ไม่ติดได้ไงเก่งซะขนาดนี้) เป็นกำลังใจให้ค่ะ + + อิอิ เปิดเทอมพอดีจะได้เก็บเงินไว้ซื้อนิยาย (เยอะ ๆ) ของพี่ ๆ นักเขียนหลาย ๆ คน (เอาไปซื้อในงานหนังสือหมดตัว T^T) รวมหนังสือของดรีมด้วยน๊า สู้สู้ ๆ โหวตให้แล้วจ้า ขอให้นิยายนี้ View ทะลุ แสน เม้นต์ ทะลุล้าjavascript:void(0)นเอ้าาาา เอาไป 10 เต็ม ค ... อ่านเพิ่มเติม
โห ดรีมมี่~ ติดนักเขียนไฮไลท์ด้วยอะ เก่งมากกกก~ (ไม่ติดได้ไงเก่งซะขนาดนี้) เป็นกำลังใจให้ค่ะ + + อิอิ เปิดเทอมพอดีจะได้เก็บเงินไว้ซื้อนิยาย (เยอะ ๆ) ของพี่ ๆ นักเขียนหลาย ๆ คน (เอาไปซื้อในงานหนังสือหมดตัว T^T) รวมหนังสือของดรีมด้วยน๊า สู้สู้ ๆ โหวตให้แล้วจ้า ขอให้นิยายนี้ View ทะลุ แสน เม้นต์ ทะลุล้าjavascript:void(0)นเอ้าาาา เอาไป 10 เต็ม ค่าาา >O< (กำลังใจเหลือล้น) อ่านน้อยลง
Mocha-late` | 19 พ.ค. 54
-
6
-
0
"Heart to Heart สำนักงานรับวิจารณ์ด้วยหัวใจ สาขา 2"
(แจ้งลบ)อาจเป็นเพราะตัวเองไม่นิมนิยายอิโมติคอนเลยไม่เห็นความสำคัญของมันในหน้านิยายเท่าไร แต่ทั้งนี้ก็เคยสอบถามรุ่นน้องเกี่ยวกับตัวอิโมติคอนในหน้านิยาย ซึ่งเขาก็ตอบกลับมาว่า ถ้ามันอยู่ในนิยายรักหวานแหววก็น่ารักกุ๊กกิ๊กดี และเขาก็ไม่ถนัดอ่านนิยายที่มีแต่ตัวหนังสืออย่างเดียว จึงชอบนิยายที่มีตัวอิโมติคอน เพราะอ่านง่ายดี ต้องขอยอมรับว่า จนบัดนี้ผู้วิจารณ์ก็ ... อ่านเพิ่มเติม
อาจเป็นเพราะตัวเองไม่นิมนิยายอิโมติคอนเลยไม่เห็นความสำคัญของมันในหน้านิยายเท่าไร แต่ทั้งนี้ก็เคยสอบถามรุ่นน้องเกี่ยวกับตัวอิโมติคอนในหน้านิยาย ซึ่งเขาก็ตอบกลับมาว่า ถ้ามันอยู่ในนิยายรักหวานแหววก็น่ารักกุ๊กกิ๊กดี และเขาก็ไม่ถนัดอ่านนิยายที่มีแต่ตัวหนังสืออย่างเดียว จึงชอบนิยายที่มีตัวอิโมติคอน เพราะอ่านง่ายดี ต้องขอยอมรับว่า จนบัดนี้ผู้วิจารณ์ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจความคิดของนักอ่านและนักเขียนนิยายอิโมติคอนเท่าไรนัก ดังนั้นความเห็นอาจจะหนักไปทางความไม่นิยมอิโมติคอน จึงต้องขออภัยล่วงหน้าด้วย The Puzzle One คดี(ไม่)ลับฉบับนางมาร เริ่มต้นเรื่องด้วยเย็นวันหนึ่งกับความจำเจของชีวิต และความเบื่อหน่ายของซิสซาร์ที่มีต่อเมืองเกิดของเธอ แต่ดูเหมือนว่าการหายตัวไปอย่างเป็นปริศนาของพ่อแม่เธอจะเป็นจุดเปลี่ยนความจำเจในชีวิต แม้ว่าจุดเริ่มต้นนั้นจะเกิดขึ้นอีกสามปีให้หลังก็ตาม โดยมีปริศนาในอดีตของพ่อกับแม่ และโรงเรียนเอวานอร์ให้เธอคอยสืบค้นหาความจริงที่ซุกซ่อนอยู่ ผู้เขียนเปิดเรื่องด้วยการผูกปมเงื่อนเกี่ยวกับการหายตัวไปของพ่อแม่ของซิสซาร์ ซึ่งดูน่าติดตามมาก เมื่อผู้เขียนใช้มุมมองในการเล่าเรื่องเป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง หรือ “ฉัน” ทำให้ผู้อ่านคอยเฝ้าติดตามและห่วงกังวลตามซิสซาร์ หรือตัวเอกของเรื่องตามไปด้วย และต้องขอยอมรับว่า ผู้วิจารณ์ก็เฝ้าลุ้น และเคร่งเครียดตามซิสซาร์ว่าพ่อแม่ของเธอหายไปไหน แต่ความเครียดที่ว่าก็มีอันแตกกระเจิงไปแบบไม่มีชิ้นดี เมื่อเจอตัวอิโมติคอนเข้าไป ความรู้สึกในตอนที่อ่าน ถ้าให้ทำเป็นตัวอิโมติคอนก็คงเป็นตัว “ -*- “ ฉากที่ควรเครียด เต็มไปด้วยกลิ่นของความลับและปริศนา กลับให้ความรู้สึกว่าเครียดไม่สุด ความเร่งเร้าในการตามไขปริศนาดูจะชะงักและขาดตอนไปชั่วขณะหนึ่ง ในความรู้สึกของผู้วิจารณ์ ตัวอิโมติคอนเหมาะที่จะนำไปใช้ในตอนที่มีฉากแบบสบาย สดใส กุ๊กกิ๊ก ทีเล่นทีจริง มากกว่าจะเอามาประกอบในฉากที่มีบรรยากาศเคร่งเครียด หดหู่ ซึมเซา เพราะตัวเหล่านี้จะทำให้อารมณ์ในขณะนั้นขาดความต่อเนื่อง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นแค่เฉพาะผู้วิจารณ์หรือไม่ เพราะได้บอกไว้ตั้งแต่ตอนต้นแล้วว่า ไม่ค่อยนิยมตัวอิโมติคอนเท่าไร ในขณะที่ผู้เขียนเปิดเรื่องมาด้วยการหายตัวไปอย่างเป็นปริศนาของพ่อแม่ซิสซาร์ และตัดฉากเข้าสู่เรื่องราวในอีกสามปีให้หลัง ผู้วิจารณ์ก็เกิดความสงสัยว่า ตลอดสามปีที่ไม่มีพ่อแม่นั้น ซิสซาร์ดำเนินชีวิตอย่างไร ไม่คำนึงถึงพ่อแม่ที่หายตัวไป และไม่พยายามสืบคืนหาตัวพวกเขาเลยอย่างนั้นหรือ เพราะผู้เขียนบรรยายให้รู้เพียงว่า มีเบลล่า เพื่อนสนิทของเธอที่คอยมาอยู่เป็นเพื่อนเกือบทุกคืน (และหากพ่อแม่ของเบลล่าไม่หวงและห่วงลูกสาวก็คงย้ายข้าวของมาอยู่กับซิสซาร์แล้ว) และยังมีมิสเตอร์พอลที่คอยดูแล ซึ่งตัวซิสซาร์ก็หลงใหลได้ปลื้มในตัวเขาอยู่ ซิสซาร์เพิ่งมากระตือรือร้นหาความลับในอดีตของพ่อแม่ เมื่อมีใครไม่รู้ส่งหนังสือรุ่นของพวกเขามาให้เธอดู พร้อมกับข้อความที่เป็นเหมือนจดหมายนัดพบแม่ของเธอที่เป็นดั่งตัวกระตุ้นให้เธอเดินทางเข้าสู่รั้วโรงเรียนเอวานอร์ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวในอดีตของพ่อกับแม่ และความลับบางอย่างที่เธอต้องเข้าไปไข โรงเรียนเอวานอร์ดูเหมือนจะเป็นโรงเรียนที่เข้ายาก และเต็มไปด้วยลูกหลานคนดัง และคนที่มากความสามารถ เพราะหลังจากที่ซิสซาร์ได้รับความช่วยเหลือจากมิสเตอร์เจย์ ผู้อำนวยการของโรงเรียนแห่งนี้ และยังรู้จักกับพ่อแม่ของซิสซาร์ เธอก็ถูกทักถึงสองครั้งว่าเป็นลูกหลานคนดังจากที่ไหน ผู้เขียนบรรยายถึงฉากตอนถูกมิสเตอร์เจย์พาขึ้นไปยังห้องผู้อำนวยการได้เห็นภาพพอสมควร อย่างน้อยก็เป็นความหรูหรามีระดับของหอคอยที่ขึ้นไปยังห้องของมิสเตอร์เจย์ ความวังเวงของห้องน้ำหญิงในชั้นใต้ดินของห้องสมุดเก่า ที่ขาดไม่ได้คงเป็นมุมมองของซิสซาร์ยามเอ่ยถึงแบล็อกเบิร์น คนหน้าด้านที่ต้องวางแผนชั่วเข้ามาตีสนิทเธอ โอลีฟ เมียป๊อบอาย? หลานรัฐมนตรีที่ถูกตามใจให้ท้ายจนชอบเอาอำนาจมาใช้ในทางที่ผิด เอิร์นนี่ที่ตอนแรกดูจะขี้วีนแบบไม่เหตุมีผล แต่ก็เข้ามาให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อซิสซาร์ไม่น้อย เมย์ที่ดูเหมือนจะเข้ามาเป็นลูกไล่ และมิสเตอร์เจย์ที่ดูเหมือนจะปกปิดอะไรบางอย่างไว้ ผู้เขียนดำเนินเรื่องไปโดยไม่หลุดไปจากแก่นเดิม คือการตามหาปริศนาที่ข้องเกี่ยวกับพ่อแม่ ไม่ยืดเยื้อจนรู้สึกว่าถูกชักพาออกทะเลด้วยการย้ำเตือนกับผู้อ่านให้รู้อยู่เสมอว่า ตัวเอกของเรื่องมาที่โรงเรียนเอวานอร์ทำไม สุดท้ายนี้คงบอกได้ว่า The Puzzle One คดี(ไม่)ลับฉบับนางมารเป็นเรื่องที่น่าติดตามเรื่องหนึ่ง และด้วยความไม่นิยมอิโมติคอนก็อยากคะยั้นคะยอให้ผู้เขียนลองละดูบ้าง และอยากจะบอกอีกนิดว่า ผู้วิจารณ์ไม่อ่านนิยายรักหวานแหวววัยรุ่น ไม่อ่านนิยาอิโมติคอน แต่ก็อยากจะย้ำความคิดเหมือนย่อหน้าข้างบนว่า เรื่องนี้ก็ยังเป็นเรื่องที่น่าติดตามหากได้ลองแย้มกระดาษเปิดอ่านดูค่ะ อยากกดคะแนน แต่ไม่รู้ว่าจะกดที่ตรงไหน เพราะเป็นนิยายรักหวานแหววไม่กี่เรื่องที่ทำให้ถูกใจได้ จึงขอสรุปคะแนนแบบแจกแจงดังนี้ 1. การวางพล็อตเรื่องและการดำเนินเรื่อง 27/35 คะแนน โดยแยกเป็น - การวางพล็อต 9/10 คะแนน - การเปิดเรื่อง 9/10 คะแนน - การปูเรื่อง 9/10 คะแนน - การปิดเรื่อง 0/5 คะแนน (ตรงส่วนนี้ไม่ได้คะแนนเพราะไม่มีช่วงปิดเรื่องให้สรุปได้ว่าเป็นอย่างไร เลยอดได้ไปนะคะ แต่แอบแซวเล่น ๆ ว่า ส่งหนังสือมาให้อ่านเสียดี ๆ จะได้เข้ามาสรุปส่วนท้ายให้…อา อย่าคิดเป็นจริงเป็นจังไปนะคะ ทั้งที่ใจจริงอยากได้หนังสือฟรีมาอ่านเล่น เดี๋ยวไว้หนังสือวางแผงช่วงไหนบอกด้วยนะคะ จะไปติดตามอ่านที่แผงหนังสือค่ะ ^^ อ่านไม่จบทั้งที่รู้ว่ามันจบแล้วรู้สึกคาใจ) 2. การใช้ภาษาและการสะกดคำ 29/35 คะแนน - บทบรรยายและบทสนทนา 5/7 คะแนน - ฉาก 5/7 คะแนน - มุมมอง 6/7 คะแนน - สารัตถะหรือแก่นของเรื่อง 6/7 คะแนน - การใช้ภาษาและการสะกดคำ 6/7 คะแนน 3.ตัวละคร 17/ 20 คะแนน 4. การจัดหน้ากระดาษ 10/10 คะแนน (ตรงส่วนนี้โดยส่วนตัวของผู้วิจารณ์คือคะแนนความถูกใจโดยเฉพาะมากกว่าค่ะ) รวมคะแนนเป็น 83 คะแนน อนึ่ง ในการให้คะแนนในแต่ละส่วน ผู้วิจารณ์ไม่ได้ให้คะแนนเต็ม เพราะคะแนนที่หักไปนั้นขอหักเพื่อให้ผู้เขียนได้พัฒนาฝีไม้ลายมือต่อไปค่ะ อ่านน้อยลง
อัสชา | 9 พ.ค. 54
-
4
-
1
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น