คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : /// เทวดาน้อยของชั้น ///
/// เทวดาน้อยของชั้น ///
“ก้แค่อะไรเล่าาา” ชั้นเริ่มเครียดนะ ไอหูตูบมันเปนถึงหัวหน้าแก๊งค์Prideเชียวนะ ชั้นจามีชีวิตอยู่ได้มั้ยเนี่ยยยยย
“ก้แค่...........ลาออก” ห๊ะ!! โซยอน แกจาให้ชั้นลาออกเพราะเรื่องแค่นี้
เนี่ยนะ
“จาบ้าหรอ โซยอน ใช้อะไรคิดเนี่ย หัวสมองหรือหัวแม่ตี_น” ฉันไม่น่าปรึกษามันเลยจิงๆ
“T_T แฮจิน ทำไมเธอต้องว่าชั้นด้วยหล่ะ” แม่บ่อนํ้าตาตื้นเอ้ยย
“กำ โอเคๆ ชั้นขอโทดนะโซยอน แต่เธอไม่คิดที่จะทิ้งเพื่อนที่น่ารักอย่างชั้นใช่มั้ยจ๊ะ” ฉันหันไปอ้อนวอนโซยอนผู้น่ารัก(น่าชัง)
“อ่านะ อันนี้ขอชั้นคิดดูก่อนนะ”
“ชิ้งๆๆ” สายตาอำมหิต
“ยัยโซยอน ตายซะะะะะะ” ฉันทำท่าจะจะบีบคอโซยอน
“แฮจินจ๋า ชั้นล้อเล่นน้า ชั้นอยู่ข้างเธอเสมอแหละ” อื้มมม ค่อยยังชั่วหน่อย
“นี่ๆ เข้าที่ให้เรียบร้อย” ‘จารย์มาแล้วอ่า
“ชั้นคือครูประจำชั้นของห้อง2 พวกเธอต้องอยุ่ในกฎระเบียบที่ชั้นตั้งไว้ ถ้าใครฝ่าฝืน เจอโทษหนักแน่” โห เจ๊แกมาวันแรกก้จะกินหัวพวกเราเลยหรอ
“คร้า/คร้าบ”
“พวกเธอคงรู้จักกันดีพอสมควรแล้ว คงไม่ต้องแนะนำอะไรมากหรอนะ งั้นชม.นี้ของพวกเธอก้เป็นคาบว่างไปก้แล้วกัน ชั้นจะไปเช็คเอกสารหน่อย” 55++ และแล้วเจ๊แกก้สะบัดตูดออกจากห้องไป
“55++ ไบ๋บาย ยัยหมูตอน” ชั้นตะโกนอย่างมีความสุข
ทั้งห้องก้เริ่มมีเสียงซุบซิบกันดังขึ้นๆ ง่ะ มันอะไรกันฟ่ะ
แต่แล้วยัยมินจี ที่ออกจาไฮโซประจำห้องก้เดินมาหาชั้น แต่ยัยนี่มองชั้นด้วยสายตาแปลกๆอยู่นะ
“มีอะไรย่ะ” ก้ดูมันมองเด่ะ
“ยัยแฮจิน เมื่อเช้านี้เธอคุยอะไรกับเฮซอง” ง่ะ ทำไมมันต้องเรื่องไอหูตูบอีกแล้วว่ะเนี่ย รำคาญจิงโว้ย เรื่องของมันเนี่ย
“เฮซอง คัยหรอ??.....” ชั้นแกล้งตีหน้าตอ_แหลใส่มินจีแหม ทำมาเป็นขึ้นเสียงใส่ชั้น เชอะ คิดว่าชั้นกลัวเธอหรอย่ะ
“นี่เธอ ก้คนที่เธอไปตะหวาดเค้าเมื่อเช้าไงหล่ะ”
“อ๋อออออ ชั้นพอนึกออกและ ไอหูตูบนะหรอ อ้าว เธอรู้เรื่องแสดงว่าอยู่ในกลุ่มพวกชะนีหลงป่าด้วยหน่ะซิ” 55++ สะใจคนสวย
“แกว่าใคร ชะนีหลงป่า นังบ้า” เต้นเปนเจ้าเข้าเชียวน้าาา
“ว่าชะนีที่ยืนร้องหาผัวๆ อยู่หน้าชั้นนี่ไง”
“แก...แก๊ ฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ” แล้วยัยมินจีก้เดินเชิดกลับไปที่โต๊ะตัวเอง
“อย่าลืมมาเอาคืนนะจ๊ะ ยัยชะนี” ชั้นตะโกนไล่หลังไป ทั้งห้่องก้ฮา
ตรึมซิจ๊ะ 55++
“เฮ้อ ชั้นหล่ะเหนื่อยกะยัยพวกนี้จิงๆเลย” =_="
“ทำใจน่าแฮจิน ก้เธอไปมีเรื่องกับใครไม่มี ดันไปมีเรื่องกับมินจีตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว ยัยนั่นก้ตามจิกเธอได้ทุกเรื่องนั่นแหละน่า” โซยอน เธอช่างเป็นเพื่อนที่ประเสริฐที่สุดของชั้นเลยจิงๆ
และทั้งคาบชั้นก้นั่งโม้กับยัยโซยอนตลอด เพระาว่าคาบต่อไป’จารย์ไม่ว่าง เลยไม่เข้าอีก วันนี้ช่างวิเศษอะไรเช่นนี้ อิอิ ^w^
“ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เย้ พักแล้ว ไชโยๆๆ
“นี่โซยอนๆ ไปกินข้าวกัน ชั้นหิวจาแย่อยุ่แล้ว
“จ้าๆ” แล้วชั้นก้ลากโซยอนไปที่โรงอาหาร โห!!คนเยอะมากมายอ่ะ อย่างกับสัปประหลาดบุกโลกแหน่ะ แล้วเราสองคนก้ไปต่อแถวซื้อ
อาหารกัน
แล้วสายตาของชั้นก้ไปสะดุดอยู่ที่คัยคนนึง ข้างหลังดูเท่ชะมัดเลยอ่าาาา
แต่พอมันหันมา จึกๆๆ..จึกๆ.. เราสองคนสบตากันพอดี
“ไอหูตูบ/ยัยเตี้ย” ชั้นกับมันมองหน้ากันอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เฮ้ยๆ เฮซอง เมิงโวยวายอะไรว่ะ กรูอายชาวบ้านเค้า” เพื่อนของไอหูตูบสะกิดมัน
“ไอ้คังมิน เมิงดูนั่นเด่ะ ยัยเตี้ยที่เมื่อเช้าที่มันด่ากรูไง” แล้วมันก้ชี้หน้าชั้น
อ่ะ!! เดี๋ยวนะ มันเรียกชั้นว่ายัยเตี้ยอีกแล้วหรอเนี่ย
“นายนี่มันสั่งสอนไม่จำเลยไอหูตูบ ชั้นไม่ได้ชื่อ ยัยเตี้ย” ฉันเริ่มโต้กลับบ้าง รู้ซะมั่งว่าคัยเป็นคัย
“โห เธอเองหรอ ที่ด่าไอเฮซองมันเมื่อเช้าอ่ะ ยัยตัวเล็ก เจ๋งสุดอ่ะ นับถือจิงๆ” ง่ะ ไอคังมินอะไรเนี่ย มันเดินมาจับมือชั้น เขย่าๆๆๆ โอ้ย เวียนหัวจิง แต่เรียกชั้นว่ายัยตัวเล็กหรอ แต่ก้... ไม่เป็นไรๆ ยังไงก้น่ารักกว่ายัยเตี้ย ชั้นให้อภัยแก เพราะแกหล่อ 55++
“ไอเฮี้_ย คังมิน เมิงเป็นเพื่อนกรูปะเนี่ย” ไอหูตูบมึงสมองช้าไปรึป่าว มันด่าเมิงนานและไง
“โหเฮซอง กรูล้อเมิงเล่น” แล้วมันก้ยิ้มทะเล้น มีลักยิ้มด้วยแหละ อ๊ายยยยยยย ทำไมไอคังมินมันน่ารักอย่างงี้ว้าาา
“นี่ๆ ตัวเล็ก” คังมินหันมาชั้น
“อยู่ ม.4 ใช่มั้ย” >w<
“อื้ม” ทำไมมันต้องยิ้มแบบนี้ด้วยเนี่ย เหมือนเทวดาน้อยเลย โอ้ยยย น่ารัก ^u^
“ชั้นอยู่ห้อง 1 กับไอเฮซองนะ ตัวเล็กอยู่ห้องรัย” ถ้าไม่มีชื่อไอหูตูบมันจาดีกว่านี้มากเลย =_=
“ห้อง 3”
“โอเคๆ ไว้เจอกันน้าาา ชั้นไปน้า ไบ๋บาย” คังมินโบกมือให้ชั้นแล้วก้วิ่งไปหาไอหูตูบ
โหยยย เทวดาน้อยของชั้นน่ารักมากเลยอ่ะ คนอะไรว่ะเนี่ย พูดก้เพราะ อารมณ์ดี หน้าตาก้หล่อ นิสัยก้ดี แต่ตัดกับไอหูตูบ นิสัยก้ชั่ว หน้าตาก้งั้นๆอ่ะ พูดจาก้หมาไม่แด_ก แม่ง ตรงข้ามกันหมดเลย
ชั้นชมเทวดาน้อยขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าชั้นชอบเค้าน้าาา โอ้ไม่ แต่ก้น่ารักซะเต็มประดา โอ้้!! เพ้อเจ้อและชั้น
“นี่ แฮจิน เค้าไปกันแล้ว เธอจาไปหาโต๊ะนั่งกันได้รึยัง” โซยอน เธอกำลัีงขัดความเพ้อฝันของเพื่อนอยู่รู้มั้ยเนี่ยยยย
“อื้มๆ ไปดิ” ชั้นเดินมานั่งกินอาหารที่โต๊ะ โซยอนก้คุยไปกินไป แต่ตอนนี้ชั้นไม่ค่อยได้ฟังสิ่งที่มันพูดหรอก ในหัวของชั้นตอนนี้มีแต่เรื่องของเทวดาน้อยทั้งนั้นแหละ คนอะไรเท่ชะมัด
“ยัยแฮจิน!!” ง่ะ มันตะโกนใส่หูช้านนนนนนนนน
“แกจะตะโกนไปหาอะไร ห๊า!!! หูจะแตก” ชั้นก้โวยกลับดิใครจะยอมหล่ะ
“เธอฟังสิ่งที่ชั้นพูดบ้างมั้ยเนี่ย” แหะๆ ก้ม่ายได้ฟังอ่าดิ ถามได้
“ป่าว แหะๆๆๆ” ชั้นยิ้มแห้งๆก่อนจะหันไปกินต่อ และพวกเราก้คุยกันจนหมดพัก อ้าาาาาา สุขเหลือล้น!! >w<
“แฮจิน เธอเป็นอะไรหน่ะ ตั้งแต่พักแล้วนะ” โซยอนแอบสะกิดชั้น ในชม.โดเรมอน(คาบเลข) ชั้นกำลังนั่งยิ้มอยู่คนเดียวหรอเนี่ย
“อ่อ ป่าวๆ” ปัดซะงั้นกรู
“ฮั่นแน่ แต่ชั้นเห็นตอนที่เธอคุยกับคังมินน้าาาา ยิ้มใหญ่เลยย” กำ มันเห็นด้วยหรอฟ่ะ
“เฮ้ย ฮั่นแน่อะไรเล่า ไม่ได้ยิ้มซักหน่อย”
“แหน่ะๆ ไม่มีอะไรทำไมต้องหน้าแดงด้วยหล่ะ แหม!! ชอบคังมินเข้าอ่ะดิ” เฮ้ย มันอ่านใจชั้นออกได้งัยเนี่ย
“แกจะบ้าอ่อ เรียนไปเลยน่า” ชั้นหล่ะเครียด มีเพื่อนแบบนี้
แต่จะว่าไปแล้ว คังมินก้มีอะไรหลายๆอย่างที่ตรงสเป๊คชั้นเลยนะเนี่ย อ๊ายยย คนอะไร เท่ที่สุ๊ดเลยยย
ชั้นคงชอบคังมินเข้าแล้วแน่เลยยยยยยยยยย ว้าย!! เขิลๆๆ (O///O)
ไม่รู้ว่าหนุกป่าวยังไงก้ช่วยอ่านดูหน่อยน้าาาา : คีปเปอร์
ความคิดเห็น