ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    poison love รักหมดใจยัยแมงป่องพิษ

    ลำดับตอนที่ #15 : ความซวย....ยังไม่จบ!!!

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 53


      

     
     



    [Dino talk]

            "คุณดีโน่ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ?"

            "อ่า ไม่เป็นไรหรอกสึนะ"

            ผมถูกย้ายออกมาจากโรงพยาบาลผีสิงบ้าๆนั่น รีบอร์นเพิ่งมาบอกผมว่า....


    เมื่อวาน

           "ดีโน่ ขอโทษนะที่ฉันลืมไปว่าโรงพยาบาลนั่นร้างแล้วน่ะ ฉันแค่อยากให้นายหายป่วยไวๆจะได้ไม่ต้องมานั่งมานอนเป็นหมาหงอยหมาเหงาอยู่บนเตียง นั่งๆนอนๆให้เปลืองเงินเล่น ก็เลยหาอะไรสนุกๆมีสีสันเพิ่มความเฮฮาให้กับนายสักหน่อย"

          "=[    ]=!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

          "โอ้ ไม่ต้องทำหน้าตาดีใจ มีความสุขขนาดนั้นก็ได้ ฉันเต็มใจน่ะดีโน่"

         "เฮ้ๆๆ รีบอร์น"

          "โอ๊ะ ถึงเวลาล่ะ ฉันไปล่ะ อ้อ โรงพยาบาลนี้ไม่ต้องกลัวนะ มันไม่ร้าง....เพียงแต่"

          "เพียงแต่!?"

           "มันเป็นโรงพยาบาลสำหรับมาเฟีย ค่ารักษาก็ทำเอาสึนะกินแกลบไปสิบปีได้เลย"

           แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสึนะ =o=???

           "หมายความว่าไงน่ะ รีบอร์น??"

           ฟิ้ววววว

            "อะ...อ้าว.. = =;;;;"

            ไร้วี่แวว รีบอร์นออกไปแล้ว =.=;;;;

            "เฮ้อ นี่เป็นห้องพักเดี่ยว แต่ก็นะ....ยังดีกว่าห้องพักรวมคราวที่แล้ว"

            แล้วทุกเย็นเบียงกี้กับสึนะก็จะมาเยี่ยม บางทีพวกแรมโบ้ก็มาเยี่ยมด้วย อ้อ พวกลูกน้องของผมน่ะหรอ...อยู่ที่ห้องข้างๆ เจ้าพวกนั่นแกล้งทำมาเป็นคนป่วย แล้วพอพยาบาลหรือหมอเผลอ ก็มาเยี่ยมมานั่งเล่นนั่งคุยกับผมเนี่ยแหละ

            อ้อ ใช่ หลังจากที่ผมวิ่งหนีผีมา แล้วผมก็ดันสะดุดตกบันไดอีก ขาหักข้างนึง เฮ้อ

            

    ปัจจุบัน

            ทีนี้รู้รึยังครับว่ารีบอร์นส่งผมไปอยู่โรงพยาบลาบ้า...เอ่อ โรงพยาบาลผีสิง ไอ้โรงพยาบาลเฮี้ยนเอ้ยยยย TwT

           แต่ทำไมใจผมรู้สึกว่า...เบียงกี้...เฮี้ยนกว่า =o= 555

          "ดีโน่ วันนี้คุณแรมโบ้มาเยี่ยม ฮ่าๆ ดีใจซะสิ"

          "มาเยี่ยมแล้วนะครับคุณดีโน่"

          "อี้ผิงก็มา (o^-^o)"

          "อ้าว หวัดดีแรมโบ้ สึนะ แล้วก็อี้ผิง เอ๊ะ?"

          ผมมองซ้ายมองขวา ("     )(       ")

           "มองหาใครหรอครับคุณดีโน่?"

           "อ้อ เปล่าๆ แล้วเบียงกี้ไม่มาหรอ?"

           "อ่า เบียงกี้กำลังอยู่ที่บ้าน ไม่ก็ออกไปกับโคลมมั้งครับ"

           "???"

          "อ้อ ใช่ ผมลืมบอกไปเลยว่าตั้งแต่วันนี้โคลมจะมาอยู่ที่บ้านผมสักพักนะครับ ^-^"

           โคลมที่ว่านี่...เด็กผู้หญิงที่เป็นผู้พิทักษ์สายหมอกใช่มั้ย =o=?

           "แล้วเด็กคนนั้นจะไปนอนที่ไหนล่ะ ห้องรับแขกหรอ เพราะว่าห้องนายฉันก็นอนไปแล้ว"

           "อ่า คือว่ารีบอร์นบอกว่าโคลมจะมานอนห้องเดียวกับผมครับ เพราะว่าคุณดีโน่อยู่โรงพยาบาลก็อาจจะ..อยู่อีกนานนิดนึง (.   .    )>"

           "งั้นแสดงว่าเขาก็ต้องนอนกับนายน่ะสิ"

           "ปะ..เปล่าครับ แค่นอนห้องเดียวกันเฉยๆ (./////.)"

           "ฮ่าๆๆ สึนะ หน้านายนี่แดงเลยนะ ^^"

            "คะ..คุณดีโน่ อ้อ ใช่แล้วคุณดีโน่ถามหาเบียงกี้ทำไมอ่ะครับ"

           "อ้อ เปล่าๆๆ อุ้กกกกกก!!!!"

            "ฮ่าๆๆๆ คุณแรมโบ้จะเล่นกับดีโน่ นี่ๆๆดีโน่มาเล่นกับคุณแรมโบ้มา"

           จู่ๆแรมโบ้ก็วิ่งและก็กระโดดขึ้นมาบนตัวผม...ตรงเป้าผมเลย T.T

            "แรมโบ้ ไม่ได้นะ"

             ตุ้บบ

             แล้วอี้ผิงก็ขึ้นมาห้ามแรมโบ้อีกคน แต่...ดันมาทับท้องผมเนี่ยสิ อ้ากกกก จุก!!!

             "อ๊ะ แรมโบ้ อี้ผิง ลงมา"

             แล้วสึนะก็จับแรมโบ้กับอี้ผิงลงไปจากเตียง

             "คุณดีโน่ครับ ไหวมั้ยครับ =o=??"

             "อ้ากกก เจ็บ จุก TOT"

              "งะ...งั้นผมเรียกพยาบาลให้นะครับ เหวออออออออ"

              โครมมมมมมมมม

              "โอยยยยยย คะ...คุณดีโน่ ผมขอโทษ >/|\<"

              "มะ...ไม่เป็นไร"

              จู่ๆสึนะก็ลื่นล้มแล้วก็ดันหงายหลังมาชนเตียง แล้วเตียงผมห็ลื่นไปชนกำแพง ก่อนที่จะ....คว่ำทับผม คิดดู...แรงขนาดไหน TOT

              "คุณพยาบาลครับๆ"

              "เฮ้ยยยย 0o0"

              อย่าเรียกนะ!!! เพราะว่า...พยาบาลพวกนั้นจ้องจะปล้ำผมอยู่แล้ว ทุกคนนี่มองตาเป็นมันเลย T.T

              "อะไรหรอครับ?"

              "ไม่ทันแล้ว TT;;;;"

              "หา?"

              "กรี๊ดดดดดดดดดดด ฉันมาถึงก่อนได้เข้าไปดูอาการเขาก่อนย่ะ"

              "อ้ายยยยย ฉันต่างหาก"

              "ฉัน ฉัน ช้านนนนนนน!!!! "

              โหวกเหวกโวยวายพึมพำพึมพำบลาๆๆๆๆๆ

              และแล้วสุดท้ายยย...

              "ช้านเองฮ้า พวกหล่อนหลบไปสิฮ้าาา"

              คนที่ผม....กะ กลัวที่สุด TOT

              "ค่ะ เจ้ใหญ่ (.   .   ;;;)"<<< พยาบาลทั้งหลาย

              "เหวอออ คุณดีโน่ ผมไปล่ะนะคร้าบบบบ"

              แล้วสึนะก็วิ่งหนีไปพร้อมทั้งยังหอบแรมโบ้กับอี้ผิงไปด้วย ไม่มีการรอหรือมาอยู่เป็นเพื่อนกันเลย =  =;;;;

              "มามะ มาให้พยาบาลสุดสวย สวยที่สุดในโลกคนนี้จับๆคลำ เอ้ย ตรวจดูหน่อยสิฮ้า"

              "TOT"

              คะ...ใครก็ได้ช่วยผมที TOT

              "จับตรงไหนก่อนดี เอ้ย ให้ตรวจตรงไหนดีล่ะค่ะ"

              ยัยผีกระเทยหื่นนี่มันมองเป้าผมอย่างเดียวเลย TOT ผมจะเสียบริสุทธิ์ให้ยัยผีกระเทยบ้ากามจอมหื่นตัวนี้หรอคร้าบบบบบ

              "ตรงนี้ดีมั้ยฮ้า *.,*"

              "ม่ายยยยยยยยยยยยย!!!!!!"

              มันเริ่มจะมาใกล้ เพื่อที่จะมาจับนู่นจับนี้ของผม ผมนี่ขัดขืนสุดฤทธิ์เลย

              "หึหึหึ เหอะๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ *.,* "

              แว้กกกก ดูหน้ามันสิ TOT ใครก็ได้ ช่วยผมด้วยยยยยยย

              "ทำอะไรนะ?"

              "เบียงกี้!!! ช่วยฉันด้วย"

              "=o=???"

              "นะคร้าบบบบบ แว้กกกก ออกไปๆๆๆๆยัยกระเทย"

              "เหอะ นังชะนีผมชมพู มาขัดจังหวะ ฉันสุดสวยคนนี้จะตบแกเอง"

              "=o=???"

             เบียงกี้ก็คงงงต่อไป แต่ที่แน่ๆผมรอดแล้ว TOT ขอบใจเบียงกี้

              "ย้ากกกกก สุดสวยพลังตบฮ้า"

              "=  =++ poison cooking"

              โผละ!!!!!!

               และแล้วเบียงกี้ก็ใช้ poison cooking จัดการยัยกระเทยจนสลบ =[   ]= เอ๊ะ หรือตายว่ะ =o=;;; อโหสิกรรมให้ฉันด้วยนะ อาเมนนนนน....สะใจเว้ยยยย 5555

               "นี่นายเป็นอะไรรึเปล่า?"

               "อ่า ช่วยฉันหน่อยสิ เจ็บ"

               "เฮ้อ ให้ตายสิ เจ็บตรงไหน?"

               เบียงกี้จับหน้าผมหันซ้ายหันขวาไปมา

               "เจ็บที่ใจ ^^ "

                "=   =+++ "

                "^o^"

                "poison cooking !!! "

                และแล้วผมก็ซวยจนวินาทีสุดท้าย ไม่น่าไปเล่นแบบนั้นกับยัยเบียงกี้เลย,,,,



    [Bianchi talk]          

                เหอะ ดีโน่ เล่นบ้าอะไร = =++

                "ให้ตายสิ =///= อีตาบ้า"

                แล้วฉันก็เดินออกมาจากห้องพักของดีโน่

                "อารมณ์ดีจังฉัน ^o^ "

                แล้วฉันก็เดินกลับบ้านสึนะไป...

                                                                                                                                   

    พอดีว่าง เลยอัพเล่น >w< ฮิฮิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×