คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ชุมนุนญาติเรอะ =[ ]= !!!!!!
[Dino talk]
เฮ้อ และแล้วผมก็ต้องมานอนพักที่ห้องผู้ป่วยอีก เพราะเนื่องจาก poison cooking ทำแผลผมแย่ลงไปอีก T^T ฮือ ไม่น่าเลยผม ฮ่าๆๆ ยังไงมันก็คุ้ม เอ๊ะ หรือไม่คุ้มนะ = =;;;
"อยู่คนเดียว ไม่เหงาบ้างรึไงนายน่ะ"
"อ้อ ก็นิดหน่อย แต่รีบอร์น นายก็มานั่งอยู่เป็นเพื่อนฉันแล้วนี่"
"อ้อ พอดีฉันอยากจะตามมาสมน้ำหน้านายที่ไม่รู้จักใช้สมองคิดนู่นคิดนี่ก่อนทำอะไรน่ะ"
"=[ ]=!!!!!"
"ไม่ต้องมาทำหน้าตายินดีอะไรมากมายขนาดนั้นก็ได้"
"เฮ้ นี่หน้าตาฉันบ่งบอกว่ายินดีหรอ?"
"ฉันติ้ต่างเอาทำไม =o="
"อ้อ เปล่าหรอก แล้วนี่นายมาทำไมเนี่ย"
"ฉันบอกไปแล้วว่ามาสมน้ำหน้านาย อ้อ ใช่ ตอนเย็นๆพวกสึนะจะมาหานะ"
"เย็นๆสึนะจะมาเยี่ยมหรอ?"
"อืม"
เฮ้อ หวังว่าคงไม่ได้พามาแล้วเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นนะ ผมล่ะเข็ด TT
[อยากรู้ว่าดีโน่โดนอะไร ย้อนกลับไปอ่านตอนที่แล้ว แล้วจะเก็ท =w=)V]
ตอนกลางวัน
"อ่ะนี่จ้า ดีโน่คุง"
"ขอบคุณครับม่าม้า"
"จ้า ^^"
ตอนกลางวันคุณแม่ของสึนะก็มาเยี่ยมผม พร้อมกับเบียงกี้และอี้ผิง ส่วนแรมโบ้เห็นบอกว่าไปไหนสักที่เนี่ยแหละ เฮ้อ ไม่มาก็ดีแล้ว ไม่งั้นก็มาป่วนผมอีก แล้วผมก็จะซวยอีก -o-
แล้วคุณแม่ของสึนะก็ยื่นแอปเปิ้ลมาให้ผม อ้อ พอดีม่าม้าเขาตัดเป็นชิ้นพอดีคำส่งมาให้น่ะ ส่วนเบียงกี้รายนั้นก็นั่งอยู่ตรงโซฟา TT ไม่มาดูแลผมเลย ทั้งๆที่ตัวเองก่อเรื่องทำให้ผมต้องมานอนป่วยอีก (แน่ใจว่าไม่ใช่แกก่อ -o- <<< ไรน์เตอร์)
"อี้ผิงก็จะช่วยนะ"
"จ้า อี้ผิงจัง งั้นช่วยเอาเศษเปลือกแอปเปิ้ลนี่ไปทิ้งที่ถังขยะให้หน่อยนะ"
"รับทราบ"
แล้วอี้ผิงก็เดินเอาไปทิ้งที่ถังขยะ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
"เอาล่ะ ม่าม้าไปก่อนนะ แล้วจะมาเยี่ยมใหม่ หายไวๆนะจ๊ะดีโน่คุง"
"ครับม่าม้า ^^"
"ไปกันเถอะอี้ผิงจัง"
"ไจ้เจี้ยน (o^__^o)"
"บายบายนะอี้ผิง"
แล้วทั้งสองคนก็เดินออกไป เหลือแต่เบียงกี้ แล้วก็ผม อ้อ รีบอร์นน่ะหรอ ออกไปตั้งนานแล้ว = =;;; หรือไม่ก็คงจะปลอมตัวเป็นแจกัน หรือนางพยาบาล ไม่ก็คุณหมอแน่ๆ (เริ่มระแวง)
"นี่เบียงกี้"
"..."
ไร้เสียงตอบรับจากบุคคลที่ผมเพิ่งเรียก
"เฮ้ๆๆ"
"...."
ผมค่อยๆยันตัวเองขึ้น แล้วมองไปทางโซฟา
"..."
"นอนหลับอยู่นี่เอง"
แล้วผมก็เห็นเบียงกี้นอนหลับอยู่บนโซฟา -o- งั้นผมนอนมั่งดีกว่า ฮ้าวววว
"ZzZzZzZz...."
ตอนเย็น
จอกๆแจกๆจอๆแจๆ <<< เอาเป็นว่าเสียงคนคุยกันดังๆ
"เฮ้ๆๆ เงียบๆกันหน่อย คุณดีโน่กำลังนอนหลับอยู่"
"อ่า นั่นสินะ ฮ่าๆๆ ลืมตัว ขอโทษทีสึนะ"
"ผมขอโทษที่ครับรุ่นที่สิบ เฮ้ยแกน่ะเงียบๆหน่อยดิเจ้าบ้าเบสบอล!!!"
"นายนั่นแหละที่ต้องเงียบโกคุเดระ"
"ว่าไงนะ!!!"
"เอาเป็นว่าเงียบๆกันทั้งหมดเลยล่ะกันนะ"
"ครับ รุ่นที่สิบ ผมจะระวัง =o="
"ฮาฮิ ฮารุก็จะเงียบๆค่ะ ^^"
"อ่า พี่ค่ะเงียบๆหน่อยสิค่ะ เดี๋ยวคุณดีโน่ก็ตื่นหรอก"
"โอเค จะเงียบสุดหูรูด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ดังไปแล้วครับคุณพี่ T^T"
"เฮ้ย เจ้าหัวสนามหญ้า เงียบๆหน่อยดิฟร่ะ = =+"
"แกก็เงียบก่อนสิเจ้าหัวปลาหมึก"
"ว่ายังไงนะ = =+"
"เอาน่า เงียบๆกันหน่อยเถอะนะ"
"แกก็หุบปากไปเลยเจ้าบ้าเบสบอล"
"เฮ้ๆๆ ฉันแค่เตือนเอง"
"อ่า ทุกคนค่ะ เงียบกันหน่อยสิค่ะ เดี๋ยวคุณสึนะของฮารุก็ปวดหัวแย่"
"เฮ้ย รุ่นที่สิบไปเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กันยัยบ้า!!!"
"ฮาฮิ!!! ฮารุไม่ได้บ้านะค่ะคุณโกคุเดระ = =+"
"เธอนั่นแหละบ้า!!!"
"ว่าไงนะค่ะ!!!"
"เฮ้ๆๆ เสียงมันเริ่มจะดังแล้วนะ เดี๋ยวคุณดีโน่ก็ตื่นหรอก"
" อ่านั่นสิค่ะคุณยามาโมโตะ ฮารุขอโทษค่ะ"
"สึนะคุง แล้วทำไมคุณดีโน่ถึงเข้าโรงพยาบาลล่ะ"
"อ่าเรื่องมันยาวน่ะเคียวโกะจัง ฮ่าๆๆ"
"อ้อ อย่างงั้นหรอ"
และแล้วเสียงดังๆโหวกเหวกโวยวายนั่นก็ทำให้ผมตื่น (อันที่จริงแกน่าจะตื่นได้ตั้งนานแล้วนะ <<< ไรน์เตอร์)
"เฮ้ พวกนายเงียบๆกันหน่อยสิ"
"คุณดีโน่!!!!!!!!ตื่นแล้ว!!!!!!!!!!!!!!" <<< all
"ขอโทษค่ะ ฮารุผิดไปแล้ว"
"ฮ่าๆๆ ฉันขอโทษนะ"
"ขอโทษแบบสุดขั้ว!!!!!!!!!!!!"
"อ่า เคียวโกะขอโทษค่ะ"
"ขอโทษก็ได้ฟร่ะ"
"อ่า ผมขอโทษครับคุณดีโน่"
แล้วทุกคนก็ขอโทษผม =o=
"อ่าไม่เป็นไร -o- แล้วพวกนายมาเยี่ยมฉันงั้นหรอ"
"ค่ะ ฮารุเอาชุดนามะฮาเกะมาเยี่ยมด้วย ^^"
"เคียวโกะเอาดอกไม้มาเยี่ยมค่ะ ^^"
"ของฉันไม่มี มีแต่ตัวและสุดขั้ว!!!!!"
"ฮ่าๆๆ ฉันเอาซูชิมาเยี่ยม"
"ไม่มีเฟ้ย = =;;"
"ผมก็ไม่มี = =;;;"
"เหลือแต่โกคะเดรุกับสึนะที่ไม่มีของ 555 แค่มาเยี่ยม ฉันก็โอเคแล้วก็ขอบใจพวกนายมากๆแล้ว"
ผ่านไป 1 ชม.
"ฮารุกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ ^o^"
"อ่า เคียวโกะก็ต้องขอตัวก่อนนะค่ะ ไปกันเถอะค่ะพี่"
"ไปแล้วนะดีโน่ กลับบ้านแบบสุดขั้ว!!!!"
แกยังไม่เลิกสุดขั้วของแกอีกหรอ =o=!!!!
"อ่า ฉันก็ต้องกลับแล้วสินะ เดี๋ยวต้องไปช่วยงานพ่ออีก บายบาย"
"ขอตัวกลับก่อน เดี๋ยวเจออาเจ้ = =;;;"
แล้วทุกคนก็กลับไปกันหมด ยกเว้นสึนะ เพราะว่าเดี๋ยวม่าม้าของสึนะจะมาเยี่ยมผมอีก -o-
"คุณดีโน่ครับ ผมพาพวกนั้นมารบกวนคุณดีโน่รึเปล่า?"
"ไม่นี่ เฮฮาออก ^^"
"มาแล้วจ้า"
แล้วม่าม้าก็มา -o-
ผ่านไป 30 นาที
"วันนี้เวรใครดูแลเอ่ย"
"ไม่ใช่คุณแรมโบ้ =o="
"อี้ผิงไม่ได้มีเวรวันนี้"
"แม่ครับ อย่ามองผม ผมไม่ใช่นะ"
"ฉันเอง"
เบียงกี้พูด หา!!! เบียงกี้อย่างงั้นหรอ = [ ] =!!!!!!
"อ่าจ้า งั้นฝากด้วยนะจ๊ะ ม่าม้ากลับก่อนล่ะ"
"คุณแรมโบ้ไปล่ะน้าาาา"
"ไจ้เจี้ยน"
"ผมไปก่อนนะครับ"
แล้วทุกคนก็ออกไป
"นี่นายน่ะ โอเคมั้ย?"
"หา -o- ก็โอเคขึ้น"
"งั้นก็ดีแล้ว นายสมควรโดน"
"= =;;;"
"ฉันจะไปซื้อของข้างล่าง จะเอาอะไรมั้ย?"
"ไม่ๆๆ"
"อืม"
แล้วเบียงกี้ก็เดินมาจุ๊บแก้มผม =[ ]=!!!!!!
"ขอโทษนะ"
"อ่าาา -////-"
"แล้วก็สมน้ำหน้าด้วย ฉันไปข้างล่างล่ะ"
แล้วเบียงกี้เดินออกไป.... วันนี้ผมคงจะหลับฝันดีใช่มั้ยเนี่ย =o=
ราบรื่นเรียบร้อย =w=)V แค่ไรน์เตอร์อู้ฟิคเท่านั้นเอง =o=;;;;
ความคิดเห็น