คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ว่ากันว่า...ผู้หญิงนะบางทีร้ายยิ่งกว่าเสือ บางทีก็ขี้อ้อนเหมือนลูกแมวนะ เมี้ยว~
[Dino talk]
ฮ่าๆๆ ใครจะไปคิดว่าการทดสอบของรีบอร์นมันจะง่ายแบบนั้น ไอ้เราก็อุตส่าห์คิดว่าต้องล้มเคียวยะให้ได้ แต่ที่แท้ให้มาเป็นเหยื่อ เอ้ย มาเบี่ยงเบนความสนใจของเคียวยะจากสึนะเท่านั้นเอง แต่...ก็เกือบตาย!!! ยังไงซะ ของรางวัลที่ได้รับมาก็คุ้มล่ะนะ อ้อ ผมพล่ามอะไรน่ะหรอ กลับไปอ่านตอนที่แล้วแล้วจะรู้เอง ^^ (ขอค่าโฆษณาด้วยนะไรท์เตอร์<<<ดีโน่)
ตอนนี้ผมกำลังดูปลอกคอให้ลูกแมวของผม เอจะว่าไปผมก็ใส่ปลอกคออยู่นี่นา แกะไม่ออกซะด้วย แบบยิ่งแกะยิ่งรัด นี่มันเป็นเวรกรรมอะไรของผมล่ะเนี่ย
"เอาสีไหนดีล่ะเบียงกี้ สีม่วงดีมั้ย?"
"ไงก็ได้ แต่แมวนะ เขาไม่จูงหรอกนะ ไม่ต้องซื้อสายจูงหรอกย่ะ"
"แหม ก็เธอนะไม่เหมือนใครดีนิ แล้วอีกอย่างเธอนะเป็นแมวของฉัน ดังนั้นจงใส่สายจูงซะ"
แล้วผมก็จัดการเอาปลอกคอสีม่วงเข้มที่ติดกระดิ่งเล็กสีเหลืองอ่อน พร้อมกับสายจูงสีเหลืองข้าวโพดติดโบจูงเบียงกี้เหมือนที่เธอเคยทำกับผมไงล่ะ ถึงเวลา...เอาคืน!!!
"นี่!!! เจ้าบ้าดีโน่ ดึงเบาๆหน่อยสิ ฉันเจ็บ"
"โอ๊ะ ขอโทษๆ พอดีลากเพลินไปหน่อยนะ ^^"
"เหอะ นายนี่!!!"
"เอาเถอะๆ ยังไงก็หาอะไรกินดีกว่านะ ฉันหิวแล้ว"
"..."
แล้วผมก็ลากเบียงกี้เข้าไปในร้านอาหารโดยที่เธอไม่บ่นอะไรเลย น่าประหลาด =0=
"เธอจะกินไร?"
"อะไรก็ได้"
"ไม่มี ไม่มีเมนูชื่ออะไรก็ได้อ่ะ"
"เอ๊ะ!!!"
"+555 ฉันล้อเล่นน่า"
"เธอเป็นแมวก็ต้องกินปลาสินะ"
"เออ"
"เอาปลาอะไรดี ทูน่า ซาร์ดีน แซลมอน หรือปลาไหล"
"ไม่เอาทูน่า ฟังแล้วมันเหมือนสึนะ ฉันไม่ชอบ แค่ฟังชื่อก็สะอิดสะเอียนแล้ว"
(ฮัดชิ่ววววววว<<<สึนะ)
"อ่ะนะ +55 งั้นเอาแซลมอนก็แล้วกัน"
แล้วผมก็สั่งแซลมอนสเต๊กมาสองที่ จะว่าไปเบียงกี้ดูฉุนๆ สงสัยจะโกรธผมแน่เลย (ก็แหงสิ<<<ไรน์เตอร์)
"นี่ๆๆ"
ผมเอานิ้วจิ้มแก้มเธอเล่น จะว่าไปแก้มเบียงกี้นี่นิ่มดีนะ ผมมองดูเบียงกี้ ท่าทางแบบนี้ดูเผินๆเหมือนผู้หญิงธรรมดา ใครจะไปรู้ว่าเธอคนนี้จะเป็นนักฆ่าได้เล่า...
"มีอะไร?"
"คิดว่าจะไม่ตอบ ^^ "
"มีอะไร พูดมา!!"
"แก้มเธอนิ่มดีนะ"
"- -** "
เหวยยย!!! จู่ๆเบียงกี้ก็ดึงแก้มผมเฉยเลย เฮ้ย เดี๋ยวมันยาน นะเว้ยยยย
แล้วศึกดึงแก้มระหว่างผมกับเบียงกี้ก็ได้เริ่มต้นขึ้น แล้วก็จบลงเมื่ออาหารถูกนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะ
"ง่ำๆๆๆ =)0(=" เบียงกี้
"หม่ำๆๆ =)o(= " ดีโน่
ผมกับเบียงกี้ เราแข่งกันกินอาหารกันอยู่ครับ โดยที่เบียงกี้...ชนะ นั่นกินหรือยัดล่ะนั่น =.=;;;
"ฉันชนะ!! เอาสายจูงออกไป๊!!!"
"อืม"
แล้วผมก็เอาสายจูงออกให้เธอ -+-
"งั้นกลับเถอะ นายจ่ายด้วยล่ะ"
"อืม"
ผมมองจานที่อยู่บนโต๊ะ น่ากลัวชะมัด นี่สินะที่เขาว่ากันว่าผู้หญิงน่ะร้ายเหมือนเสือ ผมว่าผมชักจะคิดผิดซะแล้วที่ให้เธอมาเป็นแมวน่ะ ยัยนี่มัน เสือ ชัดๆ
บ้านของสึนะ
"กลับมาแล้ว รีบอร์นอยู่ไหนหรอสึนะ?"
"อ้อ อยู่ข้างบนน่ะ"
"ขอบใจ รีบอร์น!!!"
"เฮ้อ"
ทันทีที่ผมกลับมาถึงบ้าน ยัยเบียงกี้ก็รีบวิ่งแจ้นไปหารีบอร์นสุดที่รักของเธอ ส่วมผมก็มานั่งถอนหายใจอยู่กับ...สึนะ
"คุณดีโน่เป็นอะไรไปหรอครับ?"
"นี่สึนะ ผู้หญิงน่ะร้ายเหมือนเสือมั้ย? ตามความคิดนายน่ะ?"
"อืม ถ้าเป็นเคียวโกะจังคงเป็นแมวนะ ถ้าเป็นโคลม...-///- เอ่อ คุณดีโน่ถามทำไมหรอครับ?"
"อ้อ เปล่า นายคิดว่าผู้หญิงเหมือนแมวอย่างงั้นหรอ?"
"บางคนดีกว่าครับ เพราะว่าผู้หญิงอย่างเบียงกี้คงจะเป็น...เสือสมิง +555"
"นั่นสินะ +555"
"นินทาอะไรกัน!!!"
"เฮ้ย ตัวใครตัวมันล่ะสึนะ"
แล้วผมก็รีบวิ่งหนีเบียงกี้ ก่อนจะสะดุดขาตัวเองล้มหน้าทิ่ม...
"เหอะ หนีไม่พ้นแล้วเจ้าบ้าม้าพยศ"
"โอย เจ็บ"
"หน้านาย!!"
"ห๊ะ?~"
จู่ๆเบียงกี้ก็นั่งยองๆก่อนจะเอามือจับหน้าผมหันไปมา แล้วลากผมไปที่ห้องนั่งเล่น
"เฮ้อ นายนี่มัน...ใช้ไม่ได้"
"หา?"
"มา ฉันทำแผลให้"
แล้วเบียงกี้ก็ทำแผลให้ผมอย่างเบามือ ไม่ยักรู้นะเนี่ยว่าเธอทำแผลได้เบาขนาดนี้ รู้มั้ย...ตอนนี้ผมมองเธอเป็นลูกแมวไปซะแล้วล่ะ ว่ากันว่าคนเรามีสองด้าน งั้นยัยนี่ก็คงจะมีอีกด้านนึงที่ผมไม่เคยเห็นสินะ เอาล่ะ ผมอยากจะทำความรู้จักกับเธออีกด้านนึงซะแล้ว...
"นี่เบียงกี้"
"หืม?"
จุ๊บ~~~
"ไปลงนรกซะเถอะเจ้าบ้า!!!!"
ผมเริ่มวิ่งหนีเธออีกรอบ ก็นะเล่นหอมแก้มยัยนั่นไปทีนึงนี่ เอาเถอะผมถือว่าคุ้มล่ะ แล้วผมก็...สะดุดอีกรอบ T.T
"หึ นายนี่มัน...$@$^*(*&U%^&IO"
เอาเป็นว่าผมรู้แล้วว่าผู้หญิงบางทีก็ร้ายเหมือนเสือ บางทีก็น่ารักขี้อ้อนเหมือนแมว แต่ถ้าจัดให้เบียงกี้เป็นพวกไหนน่ะหรอ ผมคงจะตอบได้เลยว่า...เสือสมิง!!! +555
เสร็จแล้ววววว พอดีช่วงนี้ไรน์เตอร์จะอัพฟิค 1896 มากกว่า เพราะว่าใกล้จบ
สมองมันแล่นมากกว่าฟิคนี้ +555 ก็เลยคิดว่าจะพยายามมาอัพฟิคนี้นะ
ถ้าฟิค 1896 จบเมื่อไหร่จะรีบมาอัพฟิคนี้ให้ทันทีคร้า
ความคิดเห็น