ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    BASILISK RASCAL [YAOI]

    ลำดับตอนที่ #1 : BASILISK - RASCAL :: Prologue - ผมเกลียดบาซิลิสก์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.37K
      13
      23 ต.ค. 57


    PROJECT - BASILISK
    OUTFLANK : โอโช พี่ชายคนโต BY +++sososai+++
    RASCAL!!! : โยมิ พี่ชายคนรอง  BY Panda White Eyes





    [Loading…100%]

     

    - EPS 00 -
    Prologue

    ผมเกลียดบาซิลิสก์

     

     

             คุณรู้จักบาซิลิสก์มั้ย?

     

    งูชั่วร้ายที่ไม่ต้องลดตัวเองลงไปกัดใคร แค่ใครบังเอิญไปสบตามกับมันก็ต้องตายน่ะ รู้จักมันมั้ย.... 

     

    ผมเคยได้ยินตำนานของมัน แต่ผมไม่เคยเห็นมันจริงๆ หรอกนะ ทว่าสิ่งที่ผมเจอคือมนุษย์ที่เปรียบดั่งงูพิษพวกนั้นต่างหากล่ะ พี่น้องจอมโฉดสุดชั่วร้ายทั้งสี่คนที่ได้รับการขนานนามเรียกกันว่า “พวกบาซิลิสก์” ผู้มีดวงตาคมกริบฉกาจสีเทาอมม่วงลึกลับแบบเดียวกัน...

     

    เชื่อกันว่าถ้าหากได้ลองสบตาท้าทายกับพวกเขาสักครั้งหนึ่ง แม้ไม่ตาย แต่ก็นำมาซึ่งความหายนะและชีวิตที่พังพินาศไม่จบสิ้น

     

    สู้ตายๆ ไปเลยยังดีกว่าอีกว่ามั้ย!

     

    สี่พี่น้องบาซิลิสก์ประกอบด้วยบุรุษหน้าตาดีที่นิสัยแสนร้ายกาจ พวกเขาเหมือนดังถูกซาตานปลุกปั้นรูปร่างหน้าตาให้ด้วยความรักจริงๆ และก่อให้เกิดกลุ่มคนหลงใหลคลั่งไคล้ ทั้งผู้ชายและผู้หญิงที่รู้กิตติศัพท์ของพวกเขา แทบจะยอมแลกได้ด้วยทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองถูกสนใจและนอนกับพวกเขาเพียงสักครั้ง

     

    มันงี่เง่ามากเลยว่ามั้ย!

     

    พวกเขาทั้งสี่คนประกอบไปด้วย....

     

    ‘โอโช’ พี่คนโต เขาเป็นที่สุดของความเพอร์เฟ็คไม่ต่างจากอีกสามคนที่เหลือ นัยน์ตาเรียวสีเทาอมม่วงคู่นั้นลึกลับและแฝงไปด้วยเสน่ห์ร้ายกาจดุดัน เรือนผมสีควันบุหรี่รับกับโครงหน้าที่คมเข้มสมกับเป็นผู้ชาย จมูกโด่งจัดเหมือนมีเชื้อสายตะวันตกไหลเวียนอยู่ในตัว ริมฝีปากบางเฉียบสีอ่อนแต่ดูร้อนแรงแม้ไม่ได้สัมผัส รูปร่างโปร่งสูงสมส่วนเกินบรรยาย สูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตร พร้อมกับร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ท่าทางเหมือนคนเงียบๆ สงบนิ่ง แต่หากดุร้ายขึ้นมาก็กลายเป็นชนิดที่ว่าทุกคนจะรู้ว่านรกมีจริง ถ้าหากได้ลองท้าทายชายผู้นี้ เขามันอยู่เหนือทุกสิ่ง  เพราะชื่อ ‘โอโช' ในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า ‘ราชา’

     

    ‘โยมิ’ พี่น้องคนที่สอง เขาเป็นลูกคนรองแต่ฮอตทุกองศาไม่พ่ายแพ้ใคร เรือนผมสีดำสนิทยาวประบ่าโดดเด่น สีหน้าเย็นชาและหยิ่งยโสเกินกว่าจะมีใครเหมือน ผู้เป็นเจ้าของนัยน์ตาคมกริบเรียวรีราวกับเหยี่ยวที่คล้ายจะมองทะลุปรุโปร่งไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ จมูกโด่งสูง ริมฝีปากบางเฉียบเข้ากับรูปหน้าที่เหมาะเจาะลงตัวและสามารถกระชากฉีกทึ้งหัวใจผู้พบเจอได้โดยง่าย หลงใหลโยมิก็เท่ากับก้าวเท้าล่วงล้ำเข้าสู่ความมืดมิด เพราะชื่อเขาหมายถึง ‘ดินแดนแห่งความตาย’

     

    ‘เออร์ฟาน’ พี่น้องคนที่สามแห่งบาซิลิสก์ เขาเป็นชายหนุ่มผู้นิ่งเหมือนน้ำแข็ง แม้จะดูอ่อนโยน แต่ถ้าอยากให้ร้อนแรงชายคนนี้จัดให้ได้ เขาไม่สุงสิงกับใครง่ายๆ และมีโลกส่วนตัวสูง ชอบช่วยเหลือผู้อื่นและปัจจุบันก็เรียนอยู่ปีสองคณะแพทย์ศาสตร์ เรือนผมของเขาเป็นสีสว่างเกือบขาวที่รับกับรูปหน้าได้อย่างเหมาะเจาะเพอร์เฟ็คไม่ต่างจากรูปสลักที่ใครได้มองแล้วแทบจะต้องดับลมหายใจ นัยน์ตาคม จมูกโด่งเป็นสันชัดเจน รับกับริมฝีปากกระจับ ในบรรดาหนุ่มๆ แห่งบาซิลิสก์ เออร์ฟานถือว่ามีจิตใจดีที่สุดกว่าทุกคนในกลุ่มแล้ว

     

    ‘คีริน’ น้องชายคนสุดท้อง แต่ความร้ายกาจไม่เป็นรองคนทั้งสาม เขาเป็นชายหนุ่มอารมณ์ร้าย ก้าวร้าวดุดันเหมือนพายุ รูปร่างหน้าตาของเขาสามารถกระชากลมหายใจคนที่พบเจอได้โดยง่าย เส้นผมสีน้ำตาลพลิ้วไหวน่าหลงใหลสัมผัส และมีรอยยิ้มที่ทำให้คนมองตาค้างได้ราวกับลืมตาย เพียงแต่เขามันเป็นไอ้เสือขี้โมโหที่ไม่มีวันยิ้มออกมาง่ายๆ เท่านั้นเอง

     

    ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า ผมโคตรเกลียดงูพิษชนิดนี้!

     

    ยิ่งเฉพาะชายหนุ่มผู้ร้ายกาจอย่าง ‘โยมิ’ อยู่ใกล้ชายคนนี้ ผมก็แทบเหมือนดับลมหายใจตัวเองไปแล้วครึ่งหนึ่ง เพราะก้าวเท้าล่วงล้ำเข้าสู่ความตายอันมืดมิดไม่สิ้นสุด ยิ่งพยายามหลบหนีออกห่างจากคนชั่วช้าผู้นี้สักเท่าไหร่ 

     

    ประตูแห่งความหวังของผมก็เหมือนถูกปิดตาย!

     

    ชื่อของผมคือ ‘ผักขม’

     

    ผมเป็นนักศึกษาปีหนึ่งคณะบริหาร ผู้โด่งดังในเรื่องความหยิ่งยโสขึ้นชื่อของนักเรียนปีหนึ่งมหา’ลัย A

     

    ผิวพรรณของผมขาวจัด รูปร่างสูงโปร่งราวหนึ่งร้อยแปดสิบ หน้าตาดีประกอบด้วยชาติตระกูลสูงส่ง และที่สำคัญใบหน้าของผมดูหยิ่งจัดมาตั้งแต่เกิด ชนิดที่ใครหลายคนต้องยอมพ่ายแพ้

     

    ผมเป็นลูกชายคนสุดท้องในบรรดาพี่น้องห้าคนของครอบครัวนักธุรกิจชื่อดังในตระกูลสายผู้ดีเก่าทางฝั่งคุณยาย ดังนั้นหน้าตาของผมจึงดูโดดเด่นและค่อนไปทางหน้าไทยติดหวานเป็นพิเศษ โดยเฉพาะคิ้วเข้มๆ ที่พาดรับกับดวงตากลมโตและปากกระจับได้รูปสวย

     

    หลายคนบอกว่าถ้าผมผิวคล้ำสีน้ำผึ้งเหมือนบรรดาพี่สาวและพี่ชายคนโตสักนิด ภายใต้กรอบหน้าเรียวรีรูปไข่และดวงตากลมโตโฉบเฉี่ยวมากกว่าคนอื่น จะทำให้ผมดูสวยจนเหมือนถอดแบบไม่ผิดเพี้ยนจากภาพวาดนางในวรรณคดีไทย แต่เพราะผิวพรรณของผมขาวซีดผิดแผกจากพี่น้องคนอื่นโดยสิ้นเชิง จึงทำให้ดูเผินๆ จะติดหน้าหวานไปทางเทรนด์ญี่ปุ่นเกาหลี ซึ่งเป็นที่นิยมในตอนนี้เสียมากกว่า

     

    นอกจากนี้แล้วผมยังเป็นลูกที่เกิดขึ้นโดยทุกคนในครอบครัวคาดไม่ถึง เพราะแม่ท้องผมตอนอายุเกือบจะปาสี่สิบเข้าไปแล้ว ด้วยสาเหตุนั้นเองอายุของผมกับบรรดาพี่ๆ คนอื่นจึงห่างกันเป็นสิบปี และเป็นเหตุผลให้ผมกับพวกเขาไม่ค่อยสนิทกันมากเท่าที่ควรด้วยความต่างวัย

     

    ที่สำคัญทุกคนก็โตพอจนแต่งงานมีครอบครัวกันไปหมด บ้างก็แยกย้ายไปอาศัยอยู่ต่างประเทศ ยิ่งเมื่อสองปีก่อนคุณพ่อกับคุณแม่ของผมประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทางรถยนต์ ทุกคนเลยพากันตามใจผมกันเสียยกใหญ่

     

    เนื่องจากไม่ได้เกิดเป็นพี่คนโตและมีพี่น้องหลายคนในครอบครัวจึงไม่มีใครผลักภาระหรือฝากความหวังไว้ที่ผมเลยแม้แต่คนเดียว ดังนั้นผมจึงสามารถใช้ชีวิตอิสระได้ตามที่ใจต้องการ จะทำตัวเหลวแหลกใช้เงินสิ้นเปลืองแค่ไหนก็ไม่มีใครมานั่งต่อว่า

     

    ผมตัดสินใจย้ายมาอาศัยอยู่ในคอนโดหรูย่านใจกลางเมืองเพียงลำพัง เพราะโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว ส่วนเรื่องเงินๆ ทองๆ ก็แทบจะไม่เคยมีปัญหา

     

    ประเด็นสำคัญของเรื่องก็คือผมเบื่อที่จะเป็นภาระให้กับพี่น้องคนอื่นๆ เต็มทีแล้วนั่นเอง

     

    ดังนั้นสิ่งที่ทุกคนพยายามยัดเยียดเสนอเพื่อทดแทนความอบอุ่นให้ผมก็คือเงินและสิ่งของราคาแพงๆ จนทุกวันนี้ผมรู้สึกว่าไอ้พวกวัตถุเหล่านั้นมันดูไร้ค่าเสียเหลือเกิน

     

    เอาล่ะ ตอนนี้ถ้าแลกทรัพย์สมบัติไร้ค่าทั้งหมดที่มีอยู่กับอะไรสักอย่างได้

     

    หากแลกได้จริงๆ.... 

     

    ผมก็อยากขอให้ตัวเองสามารถย้อนกลับไปเปลี่ยนทุกอย่างในวันนั้น

     

    ...ในวันที่ฝนตกหนัก ณ สนามแข่งรถมหา’ลัย A และผมจะไม่ขอพบเจอกับผู้ชายร้ายกาจราวกับงูพิษผู้นั้น....

     

     

     

    *ลงใหม่ 23/10/57 : 01:45น.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×