พิภพราชันย์ออนไลน์ [Online]

ลำดับตอนที่ #10 : พิภพราชันย์ออนไลน์ :: เล่นเกมอีกครั้ง (1)

พิ ภ พ ร า ชั น ย์ • อ อ น ไ ล น์

ตอนที่ 5 เล่นเกมอีกครั้ง (1)

ผ่านมาเกือบสามอาทิตย์แล้วหลังจากที่เธอตื่นขึ้นและสลัดคราบเจ้าหญิงนิทราทิ้งไป

ซีแนลยังจำได้ว่าหลังจากที่รู้สึกตัว ทั้งพยาบาลและคุณหมอก็ตื่นเต้นวุ่นวายเป็นการใหญ่ พวกเขาตรวจเช็ค เอ็กซเรย์ และดำเนินขั้นตอนต่างๆ อีกหลายขั้นตอนจนเธอไม่สามารถอธิบายได้หมด ไหนจะต้องทำกายภาพบำบัดเพื่อปรับให้ร่างกายสมดุลเป็นเวลาเต็มถึงสามอาทิตย์ เพราะเนื่องด้วยสาเหตุที่ร่างกายขาดการเคลื่อนไหวมาเป็นเวลานานจึงทำให้แขนขาลีบผอมกว่าปกติ เคลื่อนไหวได้ช้าและติดขัด

ตอนนี้โดยรวมแล้วสภาพร่างกายของเธอกลับมาปกติดีมากกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ อีกทั้งยังได้รับการยืนยันที่หนักแน่นจากคุณหมอว่าสุขภาพของเธอแข็งแรงและไม่มีปัญหาแทรกซ้อนตามมาร้อยเปอร์เซ็นเหมือนคนไข้อื่นๆ ทั้งสี่รายก่อนหน้า

ในช่วงเวลาสามปีที่เธอนอนหลับไม่รู้ตัว ซีแนลได้รับการพัฒนากล้ามเนื้อและปรับปรุงสัดส่วนต่างๆ ร่างกายให้สมดุลมากขึ้นโดยวิทยาการทางการแพทย์สมัยใหม่ขณะอยู่ในถังประคองชีพที่เต็มไปด้วยตัวยาและสารกระตุ้นบำรุงร่างกายมากมายนับไม่ถ้วน

ตอนนี้ดูเหมือนว่ารูปร่างของเธอจะดูดีกว่าเดิมเป็นไหนๆ จากผิวพรรณที่หยาบกระด้างดูอ่อนนุ่มและเปล่งปลั่งราวกับผิวเด็ก เดิมทีเธอก็เป็นคนผิวขาวอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เธอแทบเรียกตัวเองว่าซีดเป็นกระดาษได้เลยล่ะ มันต่างกับเธอที่ฝันว่าอยากมีผิวสีแทนสวยแบบวัยรุ่นอเมริกานิยมกัน แต่คุณพยาบาลกลับบอกว่าผิวขาวแบบเธอเป็นที่นิยมกันมากสำหรับสาวๆ แถบเอเชีย 

ส่วนรอยแผลเป็นหลายแห่งที่เกิดจากการซุกซนสมัยเด็กและอุบัติเหตุก็ถูกลบเลือนไปจนหมด อีกทั้งกล้ามเนื้อตามท่อนแขนและเรียวขายังสมดุลเรียวสวยต่างไปจากเดิมมากด้วย มีเพียงความสูงและขนาดตัวที่ดูเหมือนจะผอมแห้งแรงน้อยเหมือนเดิมไม่ได้เติบโตตามอายุที่ผ่านไปถึงสามปี

พูดง่ายๆ ก็คือเวลาหยุดสามปีที่ผ่านมาของเธอถูกหยุดเอาไว้ บอกตามตรงว่าวิทยาการสมัยนี้น่ากลัวมากจริงๆ

ซีแนลส่องกระจกมองตัวเองหลายครั้งกว่าจะเริ่มชิน เธอรู้สึกว่ารูปหน้าของเธอเรียวเล็กลงและหน้าตาเธอเปลี่ยนไปถนัดตา บางทีอาจะเป็นเพราะดวงตาที่ค่อนข้างกลมโตอยู่แล้วบวกกับผมสีน้ำตาลอ่อนประกายทองตามธรรมชาติจากที่เคยสั้นกลับยาวเพิ่มขึ้นจนสยายเต็มแผ่นหลัง มันทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูก บอกได้ว่าทุกอย่างบนตัวเธอตอนนี้สลัดความห้าวที่เคยมีแต่ก่อนไปจนหมดสิ้น แถมมาด้วยความบอบบางน่าทะนุถนอมที่เธอไม่คุ้นชินเอาเสียเลย

นับว่าเป็นเรื่องประหลาดมาก เมื่อพบว่าเธอมีญาติที่เกี่ยวข้องและมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดอยู่ถึงสามคน หลังจากที่คุณหมออนุญาตให้พวกเขาเข้าเยี่ยมพบ การปรากฏตัวของคนในครอบครัวที่เธอไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าจะมีทำให้รู้สึกตื่นเต้นมากที่สุดตั้งแต่เกิดมา แต่น่าใจหายเสียทีเดียวหลังจากที่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องพ่อแม่ และสาเหตุที่ตัวเองคิดมาตลอดว่าเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกทอดทิ้งไว้ในโรงพยาบาลล้วนไม่เป็นความจริง

เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพราะยี่สิบเอ็ดปีก่อน ครอบครัวของเธอถูกคู่แข่งทางธุรกิจลอบทำร้าย ทำให้แม่ของเธอที่ท่องแก่ใกล้คลอดไปพักผ่อนต่างประเทศ จำเป็นต้องคลอดเธอทิ้งไว้ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งของลอนดอนเพราะกลัวว่าเธอจะได้รับอันตรายขณะที่ลอบหนีออกมาขอความช่วยเหลือจากครอบครัวก่อน

หลังจากรอเวลาผ่านไประยะหนึ่งจนเรื่องทุกอย่างคลี่คลาย พ่อแม่ของเธอก็ติดต่อกับโรงพยาบาลเพื่อไปรับตัว ทว่าขณะที่กำลังเดินทางไปยังสนามบินก็เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์จนทั้งคู่เสียชีวิต ดังนั้น หน้าที่นี้จึงตกเป็นญาติฝ่ายลุง

หลังจากที่ลุงของเธอได้ติดต่อกับโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลก็ปฏิเสธและให้เหตุผลว่าเพราะความล่าช้าและขาดการติดต่อเป็นเวลานานจึงได้ส่งตัวเด็กไปยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า โชคร้ายที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในขณะนั้นอยู่ใกล้แหล่งเสื่อมโทรม อีกทั้งเกิดไฟไหม้ทำให้ข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับประวัติของพวกเด็กๆ เสียหาย จนเด็กส่วนใหญ่ได้ถูกส่งต่อกระจายไปยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในพื้นที่อื่น รวมไปถึงมีผู้ใจบุญต้องการอุปการะจากต่างประเทศหลายราย

จากข้อมูลที่ไร้ร่องรอยและชื่อใหม่ที่ทางสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าระบุให้ ทำให้ไม่สามารถสืบหาประวัติเธอพบได้

ระยะเวลาที่ผ่านมาสิบแปดปี ทั้งคุณลุงและพี่น้องทั้งสามของเธอได้ให้นักสืบช่วยตามหาตลอด และถ้าหากเธอยังคงอยู่ในลอนดอนต่อไป ไม่ได้ถูกอุปการะโดยครอบครัวชาวเศรษฐีจากนิวยอร์ก บางทีเธอคงได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวนานแล้วก็ได้

ตอนนี้ซีแนลเพิ่งค้นพบว่าแท้จริงแล้ว ตัวเองชื่อว่า C Jane เดิมทีเพราะข้อมูลของเธอหายไปตอนสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไฟไหม้ คุณแม่ Jane อาจารย์ใหญ่ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจึงตั้งชื่อให้เธอตามป้าย A, B, C, D... ตามลำดับที่แปะบนตัวเด็ก ส่วน Jane เป็นชื่อสกุลที่ได้รับอนุโลมตามชื่อของคุณแม่ Jane ผู้ดูแลสถานที่นั่นเอง ซึ่งในตอนนี้ชื่อของเธอถูกเปลี่ยนเป็น ซี อัสตะระโยธิน ตามกฎหมายของครอบครัวที่แท้จริง

การเป็นที่ต้อนรับและได้รับความอบอุ่นมากมายจนรู้สึกตื้นตันนั้นทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าทุกอย่างเป็นความฝัน เพราะเธอไม่เคยได้รับสิ่งเหล่านี้จากใครมาก่อนแม้แต่ครั้งเดียว จากที่ไม่เคยเชื่อใจใครในตอนแรกก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปอย่างไม่รู้ตัว ที่สำคัญเธอพบว่าการมีพี่น้องเป็นเรื่องที่ลำบากมาก อาจเป็นเพราะว่าเธอเคยอยู่ตัวคนเดียวเพียงลำพังมาตลอด พอมาเจอนิสัยประหลาดๆ ของบรรดาพี่ๆ ทั้งสาม การปรับตัวให้เข้ากับพวกเขาทั้งสามช่างเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสสำหรับเธอยิ่งนัก

อย่างเช่น พี่ชายคนแรก พี่ไค เป็นพี่ชายคนโตหัวหน้าครอบครัว อายุยี่สิบเจ็ดปี สถานะโสด ทำงานเกี่ยวกับบริษัทคอมพิวเตอร์แห่งหนึ่งและกำลังศึกษาต่อปริญญาเอกใบที่สอง เธอยอมรับว่าครอบครัวของเธอเป็นคนที่หน้าตาดีแถมยังหน้าเด็กและพ่วงด้วยความอัจฉริยะเอามากๆ อย่างพี่ไคอายุยี่สิบเจ็ดแล้วแต่ยังดูไม่เกินยี่สิบห้าด้วยซ้ำ คาดว่าบางทีเธอเองก็เป็นคนหนึ่งที่ได้รับเศษเสี้ยวดีเอ็นเอนี้มากจากครอบครัว บุคลิกของพี่ไคดูเป็นคนนิ่งๆ เงียบขรึม และสวมแว่นสายตาจนดูน่าเกรงขามราวกับมีแผนร้ายในใจตลอดเวลา แต่พอเจอเธอทีไรเป็นอันต้องกอดหมับด้วยความหมั่นเขี้ยวจนเธอหายใจไม่ออกซะทุกที มิหนำซ้ำจากใบหน้าดุๆ ยังเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์เหมือนแมวจนเธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาตงิดๆ

คนถัดมา คือ พี่ครี พี่สาวคนรองที่สวยเฉียบอย่าบอกใคร ดูสง่าและเซ็กซี่อย่างไร้การเติมแต่ง เธอไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวของเธอเป็นนางแบบถ่ายลงบนปกนิตยาสาร อีกทั้งยังเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้เกมออนไลน์และเครื่องสำอางชื่อดัง ทั้งที่พี่ครีอายุยี่สิบห้าแล้วแต่กลับดูเด็กกว่านั้นสามสี่ปี ถ้าเอ่ยถึงนิสัยนะเหรอ พี่ครีจัดการเรื่องทุกอย่างให้เธอจนหมดไม่เว้นแม้แต่เสื้อผ้าเส้นผม สีชมพูเป็นสีที่ถูกใช้ตบแต่งจนแทบไม่เหลือช่องว่างในห้องนอน จนทำให้เธอรู้สึกนิดๆ ว่าตัวเองกำลังกลายเป็นตุ๊กตาตัวโปรดที่แสนโชคร้ายของพี่สาวเธอไปเสียแล้ว

สุดท้ายคือ พี่เคน พี่ชายสุดหล่อของเธอ พี่เคนเป็นคนที่มีมาดดูดีและชวนให้สาวๆ กรี๊ดมากที่สุด คล้ายกับพวกนักรบผู้แข็งแกร่งในยุคโรมัน ดูเป็นคนอบอุ่นและใจดี ชอบขยี้หัวและหอมแก้มทำราวกับเธอไม่ต่างจากเด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่ง พี่เคนอายุมากกว่าเธอสองปีและเป็นคนเดียวในครอบครัวที่หน้าตาตรงกับอายุที่สุด

ตอนนี้ถึงแม้เธอจะรู้สึกดีใจมากแค่ไหน แต่บอกตามตรงว่าเธอชักเริ่มเหงื่อตก ก็พวกพี่ๆ ทั้งสามของเธอดูเหมือนจะเกิดอาการเห่อและหวงน้องขั้นโรคจิต ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ที่ไหน เป็นอันต้องคอยเช็คตลอดเวลา เจอบรรยากาศแบบนี้เข้าให้ เธอรู้สึกอบอุ่นมากจนขนลุกจนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

สัปดาห์ที่สี่หลังจากออกจากโรงพยาบาล

ซีแนลถอนหายใจด้วยอาการเบื่อหน่ายขณะนั่งฟังอาจารย์อยู่ในมหา’ลัยที่พวกพี่ๆ ของเธอสมัครให้เรียน ความจริงแล้วเธออยากทบทวนเนื้อหาและอ่านเอาเองในหนังสือมากกว่าที่อาจารย์สอน นั่นเป็นสาเหตุมาจากการที่เธอชอบอยู่คนเดียวจนโดดเดี่ยวและขจัดความเหงาด้วยการอ่านหนังสือจนติดเป็นนิสัย

ฟังจากคำโฆษณาพี่ๆ ของเธอ มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้ได้จับมือกับเกมพิภพราชันย์ออนไลน์ นักศึกษาที่เข้าเรียนจึงไม่จำเป็นต้องจ่ายค่าบำรุงการศึกษาเป็นเงินจริง แต่สามารถจ่ายเป็นเงินในเกมแทนได้ ทำให้มหาวิทยาลัยแห่งนี้ได้รับความนิยมและมีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก อีกทั้งยังได้รับรองมาตรฐานการสอน มีสอนตั้งแต่ระดับปริญญาตรีจนถึงระดับปริญญาเอกหลากหลายสาขา และไม่บังคับให้นักศึกษามาเรียนทุกวัน เพียงแค่ส่งงานที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์ที่ได้รับตามอีเมลล์ทุกครั้ง รวมไปถึงการสอบให้ผ่านตามเกณฑ์เมื่อถึงกำหนดวันสอบ

ตอนแรกเธอรู้สึกกังวลว่าตัวเองอาจต้องประสบปัญหาเกี่ยวกับภาษาที่ใช้ เพราะภาษาไทยของเธอแย่เอามากๆ ใช้ได้แค่ในการฟังคนอื่นพูดเท่านั้น บอกได้เลยว่าน้ำเสียงและการเขียนของเธอมันห่วยเหนือคำบรรยาย แต่นับว่ายังโชคดีที่ทางมหาวิทยาลัยเปิดสอนภาคนานาชาติ

หลังจากวิชาคาบสุดท้ายจบลง ซีแนลก็เดินออกจากห้องเรียนและตัดสินใจกลับบ้าน

เธอตัดสินใจฝ่าฝืนคำสั่งของพี่ครีเป็นครั้งแรกด้วยการแวะไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งด้วยตัวเองเพียงลำพัง เธอไม่เข้าใจเอาเสียเลยว่าทำไมพี่ๆ ของเธอต้องเป็นกังวลไปซะทุกเรื่อง

ที่สำคัญเธอโตแล้ว การใช้ชีวิตด้วยตัวเองเพียงลำพังคนเดียวในนิวยอร์กมาถึงสิบแปดปีทำให้เธอได้รับประสบการณ์มากกว่าเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกันเสียด้วยซ้ำ เพราะงั้นเธอจึงคิดว่าไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ถ้าหากเธอต้องการความส่วนตัวด้วยการเดินทางกลับบ้านคนเดียวดูบ้าง

เมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้า ซีแนลก็เดินเที่ยวและแวะชมร้านต่างๆ จนเพลินอยู่หลายชั่วโมง และเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าถึงเวลาต้องรีบกลับบ้านเพราะใกล้เวลาเลิกงานของพี่ไคเต็มที ถึงแม้จะโทรแจ้งบอกผ่านกับคนขับรถแล้วก็ตาม แต่คิดว่าพี่ครีและพี่เคนคงเป็นห่วงอยู่ดี

ขณะที่กำลังเดินผ่านไปทางประตูด้านข้างและเดินอ้อมไปรอรถแท็กซี่ ซีแนลบังเอิญเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่งคล้ายกำลังส่งเสียงทะเลาะกัน

เธอไม่ใช่คนที่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ดังนั้นเธอจึงทำเป็นไม่เห็นและไม่สนใจ เพราะการเอาตัวรอดในสังคมที่ผ่านมามันไม่ง่ายเลย ซีแนลเกือบจะไม่สนใจอยู่แล้วถ้าไม่ใช่เพราะคนก่อเหตุดันเอ่ยคำพูดหนึ่งขึ้นมาว่า “อย่ามายุ่งกับแคนนารีน เธอเป็นไอดอลของพวกเรา คนที่ไม่ใช่แฟนคลับไม่มีสิทธิ์” 

คำพูดที่เหมือนคำขู่ประโยคนั้นทำให้เท้าของเธอหยุดลงอย่างฉับพลัน

แคนนารีน?

ถ้าจำไม่ผิดเธอเคยได้ยินชื่อนี้จากปากพี่ครีพี่สาวของเธอบ่อยครั้ง จากที่พี่ครีพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอเข้าไปเล่นเกมพิภพราชันย์อีก ด้วยเหตุผลง่ายๆ ว่าเล่นฆ่าเวลาเพื่อคลายความเครียด แต่เป็นเธอเองที่ปฏิเสธมาตลอดเพราะเธอยังเข็ดกับเหตุการณ์ครั้งก่อนอยู่เลย ที่สำคัญพี่ครีไม่เคยจะลืมกำชับแม้แต่ครั้งเดียวว่าให้บันทึกรายชื่อเพื่อนของพี่ครีทันทีหลังจากเข้าเกม “พี่ใช้ชื่อ แคนนารีนนะจ๊ะ”

ขณะที่เธอเกิดความอยากรู้อยากเห็น ใครบางคนก็ยื่นมือมาวางบนบ่าของเธอจากด้านหลังจนเธอสะดุ้ง

ซีแนลอ้าปากค้างอย่างตกใจทันทีที่หันกลับไป

“พี่เคน!!”

“แสบนักนะเรา มาเถลไถลทำอะไรอยู่แถวนี้ไม่ยอมกลับบ้านหืม”

“แหมพี่เคนอ่ะ ซีแค่แวะมาเดินเล่นหน่อยเดียวเอง แล้วซีก็โทรไปบอกคนขับรถที่บ้านแล้วด้วย ว่าแต่พี่เคนเถอะตามซีมาถูกได้ไงเนี่ย”

“เรื่องอะไรจะบอกล่ะ ความลับครับผม” พี่เคนพูดขณะเอามือวางบนหัวเธอแล้วขยี้ด้วยความหมั่นเขี้ยว ถึงไม่บอกก็รู้ว่าพี่เคนต้องติดตามจากโทรศัพท์มือถือของเธออย่างแน่นอน

ได้ยินว่าพี่ไคติดประชุม ส่วนพี่ครีก็ติดงานสัมภาษณ์ที่บริษัทเกมใกล้ๆ นี้ เหลือเฉพาะพี่เคนที่แสนจะใจดีอ้อนนิดหน่อยก็ยอมใจอ่อน ยอมตามใจเธอทุกอย่าง เธอจึงสามารถเอาตัวรอดไปได้โดยไม่ต้องทนฟังใครบ่น

ซีแนลรู้สึกเหมือนตัวเองตายแล้วได้เกิดใหม่ไม่มีผิด ราวกับความโชคร้ายทั้งหมดในชีวิตของเธอได้ผ่านพ้นไปแล้ว

นี่แหละชีวิตที่เธอใฝ่ฝันปรารถนามาตลอด

หลังจากสะสางงานทุกอย่างจนเรียบร้อยจนเวลาเลยมาถึงสองทุ่มแล้ว ด้วยความเบื่อหน่ายซีแนลจึงตัดสินใจลองเข้าเกมดูอีกครั้ง แม้ภายในใจลึกๆ เธอจะรู้สึกหวาดหวั่นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นอยู่ก็บ้างตามเถอะ แต่ความรู้สึกเบื่อหน่ายก็รุมเร้าจนต้องคิดใหม่

ทันทีที่ล้มเอนตัวลงนอนในเครื่องเกมที่มีลักษณะคล้ายเตียงที่ติดตั้งไว้ในห้องซึ่งไม่เคยใช้เลยสักครั้ง จอภาพโฮโลแกรมก็แสดงปุ่มกดเริ่มทำงานฉายออกมา หลังจากกดปุ่มยืนยันกระจกใสก็เลื่อนมาครอบเตียงจนมิดและส่งเสียงเตือนออกมาว่า

“ท่านต้องการเข้าสู่เซิฟเวอร์เกมพิภพราชันย์ออนไลน์ ยืนยันหรือไม่”

“ยืนยัน” เธอเอ่ยตอบ

“ตรวจสอบข้อมูลผู้เล่นถูกต้อง เชื่อมต่อระบบเสร็จสิ้น กำลังทำการส่งผู้เล่นเข้าเกมค่ะ”

เพียงไม่นานซีแนลก็รู้สึกวูบคล้ายง่วงนอน เธอรู้สึกตัวอีกทีหลังจากที่ยืนอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยสถาปัตยกรรมโบราณตะวันออก ตึกสูงสีขาวแนวโรมันที่ดูเรียบง่าย ทว่าเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตื่นเต้น ต้องยอมรับว่าเกมออกแบบมาได้เหมือนจริงยอดเยี่ยมเลยทีเดียว ริมถนนเต็มไปด้วยพ่อค้าและร้านต่างๆ ซึ่งมีผู้คนเดินผ่านไปมาอย่างคับคั่ง

หลังจากที่ไม่ได้เล่นเกมมาหนึ่งเดือนเต็ม ซึ่งเป็นเวลาเหลื่อมล้ำในเกมนับว่านานมาก ทำให้ผู้เล่นหลายคนต่างลืมเลือนเรื่องราวของสาวน้อยผู้สยบมังกรไปบ้างแล้ว อีกทั้งคงไม่มีใครคาดคิดว่าผู้เล่นที่สามารถสังหารมังกรลงได้อย่างง่ายดายจะปรากฏตัวขึ้นในเมืองเริ่มต้นเช่นนี้

ดังนั้น ทั้งที่เธอมีผมสีทองและดวงตาสีเลือดตามลักษณะที่คนอื่นกล่าวถึงจึงไม่ได้เป็นที่สนใจของผู้ใดนัก เพราะในเกมนี้ผู้เล่นทุกคนล้วนแต่สามารถปรับแต่งตัวละครให้ออกมาสวยเฉียบหล่อบาดใจเกินความเป็นจริงถึง 30% ด้วยกัน

ขณะที่ซีแนลกำลังยืนหันรีหันขวาสับสนมึนงงว่าตัวเองควรเริ่มตรงไหนก่อนดีอยู่นั้นเสียงจากทางระบบก็ดังขึ้น

ยินดีต้อนรับสู่บอร์นซิตี้ ทวีปกำเนิดสำหรับผู้เล่นใหม่ค่ะ เนื่องจากผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน เข้ามาเล่นในสถานะผู้เล่นธรรมดาเป็นครั้งแรก กรุณารับข้อมูลเพิ่มที่อาคารผู้เล่นใหม่

เธอเดินตรงเข้าไปยังอาคารที่ติดป้ายว่าอาคารผู้เล่นใหม่ที่ตั้งเยื้องไปทางด้านขวาของตลาดและใช้เวลารอคิวอยู่ครู่หนึ่ง

“สวัสดีครับคุณผู้เล่นใหม่ ยินดีต้อนรับสู่อาคารเริ่มต้นบอร์นซิตี้ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้ครับ”

“พอดีฉันเป็นผู้เล่นใหม่ เลยอยากทราบข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับการใช้งานนาฬิกานี่หน่อยค่ะ”

“คุณคงยังไม่ได้รับของสำหรับผู้เล่นใหม่สินะครับ กรุณายื่นนาฬิกามาด้านหน้าด้วยครับ”

ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ได้รับดาบสั้น ระดับF 1ชิ้น, ยาเพิ่มเลือดขนาดเล็ก 10 ชิ้น, ยาเพิ่มมานาขนาดเล็ก 10 ชิ้น, เกลือแร่บรรเทาความเหนื่อยขนาดเล็ก 10 ชิ้น, ชุดอาหารกล่อง 1 กล่อง ,เงินจำนวน 5,000g

หลังจากเก็บของทั้งหมดลงสู่กระเป๋าแล้ว พนักงานก็เริ่มอธิบาย

“นาฬิกาเป็นไอเท็มแสดงการยืนยันตัวผู้เล่น ดังนั้นจึงไม่สามารถจำหน่าย แลกเปลี่ยน หรือถอดออกได้ สำหรับคุณสมบัติของนาฬิกามีหลายข้อด้วยกัน ใช้เป็นช่องทางในการสื่อสาร สำหรับติดต่อสนทนากับผู้เล่นคนอื่นๆ หรือบันทึกชื่อเพื่อน รวมไปถึงการสนทนากลุ่ม ค้นหาข้อมูลเว็บบอร์ด โดยใช้ระบบเสียงสั่งการช่องสนทนา แล้วเลือกประเภท อีกทั้งยังระบุสถานะปัจจุบันของผู้เล่นว่าระดับเท่าไหร่ อาชีพอะไร รวมไปถึงข้อมูลอื่นๆ ที่เป็นความลับของผู้เล่น หากต้องการดูข้อมูลเพียงใช้ระบบเสียงสั่งเรียกช่องสถานะ ก็สามารถดูข้อมูลตัวเองได้แล้ว ไม่ทราบว่าผู้เล่นต้องการทราบข้อมูลอย่างอื่นเพิ่มเติมอีกหรือเปล่าครับ”

“ไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

หลังจากที่เดินออกมาจากอาคารแล้วซีแนลจึงเรียกสถานะตัวเองขึ้นมาดู และนั่นก็ทำให้เธอต้องรู้สึกตกใจเมื่อพบว่าสถานะของเธอมีข้อมูลแปลกๆ อยู่มาก

ข้อมูลตัวละคร

ผู้เล่น  ::   ซีแนล เฟลคอน    ฉายา  ::   สาวน้อยสยบมังกร

ระดับ Level ::   1    อาชีพ ::  -      เผ่า  ::  จอมมาร

ระดับชนชั้น ::  สามัญชน (ปลดผนึกระดับขั้นต่อไปเมื่อ Level 1000)

HP  ::   100/100      MP :: 100/100    Exp :: 0/1500

เวทมนตร์ :: -     ธาตุ :: -     สัตว์เลี้ยง :: -

ผู้รับใช้ :: ซิเรียส ผู้กักขังวิญญาณ (ถูกผนึก)

ข้อมูลภารกิจปลดผนึกผู้รับใช้

ซิเรียส ผู้กักขังวิญญาณ (ถูกผนึก)

เงื่อนไข : ผู้เล่นสามารถปลดผนึกด้วยการทำภารกิจ ตามหาเศษเสี้ยววิญญาณที่แตกสลายโดยการรวบรวมน้ำตาหญิงสาวในตำนานทั้งเจ็ด ได้แก่ น้ำตาแม่มดโดโรธี, น้ำตานางทาสทาโก, น้ำตานางฟ้ามารีน, น้ำตานักปราชญ์หญิงฟาฟา, น้ำตาหญิงชั่วช้าซารีน่า, น้ำตาเจ้าหญิงแวมไพร์เรย่า, น้ำตานางพญาจิ้งจอกขาว (ภารกิจมัดไอดี ไม่ระบุเวลา สามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ที่อาคารภารกิจประจำเมือง)

ซีแนลรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเมื่ออ่านทบทวนสถานะของตัวเอง ทั้งเผ่าพันธุ์และผู้รับใช้ยังคงติดตัวมาจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ แต่คุณลุงหมอบอกว่าข้อมูลทุกอย่างจะถูกลบออกไปไม่ใช่เหรอ แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นล่ะ ยังไงก็ช่างมันเถอะ

To be continue…