Santa Baby - ซานตาครอสข้ามเวลาหารัก เวอร์ชั่น Yaoi

คำเตือน... แจ้งผู้อ่าน เนื่องจากคนแต่งปรับปรุงเนื้อหาใหม่และเขียนเวอร์ชั่น Boy’s love ดู ดังนั้น คนที่แอดแฟนไว้ก่อนหน้านี้แล้วไม่ชอบแนว  ปิดหน้านี้ทิ้งได้เลยจ้า

เรื่องนี้ยังไม่ลงต่อนะจ้า เดี๋ยวจะปรับใหม่ให้เนื้อหาดาร์กและแรงกว่านี้  อันนี้อ่านแล้วขัดใจใสกิ๊ง

เรน – ฮารุ ♥

 

  ผมสะดุ้งตกใจเมื่อเรนแนบหน้าตัวเองลงที่ซอกคอขาวและไล้ปลายจมูกต่ำลงไปเรื่อยๆ จนเกือบถึงแผ่นอก

“เลว!” เสียงกระซิบผ่านไรฟันของผมทำให้เรนชะงักและเงยหน้าขึ้น เขายิ้มออกมาที่มุมปากอย่างชั่วร้ายจนผมพูดไม่ออก

ตอนนี้ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่เรนคนที่ผมรู้จักอีกต่อไปแล้ว เพราะเขาในตอนนี้นั้นยิ่งกว่าคนสารเลว

“หึ ชอบนักไม่ใช่หรือไงผู้ชายชั่วๆ น่ะ”

ผมจ้องเขาตาขวางก่อนจะเชิดหน้าไปทางอื่น

ผมไม่ต้องการจะมองหน้าเขาอีกเพราะทนไม่ได้จริงๆ ที่เขาร้ายกาจได้ขนาดนี้

“ชอบไอ้เวรนั่นมากใช่มั้ยหา!” เขาตะคอกใส่ผมอีกครั้งอย่างเสียงดังพร้อมกับออกแรงกดที่ข้อมือผมอย่างหนักหน่วงเมื่อผมดิ้นขัดขืน

“ใช่! ชอบมาก ชอบๆๆ จนหายใจเข้าออกเป็นเขาเลยล่ะ” ผมประชดกลับแล้วจ้องตอบด้วยความโมโห

“นายทำให้ฉันโมโหเองนะฮารุ แล้วอย่ามาเสียใจทีหลัง!”

เรนมองผมด้วยแววตาที่แข็งกร้าวก่อนที่จะลงมือกระชากเสื้อผ้าฉีกทึ้งมันออกจนขาด

“หยุดเดี๋ยวนี้นะเรน!!!”

ผมร้องอย่างตกใจก่อนจะยกมือขึ้นผลักอีกฝ่าย

แต่เขาไม่สน!

เรนลงมือกระชากเศษผ้าที่ขาดหลุดลุ่ยออกจากร่างกายผมแล้วขว้างมันออกไปไกลๆ อย่างไม่ใยดี

หลังจากนั้นจึงทาบริมฝีปากร้อนจัดลงมาบดขยี้กับผิวขาวๆ ของผมบริเวณซอกคอจนรู้สึกแสบร้อนไปหมด

ผมใช้มือปัดป้องเขาออกจากร่างกาย แม้จะทำทุกวิถีทางแต่ร่างกายของเรนก็แข็งแกร่งและตัวใหญ่เกินกำลังของผมมาก เรนรวบมือทั้งสองข้างของผมที่ชกตีเขาพัลวันไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียว จนผมทำได้เพียงส่งเสียงตะโกนด่าทอ

กระทั้งท้ายที่สุดเป็นผมที่หมดเรี่ยวแรง

ริมฝีปากของเขายังคงขบเม้มและบดขยี้อยู่แถวซอกคอก่อนจะค่อยๆ ไล่ลามไปถึงเนินอกนานสองนาน จนกระทั่งได้ยินเสียงตะโกนด่าสุดเสียงนั่นแหละเขาถึงเงยหน้าขึ้น

“สารเลว! คนชั่วช้าสารเลว!”

ผมด่าทอและมองเขาด้วยดวงตาที่เจ็บแค้น คงไม่มีอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกเกลียดเขาได้ไปมากกว่านี้อีกแล้ว เรนทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจของผมไปจนหมดสิ้น เหมือนถูกคมมีดแล่หัวใจเป็นชิ้นๆ อย่างเลือดเย็นที่สุด

“หึ แค่นี้มันยังไม่สาสมกับสิ่งที่นายทำหรอกนะฮารุ”