GooD Story บทความดีดีส่งตรงถึงคุณ

ลำดับตอนที่ #1 : Nana หัวใจฉันเป็นของเธอ

>>“แนนๆ แฮปปี้วาเลนไทน์นะ”
>>ชายหนุ่มวัยรุ่นแต่งตัวภูมิฐานพูดห้วนๆพลางยืนกุหลาบแดงให้กับมือหญิงสาว
>>
>>“อีตาบ๊อง อย่ามาทำหวานใส่ฉันหน่า” แนนพูดกวนๆพลางยิ้ม
>>เอได้แต่ยืนม้วนด้วยความอาย
>>
>>“อ้าว ก็วันนี้วันวาเลนไทน์
>>ทำหวานให้เจ้าหญิงของตัวเองสักหน่อยจะเป็นอะไรไป” เอพูดพลางยิ้ม
>>ทำไมหนุ่มวัยรุ่นเวลาอายนี่ดูตลกดีแท้
>>ทั้งมือทั้งแขนแทบจะไม่มีที่เก็บ
>>สงสัยถ้าแทรกแผ่นดินหนีได้คงหนีหายไปแล้ว
>>
>>“หวานกับเค้าก็เป็นเหรอ เดี๋ยวนี้พัฒนาขึ้นนะ”
>>แนนพูดพลางยื่นมือไปหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
>>เอยังคงพยายามสำรวมอาการเขินอยู่
>>
>>“เอรักแนนนะ” เอพูดพลางจับมือแนนขึ้นมาเขียนรูปหัวใจไว้ที่ฝ่ามือ
>>ตอนนี้แนนเริ่มหน้าแดงขึ้นบ้างแล้ว
>>แต่ยังพยายามกลบเกลื่อนสีหน้าตัวเอง
>>
>>“เหรอ....เขียนคำว่ารักตรงนี้ ดูไม่ซึ้งเลย” แนนพยายามบ่ายเบี่ยง
>>ไม่เลิกแหย่เอ
>>
>>“เดี๋ยวสักวัน เอจะเขียนไว้ตรงหัวใจแนนเลยนะ” เอพูดประหม่า
>>มองหน้าแนนพลางเอื้อมมือดึงตัวแนนเข้ามาโอบกอดไว้แน่น....สักวัน
>>เอจะเขียนคำว่ารักไว้ในหัวใจแนนเลย.....
ใต้ต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศร่มรื่น มีโต๊ะหินอ่อนวางเรียงรายเป็นแนว
>>มีนักศึกษาจับกลุ่ม บ้างคุยกัน บ้างอ่านหนังสือ
>>บ้างหยอกล้อกินขนมกัน...
>>
>>“เอ เย็นนี้แนนไปทำวิทยานิพนธ์กับเพื่อนนะ” แนนพูดพลางเก็บหนังสือ
>>
>>“ไปทำวิทยานิพนธ์กับใคร” เอเงยหน้าขึ้นมองแนนทันที
>>
>>“ไปกับกิ๊ฟกับฝนหนะ นะๆๆๆ” แนนพูดพลางเดินไปนั่งข้างๆเอ
>>เขย่าแขนเหมือนเด็กอ้อนวอนผู้ใหญ่
>>
>>“ให้เอไปส่งมั้ย เอว่างนะ” เอพูดพลางยิ้ม ลูบผมแนนเบาๆ
>>
>>“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฝนเอารถมา” แนนพูดพลางซบหน้าลงบนบ่าของเอ
>>
>>“นี่ แล้วกินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยาล่ะ เข้าใจมั้ย
>>กลับถึงบ้านก็อย่าลืมโทรมาบอกด้วย”
>>เอพูดพลางจ้องหน้าแนนด้วยสีหน้าจริงจัง
>>
>>“ค่ะ หัวหน้า สั่งจริงๆเลย” แนนพูดพลางยิ้ม
>>เอามือหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
>>
>>
>>
>>“กิ๊ฟๆ แฟนแกเป็นงัยบ้าง” ฝนเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบภายในรถ
>>ขณะที่ตนอยู่หลังพวงมาลัย
>>
>>“ปวดหัวสุดๆ เจ้าชู้เป็นบ้าเลย”
>>กิ๊ฟพูดปัดๆคล้ายกับไม่ค่อยพอใจในแฟนตัวเองนัก
>>
>>“ทำไมไม่เลิกๆไปสิ จะได้ไม่กลุ้ม” ฝนเสนอความเห็น
>>มองหน้ากิ๊ฟผ่านกระจกมองหลัง
>>
>>“หน่า....ให้โอกาสสักครั้ง”
>>กิ๊ฟพูดพลางซบหน้าลงที่กระจกหันหน้ามองออกนอกรถด้วยอาการเอือมระอา
>>
>>“โอกาสสักครั้ง รอบที่ล้าน” เสียงหัวเราะดังขึ้นเกือบพร้อมกันทั้งรถ
>>
>>“แล้วแนนล่ะ แหม...เจ้าชายเธอเอาใจเธอดีนะ”
>>ฝนพูดขึ้นพลางหันไปมองแนนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ
>>
>>“โอ๊ย รายนั้นไม่รู้กี่ปีแล้ว
>>ยังจับไม่ได้สักทีว่ามีกิ๊กเก็บไว้ที่ไหน”
>>แนนพูดยิ้มพลางหันไปมองหน้าฝน
>>
>>“แปลได้สองอย่าง...ถ้าแฟนเธอไม่รักเธอคนเดียว
>>เค้าก็เก่งมากที่หลอกเธอมานานหลายปี”
>>เสียงหัวเราะดังขึ้นแทบจะพร้อมกันทั่วรถ
>>
>>“เอี๊ยยดดด.....” เสียงเบรกลากล้อดังยาวจากด้านข้างตัวรถ
>>คนทั้งรถหันไปมองแทบจะพร้อมกัน
>>รถบรรทุกฝ่าไฟแดงพุ่งเข้าชนรถเก๋งของฝนอย่างจัง
>>แรงอัดทำให้กระจกทุกบานแตกละเอียด
>>ห้องโดยสารด้านหน้าฝั่งคนนั่งยุบเข้ามาอย่างเห็นได้ชัด....ร่างไร้สติของแนนยังคงสงบนิ่งติดอยู่ในรถเก๋งขนาดสองตอน
>>มัจจุราชอาจฉุดวิญญาณเธอออกจากร่างได้ทุกเมื่อ
>>“แนนๆ” เสียงกระซิบเบาๆดังข้างหู ทำให้แนนค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมา
>>
>>“อยู่ไหน....โอ๊ย เจ็บ” แนนค่อยๆอ้าปากพูด แต่ไม่ชัดนัก
>>เฝือกขาวถูกแต่งแต้มถามร่างกายของแนนคล้ายกับเป็นเครื่องประดับ
>>
>>“ใจเย็นๆ แนน เธอสลบไปสองเดือน” .....สองเดือน สองเดือน
>>แนนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง.
>>...ฝนค่อยๆอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้แนนฟัง.....
>>
>>“แล้ว สรุปว่าฉันเจ็บคนเดียวใช่มั้ย” แนนพยายามพูด
>>เสียงพูดของแนนแทบจะไม่ได้ยิน
>>
>>“อืม...” ฝนพยักหน้าเบาๆ กำมือแนนไว้นิ่งๆ
>>
>>“เอ ล่ะ เออยู่ไหน” แนนเพิ่งนึกขึ้นได้ แฟนเธออยู่ไหน
>>
>>“เอมาหาเธอครั้งเดียว วันแรกที่ชน แล้วหายไปเลย”
>>ฝนพูดพลางลูบหัวแนนเบาๆ
>>
>>“ไม่เป็นไรนะ ไม่มีเอ เราก็อยู่กันได้ จริงมั้ยเพื่อน”
>>ฝนพยายามพูดปลอบใจแนน
>>
>>“อืม...” น้ำตาค่อยๆกลั่นตัวหยดลงมาจากนัยน์ตาของแนน
>>คำพูดของฝนตอนคุยกันในรถคงจะเป็นความจริง....เขาเก่งมากจริงๆ
>>เก่งมากที่หลอกแนนมาหลายปี
>>เก่งมากที่หลอกว่ามีแนนคนเดียว.....ทำไมผู้ชายทั้งโลกถึงนิสัยเหมือนกันหมดเลย
>>เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกัน เสียดายความรักที่มอบให้.....เสียดาย
>>เสียดาย เสียดาย
>>
>>
>>
>>“คุณแนน ค่อยๆก้าวนะครับ ช้าๆ” บุรุษพยาบาลพยายามพยุงแนนขึ้นเดิน
>>แนนยังคงไม่หายเจ็บดี ยังคงต้องทำการกายภาพบำบัดอีก
>>
>>“ระวังล้มนะครับ จับผมไว้ดีๆ”
>>บุรุษพยาบาลเดินช้าๆเพื่อให้แนนเกาะแขนเดินตามช้าๆ.....ทำไมบุรุษพยาบาลถึงไม่ใช่เอนะ....ทำไม
>>ทำไม ทำไม
>>
>>“คุณบุรุษพยาบาลค่ะ นี่ฉันสลบไปนานถึงขั้นต้องกายภาพบำบัดกันเลยเหรอ”
>>แนนถามด้วยความสงสัย
>>
>>“โห คุณไม่ได้เดินสามเดือนนี่ มันนานนะครับ”
>>บุรุษพยาบาลตอบด้วยความสุภาพ
>>
>>“จะว่าอะไรมั้ยค่ะ ถ้าจะถามชื่อเล่น คือถ้าเรียกว่าคุณบุรุษพยาบาล
>>เกรงว่ามันจะยาวไป” แนนพูดพลางยิ้ม
>>
>>“ผมชื่อ กอล์ฟ ครับ” บุรุษพยาบาลตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม น้ำเสียงเรียบๆ
>>
>>นับจากวันนั้น แนนและกอล์ฟเริ่มสนิทกัน
>>ทุกเย็นกอล์ฟจะพาแนนออกไปทำกายภาพบำบัด
>>ไม่นานแนนก็สามารถเดินเองได้และออกจากโรงพยาบาลในที่สุด....
>>
>>“คุณแนนค่ะ น้ำดื่มค่ะ” พยาบาลชุดขาวเดินถือแก้วน้ำมาวางข้างๆเธอ
>>ขณะเธอนั่งรอกอล์ฟที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาล
>>เธอได้แต่พยักหน้าและยิ้มให้ด้วยไมตรี
>>
>>“กอล์ฟๆ ไปกินข้าวกัน” แนนพูดทันทีที่เห็นกอล์ฟเดินออกมา
>>มีพยาบาลหลายคนยกมือไหว้แนน แนนก็ได้แต่รับไหว้ด้วยสีหน้างงเล็กน้อย
>>
>>“ไปสิครับ” กอล์ฟพูดพลางค้อมตัวลงผายมือไปที่ห้องอาหารของทางโรงพยาบาล
>>ดูกอล์ฟค่อนข้างสุภาพและให้เกียรติแนนมาก....มากจนน่าแปลกใจ
>>ท่าทางโรงพยาบาลนี้จะเข้มงวดเรื่องมารยาทกับพยาบาลมาก
>>แนนและกอล์ฟสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ....จนบางครั้งแนนก็อยากให้กอล์ฟมาแทนที่เอ
>>
>>
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนคิดถึงเอ เอก็ไม่โทรมา
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนอยากคุยกับเอ เอก็ไม่ติดต่อมา
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนนั่งเหงา อยากให้เอนั่งเป็นเพื่อน แต่เอก็ไม่ปรากฎตัว
>>
>>เอ....เอ....เอ เอหายไปไหน
>>
>>ไหนล่ะ หัวใจที่เอบอกว่าจะให้แนน
>>
>>ไหนล่ะ หัวใจที่เอเคยเขียนไว้บนฝ่ามือแนน
>>
>>มันคงหายไปแล้ว....หายไปพร้อมกับเอ
>>
>>หายไปพร้อมกับผู้ชายโกหก....ผู้ชายเจ้าชู้
>>
>>ทำไมผู้ชายเหมือนกันทั้งโลก.....ทำไม ทำไม ทำไม
>>
>>
>>ใกล้วาเลนไทน์เข้าไปทุกที ปีนี้ไม่เหมือนกับปีก่อนๆ
>>ไม่มีเอคอยให้ดอกกุหลาบแดง ไม่มีอีตาบ๊องทำท่าเขินอายให้ดู
>>
>>“แนนๆ วาเลนไทน์ปีนี้ ว่างหรือเปล่าครับ” เสียงกอล์ฟดังตามสายโทรศัพท์
>>
>>“ว่างค่ะ ทำไมค่ะ” แนนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
>>
>>“พอดีผมมีของจะให้แนนนะครับ
>>เดี๋ยววันวาเลนไทน์บ่ายสามโมงเจอกันที่สยามนะครับ” กอล์ฟเสนอความเห็น
>>
>>“ตกลงค่ะ” แนนพูดพลางกดวางสาย
>>สีหน้าแววตาเปี่ยมด้วยความหวัง....หวังว่ากอล์ฟคงจะมาแทนที่เอได้เสียที
>>
>>
>>
>>วันวาเลนไทน์ วันที่กุหลาบแดงบานสะพรั่งพร้อมกันทั่วโลก
>>แม้ในลานที่สยามหรือที่วัยรุ่นเรียกกันสั้นๆว่า “เซนเตอร์พอยต์”
>>ยังถูกละเลงด้วยดอกกุหลาบสีแดง...นักเรียน
>>นักศึกษาต่างถือกุหลาบแดงในมือเดินกันขวักไขว่ทั่วลาน
>>
>>“ขอโทษค่ะ มาสาย” แนนพูดพลางยิ้มก่อนดึงเก้าอี้ออกมานั่ง
>>
>>“ไม่เป็นอะไรครับ” กอล์ฟพูดพลางยิ้ม
>>
>>“อืม...ว่าแต่มีอะไรจะให้แนนเหรอ”
>>แนนพูดพลางจ้องตากอล์ฟ...หากกอล์ฟมีพิรุธ แนนจะจับได้ทันที
>>
>>“อันนี้ของแนนนะครับ” ดอกกุหลาบสีแดงถูกดึงออกมาจากถุงอย่างช้าๆ
>>วางลงบนโต๊ะอย่างนิ่มนวล
>>
>>“หมายความว่ายังไงค่ะ จะขอหัวใจแนนเหรอ” แนนพูดติดตลกพลางยิ้ม
>>เธอคิดว่าเธออ่านเกมส์ออกหมด
>>
>>“ผมคงไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอก” กอล์ฟพูดพลางยิ้ม แต่กลับทำให้แนนงง
>>
>>“อ้าว...แล้วกุหลาบสีแดงนี่...” ไม่ทันแนนจะพูดจบ
>>กอล์ฟต่อคำพูดของเขาทันที
>>
>>“ผมไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอกครับ เพราะหัวใจของแนนไม่ใช่ของแนน”
>>ปั้ง...เหมือนมีแผ่นเหล็กหนาหลายฟุตทุบลงกลางศีรษะ
>>แนนเริ่มงงกับความหมายขึ้นไปทุกที...มันแปลว่าอะไร???
>>
>>“หัวใจของคุณ คือเจ้าของกุหลาบดอกนี้”
>>กอล์ฟพูดต่อ....แนนทำหน้างงๆไม่เข้าใจความหมายแม้แต่นิดเดียว
>>
>>“ตอนคุณประสบอุบัติเหตุเข้ามาที่โรงพยาบาล
>>คุณเสียเลือดมาก...หัวใจคุณเต้นอ่อนจนแทบจะล้มเหลว
>>พวกผมและหมอพยายามเยียวยาจนถึงที่สุด”
>>กอล์ฟเริ่มอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น.....เรื่องที่แนนไม่เคยรู้
>>
>>“มีผู้ชายคนนึง วิ่งเข้ามาบอกว่าเป็นแฟนคุณ เขาบอกให้ช่วยคุณให้ได้
>>เสียเงินเท่าไหร่ไม่ว่า...เขายอมจ่ายไม่อั้น ไม่ว่าทางเราจะขออะไร
>>เขาจะจัดหาให้หมด.....คำพูดของเขาทำให้ผมประทับใจมาก”
>>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่...แนนรู้ทันทีว่ากอล์ฟหมายถึงเอ
>>
>>“ผมยอมแลกทุกอย่างกับชีวิตเธอ - เขายอมแลกทุกอย่างกับชีวิตคุณ”
>>กอล์ฟพูดพลางจ้องหน้าแนนนิ่ง แต่แนนยังคงทำสีหน้างงอยู่
>>
>>“เขายอมทุกอย่างจริงๆ ทีแรกหมอบอกว่าทางเราหาเลือดไม่พอให้คุณ
>>เขาวิ่งตามหาเลือดให้คุณไปทั่วทุกโรงพยาบาล
>>แต่กลับไม่พบว่ามีเลือดถุงไหนที่ตรงกับเลือดคุณ”
>>กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงปกติ สายตามองไร้จุดหมาย
>>
>>“สุดท้ายเราตรวจเลือดของเขา พบว่าตรงกับของคุณพอดี
>>เขาบอกให้ทางเราเอาไป เอาไปให้คุณ....ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะเป็นอย่างไร
>>ขอแค่คุณปลอดภัยก็พอ”
>>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่พยายามกลั้นน้ำตา....แต่นัยน์ตาแนนเริ่มเจิ่งนองไปด้วยน้ำใสๆ
>>“ต่อมา...ตอนพวกผมถ่ายเลือดให้คุณ หัวใจคุณเต้นอ่อนลงเรื่อยๆ
>>จนหมอต้องเดินออกไปบอกให้เขาทำใจ.....ทำใจว่าเขาจะต้องเสียคุณ”
>>กอล์ฟพยายามเล่าต่อไปเรื่อยๆด้วยน้ำเสียงปกติ นัยน์ตาแนนเริ่มแดงก่ำ
>>
>>“เขาถามหมอว่า เธอต้องการอะไร.....” ใช่ เอถามหมอว่าแนนต้องการอะไร
>>
>>“เธอต้องการ หัวใจครับ หัวใจเธอเต้นไม่ปกติ การสูบฉีดล้มเหลว
>>เราหาเลือดให้เธอช้าไป เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอต้องการคือ หัวใจ”
>>หมอหวังว่าเอคงจะเลิกหวังในตัวแนน...หยุดเล่นเกมกับมัจจุราชเสียที
>>
>>“ตกลง ผมหาให้ – เขาตอบสั้นๆโดยไม่ลังเลเลย”
>>ตกลงผมหาให้....เอจะหาหัวใจให้แนน
>>ทั้งๆที่รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้...เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อจะทำให้เธอ
>>
>>“คุณรู้มั้ย ว่าคำพูดของเขาทำให้ผมและหมออึ้งกันไปหมด
>>โรงพยาบาลยังหาหัวใจให้คุณไม่ได้ เขาจะมีปัญญาที่ไหนหาหัวใจให้คุณได้”
>>กอล์ฟพูดพลางพยายามหลบสายตาแนน....ตอนนี้กอล์ฟเริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
>>
>>“เขาถามเลขบัญชีของโรงพยาบาลกับหมอ....เขาไม่ได้โอนเงินมาซื้อหัวใจเทียมให้คุณ
>>แต่เขาโอนมาตั้งมูลนิธิการกุศลให้โรงพยาบาล
>>มูลนิธิช่วยเหลือผู้ป่วยด้านหัวใจเทียม “นานา” คุณดูดีๆ คำว่า แนน และ
>>เอ ถ้าเขียนติดกัน มันคือ “นานา” นี่คือความปรารถนาสุดท้ายของเขา –
>>เขาอยากให้ตัวเขาเองเป็นคนสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่กับคนที่เขารัก...เพราะไม่มีหัวใจเทียมสำรอง”
>>เปี๊ยง....แนนโดนสะกิดต่อมความจำเข้าเต็มเปา...เธอเคยเห็นป้ายมูลนิธิขึ้นหราที่โรงพยาบาล
>>แต่เธอไม่เคยเฉลียวใจสักนิด...มิน่า
>>ทำไมหมอและพยาบาลต้องให้เกียรติและดูแลเธอดีเสียจนน่าแปลกใจ
>>ทั้งๆที่เธอไม่มีส่วนได้เสียกับโรงพยาบาลแม้แต่บาทเดียว
>>
>>“ทันทีที่มีการยืนยันว่าเงินเข้าบัญชีทางโรงพยาบาล
>>เขาก็ยิงตัวตายในห้องน้ำโรงพยาบาลครับ ทิ้งโน้ตไว้ว่า มอบหัวใจให้เธอ
>>- เขามอบหัวใจของเขาให้คุณ” ทันทีที่กอล์ฟพูดจบ
>>แนนปล่อยโฮออกมาเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆ
>>โต๊ะรอบข้างหันมามองแนนเป็นตาเดียว....เอคือเจ้าของหัวใจ
>>หัวใจที่อยู่ในร่างของแนน
>>
>>“เขายอมแลกทุกอย่างกับคุณจริงๆ”
>>กอล์ฟพูดพลางวางของทั้งหมดที่เอเคยฝากไว้กับทางโรงพยาบาลคืนให้กับแนน
>>มีทั้งเครื่องเล่นเทป ม้วนเทป จดหมาย.....
>>
>>“ผมคงไม่กล้าขอหัวใจคุณหรอก หัวใจคุณเป็นของเขา หัวใจเขาเป็นของคุณ”
>>ใช่ หัวใจเอเป็นของแนน
>>เป็นของแนนจริงๆ...ตอนนี้หัวใจแนนตายไปเรียบร้อยแล้ว ตายไปพร้อมกับเอ
>>ตายไปพร้อมกับผู้ชายที่ยอมทุกอย่างเพื่อเธอ
>>
>>“กุหลาบดอกนี้ เขาบอกผมก่อนไปเข้าห้องน้ำว่า...วาเลนไทน์ที่จะถึง
>>รบกวนซื้อกุหลาบสีแดงให้คุณสักดอก
>>ขอแค่ดอกเดียวก็พอ...เป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของเขา”
>>กอล์ฟพูดพลางเช็ดน้ำตา
>>นั่งนิ่งๆสักพักก่อนลุกจากโต๊ะไป....ทิ้งแนนนั่งนิ่งอยู่เพียงลำพัง
>>
>>“เอรักแนนนะ” “เอรักแนนนะ” “เอรักแนนนะ”
>>คำพูดซ้ำๆดังมาจากเครื่องเล่นเทป
>>เป็นคำพูดเดียวกันที่พูดกันซ้ำโดยไม่มีการตัดต่อทั้งเทป.....เทป 120
>>นาทีโดยมีเพลงประกอบเบาๆ
>>แนนค่อยๆคลี่จดหมายออกอ่าน....จดหมายที่มีเนื้อความเพียงบรรทัดเดียว
>>
>>“หัวใจเอ...เขียนคำว่ารักไว้ เขียนให้แนนคนเดียว”



เครดิต:http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=336487