ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ~หลงทาง~สวนสนุก~
“เหตุใด เติมใจเธอไม่เคยเต็ม เติมใจเธอไม่เคยพอ รอเธอจนฉันแทบทนไม่ได้ ใส่ตัวไหนดีน้า ตัวนี้ดีกว่า” อ่า มิวน้อยกำลังจะออกไปข้างนอก ก็ต้องแต่งตัวให้หล่อซะหน่อย
“โทไปชวนพี่บอยดีกว่า” ว่าแล้วมิวน้อยกดโทสับจึ๊ก จึ๊ก หาพี่บอยทันที
มิว : พี่บอยค้าบ
บอย : ว่าไงไอน้อง
มิว : ไปเที่ยวกับผมหน่อยดิ
บอย : วันนี้หรอ พี่ไม่ว่างอ่ะ นัดกับกุ๊กไก่เอาไว้
มิว : อ่าวหรอ ไม่เปนไรคับ เดี๋ยวผมชวนอ๊อฟก็ได้
บอย : ท่าทางอ๊อฟก็ไปไม่ได้อ่ะ เห็นชวนสาวที่ไหนไปเที่ยวก็ไม่รู้
มิว : โหหหหหห คับๆ ไม่เป็นไร แค่นี้นะคับ
ที่ป้ายรถเมล์แห่งหนึ่งใน กทม. [ - -“ พี่มิวไปทำอะไรที่ป้ายรถเมล์]
“เอ่อ แล้วเรานั่งรถเมล์มาลงที่นี่ได้ไงเนี่ย” มิวพูดพลางเกาหัวตัวเอง
“เฮ้อ แล้วจะไปทางไหนดีฟ่ะ” OoO หลงทางซะแล้ววววว
“มิวใช่มั้ย” หญิงสาวคนหนึ่งถาม
“ใช่คับ” หน้าคุ้นๆแฮะ
“พี่ตาลไง จำได้มั้ยเพื่อนโจอ่ะ” ลูกตาลนั่นเอง
“อ๋อออออ จำได้คับ”
“แล้วนี่มาทำอะไรแถวนี้อ่ะ” ลูกตาลถาม มิวหน้าเหวอเล็กน้อย ‘เออ แล้วเรามาทำอะไรแถวนี้ล่ะ’
“นั่นน่ะสิคับ ผมมาทำอะไรแถวนี้” มิวตอบ ลูกตาลงง
“หมายความว่าไงเนี่ย อย่าบอกนะว่าหลงทางอ่ะ”
“แฮะๆ”
“เฮ้อ แล้วนี่จะไปไหนจ๊ะ” ลูกตาลถาม
“วันนี้พี่บอยเค้าปิดร้านอ่ะคับ ก็ว่าจะออกมาเที่ยว แต่ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละคับ” มิวตอบ
“อื้มมม จะไปที่ไหนล่ะ พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ย”
“พี่ตาลว่างหรอคับ งั้นดีเลยคับ”
“ว่าแต่ จะไปที่ไหนล่ะ” ลูกตาลถาม แล้วก็ต้องหน้าเหวอเมื่อมิวตอบ
“จะเล่นอะไรดีคับพี่ตาล”
“มิวคิดยังไงพาพี่มาสวนสนุกเนี่ย” ลูกตาลอดถามไม่ได้ ‘ทำไมนายมิว เด็กอย่างงี้นะ’
“ก็ได้ข่าวว่าพี่ตาลเรียนนิติศาสตร์ไม่ใช่หรอคับ”
“ใช่ แต่มันเกี่ยวกันยังไงล่ะ”
“เรียนนิติมันก็ต้องเครียดใช่มั้ยล่ะคับ ผมก็พาพี่มาคลายเครียดไง” มิวตอบ
“อ้อออออออออออ จ๊ะๆๆ”
“พี่ตาลอยากเล่นอะไรคับ”
“เอ่ออออออ นั่นล่ะกัน” ลูกตาลพูดแล้วชี้ไปที่เครื่องเล่นชนิดหนึ่ง มิวหน้าซีด
“พี่ตาลแน่ใจนะคับ” ลูกตาลพยักหน้าแล้วดึงมิวไปเล่นด้วยกันทันที
“มิว ถ้าไม่อยากเล่นก็บอกได้หนิ” ลูกตาลบอก
“ไม่เป็นไรคับ ผมแค่มึนนิดหน่อย” มิวพูด พลางคิดในใจ ‘ใครจะรู้ ว่าสาวนิติศาสตร์ชอบเล่นเฮอร์ริเคน’
“’งั้นเราไปเดินเล่นกันดีกว่านะ”
“คับ”
ระหว่างที่กำลังเดินเล่นกันอยู่นั้น สายตาของมิวก็มองไปคนๆหนึ่งรู้สึกหน้าคุ้นๆ จึงถามลูกตาลให้แน่ใจ
“พี่ตาลๆ นั่นใช่พี่โจรึป่าว” มิวถาม
“ไหนๆ เออ ใช่จิงๆด้วย”
“ว่าแต่มาคนเดียวหรอ มาทำอะไรน้า” มิวสงสัย
“อยากรู้หรอ ตามไปดูดิ” ลูกตาลบอก
“เฮ่ย พี่ เอาจิงอ่ะ”
“เอ้า ก็อยากรู้ไม่ใช่หรอ” มิวและลูกตาลตัดสินใจตามโจไป [คุณผู้อ่านทุกท่านไม่ต้องสงสัยนะค่ะ ตัวละครเรื่องนี้อาจจะเพี้ยนไปซะหน่อย เช่น ชอบแอบดูคนอื่น {อย่างที่ โจ เปรี้ยว อ๊อฟ เคยทำมาแล้ว} และเดินดีๆกันไม่ค่อยจะเป็น {เห็นได้จากนายบอยกับโจในตอนแรกๆ}]
มาดูด้านนายโจดีกว่ามาทำอะไรที่สวนสนุก
“น้ำมาแล้วค้าบบบบบบบบบ” โจพูดพลางส่งน้ำให้หญิงสาวคนหนึ่ง
“ขอบคุณค่ะ” นายโจพาสาวที่ไหนมาเที่ยวเนี่ย ที่สำคัญไม่ใช่โอ๋น้อยของเราซะด้วย
“ไหนบอกว่าโจจีบโอ๋อยู่ไง แล้วนี่พาสาวที่ไหนมาเที่ยวเนี่ย” ลูกตาลพูดขึ้นอย่าง งงๆ ในมือกำลังเก็บภาพด้วยโทรศัพท์
“นั่นสิพี่ อย่างนี้ถ้าโอ๋มาเห็นนะมีหวังกินแห้วแน่ๆ อ๊ะ พี่ตาลแปบนึงนะคับ มีคนโทมา” มิวบอกแล้วกดรับสาย
โอ๋ : มิว ได้ข่าวว่าไม่มีเพื่อนไปเที่ยวหรอ
มิว : อ้าว โอ๋ พี่บอยบอกหรอ ตอนแรกอ่ะไม่มีแต่ตอนนี้มีแล้ว
โอ๋ : หรอออ นึกว่ายังไม่มี จะไปเป็นเพื่อน
มิว : ไม่เป็นไรๆ แล้วนี่โอ๋ว่างหรอเนี่ย
โอ๋ : อื้ม พี่พาสเค้าไปทำงาน ถ้ามิวมีเพื่อนไปเที่ยวแล้ว ก็แค่นี้ก่อนนะ
มิว : อื้ม
“โอ๋โทมาหรอมิว”
“คับ พี่ตาลว่าผมจะบอกโอ๋ดีมั้ยเนี่ย” มิวพูดแล้วมองไปที่โจ ลูกตาลคิดหนัก ใจนึงก็อยากจะบอกโอ๋ เพราะหมั่นไส้โจ แต่อีกใจก็สงสารกลัวเพื่อนรักจะกินแห้ว
“ไม่รู้สิ แต่ถ้ามิวอยากบอกก็ไม่เป็นไรนะ บอกไปเลย”
“โทไปชวนพี่บอยดีกว่า” ว่าแล้วมิวน้อยกดโทสับจึ๊ก จึ๊ก หาพี่บอยทันที
มิว : พี่บอยค้าบ
บอย : ว่าไงไอน้อง
มิว : ไปเที่ยวกับผมหน่อยดิ
บอย : วันนี้หรอ พี่ไม่ว่างอ่ะ นัดกับกุ๊กไก่เอาไว้
มิว : อ่าวหรอ ไม่เปนไรคับ เดี๋ยวผมชวนอ๊อฟก็ได้
บอย : ท่าทางอ๊อฟก็ไปไม่ได้อ่ะ เห็นชวนสาวที่ไหนไปเที่ยวก็ไม่รู้
มิว : โหหหหหห คับๆ ไม่เป็นไร แค่นี้นะคับ
ที่ป้ายรถเมล์แห่งหนึ่งใน กทม. [ - -“ พี่มิวไปทำอะไรที่ป้ายรถเมล์]
“เอ่อ แล้วเรานั่งรถเมล์มาลงที่นี่ได้ไงเนี่ย” มิวพูดพลางเกาหัวตัวเอง
“เฮ้อ แล้วจะไปทางไหนดีฟ่ะ” OoO หลงทางซะแล้ววววว
“มิวใช่มั้ย” หญิงสาวคนหนึ่งถาม
“ใช่คับ” หน้าคุ้นๆแฮะ
“พี่ตาลไง จำได้มั้ยเพื่อนโจอ่ะ” ลูกตาลนั่นเอง
“อ๋อออออ จำได้คับ”
“แล้วนี่มาทำอะไรแถวนี้อ่ะ” ลูกตาลถาม มิวหน้าเหวอเล็กน้อย ‘เออ แล้วเรามาทำอะไรแถวนี้ล่ะ’
“นั่นน่ะสิคับ ผมมาทำอะไรแถวนี้” มิวตอบ ลูกตาลงง
“หมายความว่าไงเนี่ย อย่าบอกนะว่าหลงทางอ่ะ”
“แฮะๆ”
“เฮ้อ แล้วนี่จะไปไหนจ๊ะ” ลูกตาลถาม
“วันนี้พี่บอยเค้าปิดร้านอ่ะคับ ก็ว่าจะออกมาเที่ยว แต่ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละคับ” มิวตอบ
“อื้มมม จะไปที่ไหนล่ะ พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ย”
“พี่ตาลว่างหรอคับ งั้นดีเลยคับ”
“ว่าแต่ จะไปที่ไหนล่ะ” ลูกตาลถาม แล้วก็ต้องหน้าเหวอเมื่อมิวตอบ
“จะเล่นอะไรดีคับพี่ตาล”
“มิวคิดยังไงพาพี่มาสวนสนุกเนี่ย” ลูกตาลอดถามไม่ได้ ‘ทำไมนายมิว เด็กอย่างงี้นะ’
“ก็ได้ข่าวว่าพี่ตาลเรียนนิติศาสตร์ไม่ใช่หรอคับ”
“ใช่ แต่มันเกี่ยวกันยังไงล่ะ”
“เรียนนิติมันก็ต้องเครียดใช่มั้ยล่ะคับ ผมก็พาพี่มาคลายเครียดไง” มิวตอบ
“อ้อออออออออออ จ๊ะๆๆ”
“พี่ตาลอยากเล่นอะไรคับ”
“เอ่ออออออ นั่นล่ะกัน” ลูกตาลพูดแล้วชี้ไปที่เครื่องเล่นชนิดหนึ่ง มิวหน้าซีด
“พี่ตาลแน่ใจนะคับ” ลูกตาลพยักหน้าแล้วดึงมิวไปเล่นด้วยกันทันที
“มิว ถ้าไม่อยากเล่นก็บอกได้หนิ” ลูกตาลบอก
“ไม่เป็นไรคับ ผมแค่มึนนิดหน่อย” มิวพูด พลางคิดในใจ ‘ใครจะรู้ ว่าสาวนิติศาสตร์ชอบเล่นเฮอร์ริเคน’
“’งั้นเราไปเดินเล่นกันดีกว่านะ”
“คับ”
ระหว่างที่กำลังเดินเล่นกันอยู่นั้น สายตาของมิวก็มองไปคนๆหนึ่งรู้สึกหน้าคุ้นๆ จึงถามลูกตาลให้แน่ใจ
“พี่ตาลๆ นั่นใช่พี่โจรึป่าว” มิวถาม
“ไหนๆ เออ ใช่จิงๆด้วย”
“ว่าแต่มาคนเดียวหรอ มาทำอะไรน้า” มิวสงสัย
“อยากรู้หรอ ตามไปดูดิ” ลูกตาลบอก
“เฮ่ย พี่ เอาจิงอ่ะ”
“เอ้า ก็อยากรู้ไม่ใช่หรอ” มิวและลูกตาลตัดสินใจตามโจไป [คุณผู้อ่านทุกท่านไม่ต้องสงสัยนะค่ะ ตัวละครเรื่องนี้อาจจะเพี้ยนไปซะหน่อย เช่น ชอบแอบดูคนอื่น {อย่างที่ โจ เปรี้ยว อ๊อฟ เคยทำมาแล้ว} และเดินดีๆกันไม่ค่อยจะเป็น {เห็นได้จากนายบอยกับโจในตอนแรกๆ}]
มาดูด้านนายโจดีกว่ามาทำอะไรที่สวนสนุก
“น้ำมาแล้วค้าบบบบบบบบบ” โจพูดพลางส่งน้ำให้หญิงสาวคนหนึ่ง
“ขอบคุณค่ะ” นายโจพาสาวที่ไหนมาเที่ยวเนี่ย ที่สำคัญไม่ใช่โอ๋น้อยของเราซะด้วย
“ไหนบอกว่าโจจีบโอ๋อยู่ไง แล้วนี่พาสาวที่ไหนมาเที่ยวเนี่ย” ลูกตาลพูดขึ้นอย่าง งงๆ ในมือกำลังเก็บภาพด้วยโทรศัพท์
“นั่นสิพี่ อย่างนี้ถ้าโอ๋มาเห็นนะมีหวังกินแห้วแน่ๆ อ๊ะ พี่ตาลแปบนึงนะคับ มีคนโทมา” มิวบอกแล้วกดรับสาย
โอ๋ : มิว ได้ข่าวว่าไม่มีเพื่อนไปเที่ยวหรอ
มิว : อ้าว โอ๋ พี่บอยบอกหรอ ตอนแรกอ่ะไม่มีแต่ตอนนี้มีแล้ว
โอ๋ : หรอออ นึกว่ายังไม่มี จะไปเป็นเพื่อน
มิว : ไม่เป็นไรๆ แล้วนี่โอ๋ว่างหรอเนี่ย
โอ๋ : อื้ม พี่พาสเค้าไปทำงาน ถ้ามิวมีเพื่อนไปเที่ยวแล้ว ก็แค่นี้ก่อนนะ
มิว : อื้ม
“โอ๋โทมาหรอมิว”
“คับ พี่ตาลว่าผมจะบอกโอ๋ดีมั้ยเนี่ย” มิวพูดแล้วมองไปที่โจ ลูกตาลคิดหนัก ใจนึงก็อยากจะบอกโอ๋ เพราะหมั่นไส้โจ แต่อีกใจก็สงสารกลัวเพื่อนรักจะกินแห้ว
“ไม่รู้สิ แต่ถ้ามิวอยากบอกก็ไม่เป็นไรนะ บอกไปเลย”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น