ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ~ขอโทษ~
ที่บ้านของโจ
“ไอว่านเอ๊ย ไปพูดแบบนั้นได้ไงฟ่ะ อยู่ดีๆก็ไปบอกเค้าว่า นึกว่าเลิกกันแล้ว พูดไม่คิดเล้ย” โจพูด หลังจากที่นั่งฟังว่านเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น
“ก็รู้ว่าพูดแบบไม่ได้คิด พี่โจอย่าซ้ำเติมกันดิ ที่ผมมาหาพี่เนี่ย ก็จะให้ช่วยคิดว่าจะทำไงดี ไม่ได้มาให้ซ้ำเติม”
“...................................................................” โจเงียบ
“พี่โจ อย่าเงียบดิ”
“พี่สงสารพัดว่ะ คงอึ้งไปเลย ที่แกพูดขนาดนั้นอ่ะ”
“ผมให้พี่ตาลไปรับพัดที่มหาลัยแล้ว” ว่านบอก
“เฮ้อออออ แล้วพี่จะช่วยยังไงดีว่ะเนี่ย”
“พัดจะโกรธรึป่าวอ่ะพี่”
“ไม่รู้ว่าจะโกรธรึป่าว แต่ที่แน่ๆคงเสียใจน่าดู” โจตอบ
ด้านลูกตาลกับพัด
“พัด อย่าเอาแต่ร้องไห้สิ ไหน เล่าให้พี่ฟังสิ มันเกิดอะไรขึ้น” ลูกตาลพูด
“พี่ตาล ทำไมว่านเป็นแบบนี้ ทำไมเค้าไม่ฟังพัดเลย” พัดพูดไป ร้องไห้ไป
“ใจเย็นๆนะจ๊ะ เลิกร้องได้แล้ว เดี๋ยวตาช้ำหมด ไม่สวยนะ” ลูกตาลปลอบ พัดร้องไห้จนหลับไป ลูกตาลจึงออกมาโทรศัพท์หาโจเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น โจเล่าให้ฟัง ลูกตาลเลยพลอยโกรธว่านไปด้วย
โจ : ไอตาล แกอย่าโกรธว่านเลย แค่นี้มันก็กลุ้มใจจะตายอยู่แล้ว
ลูกตาล : ยัยพัดเสียใจมากรู้มั้ย ร้องไห้จนหลับไปเลย
โจ : ตอนนี้เราต้องช่วย 2 คนนี้นะ มาช่วยกันคิดซิ จะช่วยยังไงดี
ลูกตาล : อืม จะช่วยไงดี เท่าที่เห็นพัดไม่ได้โกรธนะ แต่เสียใจ
โจ : เสียใจหรอ แล้วจะทำไงให้พัดหายเสียใจล่ะ
ลูกตาล : โอ๊ย โจ แค่นี้ก็ไม่รู้ อย่างงี้แกจะจีบโอ๋ติดมั้ยเนี่ย
โจ : ไอตาล ให้มาช่วยคิดเรื่องว่านกะพัด ไม่เกี่ยวกะโอ๋นะเฟ้ย
ลูกตาล : ก็มันจิง
โจ : เออๆๆ แล้วจะทำไงให้พัดหายเสียใจล่ะ
ลูกตาล : ขอโทษ
โจ : แกขอโทษข้าทำไมอ่ะ
ลูกตาล : ไม่ช่ายยยย โจ ตาลหมายถึงให้ว่านมาขอโทษพัดซะ
โจ : อ๋อๆๆ แต่ถ้าขอโทษแล้วจะหายเสียใจหรอ
ลูกตาล : ก็ลองก่อนดิ คุยกะแกนี่ปวดหัวชะมัด
โจ : งั้นแค่นี้ล่ะกัน ง่วงนอนล่ะ
“ลูกตาลบอกว่าพัดร้องไห้ด้วยนะเว้ย” โจบอกว่าน
“แล้วจะทำไงดีอ่ะพี่”ว่านกลุ้มใจที่ทำให้คนที่เขารักต้องร้องไห้
“ตาลเค้าบอกให้แกไปขอโทษพัดอ่ะ”
“ขอโทษหรอ”
“อืม ขอโทษ ว่าแต่แกจะขอโทษยังไงดี ถ้าอยู่ดีๆเดินไปขอโทษมันก็ไม่โรแมนติก อืมๆๆ คิดๆๆๆ” โจพูดงึมงำ แต่ว่านคิดออกแล้วว่าจะขอโทษพัดยังไง
“ไอว่าน ยิ้มไร”
“พี่โจ ตอนนี้พัดอยู่บ้านพี่ตาลป่ะ”
“อื้ม”
“พรุ่งนี้เช้า สักประมาณ 6 โมง พี่ให้พี่ตาลพาพัดไปที่ร้านพี่บอยนะ”
“เฮ่ย ร้านเค้าเปิดบ่าย 4 นะ จะไปทำบ้าไรตอน 6 โมง”
“ก็โทไปบอกพี่บอยเซ่ ว่าพรุ่งนี้จะไปที่ร้านตอน 6 โมง ทำเพื่อน้องหน่อยไม่ได้หรอไง”
“ - -\" แน่ใจนะเนี่ยว่าเป็นน้อง สั่งเอาๆ เออๆ เดี๋ยวบอกตาลกะพี่บอยให้”
“ thank you นะเฮีย วันนี้ผมขอนอนที่นี่เลยนะ ขี้เกียจขับรถ กู๊ดไนท์” ว่านพูดจบแล้วไปนอนที่เตียงของโจ
โจโทไปบอกลูกตาลและบอยตามที่ว่านสั่ง แล้วก็ให้บอยโทตามทุกคนมาที่ร้านด้วย เพื่อแอบดูว่าน [ร้ายจิงๆเลยพี่โจ]
“โอเคนะพี่ อย่าลืม ตามพวกพี่พาส กุ๊กไก่ เปรี้ยว โอ๋ พี่มาย มิว อ๊อฟ มาด้วยนะ คับๆๆ หวัดดีคับ”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
“พี่ตาล พาพัดมาที่ร้านพี่บอยทำไมแต่เช้าอ่ะ”
“เอาหน่า อยู่นี่ก่อนนะ พี่จะไปซื้อกาแฟ” ลูกตาลผละไปโทหาโจ บอกว่าพาพัดมาแล้ว
“พี่ตาล คุยกะคัยอ่ะ” พัดได้ยินเสียงลูกตาลพูด ตะโกนถาม
“เอ่อ ป่าวจ้ะป่าว พี่ร้องเพลงน่ะ”
พัดนั่งเล่นอยู่ที่สวนหน้าร้าน สักพักก็ได้ยินเสียงที่เธอคุ้นเคยดี ดังขึ้น
(เพลง : ฉันขอโทษ ศิลปิน: เชษฐา ยารสเอก)
หากว่าเธอนั้นฟังอยู่ ได้โปรดรับรู้ว่ามีใคร ที่เสียใจเหลือเกิน
ที่เคยทำให้น้อยใจ ที่เคยมีวันทอดทิ้งเธอ ฉันรู้ว่าเธอต้องเหงาใจ
ที่ทำให้เธอเจ็บช้ำและร้องไห้ ก็รู้ว่าเกินจะยกโทษให้ได้
แต่รู้ไว้ที่เธอเจ็บ ที่ใจฉันเจ็บกว่านั้น ในวันที่เธอทิ้งฉันไป
ฝากบอกเป็นเพลงนี้ เธอยังยินดีจะฟังไหม
ยกโทษให้ได้ไหม ในสิ่งที่ทำ
จากผู้ชายที่ใจร้าย นี่คือคำพูดจากใจฉัน
ที่เคยผิดพลาดพลั้ง ขอโทษได้ไหม
หากว่าเธอยังรัก หากเธอยังเห็นใจ ช่วยกลับมาหากัน
แค่หนึ่งคำว่าเสียใจ ไม่อาจจะแทนที่ทำไป ก็ขอมีให้เธอ
หากว่าเธอไม่ต้องการ จะเกลียดจะชังไม่มาเจอ ก็ขอเพียงแค่รับฟัง
ที่ทำให้เธอเจ็บช้ำและร้องไห้ ก็รู้ว่าเกินจะยกโทษให้ได้
แต่รู้ไว้ที่เธอเจ็บ ที่ใจฉันเจ็บกว่านั้น ในวันที่เธอทิ้งฉันไป
ฝากบอกเป็นเพลงนี้ เธอยังยินดีจะฟังไหม
ยกโทษให้ได้ไหม ในสิ่งที่ทำ
จากผู้ชายที่ใจร้าย นี่คือคำพูดจากใจฉัน
ที่เคยผิดพลาดพลั้ง ขอโทษได้ไหม
หากว่าเธอยังรัก หากเธอยังเห็นใจ ช่วยกลับมาหากัน
ฝากบอกเป็นเพลงนี้ เธอยังยินดีจะฟังไหม
ยกโทษให้ได้ไหม ในสิ่งที่ทำ
จากผู้ชายที่ใจร้าย นี่คือคำพูดจากใจฉัน
ที่เคยผิดพลาดพลั้ง ขอโทษได้ไหม
หากว่าเธอยังรัก หากเธอยังเห็นใจ ช่วยกลับมาหากัน
“ว่าน” พัดพูดเบาๆ หลังจากแน่ใจแล้วว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นเสียงของว่าน
“ว่านใช่มั้ย ว่านออกมาคุยกะพัดก่อน ว่านนนนน” พัดร้องเรียก ว่านเดินยิ้มออกมาจากหลังพุ่มไม้ที่เธอยืนอยู่
“พัด ว่านขอโทษนะ ว่านรู้ว่าว่านมันไม่ได้เรื่อง ทั้งงี่เง่า เอาแต่ใจ ทำให้พัดต้องเสียใจอยู่เรื่อย..............”
“ว่าน ไม่ต้องพูดแล้ว” พัดเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้
“พัด พัดโกรธหรอ ว่านขอโทษนะ ว่านผิดไปแล้วอ่ะ ว่านสัญญานะว่ามันจะไม่มีเรื่องอย่างงี้เกิดขึ้นอีก แล้ว.........”
“พอแล้วว่าน พัดไม่ได้โกรธ”
“ไม่โกรธแล้วร้องไห้ทำไม” พอว่านพูด พัดก็ร้องไห้หนักขึ้น ว่านไม่รู้จะทำยังไง เลยดึงพัดเข้ามากอด
“โอ๋ๆๆ ไม่เอาน้า อย่าร้องไห้นะคับ ถ้าพัดร้องว่านก็ยิ่งเสียใจนะ หยุดร้องนะ”
“ว่าน ไม่โกรธพัดแล้วนะ” พัดถาม
“ว่านจะโกรธพัดเรื่องอะไรล่ะ ว่านสิต้องถามว่า พัดอ่ะ หายโกรธว่านแล้วใช่มั้ย”
“พัดไม่ได้โกรธว่าน พัดโกรธตัวเองมากกว่า”
“ไม่เอาหน่า เอาเป็นว่าเราลืมเรื่องไม่เป็นเรื่องนี่ไปนะ ลืมมันซะ” ว่านพูดแล้วกอดพัดไว้
“โอ๊ย จาอ้วก ว่านรู้ตัวว่าตัวเอง งี่เง่า เรื่องมาก เอาแต่ใจ วันๆเอาแต่เหล่สาว จีบเค้าไปทั่ว แต่ว่านก็รักพัดนะ ขอกอดหน่อย พัดจ๋า” โจที่แอบดูอยู่ส่งเสียงมาแต่ไกล ล้อเลียนว่าน แล้วทำท่าจะวิ่งมากอดพัด
“พี่โจ ใครให้แอบดู” ว่านอาย
“อ๊าย มากันหมดเลย พี่ตาลเอากะเค้าด้วยหรอเนี่ย” พัดอาย(ยิ่งกว่า)
“อย่าร้องไห้สิ ถ้าโอ๋ร้องพี่โจก็ยิ่งเสียใจนะ” โจล้อเลียน
“พี่โจ ไม่โกรธโอ๋ใช่มั้ย” โอ๋เอา(กะเค้า)ด้วย
“พี่ไม่โกรธโอ๋หรอก พี่โกรธตัวเองมากกว่า” โจพูดแล้วจะกอดโอ๋ แต่โอ๋หลบทัน เลยไปกอดมายเข้า
“เฮ้ยโจ พี่ชอบผู้หญิงนะ” มายแกล้งโวยวายเสียงดัง
“เอ๊า ผมกอดพี่มายหรอเนี่ย ขนลุกว่ะ บรื๋อออออ” โจพูดแล้วสลัดหัวไปมา[เหมือนตัวอะไรสักอย่าง - -\" ]
“555555555555555555555+” ทำให้ทุกคนขำกับการกระทำของโจ
~~~~%%%%&&&&## คลื่นสีเขียว ##&&&&%%%%~~~~
มาอัพอีกแล้ว (อยากอัพ แต่ถ้าทางจะไม่มีคนอยากอ่านแฮะ)
ตอนนี้กำลังปั่นอยู่นะค่ะ (สมองตื้อตัน คิดไม่ค่อยจะออกเท่าไหร่)
จะพยายามทำให้ดีที่สุดนะค่ะ ^^
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์
ขอบคุณค่ะ
“ไอว่านเอ๊ย ไปพูดแบบนั้นได้ไงฟ่ะ อยู่ดีๆก็ไปบอกเค้าว่า นึกว่าเลิกกันแล้ว พูดไม่คิดเล้ย” โจพูด หลังจากที่นั่งฟังว่านเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น
“ก็รู้ว่าพูดแบบไม่ได้คิด พี่โจอย่าซ้ำเติมกันดิ ที่ผมมาหาพี่เนี่ย ก็จะให้ช่วยคิดว่าจะทำไงดี ไม่ได้มาให้ซ้ำเติม”
“...................................................................” โจเงียบ
“พี่โจ อย่าเงียบดิ”
“พี่สงสารพัดว่ะ คงอึ้งไปเลย ที่แกพูดขนาดนั้นอ่ะ”
“ผมให้พี่ตาลไปรับพัดที่มหาลัยแล้ว” ว่านบอก
“เฮ้อออออ แล้วพี่จะช่วยยังไงดีว่ะเนี่ย”
“พัดจะโกรธรึป่าวอ่ะพี่”
“ไม่รู้ว่าจะโกรธรึป่าว แต่ที่แน่ๆคงเสียใจน่าดู” โจตอบ
ด้านลูกตาลกับพัด
“พัด อย่าเอาแต่ร้องไห้สิ ไหน เล่าให้พี่ฟังสิ มันเกิดอะไรขึ้น” ลูกตาลพูด
“พี่ตาล ทำไมว่านเป็นแบบนี้ ทำไมเค้าไม่ฟังพัดเลย” พัดพูดไป ร้องไห้ไป
“ใจเย็นๆนะจ๊ะ เลิกร้องได้แล้ว เดี๋ยวตาช้ำหมด ไม่สวยนะ” ลูกตาลปลอบ พัดร้องไห้จนหลับไป ลูกตาลจึงออกมาโทรศัพท์หาโจเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น โจเล่าให้ฟัง ลูกตาลเลยพลอยโกรธว่านไปด้วย
โจ : ไอตาล แกอย่าโกรธว่านเลย แค่นี้มันก็กลุ้มใจจะตายอยู่แล้ว
ลูกตาล : ยัยพัดเสียใจมากรู้มั้ย ร้องไห้จนหลับไปเลย
โจ : ตอนนี้เราต้องช่วย 2 คนนี้นะ มาช่วยกันคิดซิ จะช่วยยังไงดี
ลูกตาล : อืม จะช่วยไงดี เท่าที่เห็นพัดไม่ได้โกรธนะ แต่เสียใจ
โจ : เสียใจหรอ แล้วจะทำไงให้พัดหายเสียใจล่ะ
ลูกตาล : โอ๊ย โจ แค่นี้ก็ไม่รู้ อย่างงี้แกจะจีบโอ๋ติดมั้ยเนี่ย
โจ : ไอตาล ให้มาช่วยคิดเรื่องว่านกะพัด ไม่เกี่ยวกะโอ๋นะเฟ้ย
ลูกตาล : ก็มันจิง
โจ : เออๆๆ แล้วจะทำไงให้พัดหายเสียใจล่ะ
ลูกตาล : ขอโทษ
โจ : แกขอโทษข้าทำไมอ่ะ
ลูกตาล : ไม่ช่ายยยย โจ ตาลหมายถึงให้ว่านมาขอโทษพัดซะ
โจ : อ๋อๆๆ แต่ถ้าขอโทษแล้วจะหายเสียใจหรอ
ลูกตาล : ก็ลองก่อนดิ คุยกะแกนี่ปวดหัวชะมัด
โจ : งั้นแค่นี้ล่ะกัน ง่วงนอนล่ะ
“ลูกตาลบอกว่าพัดร้องไห้ด้วยนะเว้ย” โจบอกว่าน
“แล้วจะทำไงดีอ่ะพี่”ว่านกลุ้มใจที่ทำให้คนที่เขารักต้องร้องไห้
“ตาลเค้าบอกให้แกไปขอโทษพัดอ่ะ”
“ขอโทษหรอ”
“อืม ขอโทษ ว่าแต่แกจะขอโทษยังไงดี ถ้าอยู่ดีๆเดินไปขอโทษมันก็ไม่โรแมนติก อืมๆๆ คิดๆๆๆ” โจพูดงึมงำ แต่ว่านคิดออกแล้วว่าจะขอโทษพัดยังไง
“ไอว่าน ยิ้มไร”
“พี่โจ ตอนนี้พัดอยู่บ้านพี่ตาลป่ะ”
“อื้ม”
“พรุ่งนี้เช้า สักประมาณ 6 โมง พี่ให้พี่ตาลพาพัดไปที่ร้านพี่บอยนะ”
“เฮ่ย ร้านเค้าเปิดบ่าย 4 นะ จะไปทำบ้าไรตอน 6 โมง”
“ก็โทไปบอกพี่บอยเซ่ ว่าพรุ่งนี้จะไปที่ร้านตอน 6 โมง ทำเพื่อน้องหน่อยไม่ได้หรอไง”
“ - -\" แน่ใจนะเนี่ยว่าเป็นน้อง สั่งเอาๆ เออๆ เดี๋ยวบอกตาลกะพี่บอยให้”
“ thank you นะเฮีย วันนี้ผมขอนอนที่นี่เลยนะ ขี้เกียจขับรถ กู๊ดไนท์” ว่านพูดจบแล้วไปนอนที่เตียงของโจ
โจโทไปบอกลูกตาลและบอยตามที่ว่านสั่ง แล้วก็ให้บอยโทตามทุกคนมาที่ร้านด้วย เพื่อแอบดูว่าน [ร้ายจิงๆเลยพี่โจ]
“โอเคนะพี่ อย่าลืม ตามพวกพี่พาส กุ๊กไก่ เปรี้ยว โอ๋ พี่มาย มิว อ๊อฟ มาด้วยนะ คับๆๆ หวัดดีคับ”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
“พี่ตาล พาพัดมาที่ร้านพี่บอยทำไมแต่เช้าอ่ะ”
“เอาหน่า อยู่นี่ก่อนนะ พี่จะไปซื้อกาแฟ” ลูกตาลผละไปโทหาโจ บอกว่าพาพัดมาแล้ว
“พี่ตาล คุยกะคัยอ่ะ” พัดได้ยินเสียงลูกตาลพูด ตะโกนถาม
“เอ่อ ป่าวจ้ะป่าว พี่ร้องเพลงน่ะ”
พัดนั่งเล่นอยู่ที่สวนหน้าร้าน สักพักก็ได้ยินเสียงที่เธอคุ้นเคยดี ดังขึ้น
(เพลง : ฉันขอโทษ ศิลปิน: เชษฐา ยารสเอก)
หากว่าเธอนั้นฟังอยู่ ได้โปรดรับรู้ว่ามีใคร ที่เสียใจเหลือเกิน
ที่เคยทำให้น้อยใจ ที่เคยมีวันทอดทิ้งเธอ ฉันรู้ว่าเธอต้องเหงาใจ
ที่ทำให้เธอเจ็บช้ำและร้องไห้ ก็รู้ว่าเกินจะยกโทษให้ได้
แต่รู้ไว้ที่เธอเจ็บ ที่ใจฉันเจ็บกว่านั้น ในวันที่เธอทิ้งฉันไป
ฝากบอกเป็นเพลงนี้ เธอยังยินดีจะฟังไหม
ยกโทษให้ได้ไหม ในสิ่งที่ทำ
จากผู้ชายที่ใจร้าย นี่คือคำพูดจากใจฉัน
ที่เคยผิดพลาดพลั้ง ขอโทษได้ไหม
หากว่าเธอยังรัก หากเธอยังเห็นใจ ช่วยกลับมาหากัน
แค่หนึ่งคำว่าเสียใจ ไม่อาจจะแทนที่ทำไป ก็ขอมีให้เธอ
หากว่าเธอไม่ต้องการ จะเกลียดจะชังไม่มาเจอ ก็ขอเพียงแค่รับฟัง
ที่ทำให้เธอเจ็บช้ำและร้องไห้ ก็รู้ว่าเกินจะยกโทษให้ได้
แต่รู้ไว้ที่เธอเจ็บ ที่ใจฉันเจ็บกว่านั้น ในวันที่เธอทิ้งฉันไป
ฝากบอกเป็นเพลงนี้ เธอยังยินดีจะฟังไหม
ยกโทษให้ได้ไหม ในสิ่งที่ทำ
จากผู้ชายที่ใจร้าย นี่คือคำพูดจากใจฉัน
ที่เคยผิดพลาดพลั้ง ขอโทษได้ไหม
หากว่าเธอยังรัก หากเธอยังเห็นใจ ช่วยกลับมาหากัน
ฝากบอกเป็นเพลงนี้ เธอยังยินดีจะฟังไหม
ยกโทษให้ได้ไหม ในสิ่งที่ทำ
จากผู้ชายที่ใจร้าย นี่คือคำพูดจากใจฉัน
ที่เคยผิดพลาดพลั้ง ขอโทษได้ไหม
หากว่าเธอยังรัก หากเธอยังเห็นใจ ช่วยกลับมาหากัน
“ว่าน” พัดพูดเบาๆ หลังจากแน่ใจแล้วว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นเสียงของว่าน
“ว่านใช่มั้ย ว่านออกมาคุยกะพัดก่อน ว่านนนนน” พัดร้องเรียก ว่านเดินยิ้มออกมาจากหลังพุ่มไม้ที่เธอยืนอยู่
“พัด ว่านขอโทษนะ ว่านรู้ว่าว่านมันไม่ได้เรื่อง ทั้งงี่เง่า เอาแต่ใจ ทำให้พัดต้องเสียใจอยู่เรื่อย..............”
“ว่าน ไม่ต้องพูดแล้ว” พัดเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้
“พัด พัดโกรธหรอ ว่านขอโทษนะ ว่านผิดไปแล้วอ่ะ ว่านสัญญานะว่ามันจะไม่มีเรื่องอย่างงี้เกิดขึ้นอีก แล้ว.........”
“พอแล้วว่าน พัดไม่ได้โกรธ”
“ไม่โกรธแล้วร้องไห้ทำไม” พอว่านพูด พัดก็ร้องไห้หนักขึ้น ว่านไม่รู้จะทำยังไง เลยดึงพัดเข้ามากอด
“โอ๋ๆๆ ไม่เอาน้า อย่าร้องไห้นะคับ ถ้าพัดร้องว่านก็ยิ่งเสียใจนะ หยุดร้องนะ”
“ว่าน ไม่โกรธพัดแล้วนะ” พัดถาม
“ว่านจะโกรธพัดเรื่องอะไรล่ะ ว่านสิต้องถามว่า พัดอ่ะ หายโกรธว่านแล้วใช่มั้ย”
“พัดไม่ได้โกรธว่าน พัดโกรธตัวเองมากกว่า”
“ไม่เอาหน่า เอาเป็นว่าเราลืมเรื่องไม่เป็นเรื่องนี่ไปนะ ลืมมันซะ” ว่านพูดแล้วกอดพัดไว้
“โอ๊ย จาอ้วก ว่านรู้ตัวว่าตัวเอง งี่เง่า เรื่องมาก เอาแต่ใจ วันๆเอาแต่เหล่สาว จีบเค้าไปทั่ว แต่ว่านก็รักพัดนะ ขอกอดหน่อย พัดจ๋า” โจที่แอบดูอยู่ส่งเสียงมาแต่ไกล ล้อเลียนว่าน แล้วทำท่าจะวิ่งมากอดพัด
“พี่โจ ใครให้แอบดู” ว่านอาย
“อ๊าย มากันหมดเลย พี่ตาลเอากะเค้าด้วยหรอเนี่ย” พัดอาย(ยิ่งกว่า)
“อย่าร้องไห้สิ ถ้าโอ๋ร้องพี่โจก็ยิ่งเสียใจนะ” โจล้อเลียน
“พี่โจ ไม่โกรธโอ๋ใช่มั้ย” โอ๋เอา(กะเค้า)ด้วย
“พี่ไม่โกรธโอ๋หรอก พี่โกรธตัวเองมากกว่า” โจพูดแล้วจะกอดโอ๋ แต่โอ๋หลบทัน เลยไปกอดมายเข้า
“เฮ้ยโจ พี่ชอบผู้หญิงนะ” มายแกล้งโวยวายเสียงดัง
“เอ๊า ผมกอดพี่มายหรอเนี่ย ขนลุกว่ะ บรื๋อออออ” โจพูดแล้วสลัดหัวไปมา[เหมือนตัวอะไรสักอย่าง - -\" ]
“555555555555555555555+” ทำให้ทุกคนขำกับการกระทำของโจ
~~~~%%%%&&&&## คลื่นสีเขียว ##&&&&%%%%~~~~
มาอัพอีกแล้ว (อยากอัพ แต่ถ้าทางจะไม่มีคนอยากอ่านแฮะ)
ตอนนี้กำลังปั่นอยู่นะค่ะ (สมองตื้อตัน คิดไม่ค่อยจะออกเท่าไหร่)
จะพยายามทำให้ดีที่สุดนะค่ะ ^^
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์
ขอบคุณค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น