~af 2~

ลำดับตอนที่ #6 : ~1 วันของพัดชากับการทะเลาะ~

ที่สตูดิโอแห่งหนึ่ง พัดชากำลังถ่าย mv อยู่





“คัท! โอเค เสร็จแล้วค่ะน้องพัด เปลี่ยนชุดแล้วกลับได้เลยนะคะ” ทีมงานบอก



“ขอบคุณค่ะพี่” พัดพูดแล้วเดินไปเปลี่ยนชุด



“พัด พัดดดดดดดดดด ทางนี้” ว่านตะโกนเรียก



“อ้าว ว่านมาแล้วหรอ แปบนึงนะ พี่ๆค่ะ หนูกลับก่อนนะค่ะ” พัดพูดกับว่าน แล้วหันไปบอกลาทีมงาน







“พัดเหนื่อยมั้ย” ว่านถามอย่างเป็นห่วง



“ไม่เหนื่อย สนุกดี ^^ ” พัดตอบยิ้มๆ



“เที่ยงแล้ว หิวป่าว”



“ยังไม่หิวอ่ะ ว่านหิวแล้วหรอ”



“นิดหน่อยน่ะ”



“อืมมมมม งั้นรอแปบนึงได้ป่ะ พัดต้องไปมหาลัยอ่ะ เอางานไปส่งอาจารย์ แล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกัน”



“โอเคคร้าบบบบบ งั้นเดี๋ยวว่านไปส่งที่มหาลัย ไป ขึ้นรถคับคุณหนูพัดชา”







ที่มหาลัย..................





“เดี๋ยวว่านรอแถวนี้ก็ได้นะ พัดเอางานขึ้นไปส่งแปบเดียวเอง” พัดบอก



“อื้ม งั้นพัดรีบขึ้นไปเถอะ เดี๋ยวว่านรออยู่ตรงนี้แหละ”



“จ้า แปบเดียว เดี๋ยวลงมา” พัดพูดแล้วรีบขึ้นไปบนตึก





หลังจากส่งงานเสร็จแล้ว กำลังลงมาหาว่าน ก็มีรุ่นพี่คนหนึ่งวิ่งตามลงมา





“พัดชาใช่มั้ย” รุ่นพี่คนนั้นถาม



“ค่ะ ใช่ค่ะ” พัดตอบแล้วยิ้มให้ คิดว่า คงเป็นแฟนเพลง



“มีแฟนรึยังคับ” รุ่นพี่ถาม แล้วเดินเข้ามาใกล้



“เอ่อ มีแล้วค่ะ” พัดเห็นท่าไม่ดี เลยตอบแล้วรีบวิ่งลงมาหาว่าน



“เดี๋ยวสิน้อง จะรีบไปไหน อยู่คุยกันก่อน” พูดแล้วจับแขนพัดเอาไว้



“พี่ ปล่อยพัดก่อนนะค่ะ”



“ทำไมกลัวนักข่าวมาเห็นรึไง หรือว่า กลัวแฟน” รุ่นพี่คนนั้นพยายามจะดึงพัดไปหลังตึกคณะ



“ว่าน ว่านนนนนนนน ว่านนนนนนนน ช่วยพัดด้วย ปล่อยนะ ปล่อย” พัดตะโกนเรียก ว่านได้ยินเสียง



“เสียงคล้ายๆพัดเลยว่ะ เฮ้ย พัดชา” ว่านรีบวิ่งไปช่วย



“ว่าน ช่วยด้วย ช่วยพัดด้วย”



“ร้องเรียกให้คนช่วยหรอ มานี่เลย มานี่”



“ปล่อยพัดเดี๋ยวนี้นะเว่ย” ว่านพูด



“ทำไม มึง เ สื อ ก ไรด้วย”



“พัด แฟนกู”



“เป็นแฟน แล้วทำไมว่ะ กูเป็นมากกว่ามึงอีก” รุ่นพี่พูดแล้วกอดพัด



“กรี๊ดดดด ปล่อยฉันนะ ว่าน พัดไม่ได้เป็นอะไรกับนายนี่นะ” พัดร้อง ว่านอึ้ง



“พลั่ก !! ปล่อยแฟนกูเดี๋ยวนี้” ว่านต่อยแล้วดึงพัดออกมาจากรุ่นพี่ รุ่นพี่คนนั้นเห็นอาจารย์เดินออกมาเลยวิ่งหนีไป









“ว่าน ว่านนนนน รอพัดก่อนสิ” พัดวิ่งตาม



“ทำไมว่านไม่ฟังพัดเลยล่ะ ว่าน ว่านนนนนนน โอ๊ย” พัดหกล้ม ว่านได้ยินสียงจึงหันมาดู



“ว่าน ฟังพัดก่อนได้มั้ย”



“จะให้เราฟังอะไร” พัดอึ้ง ที่ว่านปกติจะแทนตัวเองว่า ว่าน กลับแทนตัวเองว่า เรา



“ว่านโกรธเรื่องอะไร ทำไมต้องเดินหนีพัดด้วย พัดผิดหรอที่โดนไอบ้านั่นกอด”



“......................................................”



“หรือว่า ว่านเชื่อตามที่นายนั่นบอก เชื่อที่มันบอกว่าพัดเป็นอะไรกับมัน ใช่มั้ย ว่านเชื่ออย่างนั้นใช่มั้ย”



“ถ้าไม่จิง มันจะกล้าพูด กล้าทำได้ขนาดนั้นเลยหรอ”



“ไม่มีเหตุผลเลย ว่านไม่เชื่อพัด แต่เชื่อคนที่ไม่รู้จัก เราเป็นแฟนกันรึป่าว”



“เรายังเป็นแฟนกันอยู่อีกหรอ พัด”



“ว่าน ว่านพูดอะไรน่ะ”



“เรายังเป็นแฟนกันอยู่หรอ ว่านนึกว่าเรา เลิก กันแล้วซะอีก” ว่านพูดแล้วเดินจากไป ทิ้งให้พัดนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว



“ว่าน ว่านนนนนนนนนนน ทำไมว่านทำแบบนี้ล่ะ ว่านนนนนนนน”







ว่านรู้สึกเสียใจที่ทำแบบนั้นกับพัด รู้ตัวดีว่าที่ทำลงไปเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ คุมอารมณ์ไม่อยู่เลยพูดออกไปแบบนั้น ว่านไม่รู้จะทำยังไงเลยโทหาโจ





ว่าน : พี่โจ



โจ : ว่าไง ทำไมเสียงเป็นแบบนี้อ่ะ



ว่าน : พี่โจอยู่ไหนอ่ะ



โจ : อยู่บ้าน ทำไม



ว่าน : เดี๋ยวผมไปหาพี่ที่บ้านนะ มีเรื่องจะปรึกษา



โจ : เป็นไรอ่ะว่าน เสียงแกแปลกๆ



ว่าน : เดี๋ยวผมไปหาพี่นะ



โจ : เออๆ เดี๋ยวเจอกัน





หลังจากที่โทหาโจแล้ว ว่านก็โทหาลูกตาล





ว่าน : พี่ตาลคับ



ลูกตาล : ว่าไงว่าน มีไรจ๊ะ



ว่าน : พี่ตาลช่วยไปหาพัดที่มหาลัยหน่อยได้มั้ยคับ



ลูกตาล : ทำไมอ่ะว่าน มีเรื่องอะไรกันหรอ



ว่าน : ผมทะเลาะกับพัดอ่ะคับ แล้วทิ้งเค้าไว้ที่มหาลัยคนเดียว พี่ตาลช่วยไปรับพัดหน่อยได้มั้ย



ลูกตาล : อ้าว ทะเลาะกันเรื่องอะไรล่ะ ถึงได้ทิ้งพัดเอาไว้แบบนั้นน่ะ



ว่าน : เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังนะคับ พี่ตาลรีบไปหาพัดก่อนนะคับ ผมเป็นห่วงพัด



ลูกตาล : เป็นห่วงแล้วทิ้งเค้าไว้ทำไมล่ะ เฮ้อ เดี๋ยวพี่ไปดูพัดให้นะ



ว่าน : คับ ขอบคุณครับ







~~~~%%%%&&&&## คลื่นสีเขียว ##&&&&%%%%~~~~



มาแล้วๆๆๆๆๆๆ



ตามคำเรียกร้อง พัดชา&ว่าน



มานั่งอ่านแล้วฟิคของตัวเองแล้วรู้สึกว่า



ไม่หนุกเยย ToT แอบเศร้าเล็กน้อย แต่ไม่เปนไร จะปรับปรุงให้ดีขึ้น



สู้ๆ >_<  (ให้กำลังใจตัวเอง)



ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ



ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ค่ะ







ขอบคุณค่ะ