ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ~เราคงต้องเป็นแฟนกัน~
ที่คณะสถาปัตย์ ม.จุฬาฯ
“พี่ว่านนนนนนนนนน อ๊ายยยยยยยยพี่ว่าน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด” เสียงนักศึกษา(หญิง)ทั้งหลาย ร้องเรียกและ ล้อมหน้าล้อมหลังนายว่าน
“เฮ้ย ปี 1 ทำอะไรกัน ถอยไปๆ อย่าเกะกะตรงทางเดิน” เสียงพี่ใหญ่ของคณะดังออกมาจากทางเดินฝั่งตรงข้าม โจเดินมากับกุ๊กไก่
“พี่โจ ช่วยด้วย” ว่านเรียกบุคคลที่เพิ่งเดินมาอย่างดีใจ ‘โฮ่ๆๆ รอดตายแล้ว T.T ’
“อ้าว ไอว่าน ไปทำไรตรงนั้นห๊ะ มานี่ๆๆ” โจพูดพร้อมไปดึงว่านออกมาให้หลุดพ้นจากวงล้อมของสาวๆ
“พี่ว่านนนนนนนน กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่ว่านนนนนน อลิสสา ถอยไป พี่ว่าน” นักศึกษาหน้าขาว(เหมือนลิง) คนหนึ่งกระแทกกุ๊กไก่จนล้มไป
“เฮ้ย กุ๊กไก่” ว่านและโจ จึงช่วยเข้าไปประคอง [แต่ที่จริงก็คือดึง+ฉุด] ทันทีที่นายแบบหนุ่มชื่อดังและพี่ใหญ่ (สุดหล่อ) ของคณะเข้าไปช่วยกุ๊กไก่ บริเวณนั้นก็ถูกครอบคลุมไปด้วยรังสีความอิจฉา ริษยา ชิงชัง โอ้พระเจ้า มันเป็นรัศมีแห่งความชั่วร้าย โอ้ม่าย จอร์จ ฉันเกิดมาเพื่อนสิ่งนี้ จิงหรือซาร่า หากคุณโทมาตอนนี้ 2000 เราไม่ขาย แต่เราจะขายให้คุณในราคา 3000 [มั่วแล้วๆๆๆๆๆ]
[พอเถอะ เข้าเรื่องกันดีกว่า] โจพาว่านและกุ๊กไก่ไปรับพัดชาที่ตึก Grammar (แกรมม่า)
ว่าน : ฮัลโหล พัดเสร็จงานรึยังคับ
พัด : ยังเลยว่าน วันนี้คงดึกแน่ๆ
ว่าน : หรอ งั้นถ้าพัดเสร็จงานแล้ว โทบอกว่านนะ เดี๋ยวไปรับ
พัด : จ้า
“พัดยังไม่เสร็จงานเลย วันนี้คงดึกอ่ะพี่” ว่านบอกโจ ทันทีที่วางโทรศัพท์
“งั้นไปเที่ยวกันม่ะ”
“จะไปไหนอ่ะ”
“ไปเดินห้างกันดีกว่า” โจพูดแล้วตรงดิ่งไปที่หน้าตึกแห่งหนึ่งมันติดป้ายไว้ว่า ‘เอ็มโพเรียม’
“โห พี่ มาเดินไรเนี่ย แทนที่จะไปสยาม มาบุญครอง แล้วนี่อารัย” ว่านบ่น
“ไปทำไมสยาม คนเยอะจะตาย ใช่ม่ะกุ๊กไก่” โจพูดแล้วหันไปขอความคิดเห็นจากกุ๊กไก่
“แต่ไก่อยากไปสยาม” กุ๊กไก่ตอบ ว่านหัวเราะชอบใจ
“ป๊ะ กุ๊กไก่ เราไปเดินสยามกันดีกว่า ให้พี่โจเค้าอยู่นี่แหละ 5555+” ว่านพูดแล้วจูงมือกุ๊กไก่ เรียกรถไปสยามทันที
“เฮ้ย ไอว่านนนนนนนน กุ๊กไก่” โจโวยวายได้ไม่นานก็เงียบลง [เนื่องจากผู้คนมากมายได้หันมามอง ทำให้พี่โจ ไม่สามารถ หน้าด้าน หน้าทน ตะโกนโวยวายต่อไปได้]
ที่สยาม
“ว่านจะมาซื้ออะไรหรอ” กุ๊กไก่ถาม
“ป่าวหรอก ว่านแค่อยากแกล้งพี่โจอ่ะ เลยออกมา” - -\"
“แล้วกุ๊กไก่อ่ะ จะมาซื้ออะไร” ว่านถามกลับ
“ว่าจะมาดูรองเท้าอ่ะ” กุ๊กไก่ตอบ สายตาสอดส่องหาร้านรองเท้า
“อื้ม งั้นไปร้านนั้นดีกว่า” ว่านตอบพลางชี้โบ๊ชี้เบ๊ ไปที่ซอย 3 แล้วลากกุ๊กไก่ไปทันที
ร้านรองเท้า
“คู่นี้สวยจัง” กุ๊กไก่พูดคนเดียว
“กุ๊กไก่ ว่าคู่นี้ดีม่ะ” ว่านชี้ไปที่รองเท้าผ้าใบคู่สวย สุดเท่ห์
“สวยๆๆๆ ว่านจะซื้อหรอ”
“อืม ว่านว่ามันสวยดีอ่ะ” ว่านพูดแล้วเดินไปจ่ายเงิน ส่วนกุ๊กไก่ก็ยังคงเดินดูรองเท้าต่อไป ในที่สุดกุ๊กไก่ก็ตัดสินใจซื้อรองเท้าผ้าใบสีม่วงแปลกตา
“ไปกินไอติมกัน” ว่านลากกุ๊กไก่ตรงไปร้านสเวนเซ่น
~ สเวนเซ่นยินดีต้อนรับค่ะ 2 ที่นะค่ะ จะรับอะไรดีค่ะ~
“กุ๊กไก่เอาอะไร” ว่านถาม
“ไก่อยากกิน ฟองดู อ่ะ” กุ๊กไก่บอก
“ขอเป็นช็อกโกแล็ตฟองดู ครับ” ทั้ง 2 คนนั่งกินไอติมกันอย่างเอร็ดอร่อย แต่ไม่ได้สังเกตเลยว่า มีสายตาคู่หนึ่งแอบมองทั้ง 2 คนตั้งแต่อยู่ที่ร้านรองเท้า
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตกเย็น ว่านไปรับพัดชาที่ตึกแกรมม่า กุ๊กไก่มาหาบอยที่ร้าน Mr.Boy
“กุ๊กไก่หวัดดี” มิวทัก
“ดีจ้า มิว อยู่คนเดียวหรอ”
“อ๊อฟอยู่ในห้องหน่ะ ส่วนโอ๋อยู่หลังร้าน” มิวตอบ
“แล้วพี่บอยไม่อยู่หรอ”
“พี่บอยไป สยาม ตั้งแต่เที่ยงแล้ว อ่าว นั่นไง มาพอดีเลย” กุ๊กไก่มองตามสายตามิวไป บอยเดินเข้ามาอย่างเหนื่อยล้า
“พี่บอย วันนี้ไปสยามมาหรอ” กุ๊กไก่เรียกบอยอย่างดีใจ
“มิววันนี้พี่ฝากร้านก่อนนะ”
“ครับ”
“กุ๊กไก่มากับพี่หน่อย” กุ๊กไก่เดินตามบอยออกไป
บอยพากุ๊กไก่มาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านมากนัก
“พี่บอย เป็นอะไรรึป่าว” กุ๊กไก่พูดทำลายความเงียบ หลังจากที่ทั้ง 2 คนนั่งเงียบมานาน
“กุ๊กไก่รำคาญพี่มั้ย” บอยถาม กุ๊กไก่รู้สึกแปลกๆ วันนี้บอยดูเหนื่อยๆ ไม่ร่าเริงเหมือนก่อน
“พี่บอย ไม่สบายรึป่าว” กุ๊กไก่ถามอย่างเป็นห่วง
“กุ๊กไก่เบื่อพี่ใช่มั้ยที่พี่คอยตามกุ๊กไก่อยู่ตลอดเวลา รำคาญใช่รึป่าว” บอยถามพลางมองหน้ากุ๊กไก่
“ไม่ใช่นะ กุ๊กไก่ ไม่ได้เบื่อพี่บอยนะ”
“แล้วกุ๊กไก่ชอบพี่บ้างรึป่าว” บอยถามตรงๆ
“เอ่อ พี่บอย…..” กุ๊กไก่ยังพูดไม่จบ บอยก็พูดแทรกขึ้นมา
“วันนี้ไปสยามกับว่านมาไม่ใช่หรอ” บอยพูดเศร้าๆ
“ก็ ไปซื้อรองเท้ามา”
“แล้วกินไอติมกันอร่อยมั้ย” บอยน้ำตาคลอ
“พี่บอยเป็นอะไรอ่ะ”
“ว่านเค้ามีแฟนแล้วนะ” ตอนนี้กุ๊กไก่เข้าใจแล้วว่า บอยเข้าใจผิดอยู่
“พี่บอย มันไม่ใช่อย่างที่พี่บอยคิดนะ ว่านกับไก่ก็แค่ไปซื้อรองเท้ากันแค่นั้นเอง” กุ๊กไก่พยายามจะอธิบาย แต่บอยไม่อยากฟัง
“พี่รักกุ๊กไก่นะ ขอให้กุ๊กไก่เจอคนที่กุ๊กไก่รักเร็วๆนะ พี่คงไม่มีสิทธิ์แล้วล่ะ” บอยยิ้มเศร้าๆให้กุ๊กไก่ แล้วหันหลังเดินจากไปเพราะไม่อยากให้
กุ๊กไก่เห็นน้ำตาของตัวเองที่ตอนนี้กำลังไหลเป็นสาย ส่วนกุ๊กไก่นั้นตอนนี้ก็ร้องไห้อย่างหนัก ในที่สุดจึงตัดสินใจเรียกบอยไว้
“พี่บอย คนที่ไก่รักหน่ะ ไก่เจอแล้ว” กุ๊กไก่พูดด้วยเสียงอันดัง บอยได้ยินดังนั้นก็ยิ่งเศร้ามากกว่าเดิม ‘ว่านสินะ ที่เป็นคนที่กุ๊กไก่รัก’
“แต่ตอนนี้เค้ากำลังจะจากกุ๊กไก่ไปแล้ว ด้วยเหตุผลที่งี่เง่าที่สุด” กุ๊กไก่พูดได้แค่นั้นก็สะอื้น ร้องไห้อย่างหนัก บอยหันกลับมามองกุ๊กไก่ด้วย
น้ำตาที่นองหน้าเช่นกัน
“ถ้าพี่บอยเจอเค้าก็ช่วยบอกเค้าด้วยนะ ว่ากุ๊กไก่คนนี้ รัก ผู้ชายงี่เง่าคนนั้นไม่น้อยไปกว่าที่เค้าบอกว่ารักกุ๊กไก่หรอก” กุ๊กไก่พูดต่อ
“กุ๊กไก่หมายความว่ายังไง” บอยถามเบาๆ
“ผู้ชายคนนั้นงี่เง่าจริงๆด้วย แค่นี้ก็ยังไม่รู้เลย”
“กุ๊กไก่พูดตรงๆสิ” บอยเดินหยุดอยู่ตรงหน้ากุ๊กไก่
“พี่รักกุ๊กไก่นะ”
“ไก่ก็รักพี่บอยค่ะ” กุ๊กไก่ยิ้มอย่างมีความสุขทั้งๆที่ใบหน้ายังมีคราบน้ำตาอยู่
%%$$$%%%&&&#### คลื่นสีเขียว ####&&&%%%$$$%%
มาอัพแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านนะค่ะ ที่ยังคงเข้ามาให้กำลังใจกัน
^_____________________________^
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะค่ะ
ขอบคุณทุกคะแนนโหวต
ขอบคุณจิงๆค่ะ ^^
“พี่ว่านนนนนนนนนน อ๊ายยยยยยยยพี่ว่าน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด” เสียงนักศึกษา(หญิง)ทั้งหลาย ร้องเรียกและ ล้อมหน้าล้อมหลังนายว่าน
“เฮ้ย ปี 1 ทำอะไรกัน ถอยไปๆ อย่าเกะกะตรงทางเดิน” เสียงพี่ใหญ่ของคณะดังออกมาจากทางเดินฝั่งตรงข้าม โจเดินมากับกุ๊กไก่
“พี่โจ ช่วยด้วย” ว่านเรียกบุคคลที่เพิ่งเดินมาอย่างดีใจ ‘โฮ่ๆๆ รอดตายแล้ว T.T ’
“อ้าว ไอว่าน ไปทำไรตรงนั้นห๊ะ มานี่ๆๆ” โจพูดพร้อมไปดึงว่านออกมาให้หลุดพ้นจากวงล้อมของสาวๆ
“พี่ว่านนนนนนนน กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่ว่านนนนนน อลิสสา ถอยไป พี่ว่าน” นักศึกษาหน้าขาว(เหมือนลิง) คนหนึ่งกระแทกกุ๊กไก่จนล้มไป
“เฮ้ย กุ๊กไก่” ว่านและโจ จึงช่วยเข้าไปประคอง [แต่ที่จริงก็คือดึง+ฉุด] ทันทีที่นายแบบหนุ่มชื่อดังและพี่ใหญ่ (สุดหล่อ) ของคณะเข้าไปช่วยกุ๊กไก่ บริเวณนั้นก็ถูกครอบคลุมไปด้วยรังสีความอิจฉา ริษยา ชิงชัง โอ้พระเจ้า มันเป็นรัศมีแห่งความชั่วร้าย โอ้ม่าย จอร์จ ฉันเกิดมาเพื่อนสิ่งนี้ จิงหรือซาร่า หากคุณโทมาตอนนี้ 2000 เราไม่ขาย แต่เราจะขายให้คุณในราคา 3000 [มั่วแล้วๆๆๆๆๆ]
[พอเถอะ เข้าเรื่องกันดีกว่า] โจพาว่านและกุ๊กไก่ไปรับพัดชาที่ตึก Grammar (แกรมม่า)
ว่าน : ฮัลโหล พัดเสร็จงานรึยังคับ
พัด : ยังเลยว่าน วันนี้คงดึกแน่ๆ
ว่าน : หรอ งั้นถ้าพัดเสร็จงานแล้ว โทบอกว่านนะ เดี๋ยวไปรับ
พัด : จ้า
“พัดยังไม่เสร็จงานเลย วันนี้คงดึกอ่ะพี่” ว่านบอกโจ ทันทีที่วางโทรศัพท์
“งั้นไปเที่ยวกันม่ะ”
“จะไปไหนอ่ะ”
“ไปเดินห้างกันดีกว่า” โจพูดแล้วตรงดิ่งไปที่หน้าตึกแห่งหนึ่งมันติดป้ายไว้ว่า ‘เอ็มโพเรียม’
“โห พี่ มาเดินไรเนี่ย แทนที่จะไปสยาม มาบุญครอง แล้วนี่อารัย” ว่านบ่น
“ไปทำไมสยาม คนเยอะจะตาย ใช่ม่ะกุ๊กไก่” โจพูดแล้วหันไปขอความคิดเห็นจากกุ๊กไก่
“แต่ไก่อยากไปสยาม” กุ๊กไก่ตอบ ว่านหัวเราะชอบใจ
“ป๊ะ กุ๊กไก่ เราไปเดินสยามกันดีกว่า ให้พี่โจเค้าอยู่นี่แหละ 5555+” ว่านพูดแล้วจูงมือกุ๊กไก่ เรียกรถไปสยามทันที
“เฮ้ย ไอว่านนนนนนนน กุ๊กไก่” โจโวยวายได้ไม่นานก็เงียบลง [เนื่องจากผู้คนมากมายได้หันมามอง ทำให้พี่โจ ไม่สามารถ หน้าด้าน หน้าทน ตะโกนโวยวายต่อไปได้]
ที่สยาม
“ว่านจะมาซื้ออะไรหรอ” กุ๊กไก่ถาม
“ป่าวหรอก ว่านแค่อยากแกล้งพี่โจอ่ะ เลยออกมา” - -\"
“แล้วกุ๊กไก่อ่ะ จะมาซื้ออะไร” ว่านถามกลับ
“ว่าจะมาดูรองเท้าอ่ะ” กุ๊กไก่ตอบ สายตาสอดส่องหาร้านรองเท้า
“อื้ม งั้นไปร้านนั้นดีกว่า” ว่านตอบพลางชี้โบ๊ชี้เบ๊ ไปที่ซอย 3 แล้วลากกุ๊กไก่ไปทันที
ร้านรองเท้า
“คู่นี้สวยจัง” กุ๊กไก่พูดคนเดียว
“กุ๊กไก่ ว่าคู่นี้ดีม่ะ” ว่านชี้ไปที่รองเท้าผ้าใบคู่สวย สุดเท่ห์
“สวยๆๆๆ ว่านจะซื้อหรอ”
“อืม ว่านว่ามันสวยดีอ่ะ” ว่านพูดแล้วเดินไปจ่ายเงิน ส่วนกุ๊กไก่ก็ยังคงเดินดูรองเท้าต่อไป ในที่สุดกุ๊กไก่ก็ตัดสินใจซื้อรองเท้าผ้าใบสีม่วงแปลกตา
“ไปกินไอติมกัน” ว่านลากกุ๊กไก่ตรงไปร้านสเวนเซ่น
~ สเวนเซ่นยินดีต้อนรับค่ะ 2 ที่นะค่ะ จะรับอะไรดีค่ะ~
“กุ๊กไก่เอาอะไร” ว่านถาม
“ไก่อยากกิน ฟองดู อ่ะ” กุ๊กไก่บอก
“ขอเป็นช็อกโกแล็ตฟองดู ครับ” ทั้ง 2 คนนั่งกินไอติมกันอย่างเอร็ดอร่อย แต่ไม่ได้สังเกตเลยว่า มีสายตาคู่หนึ่งแอบมองทั้ง 2 คนตั้งแต่อยู่ที่ร้านรองเท้า
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตกเย็น ว่านไปรับพัดชาที่ตึกแกรมม่า กุ๊กไก่มาหาบอยที่ร้าน Mr.Boy
“กุ๊กไก่หวัดดี” มิวทัก
“ดีจ้า มิว อยู่คนเดียวหรอ”
“อ๊อฟอยู่ในห้องหน่ะ ส่วนโอ๋อยู่หลังร้าน” มิวตอบ
“แล้วพี่บอยไม่อยู่หรอ”
“พี่บอยไป สยาม ตั้งแต่เที่ยงแล้ว อ่าว นั่นไง มาพอดีเลย” กุ๊กไก่มองตามสายตามิวไป บอยเดินเข้ามาอย่างเหนื่อยล้า
“พี่บอย วันนี้ไปสยามมาหรอ” กุ๊กไก่เรียกบอยอย่างดีใจ
“มิววันนี้พี่ฝากร้านก่อนนะ”
“ครับ”
“กุ๊กไก่มากับพี่หน่อย” กุ๊กไก่เดินตามบอยออกไป
บอยพากุ๊กไก่มาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านมากนัก
“พี่บอย เป็นอะไรรึป่าว” กุ๊กไก่พูดทำลายความเงียบ หลังจากที่ทั้ง 2 คนนั่งเงียบมานาน
“กุ๊กไก่รำคาญพี่มั้ย” บอยถาม กุ๊กไก่รู้สึกแปลกๆ วันนี้บอยดูเหนื่อยๆ ไม่ร่าเริงเหมือนก่อน
“พี่บอย ไม่สบายรึป่าว” กุ๊กไก่ถามอย่างเป็นห่วง
“กุ๊กไก่เบื่อพี่ใช่มั้ยที่พี่คอยตามกุ๊กไก่อยู่ตลอดเวลา รำคาญใช่รึป่าว” บอยถามพลางมองหน้ากุ๊กไก่
“ไม่ใช่นะ กุ๊กไก่ ไม่ได้เบื่อพี่บอยนะ”
“แล้วกุ๊กไก่ชอบพี่บ้างรึป่าว” บอยถามตรงๆ
“เอ่อ พี่บอย…..” กุ๊กไก่ยังพูดไม่จบ บอยก็พูดแทรกขึ้นมา
“วันนี้ไปสยามกับว่านมาไม่ใช่หรอ” บอยพูดเศร้าๆ
“ก็ ไปซื้อรองเท้ามา”
“แล้วกินไอติมกันอร่อยมั้ย” บอยน้ำตาคลอ
“พี่บอยเป็นอะไรอ่ะ”
“ว่านเค้ามีแฟนแล้วนะ” ตอนนี้กุ๊กไก่เข้าใจแล้วว่า บอยเข้าใจผิดอยู่
“พี่บอย มันไม่ใช่อย่างที่พี่บอยคิดนะ ว่านกับไก่ก็แค่ไปซื้อรองเท้ากันแค่นั้นเอง” กุ๊กไก่พยายามจะอธิบาย แต่บอยไม่อยากฟัง
“พี่รักกุ๊กไก่นะ ขอให้กุ๊กไก่เจอคนที่กุ๊กไก่รักเร็วๆนะ พี่คงไม่มีสิทธิ์แล้วล่ะ” บอยยิ้มเศร้าๆให้กุ๊กไก่ แล้วหันหลังเดินจากไปเพราะไม่อยากให้
กุ๊กไก่เห็นน้ำตาของตัวเองที่ตอนนี้กำลังไหลเป็นสาย ส่วนกุ๊กไก่นั้นตอนนี้ก็ร้องไห้อย่างหนัก ในที่สุดจึงตัดสินใจเรียกบอยไว้
“พี่บอย คนที่ไก่รักหน่ะ ไก่เจอแล้ว” กุ๊กไก่พูดด้วยเสียงอันดัง บอยได้ยินดังนั้นก็ยิ่งเศร้ามากกว่าเดิม ‘ว่านสินะ ที่เป็นคนที่กุ๊กไก่รัก’
“แต่ตอนนี้เค้ากำลังจะจากกุ๊กไก่ไปแล้ว ด้วยเหตุผลที่งี่เง่าที่สุด” กุ๊กไก่พูดได้แค่นั้นก็สะอื้น ร้องไห้อย่างหนัก บอยหันกลับมามองกุ๊กไก่ด้วย
น้ำตาที่นองหน้าเช่นกัน
“ถ้าพี่บอยเจอเค้าก็ช่วยบอกเค้าด้วยนะ ว่ากุ๊กไก่คนนี้ รัก ผู้ชายงี่เง่าคนนั้นไม่น้อยไปกว่าที่เค้าบอกว่ารักกุ๊กไก่หรอก” กุ๊กไก่พูดต่อ
“กุ๊กไก่หมายความว่ายังไง” บอยถามเบาๆ
“ผู้ชายคนนั้นงี่เง่าจริงๆด้วย แค่นี้ก็ยังไม่รู้เลย”
“กุ๊กไก่พูดตรงๆสิ” บอยเดินหยุดอยู่ตรงหน้ากุ๊กไก่
“พี่รักกุ๊กไก่นะ”
“ไก่ก็รักพี่บอยค่ะ” กุ๊กไก่ยิ้มอย่างมีความสุขทั้งๆที่ใบหน้ายังมีคราบน้ำตาอยู่
%%$$$%%%&&&#### คลื่นสีเขียว ####&&&%%%$$$%%
มาอัพแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านนะค่ะ ที่ยังคงเข้ามาให้กำลังใจกัน
^_____________________________^
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะค่ะ
ขอบคุณทุกคะแนนโหวต
ขอบคุณจิงๆค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น