คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : love 9 THE END
LOVE 9
“ฮยอกแจ ทำไมมาอยู่นี่ละ ไหนว่าจะไปห้องน้ำไง”
“ปล่าว พอดีเจสเธอเดินผ่านมาเลยทักทายนิดหน่อยใช่ไหม ไม่มีอะไร แล้วนายมาทำอะไรไม่ซ้อมหรือไง”ผมถามทงแฮที่มองผมกับเจสอย่างไม่เชื่อที่ผมพูด
“ก็เห็นนายลงมานานแล้วเลยมาดู ไม่มีอะไรกันแน่นะ”ทงแฮถามผมอย่างไม่เชื่อที่ผมพูด
“อือ ไม่มีอะไร ใช่ไหมเจส พี่คุญกับเธอเรื่องปกติใช่ไหม”ผมหันไปทางเจสที่มีสีหน้าซีด คงกลัวหนังสือในมือผม โดนทงแฮเอาไปดูละมั้ง ผมยื่นหนังสือคืนให้เธอ เพราะผมไม่อยากให้เป็นเรื่องเพราะผมรู้ว่าถ้าทงแฮเห็นมีหรอที่เธอจะยืนอยู่ตรงนี้ได้นะ
“หนังสืออะไรฮยอกแจ”
“ปล่าวไม่มีอะไรถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ขอตัวนะไปเถอะทงแฮ”ผมบอกเธอแล้วเดินลากทงแฮออกมาจากตรงนั้นด้วยจนมาพ้นสายตาผมก็ปล่อยทงแฮแล้วเดินนำไปที่ห้องแต่ทงแฮลั้งผมไว้
“เดี๋ยว ฮยอกแจ”
“มีอะไร”ผมถามเสียงเรียบ
“ฉันไม่เชื่อว่านายกับเจสไม่มีอะไรกัน”
“ก็ตามใจ หรือไมก็ไปถามทางนู้นเอาเองเพราะฉันบอกได้แค่ว่าไม่มีอะไรจริง ๆ แค่คุยกับตามภาษา”ผมบอกแล้วเดินออกมาจากการเกาะกรุมของทงแฮทันที
“อ้าวไปนานจังนะนายนะ แล้วทงแฮละไปไหนเห็นว่าไปตามนายนิ”พี่เยซองที่ยืนอยู่หน้าประตูทักขึ้น
“กำลังตามมา”ผมตอบแล้วเดินเลี้ยงเข้าไปในห้องแทน
“อ้าว ไปไหนมาเนี่ยฮยอกแจมานานแล้วนะ”เสียงพี่เยซองเอ่ยดังขึ้นทำเอาผมหันไปดูก็เป็นทงแฮที่ยืนอยู่แล้วมองมาทางผม
“ปล่าวพี่”ทงแฮเดินเข้ามาแล้วทิ้งตัวลงนั้งข้าง ๆ ผมที่นั้งฟังเพลงที่จะต้องซ้อมร้องและเต้น
“กลับบ้านเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว”ทงแฮดึงหูฟังฟังผมออกแล้วกระซิบข้องหู
“แต่ฉันไม่มี”ผมตอบเสียงรอดไรฟันเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น
“ไม่คุยจะเปลียนจาดคุยยาวเป็นอย่างอื่นแทนรับรองถ้านายไม่คุยถึงเช้าแน่”ทงแฮว่าเสียงเจ้าเล่ห์แล้วลุกออกไปยืนข้าง ๆ โปรดิวเซอร์ที่กำลังฟังเพลงและดูท่าเต้นที่อัดเอาไว้
“เอาละเสร็จแล้ววันนี้พอก่อนแล้วกันนะ เรื่องเต้นคงไม่มีปัญหานะอึนฮยอก ดีงั้นก็เอาเรื่องเต้นกันก่อนแล้วจะนัดซ้อมรวมอีกทีนะ วันนี้ทำดีมากขอบคุณนะทุกคนโชคดี”
“ขอมคุณคร้าบ”พวกผมท้งหมดทยอยเดินออกมาจากบริษัทเพอื่นแยกย้ายไปทำงานของตัวเองที่มีต่อจากวันนี้และผมไม่มี ผมจึงกลับหออย่างเดียวจะได้นอนเร็วหน่อยเพราะพรุ้งนี้ 3 รายการรวดที่ต้องไปอัด
“นี่ฮยอกแจ ไปดื่มกันไหมวันนี้ว่างนี่”คยูฮยอนคุณน้องสุดที่รักเดินมาโดยมีซองมินอยู่ขข้าง ๆ
“ถามนะดูบ้างนะนายนะฉันดื่มเป็นหรือไงฮะไอ้กีคยูเดี๋ยวยุซองมินทิ้งซะนี่”ผมแหวใส่แล้วเอ่ยแซวทันที
“โธ่ พี่ก็พี่ลองทำดิ ผมก็จะยุพี่ทงแฮเหมือนกันนั้นแหละ”คยูทำหน้าอย่างชนะเฮอะ
“ก็ลองดูสิแม่จะทำให้สูญพันธ์เลยคอยดู”
“ใจร้ายจังนะ ยัยคนเก่ง”ทงแฮที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้มาโอบเอวผมทันทีทำเอาผมสะดุ้งโหยง
“นี่ปล่อยนะทงแฮไอ้บ้านี่”
“ไม่อ่ะกอดบ้างไม่ได้หรือไง”ทงแฮยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ ผมต้องถอยหนีแต่จะหนีไปไหนได้อ่ะก็ทงแฮกอดอยู่อย่างนี้ ลมหายใจร้อน ๆ ลดลงที่ต้นคอผมอย่างจังจนผมต้องรู้สึกหน้าร้อน ๆ
“นี่เลิกแกล้งฮยอกเถอะน่าทงแฮ ตกลงนายไม่ไปใช่ไหม งั้นเราไปนะฮยอกแจทงแฮแล้วเจอกันที่หอนะ”ซองมินที่ยืนอยู่นานต้องขอตัวออกไปตามที่ต้องไปกับคยูอยู่แล้วผมจึงผลักอกของทงแฮออกแล้วรีบเดินมาขึ้นรถทันที
“ไม่ไปไหรหรอนายนะฮะฮยอกแจทงแฮ”ป๋าที่นั่งรออยู่ในรถเอ่ยทักทันทีที่ผมกับทงแฮเดินมาขึ้รรถ
“ไม่อ่ะ พรุ้งนี้ผมมีงานตั้ง 3 งานนะพรุ้งนี้ตื่นไม่ทันผมแย่แน่”ผมบอก
“แล้วพวกนั้นละ”พี่ฮีชอลถามเพราะว่ามีแค่ผมและทงแฮที่จะกลับหอ
“ไม่กลับเห็นว่าจะไปดื่มกันต่อนะน่ะ”
“งั้นเราก็กลับกันเถอะนะเพราะพรุ้งนี้ฉันก็มีงานเหมือนกันนะ”ป๋าว่ารถก็ออกตัวไปยังหอทันที พอมาถึงผมก็เดินลงจากรถแล้วตรงไปที่ห้องทันที
“เฮ้อ!!! “ ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียงทันที
“นี่มาคุยกันก่อนสิ”ทงแฮที่เดินตามมาชุดแขนผมให้ลุกขึ้นนั่ง
“ไม่คุยฉันไม่มีอะไรจะคุยนี่นา”ผมกำลังจะทิ้งตัวนอนแต่ทงแฮก็ชุดแขนผมไว้อีก
“เรื่องเจส ฉันต้องการู้ว่านายคุยอะไรกัน”ทงแฮทำเสียงจริงจัง
“ไม่มีอะไรนี่”
“แต่หนังสือนั้น มันไม่ใช่ฉันนะ”ทงแฮลงมานั้งข้าง ๆ ผม
“ฉันรู้ แล้วว่าไม่ใช่นายนะ”ผมตอบออกไปอย่างเหนื่อยอ่อน
“.............”
“เพราะอย่างนี้ฉันถึงไม่อยากถามนายเพราะว่าฉันแน่ใจว่านั้นไม่ใช่นายแน่นอนทีนี้ยังจะถามอะไรอีกไหมฉันอยากนอนพรุ้งนี้มีงานต่อ”
“ไม่ว่านายจะมั้นใจ หรือเชื่อใจฉัน นายก็ต้องถามฉันเข้าใจไหมเพราะมันไม่ใช่ทุกอย่างที่นายจะคิดไปเองได้”ทงแฮมองผมอย่างจริงจัง
“อือ รู้แล้วนายก็ต้องบอกฉันทุกเรื่องเข้าใจไหม”
“ฉันไม่โกหกนายหรอกน่า ฉันจะโกหกคนที่รักไปทำไมกันใช่ไหมละ”
“....................”
“ฉันอาจทำให้นายไม่สบายใจเรื่องต่าง ๆ แต่นายเชื่อใจฉันได้เลยว่าใจฉันมีนายคนเดียวเท่านั้น ลี ฮยอกแจ”
“ทงแฮ ฉันรักนาย”ผมโผลเข้ากอดทงแฮทันทีไม่แล้วทุกเรื่องที่สงสัยทุกเรื่องที่อยากรู้ไม่ต้องการอีกแล้วผมรักคน ๆ นี้มากจริง ๆ ผมมั้นใจว่าทงแฮคงไม่ทำให้ผมต้องผิดหวังอย่างแน่นอน
“ฮยอกแจ”ทงแฮผละออกมามองตาผมนิ่ง
“ฉันรักนาย”สิ้งคำริมฝีปากผมก็ถูกครอบครองโดยคนที่ผมรักมากที่สุดทุกอย่างที่เป็นของผม มันคือของทงแฮคนเดียว
ลี ฮยอกแจ รัก ลี ทงแฮ
ภาคพิเศษ
“ฮยอกแจ ทงแฮแกจะไม่ทำงานกันเลยใช่ไหมฮะ”เสียงพี่อีทึกที่ดังมาจากนอกห้องทำเอาผมสะดุ้งตื่นทันที
“นี่ ทงแฮ ฮยอกแจ พวกแกออกมาเดี๋ยวนี้นะ”
“ทงแฮจัดการทีดิ”ผมปลุกทงแฮที่อยู่ใต้ผ้าห่มให้ลุกออกมาจัดการกับตาแก่ที่ดังแต่เช้า ทีตัวเองเถอะต้องแต่เที่ยงยันเช้า
“มีไรพี่ทึก”ทงแฮที่เดินไปเปิดประตูเพื่อสนทนากับคนที่มาขัดขว่างการนอน
“พวกแกจะไม่ทำการทำงานหรือไงฮะนี่มันกี่โมงแล้วดูมั้งนาฬิกานะไอ้พวกนี้นิ”พี่ทึกที่พอประตูเปิดก็แหกปากด่าทันที
“พี่ วันนี้มีงานตอนบ่ายขอนอนก่อนดิ”ทงแฮที่พยายมต่อรองอย่างงัวเงีย
“แต่นี่มัน 11 โมงแล้วนะ”
“พี่นี่ รอเดี๋ยวนะรออยู่ตรงนี้นะ”ทงแฮเดินเข้ามาในห้องแล้วหยิบโทรศัพท์โทรหาใครสักคนแล้วก็วางสาย
“พี่ “
“อะไร”
“ตอนี้พี่คังอินอยู่ที่ xxxxxxxxxxx”
“ว่าไงนะ”พอได้ยินก็หน้าแดงทันทีเฮอะ
“ไอ้หมี มึง!!!!! ตาย!!!!!!!!!!!”พี่อีทึกวิ่งออกไปทันที
“เรียบบร้อยแล้วนอนเถอะ”ทงแฮเดินมาทิ้งตัวนอนข้าง ๆ ผมเหมือนเดิม
“ไม่ไปทำงานหรอ”ผมถามทงแฮที่ยังซุกหน้าอยู่กับอกผม
“ขออีกรอบ จะไปแล้ว”
“ทั้งคืนยังไม่พออีกหรือไงถนอมฉันบ้างสิ”ทงแหวใส่ทันทีผมก็เหนื่อยเป็นนะ
“น่านะ จะไปทำงานแล้วเนี่ย นะคนดี”ทงแฮว่าแล้วยิ้มหวานส่งมาทันที
“อือ รอบเดียวนะ”
“จร้า แม่ไก่น้อยสุดสวย”แล้วเป็นอีกรอบผมละเหนื่อยจริง ๆ แต่ก็สุขนะ ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ
THE END
....................................................................................................................................................................
โทดนะจบไม่สวยเท่าไหร่ก็ตอนนี้โปรเจกจบมันจะส่งแล้วอ่ะ
สมองเลยตื้อไปหมดแล้ว
ขอแก้ตัวเรื่องหน้านะจ๊ะที่รัก อันยอง
ความคิดเห็น