คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Fanciful 5
“เป็นไงบ้างฮยอกแจ”ซองมินที่เห็นผมเดินเข้ามาโดยมีทงแฮประคองมาก็รีบเข้ามาแทรกระหว่างผมแล้วทงแฮทำเอาทงแฮเซเล็กน้อยเมื่อเจอซองมินที่เข้ามาแทรกตรงกลาง
“อือ ไม่เป็นไรแผลนิดหน่อยเองน่า”ผมบอกไปเพื่อคลายความเป็นห่วง
“ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมไอ้หน้าปลามันต้องประคอมมาขนาดนั้นอ่ะ”ซองมินว่าแล้วมองไปที่ทงแฮที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คยูฮยอน
“นี่ ยัยอวบมาว่าฉันหน้าปลาได้ไง นายมันก็หน้ากระต่ายอ้วนนั้นแหละ”ทงแฮตอกกลับอย่างทันควันทำเอาคยูฮยอนที่ยืนข้าง ๆ นั้นกลั้นขำไม่ได้
“หัวเราะอะไรไอ้หมาป่า”ซองมินหันไปแขวะคยูฮยอนที่หัวเราะอย่างชอบใจต้องหยุดทันทีแล้วเก็กหน้าเข้ม
“ไปนั่งดีกว่าฮยอกไป”ซองมินหันมาพาผมไปนั่งที่ที่ประจำของผมที่มันติดหน้าต่างเพราะว่าผมไม่ค่อยที่ชอบอะไรที่มันอึดอัดการที่นั่งข้างหน้าต่างนั้นมันโล่งและเวลาเบื่ออาจารย์ที่สอนก็มองออกไปนอกหน้าหรือเวลาที่คิดอะไรเรื่อยเปลื่อย
“ซองมินฉันไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกน่าไปนั่งได้แล้วเดี๋ยวอาจารย์มาจะโดนว่าเอา”ผมบอกซองมินที่ดูแผลผมแล้วดูนู้นดูนี่ไปเรื่อย
“ก็ ฉันเป็นห่วงนายนี่นา”
“รู้แล้วว่าเป็นห่วงนะแต่ฉันไม่เป็นอะไรหรอกหายห่วงได้คนอย่างฉันไม่เป็นอะไรง่าย ๆ หรอกนะ”
“แค่จูบยังเป็นลม ทำมาพูดดีแค่ล้างแผลก็ร้องจะเป็นจะตาย”ทงแฮที่ได้ยินทั้งหมดก็แทรกขึ้นมาอย่างลอยหน้าลอยตา
“หุบปากไปเลยนะนายนะถ้าไม่พูดก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะไอ้ปลาเน่า”
“ชิ ยัยไก่แห้ง หรือว่าไม่จริงละบอกมาสิ ว่านายไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันพูดนะ”
“ฮึ่ย!!!!! นายหุบปากไปเลยบอกว่าให้หุบปากไงเล่า”ผมเริ่มโมโหทงแฮที่ยังทำหน้าล้อเลียนผมอยู่
“ถ้าอยากให้หุบปากก็หาอะไรมาปิด แต่ถ้าให้ดีขอเป็นปากนาย”ทงแฮพูดออกมาอย่างมาอายปากแต่คนที่อายนั้นมันคือผม
“นี่นายอย่ามาเอาเปรียบเพื่อนฉันนะ”ซองมินที่เห็นผมโต้ตอบทงแฮไม่ได้ก็ออกหน้าแทน
“ก็ฉันเป็นแฟนกันจะทำอะไรก็ได้นี่นาใช่ไหม ฮยอกแจ”ทงแฮมองมาที่ผมทำเอาผมเหลืออดแต่ต้องสงบเพื่อสยบความเคลื่อนไหวทั้งหมด
“ซองมินมานั่งเถอะอย่าไปเสวนากับคนอย่างพวกนั้นเลยหนักสมอง เปลืองน้ำลาย เสียเวลาหายใจ”ผมลากซองมินที่ยืนตรงโต๊ะของทงแฮให้มานั่งที่พอดีกับอาจารย์ที่เข้ามาพอดี(นัดกันป่ะเนี่ย)
“สวัสดีนักศึกษาทุกคน วันนี้เราจะไม่ม่สอนแต่เราจะมาพูดถึงกิจกรรมกันนะ”อาจารย์ที่เข้ามาแล้วไม่สอนทำเอานักเรียนทั้งหลายต่างโฮ่ร้องเพื่อความดีใจแต่ต้องหยุดเมื่อได้ยินประโยคหลัง
“อะไรอีกละครับอาจารย์พวกผมปี 4 แล้วนะไม่ใช่เด็กที่เข้ามาใหม่นะจะต้องมีกิจกรรมเพื่อรับน้องหรือฝึกการเลื่อนชั้น”ทงแฮเป็นคนพูดออกมาอย่างไม่เกรงกลัวเพราะว่ามันใหญ่พ่อมันเป็นนายพล
“ฟังก่อน มันก็จริงอย่างที่เธอว่มานะทงแฮ แต่การเข้ากิจกรรมครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอนั้นจะออกไปทำงานหรือเรียนต่อเพื่อสร้างนิสัยที่ดี และการมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีต่อเพื่อร่วมงานและคนรอบข้างด้วยเข้าใจไหม เพราะทาง เราจึงจัดกิจกรรมขึ้นมาเพื่อสร้างความสามัคคีแก่หมู่คณะเพื่อเวลาในการไปทำงานั้นนักเรียนทุกคนต้องมีเพื่อร่วมงานการทำงานกับผู้อื่นนั้นต้องอาศัยความอดทน"
“ผมขอแบบสั้น ๆ ครับ” เป็ฯทงแฮอีกที่แทรกขึ้นมาทำเอาอาจารย์นั้นถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วทำการสรุป
“กิจกรรมจัด วันศุกร์ที่จะถึงนี้ดังนั้นทุกคนต้องเตรียมตัวกันได้แล้ว”
“วันศุกร์ อีกแค่ วันเดียวเนี่ยนะครับจารย์”ทงแฮโผลงขึ้นมาทันทีเมื่อคำนวณวันที่จะถึง
“ใช่ไง แล้วเราต้องไปค้างที่นั้นเป็นเวลา 3 วัน 2 คืน สถานที่คือ ...ค่ายทหาร”
“ฮะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! “เป็นทงแฮที่ร้องออกมา ผมไม่รู้ว่ามันจะร้องทำไมในเมื่อพ่อมันก็เป็นทหาร ไอ้บ้านี่
“เปลี่ยนที่ได้ไหมครับอาจารย์ ที่ที่มันไม่ใช่ค่ายทหารอ่ะ”
“ไม่ได้ เราได้ประชุมกันแล้ว และพ่อของเธอก็สนับสนุนอย่างมาก เอาละไม่มีอะไรแล้วกรุณาเตรียมตัวให่พร้อมด้วยละอีกหนึ่งวันเจอกันนะเด็ก ๆ “อาจารย์ว่าแล้วเดินออกไปผมแอบซะใจนิด ๆ ค่ายทหารจะเป็นที่ไหนไม่ได้นอกจาก ค่ายที่พ่อของทงแฮประจำการอยู่ผมนึกอะไรสนุก ๆ ได้แล้ว อยากให้ถึงวั้นนั้นจริง ๆ เลย อี ทงแฮ นายเสร็จฉันแน่
และเวลาก็ผ่าไปเร็วเหมือนการโกหก วันที่ผมรอนั้นมาแล้ว วันนี้ทงแฮนั้นสีหน้าดูเคลียด ๆ ไม่ยิ้มไม่แย้ม ไม่กวนติงผมเหมือนทุกวัน พวกผมเดินทางกันโดยรถทัวที่โรงเรียนจัดหามาให้มีนักเรียนทั้งหมด 130 คน ในชั้น ปี 4 นี้ที่ต้องเข้าค่ายที่ค่ายทหาร ใช้เวลาไม่นามรถด็เดินทางมาถึงสถานที่ที่ผมจะมีเรื่องสนุก ๆ ทำ ผมสังเกตทงแฮหลายครั้งตั้งแต่ขึ้นรถจนมาถึง เอาแต่ถอนหายใจทิ้งอย่างหนักใจ ทั้ง ๆ ที่เข้าน่าจะเป็นคนที่สนุก ดีใจ และชอบมากที่สุดเพราะเค้าอาจจะได้รับการดูแลมากกว่าคนอื่น ๆ ที่มาด้วยกันซะอีก แต่กลับเป็นคนที่เคลียดมากกว่าคนอื่น ๆ ซะอีกอ่ะ แปลกแฮะหมอนี่
“เอาละนักเรียนที่รักทั้งหลายเราจะแบ่ง ชายกับหญิงนะ แบ่งเลยจ่ะ แบ่งออกมาเป็นคนละแถวไม่ต้องแยกห้องนะเพราะกิจกรรมเรานั้นทำรวมกันจ๊ะ” อาจารย์สุดสวยพูดปาว ๆ หน้าแถวนักเรียนก็ทำตามแบ่งออกเป็นคนละฝั่ง
“เอาละจากนี้นะครูนับมาแล้ว ให้แบ่งกลุ่มออกมาเป็นกลุ่มละ 15 คน จะได้ 5 กลุ่มนะ ดังนั้นจะมีทั้งหมด 10 กลุ่ม เข้าใจไหมค่ะ เข้าใจแล้วก็แบ่งเลยจ๊ะ” นักเรียนวุ้นวายกับการเข้ากลุ่ม เพื่อที่จะอยู่กันเพื่อนของตนเอง แต่กับอีกคนที่ยืนเฉยไม่ยอมวิ่งเข้าหากลุ่มจนคยูฮยอนลากเข้ากลุ่มที่มีกลุ่มผมรวมอยู่ด้วยและเพื่อนร่วมชั้นที่อยากอยู่กลับทงแฮอีก5 คน มันก็พอดี
“นี่ฮยอกมองอะไรอ่ะ”ซองมินที่นั่งข้างผมยื่นหน้าเข้ามาชิดกับผมและมองตามที่ผมมอง
“ไม่มีอะไรซะหน่อย “ ผมบอกปัดแล้วไปสนใจอาจารย์ที่พูดกติกาและสถานที่พักของพวกเรา
“เอาละที่พักของพวกเธอนั้น ผู้หญิงจะอยู่ที่สถานหน้าค่าย เป็นที่ที่ทหารเกณฑ์ เค้าใช้วิ่งตอนเช้านะ”
“จริงหรอค่ะอาจารย์ ว้าวว”ผู้หญิงคนหนึ่งร้องออกมาอย่างดีใจ นิสัยแท้ออกเลยนะผู้หญิงพวกนี่นิ
“ส่วยผู้ชายนั้นนอนที่โรงนอนนะ”
“เอาละเข้าใจแล้วก็ไปเตรียมของได้แล้วแยกย้าย”
“ครับ/คร้า”ผมเดินแยกออกมาเพื่อเดินหาที่นอนที่ดีที่สุดและก็ได้ ตุ๊บ!!!!!!
“ฮือ”ผมมองเตียงที่ผมเล็งไว้ ตอนนี้มีร่างของคน คนนึงนอนลงอย่างเหนื่อยอ่อน
“นี่ ออกไปนะ ฉันมาก่อนนะ”ผมดังใส่ ทงแฮที่มาแย่งที่นอนผม ใช่ ทงแฮนั่นเองที่มานอนเตียงผม
“แต่ที่เห็นเนี่ยฉันมาก่อนนาย และก็นอนแล้วด้วย ไปหาที่อื่นซะยัยไก่”ทงแฮว่าผมทั้งที่ตานั้นยังหลับอยู่มันน่านักผมกลั้นอารมณ์เอาไว้แล้วหันไปหาที่ไหม่แต่ว่า เต็ม!!!!!!!!!!!!!!!
“อะไรว่ะเนี่ย”ผมบ่นออกมา และที่ว่างมีที่เดียวคือเตียงข้างทงแฮ เอาไงดีว่ะเนี่ย ไม่นอนก็จะไปนอนที่ไหน เอา ก็ เอา ว่ะ แค่ 2 คืน คงมาตายมั้ง
“ฮยอกไปเข้าห้องน้ำกันไปฉันปวดฉี่อ่ะ”ซองมินเดินมานั้งข้างผมกล่าวอย่างออดอ้อน
“อือ ไปดิ”ผมลุกเดินนำซองมินไปที่ห้องน้ำผมเดินมาเรื่อย ๆ แล้วห้องน้ำมันอยู่ไหนว่ะเนี่ย เดินมาจนถึงหลังแล้วยังไม่มี
“ไหนอ่ะห้องน้ำ”ซองมินที่ยืมบิดไปมาถามผมขึ้น
“ไม่รู้อ่ะรองเดินกลับไปทางเดินก่อนเพื่อมาผิดทางอ่ะ”
“แน่นะ”
“อือไปเถอะน่า”
“เฮ้ น้องสาวหาอะไรอยู่หรอ”
..........................................................................................................................................................................................................
เฮ้ออออออออ
ยังมีใครติดตามไหมเนี่ยพอดีว่าตั้งแต่เปิดเรียนมานะไม่ได้ว่างเลยอ่าาา
ทั้งโปรรเจกจบ ปวส. อีก โปรแกรม VB.10 ก็ยากมากเลยไม่ค่อยมีเวลามากนักในการจะแต่งอ่า
แต่ถ้าออกมาไม่ดีก็ ด่า ว่า ได้นะรับได้ถ้ารับไม่ได้ ก็จะเขียนต่อ อิอิอิอิอิ
ความคิดเห็น