ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ (แก้)
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามมีแต่ผู้คนต้องการมันแต่ว่าอาจไม่มช่กับพวกเค้า
ณ โรงเรียนนานาชาติกรุงโซล ทุกโรงเรียนจะมีแก็งประจำของโรงเรียนที่เด่นดังในเรื่อง ต่าง ๆ โรงเรียนนี้ก็เช่นกัน ทุกคนที่เห็นว่าพวกเค้าเป็นเคะแต่ว่าพวกเค้ายืนยันว่าเป็นเมะแต่ถ้าผู่ใดมาว่าพวกเค้าเป็นเคะให้ได้ยิน โฉมหน้าของท่านที่ สวย หล่อ ทั้งหลาย จะกลายเป็นผีเน่าภายใน ไม่กี่วินาที
"ลี ฮยอกแจ !!!! ฉันบอกแล้วว่าให้นายมายุ้งกับแฟนฉัน เคะ อย่างนายก็อยู่ส่วนเคะ ตุ๊บ!! ตั๊บ!!!"
"ผลของการที่แกมาว่าฉันไอ้น่าอ่อน ดีแต่ปากไอ้ไม่มีน้ำยา" ร่างบางที่พึ่งโดนดููถูก ว่าอย่างสมน้ำหน้าร่างหนาที่นอนกับพื้นอย่างหมดสภาพความหล่อเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
ลีฮยอกแจผู้สืบทอดบัลลังของแก็งของโรงเรียนต่อจาก คิม ฮีชอล เจ้าแม่ของโรงเรียนที่จบออกไป ที่นับว่าซ่าส์ที่สุด
"เฮ้ ซองมินไปดื่มกันไหม"คิมเรียวอุค นักเรียนดีเด่นในเรื่องการเรียนระดับ 1 ของโรงเรียน ดู๔เรียบร้อยแต่ความจริงความเรียบร้อยที่น่ารักกลับซ่อนความร้ายอยู่ข้างใน พอ ๆ กับ อี ฮยอกแจ
" ก็ไปดิ แล้วไอ้ไำก่ละ"เรียวอุคถามถึงเพื่อนที่หายหัวออกไป
"กำลังจัดการมารหัวใจของมัีนอยู่ นู้น" ซองมิน หนุ่มน้อยหน้าตาแสนหวาน โลกสดใสในเมื่อเค้ายิ้ม แต่ความสดใสนั้นคือยิ้มที่ร้ายกาจอย่างแรง
"เออ ๆ บอกด้วยว่าถ้ามันไปช้า มันจ่าย"คิบอมพูดแล้วเดินนำออกไป
"เฮ้ยไอ้ไก่ ไปช้าจ่ายนะโว๊ย "ซองมินตะโกนบอกร่างบางที่ยังมีเรื่องอยู่ พอได้ยินว่า ไปช้าต้องจ่ายความที่ตนเองเป็นคนใจดี(มาก)รีบวิ่งมาทันที
"เฮ้ยได้ไงว่ะ จำไว้ ถ้ายังปากหมาอยู่มึงตายแน่"ร่างบางว่าแล้วเดินจากมาสมทบกับกลุ่มเพื่อนที่ออกมาก่อน
hyuk part
ฮึียพูดแล้วอยากกลับไปอัดมันซะให้ตายกินข้าว ดี ๆ ไม่ชอบ ชอบแดกเลือดแทนข้าว มาว่าผมเป็นเคะ ตามันถั่วหรือไง หล่ออย่างผมเนี่ยนะ เคะ เฮอะ เมะ เห็น ๆ
"รีบมาเชียวนะมึงอ่ะไอ้ งก"คิมบอมที่ผมมาถึงมันก็กัดผมทันทีกัดทุกวันชอบดักคอ ถ้าวันไหนที่ไม่ได้กัดกับมันนะ คงจะเหงามาก
"มึงว่ากูหรอ ไอ้บวม"ผมว่าแล้วมองหน้ามันอย่างหาเรื่อง
"ฉันว่าแกคงไม่โง่ขนาดนั้นหรอกนะ"มันว่าหน้าตาเฉยไอ้นี่วอนติงซะแล้วผมจะพุ้งเข้าใส่แต่เรียวอุคมาขวางเอาไว้
"พอน่ากัดได้ทุกวันนะแกเนี่ย"เรียวอุคว่า
ตั้งแต่ออกมาผมกับมันก็ส่งสายตายจิกกันตลอด ผมไม่ยอมหรอกมองมาก็มองกลับเฮอะกว่าจะถึงร้านเหล้าผมคงตาเหล่เพราะมันแน่ ที่ผมมานี่ใช่ว่าผมจะไปกินนะผมไม่ดื่มเหล้าไม่แตะของมึนเมาทั้งหลายทั้งมวลเพราะผมไม่ถูกกับมัน ไอ้พวกเพื่อนที่รักมันรู้ดี แต่ที่มันเอาผมมา ผมก็มาทั้งกินกลับแกร้มมันอ่ะ แล้วดื่มน้ำผลไม้แทน พวกผมเดินมาก็ใช้เวลาไม่นาน โต๊ะประจำของพวกผมอยู่ริมสุดแล้ววันนี้โต๊ะข้าง ๆ ผมมันมีปู้ชายประมาณ 7 คนนั้งอยู่ก่อนพวกมันมองผมตั้งแต่พวกผมเดินเข้ามาจนนั้งโต๊ะแล้วสั่งอาหาร เครื่องดื่ม
"โต๊ะนู้นนะสนใจมีสมาชิกเพิ่มป่ะ"ผมหันไปตามเสียงก็พบว่าไอ้หน้าเจ็กเป็นคนพูดหน้ายัด...ใส่ปากจริงนะแก
"ถ้าอยากจะกินเหล้าได้นะเงียบ ๆ ไอ้หน้าเจ๊ก"ผมว่าแล้วหันกลับมาคุยในกลุ่มต่อ แล้วอาหารที่สั่งก๋มาเสริพพอดี
"ฮยอกแกอย่ากินกับหมดดิหมดแล้วพวกฉันจะกินอะไรกันฮะ"ซองมินที่เห็นผมกินก่อนอย่างอร่อยเอ่ยขึ้น
"แกก็สั่งใหม่ดิ"ผมว่าอย่างไม่สนใจนั่งกินต่อ
"ได้สั่งใหม่ก็ได้แต่แกจ่าย " แค่ก ๆ ๆ ผมแถบจะสำลบักติดคอตาย
"ว่าไงนะ"
"ก็บอกให้สั่งใหม่ แกก๋จ่ายไง"เรียวอุคว่า
"เออ เอาน่าดีกว่ามันแดกเหล้า"ซอ
มินห้ามทัพทันที
"เออ วันนี้กูลืมไป"อยู่ ๆ ซองมินก็เอ่ยอย่างนึกอะไรได้
"ลืมอะไร"
"เจ้นัดที่บ้านอ่ะ"ซองมินเอ่ยต่อ
"ไปทำไมอ่ะ"
"ก็เค้าบอกว่าจัดปาร์ตี้อ่ะ"
"จริงดิทำไมไม่บอกตอนกินอิ่มเลยละ"ผมว่าประชดไอ้ต่ายอ้วนที่พึงมาบอก
"เออ น่า แกก็งั้นก็ไปเลยไหมละ"เรียวอุคเสนออย่างออกท่าทาง
"นี่อุคเมะไม่ใช่เคะ"ผมว่ามันก็ทำตาวิ้ง ๆ อยู่ได้ประสาท
"ดูยังไงก็ เคะ ชัด ๆ "แล้วหูผมก็ได้ยินเสียงเอ่ยต่อพอหันไปมองก็เจอไอ้หน้าปลามองมาที่ผม
"ว่าใครเคะฮะไอ้หน้าปลา"ผมว่าอย่างเอาเรื่องผมบอกแล้วว่าผมเมะมันที่มาว่าผมมันต้องเจอ
"อะไร"มันตอบด้วยหน้านิ่ง ๆ เหมือนมันไม่ได้พูดอะไรซึ่งมันทำให้ผม เดือดมาก
"ก็เมื่อกี้นะว่าใคร"ผมกลั้นใจถามซ้ำ
"ปล่าวหูนายหาเรื่อง"
"แต่ฉันได้ยิน"
"ถ้าได้ยินแล้วจะมาถามทำไมให่ฃ้มันเรื่องมากละ"ปากหรอนั้น จะหมดความอดทนแล้วนะ
"แกว่าฉันหรอ"ผมชี้หน้ามันอย่างเอาเรื่อง ซองมินก๋พยายามห้ามแต่ผมเริ่มฉุดไม่อยู่แล้วตอนนี้
"ก็ไม่มีตรงส่วนไหนที่บอกว่าเป็นเมะ หุ่นบาง แก้มเนียน ปากสีชมพู ผิวขาว อย่างนี้หรอที่เรียกว่าเมะนะ ถ้าไม่มีไอ้ส่วนนั้นโผล่มา ก็ผู้หญิงชัด ๆ "ดูมันพูดนะไอ้ลามกผม พูดไม่ออกกับที่มันมาสำรวจตัวผม
"แก!!!! อย่าอยู่เลย ไอ้ปลา พลั๊ก!!!!!" ไม่ทันที่จะพูดจบผมก็สอยปากมันเข้าแล้วเพื่อนผมรีบเข้ามาจับผมทันที
"ปล่อยดิว๊ะ เฮ้ย ฝากไว้ก่อนเถอะถ้าเจออีกนะเจอมากกว่านี้แน่"ผมชี้หน้าอย้างคาดโทษแต่มันกลับยิ้มกลับมา
"ใครกันแน่ที่จะโดนกระทำนะ"
ณ โรงเรียนนานาชาติกรุงโซล ทุกโรงเรียนจะมีแก็งประจำของโรงเรียนที่เด่นดังในเรื่อง ต่าง ๆ โรงเรียนนี้ก็เช่นกัน ทุกคนที่เห็นว่าพวกเค้าเป็นเคะแต่ว่าพวกเค้ายืนยันว่าเป็นเมะแต่ถ้าผู่ใดมาว่าพวกเค้าเป็นเคะให้ได้ยิน โฉมหน้าของท่านที่ สวย หล่อ ทั้งหลาย จะกลายเป็นผีเน่าภายใน ไม่กี่วินาที
"ลี ฮยอกแจ !!!! ฉันบอกแล้วว่าให้นายมายุ้งกับแฟนฉัน เคะ อย่างนายก็อยู่ส่วนเคะ ตุ๊บ!! ตั๊บ!!!"
"ผลของการที่แกมาว่าฉันไอ้น่าอ่อน ดีแต่ปากไอ้ไม่มีน้ำยา" ร่างบางที่พึ่งโดนดููถูก ว่าอย่างสมน้ำหน้าร่างหนาที่นอนกับพื้นอย่างหมดสภาพความหล่อเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
ลีฮยอกแจผู้สืบทอดบัลลังของแก็งของโรงเรียนต่อจาก คิม ฮีชอล เจ้าแม่ของโรงเรียนที่จบออกไป ที่นับว่าซ่าส์ที่สุด
"เฮ้ ซองมินไปดื่มกันไหม"คิมเรียวอุค นักเรียนดีเด่นในเรื่องการเรียนระดับ 1 ของโรงเรียน ดู๔เรียบร้อยแต่ความจริงความเรียบร้อยที่น่ารักกลับซ่อนความร้ายอยู่ข้างใน พอ ๆ กับ อี ฮยอกแจ
" ก็ไปดิ แล้วไอ้ไำก่ละ"เรียวอุคถามถึงเพื่อนที่หายหัวออกไป
"กำลังจัดการมารหัวใจของมัีนอยู่ นู้น" ซองมิน หนุ่มน้อยหน้าตาแสนหวาน โลกสดใสในเมื่อเค้ายิ้ม แต่ความสดใสนั้นคือยิ้มที่ร้ายกาจอย่างแรง
"เออ ๆ บอกด้วยว่าถ้ามันไปช้า มันจ่าย"คิบอมพูดแล้วเดินนำออกไป
"เฮ้ยไอ้ไก่ ไปช้าจ่ายนะโว๊ย "ซองมินตะโกนบอกร่างบางที่ยังมีเรื่องอยู่ พอได้ยินว่า ไปช้าต้องจ่ายความที่ตนเองเป็นคนใจดี(มาก)รีบวิ่งมาทันที
"เฮ้ยได้ไงว่ะ จำไว้ ถ้ายังปากหมาอยู่มึงตายแน่"ร่างบางว่าแล้วเดินจากมาสมทบกับกลุ่มเพื่อนที่ออกมาก่อน
hyuk part
ฮึียพูดแล้วอยากกลับไปอัดมันซะให้ตายกินข้าว ดี ๆ ไม่ชอบ ชอบแดกเลือดแทนข้าว มาว่าผมเป็นเคะ ตามันถั่วหรือไง หล่ออย่างผมเนี่ยนะ เคะ เฮอะ เมะ เห็น ๆ
"รีบมาเชียวนะมึงอ่ะไอ้ งก"คิมบอมที่ผมมาถึงมันก็กัดผมทันทีกัดทุกวันชอบดักคอ ถ้าวันไหนที่ไม่ได้กัดกับมันนะ คงจะเหงามาก
"มึงว่ากูหรอ ไอ้บวม"ผมว่าแล้วมองหน้ามันอย่างหาเรื่อง
"ฉันว่าแกคงไม่โง่ขนาดนั้นหรอกนะ"มันว่าหน้าตาเฉยไอ้นี่วอนติงซะแล้วผมจะพุ้งเข้าใส่แต่เรียวอุคมาขวางเอาไว้
"พอน่ากัดได้ทุกวันนะแกเนี่ย"เรียวอุคว่า
ตั้งแต่ออกมาผมกับมันก็ส่งสายตายจิกกันตลอด ผมไม่ยอมหรอกมองมาก็มองกลับเฮอะกว่าจะถึงร้านเหล้าผมคงตาเหล่เพราะมันแน่ ที่ผมมานี่ใช่ว่าผมจะไปกินนะผมไม่ดื่มเหล้าไม่แตะของมึนเมาทั้งหลายทั้งมวลเพราะผมไม่ถูกกับมัน ไอ้พวกเพื่อนที่รักมันรู้ดี แต่ที่มันเอาผมมา ผมก็มาทั้งกินกลับแกร้มมันอ่ะ แล้วดื่มน้ำผลไม้แทน พวกผมเดินมาก็ใช้เวลาไม่นาน โต๊ะประจำของพวกผมอยู่ริมสุดแล้ววันนี้โต๊ะข้าง ๆ ผมมันมีปู้ชายประมาณ 7 คนนั้งอยู่ก่อนพวกมันมองผมตั้งแต่พวกผมเดินเข้ามาจนนั้งโต๊ะแล้วสั่งอาหาร เครื่องดื่ม
"โต๊ะนู้นนะสนใจมีสมาชิกเพิ่มป่ะ"ผมหันไปตามเสียงก็พบว่าไอ้หน้าเจ็กเป็นคนพูดหน้ายัด...ใส่ปากจริงนะแก
"ถ้าอยากจะกินเหล้าได้นะเงียบ ๆ ไอ้หน้าเจ๊ก"ผมว่าแล้วหันกลับมาคุยในกลุ่มต่อ แล้วอาหารที่สั่งก๋มาเสริพพอดี
"ฮยอกแกอย่ากินกับหมดดิหมดแล้วพวกฉันจะกินอะไรกันฮะ"ซองมินที่เห็นผมกินก่อนอย่างอร่อยเอ่ยขึ้น
"แกก็สั่งใหม่ดิ"ผมว่าอย่างไม่สนใจนั่งกินต่อ
"ได้สั่งใหม่ก็ได้แต่แกจ่าย " แค่ก ๆ ๆ ผมแถบจะสำลบักติดคอตาย
"ว่าไงนะ"
"ก็บอกให้สั่งใหม่ แกก๋จ่ายไง"เรียวอุคว่า
"เออ เอาน่าดีกว่ามันแดกเหล้า"ซอ
มินห้ามทัพทันที
"เออ วันนี้กูลืมไป"อยู่ ๆ ซองมินก็เอ่ยอย่างนึกอะไรได้
"ลืมอะไร"
"เจ้นัดที่บ้านอ่ะ"ซองมินเอ่ยต่อ
"ไปทำไมอ่ะ"
"ก็เค้าบอกว่าจัดปาร์ตี้อ่ะ"
"จริงดิทำไมไม่บอกตอนกินอิ่มเลยละ"ผมว่าประชดไอ้ต่ายอ้วนที่พึงมาบอก
"เออ น่า แกก็งั้นก็ไปเลยไหมละ"เรียวอุคเสนออย่างออกท่าทาง
"นี่อุคเมะไม่ใช่เคะ"ผมว่ามันก็ทำตาวิ้ง ๆ อยู่ได้ประสาท
"ดูยังไงก็ เคะ ชัด ๆ "แล้วหูผมก็ได้ยินเสียงเอ่ยต่อพอหันไปมองก็เจอไอ้หน้าปลามองมาที่ผม
"ว่าใครเคะฮะไอ้หน้าปลา"ผมว่าอย่างเอาเรื่องผมบอกแล้วว่าผมเมะมันที่มาว่าผมมันต้องเจอ
"อะไร"มันตอบด้วยหน้านิ่ง ๆ เหมือนมันไม่ได้พูดอะไรซึ่งมันทำให้ผม เดือดมาก
"ก็เมื่อกี้นะว่าใคร"ผมกลั้นใจถามซ้ำ
"ปล่าวหูนายหาเรื่อง"
"แต่ฉันได้ยิน"
"ถ้าได้ยินแล้วจะมาถามทำไมให่ฃ้มันเรื่องมากละ"ปากหรอนั้น จะหมดความอดทนแล้วนะ
"แกว่าฉันหรอ"ผมชี้หน้ามันอย่างเอาเรื่อง ซองมินก๋พยายามห้ามแต่ผมเริ่มฉุดไม่อยู่แล้วตอนนี้
"ก็ไม่มีตรงส่วนไหนที่บอกว่าเป็นเมะ หุ่นบาง แก้มเนียน ปากสีชมพู ผิวขาว อย่างนี้หรอที่เรียกว่าเมะนะ ถ้าไม่มีไอ้ส่วนนั้นโผล่มา ก็ผู้หญิงชัด ๆ "ดูมันพูดนะไอ้ลามกผม พูดไม่ออกกับที่มันมาสำรวจตัวผม
"แก!!!! อย่าอยู่เลย ไอ้ปลา พลั๊ก!!!!!" ไม่ทันที่จะพูดจบผมก็สอยปากมันเข้าแล้วเพื่อนผมรีบเข้ามาจับผมทันที
"ปล่อยดิว๊ะ เฮ้ย ฝากไว้ก่อนเถอะถ้าเจออีกนะเจอมากกว่านี้แน่"ผมชี้หน้าอย้างคาดโทษแต่มันกลับยิ้มกลับมา
"ใครกันแน่ที่จะโดนกระทำนะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น