เลวินแอนด์คราแคน

ลำดับตอนที่ #3 : ข่าวร้าย

“ คือ... ข้าต้องการให้พวกเจ้าไปฝึกให้ได้รับใบรับรอง การเป็นผู้เชี่ยวชาญ ที่อัสแวนต์” ถึงตอนนี้ เลวินเริ่มอ้าปากขึ้นมานิดๆ ราชาเอลฟ์โลเวียพอจะรู้ว่าลูกคิดอย่างไร” เพียงแค่3เดือนเท่านั้น ส่วนรายละเอียด เมื่อพวกเจ้าจบหลักสูตรข้าจะบอกพวกเจ้าอีกที.... เพราะตอนนี้เกิดเรื่องที่ไม่ค่อยสู้ดีขึ้น พวกลูกเข้าใจที่พ่อพูดมั๊ย?” 

เลเวนมองราชาเอลฟ์นิ่งๆก่อนจะเอ่ยปากตกลง
" พะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ "

เมื่อเลเวนตกคำ โลเวียก็ยิ้มกว้างอย่างดีใจ แล้วหันไปมองโอรสคนรองที่ทำหน้าเหลอหลา มองเชษฐาตนเองยอมไปศึกษาอย่างง่ายๆ
"ว่าไงเลวิน ในเมื่อเลเวนตกลง ลูกเองก็จะไปใช่มั๊ย?"
 "เอ่อ..เอ่อ "เลวินตะกุกตะกัก เพราะการไปศึกษานั้นเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด

เลเวนที่เริ่มหงุดหงิดกับการอ้ำๆอึ้งๆของน้องชาย ชายหางตาไปมองน้องชายครู่นึง แล้วส่ายหัวเบาๆ อย่างตัดสินใจจะทำอะไรอย่างหนึ่ง
"เฮ้อ เสด็จพ่อ งั้นขอลูกตัดสินใจแทนเลวินนะ กระหม่อม" โลเวียมองโอรสองค์ตัวอย่างงงๆ"  ตกลงลูกจะไปศึกษาที่อัสแวนต์กับเลวิน แล้วเสด็จพ่อต้องการให้พวกลุกไปวันไหนหรอพะย่ะค่ะ " แทบทันทีที่เลเวนตกลงแทน เลวินถึงกับมองหน้าพี่ตนอย่างแค้นนิดๆที่ มาตัดสินใจแทนเขา

"ดีมาก เลเวน เอ้อ เลวินด้วย พ่อภูมิใจในตัวลูกจริงๆ เดี๋ยวพ่อจะให้พวกเจ้าไปในอีก 2วัน ข้าส่งสาส์นไปแจ้งแก่มาสเตอร์แห่งอัสแวนต์แล้วเดี๋ยวพวกเจ้าเตรียมตัวไว้ด้วยละกัน
 เอาล่ะ! ไปได้แล้ว ข้ายังมีภารกิจอีกมากนัก " โลเวียกล่าว เสร็จก็ไล่ให้โอรสทั้ง2ออกมา โดยที่เจ้าชายทั้ง2คนก็ไม่ได้ขัดอะไร
"พะย่ะค่ะเสด็จ พ่อ" เลวินและเลเวนคำนับแล้วเดินออกมานอกห้อง


เมื่อออกมานอกห้องเลวินก็เริ่มบ่นพี่ตนเอง
"เสด็จพี่โธ่! ดูสิอย่างนี้ข้าก็ต้องไปศึกษาแล้วนั้งท่องแต่ตำราที่ อัสวง อัสแวนต์อะไรก็ไม่รู้ ข้าไม่เห็นอยากไปเลย อยู่ที่วังนี้สบายกว่าตั้งเยอะ อยากได้อะไรก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำ เฮ้อ" เลเวนหันมามองเลวินแล้วเหยียดตัวขึ้นตรง
"เลวิน เจ้ารู้มั๊ย หากไม่เจอลำบากซะมั่ง ชีวิตเกิดมาก็เปรียบกับไร้ค่า ยิ่งเราเป็นคนในราชนิกูลแล้ว"เลวินเหลือกตาอย่างเบื่อหน่าย " จำต้องดูแลความเป็นอยู่ ของประชาชนให้มีดีอยู่ดี พวกเขาจะได้เคารพเรา ถ้าหากเจ้าเอาแต่รักการสะดวกสบาย ไม่ก่อประโยชน์อะไรให้พวกเขา ก็จะไม่มีประชาชนเคารพหรอก มีแต่จะถูกรังเกียจเท่านั้นเอง"ไม่ทันที่เลเวนจะเทศน์จบ เลวินก็ขัดขึ้น"พะย่ะค่ะๆเสด็จพี่ สมแล้วที่เสด็จพ่อแต่งตั้งให้ท่านเป็นรัช.."
"พอเถอะ เลวิน งั้นข้าขอตัวก่อนละกัน"  แล้วเลเวนก็เดินจากไปตามทางเดินกลับวัง ฝั่งตะวันตก ปล่อยให้เลวินยืนอึ้งๆ กับพี่ตนเอง 
"เฮ้อ เอากับเค้าสิ "
เขาส่ายหัวเบาๆแล้วกลับวังของตนเอง