เลวินแอนด์คราแคน

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท

 ณ ส่วนลึกของดินแดนแห่งวอร์เทล

เมื่อกาลเวลาผ่านไป ท้องนภามืดมิด สัตว์น้อยใหญ่กลับรัง บางประเภทเริ่มออกหากิน  

ทึก ทึก ทึก
 เสียงย่ำบนพื้นไปมาของผู้เฝ้าที่รีบร้อนมาเปลี่ยนเวรยาม ได้ปลุกสิ่งที่ขังเอาไว้ภายในคุกอันแสนมืดมิดขึ้นมา 

  "ช่วย ข้า  ช่วยข้า ..."

 '' นั้นใครน่ะ ?  มาร้องอะไรตรงนี้! ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆ ใครก็ได้จะเข้ามานะ รีบออกไปซะ ''  ยามผู้เฝ้า ร้องถาม อย่างเป็นตื่นตกใจ

" ชะ ช่วยย ช่วยยข้า "  เสียงนั้นเริ่มดังขึ้น

ผู้เฝ้าเมื่อได้ยิน ก็มองไปทั่วๆเพื่อหา ต้นตอของเสียง 

" ทางนี้ ข้าอยู่ทางนี้ ในคุกไงเข้ามาใกล้ๆสิ เร็วๆ "


เมื่อผู้คุมเริ่มขยับเข้าไปใกล้ คุกมืด ที่ดูคล้ายถ้ำ ที่มีหินก้อนใหญ่ปิดไว้ และมีกระดาษ 2แผ่น ติดอยู่ 
แล้วพูดทักขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ
 
"เจ้าอยู่ในนี้รึ? มีอะไร นะ นะ นักโทษ "  

"หึ หึหึ  นักโทษงั้นหรือ? พูดได้ดีนี่ ใช่ข้าเป็นนักโทษ เจ้ามีนามว่าอะไร? หืมม์  ผู้คุม "

เสียงของผู้ที่เป็นนักโทษ หัวเราะอย่างเย็นๆ แต่ก็สามารถทำให้ผู้คุมเกิดความกลัวขึ้นอย่างจับใจแทบในทันที

"ขะ ข้า วอเบนล์ วอเบนล์   ฟาเรียน  ปะ เป็นทหารที่เพิ่งถูกส่งมาเฝ้าที่นี่ "

ผู้คุมนาม วอเบนล์ พูดอย่างตะกุก ตะกัก


" ดี!  วอเบนล์ ข้าถูกใจเจ้า ข้าจะให้เจ้าเป็นผู้รับใช้ข้า  แต่แต่ก่อนอื่น เจ้าช่วยข้าซัก 2อย่างได้หรือไม่ ? ข้าสัญญาว่าถ้าเจ้าช่วยข้า ข้าจะตอบแทนเจ้าอย่างงาม  ตกลงไหม? "

เสียงนั้นเริ่ม ต่อรอง ที่ทำเอาวอเบนล์ตกใจอย่างมากก

" หา?  จะให้ข้า ช่วย ช่วยงั้นหรือ เจ้าเป็นนักโทษ จะให้ข้าช่วย ได้อย่างไร แถมคุกนี่ก็มีหินก้อนใหญ่ปิดไว้อยู่อีก คนอ่อนแออย่างข้า จะทำได้อย่างไร ? ไม่ไหวหรอก "

 " ไม่ ไม่เลย วอเบนล์ งานของเจ้า แค่ง่ายๆ ไม่ต้องใช้ ทั้งพละกำลังและสติปัญญา  เพียงแค่ดึง เศษกระดาษ 2แผ่นข้างหน้านี้ออกเท่านั้นเอง  และข้าจะมอบพละกำลัง และความเข้มแข็งให้เจ้า ดีไหม" 

  "แค่นี้เองหรอ ? แต่เจ้าจะมอบพละกำลังให้ข้าที่เป็นคนอ่อนแอ จริงๆหรือ "

วอเบนล์ หลงไปกับคารมที่จะให้พละกำลังแก่ตน และเริ่มที่จะสนใจกับข้อเสนอที่ คนอ่อนแอเช่นเขาจะไม่มีวันทำได้ตลอดชีวิต

 "แน่สิ ข้าทำให้เจ้าแน่นอน "

 ทันใดนั้น วอเบนล์ก็เดินไปฉีกกระดาษ2แนออกทันที โดยหารู้ไม่ว่าตน ได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดไปอย่างร้ายแรง

ตูมมมมมมมมมม

 
เมื่อกระดาษ2แผ่นหลุดออกจากก้อนหินใหญ่ พลังเวทย์สีดำก็เริ่มแผ่พุ่งไป ก้อนหินที่ปิดกั้นไว้อยู่ก็กระเด็นออกไป ชนกับ วอเบนล์ ผู้คุมโชคร้ายที่กระหายความเข้มแข็ง จนไม่ได้หวนคิดถึงผลลัพย์
และไม่รู้ว่าการกระทำของตนได้ทำให้ตนเองจำต้องจากไปตลอดกาล


พร้อมกับจากปลดปล่อยจอมมารที่ร้ายกาจ ออกมา 
จอมมารที่เคยเป็นอดีตนักโทษ ก้าวออกมาจากคุกถ้ำ มองไปรอบๆ ตนเอง
"ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ข้าเป็นอิสระ  ข้าบูเดลล ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ  ข้าจะทำลายทุกตัว ที่จะขัดขวางข้า ข้าจะแก้แค้นไอ้พวกที่จับข้ามาขังเอาไว้ ไม่ให้เห็นแสงเดือน ตลอด50 ปีที่ผ่านมา  พวกแกทุกตัวว ต้องตายยยยย!!!!"

 
การปลดปล่อยของจอมมารได้ทำให้เกิดการสั่น สะเทือนไปทุกหนแห่ง ท้องฟ้าสีดำ กลายเป็นแดง 
ปรากฎร่างจอมมารบนท้องฟ้าสีแดงก่อนจะหายไป แล้วเหตุการ์ณทุกอย่างก็กลับเป็นปกติ
   โดยที่ทุกๆคนไม่รับรู้เลยถึงการออกมาของจอมมารที่ชั่วร้าย กับการทำลายต่อไปที่จะเริ่มต้น