Unlimit online โลกนี้ไม่มีขีดจำกัด

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 หมู่บ้านอมนุษย์หมาป่าและเรื่องเล่าแต่โบราณ

ภาคีออกจากเมืองแล้วเข้าไปในป่าที่อยู่ใกล้ๆแล้วภาคีก็เห็นต้นไม้ต้นใหญ่จึงปีนขึ้นไปแล้วก็กลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่า

 

 

"ใหนบอกมาสิว่าไหงมีคนห้อมล้อมขนาดนั้นละฝ้าย"ภาคีถามแล้วก็นั่งพัก

 

 

"ก็เหมือนเขาจะมาจีบอะแล้วก็มีโรคจิตมาจับมือถือแขนด้วย ไม่รู้จักอะไรเลยแท้ๆ"ฝ้ายพูดไปก็ทำแก้มป้องๆ ทำให้ภาคีกุมขมับ

 

 

"เฮ้อ แค่นั้นเองงั้นหรอ นึกว่าจะมีอะไรมากกว่านั้นซะอีก งั้นก็กลับไปแล้วก็รับเควส"

 

 

"อ่อ เรารับเควสมาแล้วอะภาคี"ฝ้ายพูดตาใสแป้ว

 

 

"มันเป็นเควส เชื่อมสัมพันธ์ อะไรนี้แหละเห็นว่าให้ไปพบกับผู้เฒ่าในป่าแห่งความแค้นละมั้ง"ฝ้ายเปิดดู ภารกิจ แล้วบอกภาคี

 

 

"ป่าแห่งการให้อภัยต่างหากละฝ้าย ป่าแห่งความแค้นมีที่ใหนละ"

 

 

"หือ อะจริงด้วย โทษทีๆอ่านผิดอะ"

 

 

"แล้วฝ้ายเลือกอาวุธอะไรละ"

 

 

"ก็นี้ไง"ฝ้ายพูดแล้วเอาร่มที่แนบกับสะโพกยื่นให้ภาคีดู

 

 

"แค่ร่มเนี้ยนะ"ภาคีพูดแล้วกุมขมับอีกรอบ

 

 

"แค่ร่มที่ใหนละ ดูนี้ซะก่อน"ฝ้ายพูดแล้วจับด้ามร่มกับตัวร่มแล้วดึงออกจากกัน ด้ามที่จับร่มเป็นด้ามดาบส่วนตัวร่มเป็นฝักดาบนี้เอง

 

 

"เจ็งใช่มะ"ฝ้ายทำตาเป็นประกายก่อนภาคีจะพยักหน้า

 

 

"เอาหละนั่งพักกันพอแล้วก็ไปกันเถอะ"ภาคีพูดพร้อมกับลุกขึ้น

 

 

"ไปใหนอะ"ฝ้ายพูดแล้วลุกตาม

 

 

"ป่าแห่งการให้อภัยไง"ภาคีหันกลับมาตอบแล้วฝ้ายก็ร้องอ่อ

 

 

"ฝ้ายเธอแปลงร่างเป็นหมาจิ้งจอกได้ไหม"ภาคีก้มลงไปดูข้างล่างแล้วหันมาถามฝ้าย

 

 

"เดี๋ยวนะขอดูก่อน"ฝ้ายทำนิ้วเลื่อนไปมาแล้วก็พยักหน้าให้ภาคี

 

 

"งั้นใหนลองแปลงร่างให้ดูหน่อยสิ"ฝ้ายพยักหน้าแล้วร่มที่ฝ้ายถืออยู่ก็ส่องแสงแล้วกลายเป็นเส้นแสงไปห่อหุ้มฝ้ายเอาไว้

 

 

แล้วเส้นแสงนั้นก็หายไปแล้วร่างหมาจิ้งจอกสีขาวอยู่

 

 

ภาคีเห็นดังนั้นก็แปลงร่างเป็นหมาป่าตาม

 

 

"ไหงกลายเป็นสีขาวละฝ้าย"ภาคีในร่างหมาป่าถาม

 

 

"เราก็ไม่รู้อะบัครึเปล่าก็ไม่รู้"ภาคีได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร

 

 

"งั้นเรารีบไปกันดีกว่า ตามมาให้ทันนะฝ้าย"ภาคีพูดแล้วลงจากต้นไม้แล้วเริ่มวิ่ง

 

 

ฝ้ายเห็นก็ไม่น้อยหน้าแล้วลงมาจากต้นไม่แล้วก็เริ่มวิ่งตามภาคีแล้วแซงภาคีไป

 

 

ไม่นานภาคีก็แซงได้ 

 

 

บางทีฝ้ายก็สดุดพื้น ภาคีก็หยุดวิ่งแล้วกลับมาดู ฝ้ายเห็นดังนั้นก็ออกวิ่ง จนภาคีต้องวิ่งตาม

 

 

ผู้เล่นตามทางเห็นเป็นภาพหมาป่ากับหมาจิ้งจอกกำลังเล่นไล่จับกัน ต่างรู้สึกดีและยิ้มไปตามๆกันเพราะภาพที่เห็นเหมือนเป็นการย้ำเตือนจิตใจว่า

 

 

ไม่ว่าจะมาจากที่ใหน ไม่ว่าจะเป็นสายพันธ์ใหน ก็สามารถยอมรับ และเป็นเพื่อนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ภาคีวิ่งนำอยู่แล้วเมื่อหันกลับไปมองก็ไม่เห็นฝ้าย เห็นแต่พุ่มไม้สูงๆเหมาะที่จะใช้ซ่อนตัวอย่างดี ในจังหวะนั้นฝ้ายที่หลบอยู่ในพุ่มไม้เห็นภาคีดูร้อนลนก็อดขำไม่ได้

ฝ้ายตัดสินใจกระโจนใส่ภาคีตอนที่ภาคีเผลอ

 

 

ภาคีตกใจมากจนกลิ้งไปด้านหลังซึ่งด้านหลังนั้นเป็นทางลาดทำให้ฝ้ายที่กระโจนออกมาพลอยกลิ้งลงไปด้วย

 

 

ในที่สุดภาคีกับฝ้ายก็มาถึงด้านล่าง แต่ว่าในตอนนี้ฝ้ายนั้นนอนทับภาคีที่กำลังงงๆอยู่ฝ้ายก็กำลังงงไม่แผ้กัน แล้วก็มีเสียงดังขึ้นจากทางด้านซ้ายทำให้ทั้งคู่หันไปมอง

 

 

"เอ่อ โทษทีนะจ๋ะ ดูเหมือนชั้นจะมาขัดจังหวะพวกเธอสินะ "เสียงนั้นเป็นเสียงของ NPC เผ่าอมนุษย์ผู้หญิงที่ตอนนี้กำลังเอามือปิดหน้าปิดตาและกำลังเดินจากไป

ภาคีนึกขึ้นได้กับสภาพที่เป็นอยู่นี้จึงพลักฝ้ายออกไปด้วยความตกใจแล้วแปลงร่างเป็นมนุษย์หมาป่าไปพูดแก้ต่างกับความเข้าใจผิดครั้งนี้

 

 

 

"อ่อ อย่างนี้นี้เอง แหมไอ้ชั้นนี้ใช้ไม่ได้เลยนะ ก็แหมเห็นอย่างนั้นใครๆก็ต้องนึกเรื่อง'อย่างนั้น'กันทั้งนั้นแหละจ๋ะ"เธอจงใจเน้นเสียงคำว่า อย่างนั้น จนฝ้ายแก้มแดง

ภาคีก็เองก็เช่นกัน

 

 

NPC ท่านนี้ชื่อว่า ตีตี้ เป็นภรรยาของหัวหน้าเผ่าอมนุษย์หมาป่าซึ่งออกมาหาสมุนไพรให้สามีที่บาดเจ็บ เพราะโดนโจมตีจากเผ่ามนุษย์

 

 

"แหม ใหนๆก็ใหนๆแล้วช่วยยกสมุนไพรพวกนี้กลับหมู่บ้านหน่อยได้ไหมจ๋ะพอดีพวกที่มาหาสมุนไพรมีเแต่พวกผู้หญิงนะจ๋ะ"ตีตี้พูดแล้วผายมือไปด้านหลังที่มีสมุนไพร่เยอะเป็นเข่ง

 

 

"ทำไมเยอะขนาดนี้ละค่ะ"ฝ้ายถามพร้อมกับยกเข่งสมุนไพรที่ดูแล้วเบาๆ ตีตี้หันมาทำตาอ่อนโยนแล้วตอบ

 

 

"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละจ๋ะ ว่าแต่มาแถวนี้มีอะไรรึเปล่าจ๋ะ"ตีตี้ยกเข่งสมุนไพรแล้วเดินนำไป

 

 

"ก็มาหาเอ่อท่านผู้เฒ่าที่ป่านี้แหละครับ"ภาคีพูดแล้วเดินตาม

 

 

"งั้นหรอจ๋ะ งั้นเดี๋ยวช่วยชั้นเสร็จแล้วชั้นจะพาไปหาท่านผู้เฒ่าเองนะจ๋ะ"เธอหันมายิ้มให้

 

 

ในขณะนั้นภาคีอดสงสัยไม่ได้ว่า

 

 

ทำไมเผ่าอมนุษย์ถึงโดนเผ่าอื่นทำร้ายละ

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณภาคีกับฝ้ายมากนะจ๋ะ มาๆเดี๋ยวชั้นจะพาไปหาท่านผู้เฒ่าเองนะจ๋ะ เออนี้จูดี้ฝากพยาบาลคนอื่นๆด้วยนะ"ตีตี้กวักมือทั้งสองคนแล้วหันไปสั่งลูกมือของเธอ

 

 

ภาคีกับฝ้ายเดินผ่านบ้านเรือนเห็นผู้คนเดินเข้ามาทักอย่างเป็นมิตรบางคนเอาผลไม้มาให้ ทุคนในหมู่บ้านเป็นมิตรกับภาคีและฝ้ายมาก

 

 

นั้นทำให้ทั้งคู่สงสัยมากขึ้นไปอีกว่า ทำไมเผ่าอมนุษย์ที่เป็นคนดีขนาดนี้ถึงโดนปองร้ายได้

 

 

ทั้งคู่เดินไปจนถึงต้นไม้ใหญ่ๆต้นนึงซึ่งมีเด็กเผ่าอมนุษย์ล้อมรอบอมนุษย์ชายคนนึงที่ถือไม้เท้านั่งอยู่

 

 

"ท่านผู้เม่าค่ะ มีคนมาขอพบค่ะ"อมนุษย์ชายที่นั่งถือไม้เท้าหันมาพยักหน้าให้ตีตี้แล้วเอ่ย

 

 

"เอาหละเด็กๆ วันนี้พอแค่นี้นะกลับบ้านได้แล้วละ"ท่านผู้เฒ่าหันไปพูดกับเด็กๆที่นั่งล้อมรอบอยู่เด็กๆก็พากันหางตกแล้วเดินไปทางตีตี้

 

 

"เอาหละ พวกเธอมีธุระอะไรหรอได้ยินว่าจะมาหาชั้นนี้นะ เข้ามาๆเข้ามาในบ้านก่อน"ท่านผู้เฒ่าพูดแล้วผายมือเป็นการเชิญเข้าไปในบ้านเขา

 

 

ภาคีกับฝ้ายเดินเข้าไปในบ้านที่อยู่ในต้นไม้ซึ่งของถูกจัดวางไว้เป็นระเบียบ

 

 

"เอาหละ รอแปปนึงนะชั้นจะไปชงชาให้"เขาเดินลงไปด้านล่าง ฝ้ายบอกปฏิเสธแต่ท่านผู้เฒ่าบอกว่าไม่ต้องเกรงใจเป็นเพื่อนเผ่าเดียวกัน

 

 

"เอ้านี้ชาชั้นดีเลยนะยังหนุ่มยังแน่นลองจิบดูซักหน่อยชั้นไม่วางยาหรอก ฮ่าๆ"ท่านผู้เฒ่าพูดติดตลกทำให้อาการเกร็งของฝ้ายและภาคีลดลง

 

 

"แล้วมีเรื่องอะไรถึงมาหาชั้นหรอทั้งสองคน"ท่านผู้เฒ่าพูดพร้อมกับจิบชา

 

 

"คือเราต้องการทราบเรื่องสงครามที่เกิดขึ้นระหว่างเผ่าอมนุษย์กับเผ่าอื่นนะครับ"ภาคีตอบด้วยท่าทีสุภาพที่สุด ท่านผู้เฒ่าเงียบไปสักพักก่อนจะถอนหายใจแล้วพูดออกมา

 

 

"พวกเธออยากจะรู้จริงๆหรอ"ทั้งคู่ไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน ท่านผู้เฒ่าทอนหายใจก่อนจะพูดออกมา

 

 

"ในสมัยก่อนพวกเราเผ่าอมนุษย์เผ่ามนุษย์และเผ่าเอลฟ์ต่างช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ทั้งสามเผ่าใช้ชีวิตด้วยกันอย่างสงบสุขแต่อยู่มาวันนึง เผ่ามนุษย์และเผ่าเอลฟ์ก็ได้ไล่พวกเราออก

จากแดนนั้นพวกเราในสมัยนั้นไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ใหนก็ได้เลือกที่แห่งนี้ แต่พวกเราก็ไม่ได้แค้นเคืองอะไรเพราะหลังจากที่เราออกมาแล้วพวกเขาก็ไม่ได้มายุ่งกับเราอีก

จนเมื่อไม่นานมานี้พวกเขาเริ่มมาโจมตีเราทั้งที่เราก็ไม่ได้ไปทำอะไรเลยนะ เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหละแล้วพวกเธออยากรู้ไปทำไมหรอ"

 

 

ติ้ง

 

 

เมื่อท่านผู้เฒ่าพูดจบเสียงภารกิจเสร็จก็ดังขึ้น ภาคีลุกขึ้นแล้วขอไปเข้าห้องน้ำเพื่อไปดูเควสที่ขึ้นมา

 

 

 

 

ชื่อภารกิจ                    หาสาเหตุของความขัดแย้ง

 

เงื่อนไขการผ่าน           ไปหาผู้นำของเผ่าเอลฟและเผ่ามนุษย์

 

ของรางวัล                   ของใช้ในการผ่านเควสต่อไป

 

 

 

 

ของใช้ในการผ่านเควสต่อไป

 

 

นี้ยังจะมีต่ออีกหรอ

 

 

ภาคีเมื่อดูเสร็จแล้วก็ออกจากห้องน้ำไปหาท่านผู้เฒ่าและฝ้าย

 

 

"ขอบคุณท่านผู้เฒ่ามากที่เล่ารายละเอียดให้พวกเราฟังครับ"ภาคีโค้งให้ท่านผู้เฒ่า ท่านผู้เฒ่าเพียงแค่พยักหน้า

 

 

"งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับ"ภาคีพูดแล้วเดินออกจากบ้านของท่านผู้เฒ่าแล้วเดินออกจากหมู่บ้านไป

 

_____________________________________________________

 

ติดตามตอนต่อไป