คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [1]Because Twitter
ฮยอกแจที่กำลังนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตเพื่อดูเรทติ้งอันสูงส่งของตัวเองอยู่ ต้องรีบกดเข้าไปดูในกระทู้ที่เขาสะดุดตาทันที
คิบอม เปลี่ยนชื่อทวิตเตอร์เป็นอึนฮยอก
“ มันทำอะไรของมันวะเนี่ย ?” ฮยอแจบ่นพึมพำออกมาก่อนที่จะกดคลิ๊กเข้าไป
“ O.O! เห้ยยยยย เรื่องจริงหรอเนี่ย ไอป่องมันทำอะไรของมันวะ!” เสียงแปดหลอดของฮยอกดังขึ้น ทำให้สมาชิก SJ-M ที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่ รีบย้ายหน้าอันหล่อเหลาของแต่ละคนมาที่หน้าจอคอมแทน (เจ๋อจริงๆพวกนี้ = =!)
“ทำไมอ่ะฮยอง เกิดอะไรขึ้น” คยูฮยอนถามทันทีเพราะเห็นสีหน้าที่อึ้งปนช็อคของฮยอกแจ
“อ..ไอป่องมันทำอะไรของมันก็ไม่รู้ ชื่อมันก็มี ทำไมต้องมาใช้ชื่อฉันด้วยเนี่ย”
“อืมมม.. สงสัยมันคงไม่รอแล้วมั้ง........ อุ๊บ!” รยออุคพูดขึ้นมาไม่ทันระวังเกือบจะทำให้ความลับของเพื่อนแตกซะแล้ว
“ไม่รออะไรรยออุค พูดให้เคลียร์หน่อยซิหนู” ฮยอกแจรีบเบี่ยงประเด็นมาที่รยออุคทันที
“ไม่มีอะไรหรอกฮะ ฮยอง” รยออุคพูดตัดปัญหา
“อืม ช่างเถอะ ไปๆ กินข้าวๆ หิวข้าวแล้ว ” ดงเฮช่วยรยออุคอีกแรง เพื่อไม่ให้เพื่อนของเขาตั้งข้อสงสัยกับบุคคลในคอมพิวเตอร์
ตกดึก
ฮยอกแจนั่งดูรายการผีอยู่กับเฮนรี่ พอใกล้ถึงช่วงไคลแมกซ์ ทั้งคู่ก็สะดุ้งเพราะ..
~Bounce to the music let your feet go round~
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก O[]O!!!” ฮยอกแจ
“ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก =[]=!!” เฮนรี่
ทั้งคู่ตะโกนออกมาเพราะนึกว่าพวกเขาเจอดีซะแล้ว แต่ที่ไหนได้
“เฮนรี่.. หยุดก่อน เสียงโทรศัพท์พี่เอง” ฮยอกแจที่เพิ่งตั้งสติได้ หันไปบอกเฮนรี่ที่ตอนนี้ยังโวยวายอยู่
“โหย ฮยองอ่ะ ผมตกใจหมดเลย” เฮนรี่บ่นกระปอดกระแปด
“แห่ะๆ โทดทีๆ พี่ก็ตกใจเหมือนกัน”
“ว่าแต่ ใครโทรมาอ่ะฮยอง”
“อ๋อ ข้อความน่ะ” ว่าแล้วฮยอกแจก็เปิดข้อความดู
ปดบ. (ป่องดำบวม -*-)
อึนฮยอก นายอยู่ไหนอ่ะ กลับมาจากจีนยัง
เมื่อฮยอกแจแห็นก็รีบส่งข้อความกลับไปทันที
ยังเลย ว่าจะถามอยู่พอดี ทำไมแกต้องใช้ชื่อฉันในทวิตเตอร์ด้วยแว้!
ปดบ.
พอใจ มีอะไรป่ะ แล้วจะกลับเมื่อไหร่เนี่ย
แน้! เอากะมันสิ - -* ฮยอกแจแทบปรี้ดแตกกับคำตอบที่ได้มาแล้วพิมข้อความกลับอย่างฉุนฉียว โดยไม่สนใจเฮนรี่ที่นั่งข้างๆเลย
ไม่รู้ว้อยยยย อย่าให้ฉันกลับเกาหลีนะ ไม่งั้นแกได้ตายด้วยน้ำมือฉันก่อนโลกจะแตกแน่
ปดบ.
งั้นหรอ งั้นรีบๆกลับมานะ ผมอยากเห็นหน้าอึนฮยอกใจจะขาดแล้ว
ฮยอก แจเห็นข้อความที่คิบอมส่งมาแล้วก็หน้าแดงทันที ไม่รู้ว่าแดงเพราะโมโหหรือเขินกันแน่ แต่ถึงกระนั้นฮยอกแจก็ไม่ได้ส่งข้อความกลับไปหาคิบอมอยู่ดี
ตอนเช้า
“ฮยอกแจ ตื่นได้แล้วว้อยยย จะนอนหลับไปถึงไหนฮะ!” ซองมินเข้ามาปลุกฮยอกแจ เพราะเห็นว่าทุกคนตื่นหมดแล้ว
“เออ ตื่นแล้วๆ” ฮยอกแจขานรับอย่างช่วยไม่ได้ ต้องโทดไอ้ป่องมันคนเดียวเลยนะ ทำให้เขานอนไม่หลับ เพราะคิดนู่นคิดนี่ ทั้งทวิตเตอร์ แล้วข้อความนั่น!
หลังจากฮยอกแจอาบน้ำเสร็จ
“ฮยอกแจ วันนี้มีแขกมา นายต้องตะลึงแน่นอน” ดงเฮรีบพูดกับฮยอกแจ เพราะแขกที่ว่าใกล้จะถึงบ้านพักเขาแล้วสิ
“ใครอ่ะ เออ วันนี้มีขึ้นไลฟ์ใช่ป่ะ?” ว่าแล้วก็หันไปถามซองมิน
“อื้อ แต่ต้องรอแขกก่อนนะ เราถึงจะไปได้”
“โหย ใครวะแขก สำคัญมากสินะ อยากเห็นหน้าจริงๆ บลาๆๆ” ฮยอกแจบ่นออกมาเป็นชุด โดยไม่ทันสังเกตว่าโจวมี่ได้เดินไปที่ประตูแล้วแล้วพาแขกที่ว่าเข้ามาในห้อง พัก แขกที่ว่าเห็นฮยอกแจ่ที่นั่งหันหลังให้แล้วก็บ่นนู่นบ่นนี่ พลางตักอาหารเข้าปาก จบลงด้วยการกระดกน้ำในแก้วจนหมด ก็อมยิ้มทันที
“นั่นไง แขกมาแล้ว” เสียงดงเฮบบอก ฮยอกแจที่รู้ว่าแขกมาก็สะดุ้ง นั่งหลังตึงแล้วก็กระซิบถามดงเฮเบาๆ เพราะเขาไม่กล้าหันหน้าไปมองแขกที่ว่า
“ค.. ใครอ่ะ”
“อยากรู้ก็หันมามองสิ นายอย่าป๊อดไปหน่อยเลย ไหนบอกว่าฉันจะตายด้วยน้ำมือนายไง” เสียงหล่อบวกกับเจ้าเล่ห์พูดขึ้นมาก่อนที่ฮยอกแจจะได้คำตอบจากดงเฮ ทำให้ฮยอกแจวางกิริยาที่เกร็งๆนั่นลงไปก่อนที่จะหันมาแล้วทำหน้าโหดๆใส่คิบอ ม ใช่คิบอมนั่นเองทีเป็นแขกที่ว่า แล้วฮยอกแจก็ตรงปรี่ไปหาคิบอมทันที พร้อมกับแบมืออย่างเต็มที่เตรียมที่จะฟาดไปบนกระบาลงามๆของคิบอม แต่คิบอมดันไวกว่า เพราะคิบอมได้รวบเอวบางของฮยอกแจแล้วก็จับข้อมือทั้งสองข้างพร้อมกับยื่นริม ฝีปากไปสัมผัสเบาบางที่ข้างแก้ม ทำให้ฮยอกแจอึ้งอยู่คนเดียว ทำไมหน่ะหรอ??? ก็เพราะเค้ารู้กันทั้งวงแล้ว ว่าคิบอมน่ะ ชอบฮยอกแจ ^^ และคนอื่นก็ไปรวมตัวกันที่ห้องนอนของซีวอนแล้ว
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ไอป่องคำบวม ไอลูกครึ่ง ไอหล่อ ไอ.. ไอ ว้อยยยยยยย ทำอะไรวะ!!” ฮยอกแจที่ตั้งสติได้ก็ด่าคิบอมออกมาเป็นชุด (นั่นเรียกว่าด่าเรอะ เห็นด่าแค่ประโยคแรก = =) แล้วก็(โวยวาย)ถามคิบอม
“หอมแก้มไง เอ๊ะ! หรือเค้าเรียกว่า จุ๊บแก้มหว่า”คิบอมตอบไปอย่างกวนตีน =[]=
“อ๊ากกก ผู้ชายที่ไหนเค้า .... กันวะ!” ฮยอกแจเว้นเงียบไว้ในฐานที่เข้าใจกันทุกคน
“ก็ผู้ชายอย่างเราไง” คิบอมตอบพร้อมกับยิ้มแก้มปริ แล้วยื่นหน้าเข้าไปหาหน้าของฮยอกแจ
“ไอเด็กบ้า เราไหน ไม่มีเรา มีแต่ฉันกับนายเว้ย” ฮยอกแจที่ตอนนี้หดคอของตัวเองจนเกิดเหนียนเป็นชั้นๆ
“อืมม แค่ตอนนี้นะ แต่หลังจากนี้อ่ะ มี ‘เรา’ แน่นอน =W=” คิบอมบอกพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่ม
“ไม่มีทางแน่นอน แล้วก็เอาหน้าออกไปด้วยว้อยย” ฮยอกแจที่หน้าแดง(นานแล้ว)โวยวาย
“ฮ่าๆ แกล้งนายนี่สนุกจริงๆ เดี๋ยวไปเก็บของก่อนแล้วเดี๋ยวมาหานะจ๊ะ อึนฮยอกกี้~” คิบอมบอกอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินออกไป
“ไม่ต้องมาว้อย กลับเกาหลีไปเลยไป๊ ชิ่วๆๆ” ฮยอกแจ่ไล่คิบอมพร้อมกับโบกมือไล่
หลังจากที่คิบอมเก็บของเสร็จแล้ว สมาชิกทุกคนก็เดินทางไปสถานที่ที่จะไปขึ้นไลฟ์กัน
“ไอป่องบวมนี่มาไง?” เป็นฮยอกแจนั่นเองที่ถาม
“ทำไม? มาไม่ได้หรอ” คิบอมถามกลับไป
“ไม่ใช่ไม่ได้เฟ้ย ฮึ่ยย..” ฮยอกแจที่เถียงไม่ได้ก็หันหน้าไปทางอื่นแทน จะให้บอกได้ไงล่ะ ว่าเค้ามาอยากให้คิบอมมาดู เพราะเค้าเขิน? อะไร นะ เค้าเขินหรอ บ้าน่า ไม่ได้เขิน เดี๋ยวมันเห็นท่าแล้วอยากเต้น ไม่ได้ๆ ท่าเพลงนี้ยิ่งเท่ๆอยู่ ไม่เหมาะกับคิบอมหรอก คิบอมจะต้องเหมาะกับเพลง ลูกหมีสามตัว วะฮ่าๆ
หลังเวที
“ไอป่องไปไหนแล้วหล่ะ?” ฮยอกแจถามเพื่อนๆในวง
“แหมๆ ห่างกันนิดนึงก็ได้มั้ง คิดถึงกันมากเลยสินะ” คยูฮยอนแซวฮยอกแจ
“อยากตายหรอ? ไม่ได้คิดถึง เห็นหน้าต่างด้าวอย่างนั้นแล้วกลัวมันหลงต่างหาก” ฮยอกแจรีบแก้ตัวพัลวัน
“หรอออ” ดงเฮมาเป็นกำลังเสริม
“ซุปเปอร์จูเนียร์ เอ็ม เตรียมตัวขึ้นเวทีครับ” เสียงสตาร์ฟดังขัดวังหวะ ก่อนที่สมาทุกคนจะรุมแกล้งฮยอกแจ
บนเวที
~Oh tai wan mei, ni yan li wo chu xian ~
สมาชิก ทั้งเจ็ดคน(ไม่รวมซีวอน เพราะตอนนี้อยู่ไทย ฮี่ๆ) เต้นกันอย่างพร้อมเพรียง บรรดาแฟนคลับก็ต่างร้องอังกอร์กันไปเรื่อยๆ จนถึงท่อนแร็ป
~Bounce to the music let your feet go round~
ขณะที่ฮยอกแจกำลังมองเหล่าแฟนคลับของเขา ก็มีป้ายอันหนึ่ง ไม่ได้ใหญ่ ไม่ได้เด่น แต่ก็ทำให้ฮยอกแจสะดุดตาได้ เพียงประโยคเดียว
‘BumHyuk is real’
ฮยอกแจไล่ลงจากป้ายแล้วก็มองเจ้าของป้าย จะเป็นใครได้อีกล่ะ มีอยู่คนเดียว
คิม คิบอม!!!(ไอป่องบวม = =)
หลังจากการแสดงจบลง
“ฮยอกแจ เป็นอะไรอ่ะ หลังจากร้องท่อนของนายแล้วก็ดูมึนๆ นี่ดื่มก่อนขึ้นเวทีป่ะเนี่ย” ซองมินถามฮยอกแจอย่างเป็นห่วง
“หืม.. ไม่มีอะไรหรอก ไอป่องไปไหนแล้วล่ะ?” ฮยอกแจถามตัวต้นเหตุที่ทำให้เค้าดูจะมึนๆกับการขึ้นแสดงในครั้งนี้
“อ่อ เห็นสตาร์ฟบอกว่าไปเข้าห้องน้ำน่ะ”
“อ่าฮะ เดี่ยวฉันมานะ ไปหาไอป่องก่อน พวกนายกลับกันไปก่อนก็ได้นะ” ฮยอกแจเอ่ยอย่างรีบเร่ง และวิ่งออกไปหาคิบอมทันที
ทางไปห้องน้ำ
“อึนฮยอก!!” คิบอมเรียกฮยอกแจ
“ไอป่อง ทำอะไรของนายเนี่ย บ้ารึเปล่า” ฮยอกแจถามคิบอมเสียงเบา
“มานี่ๆ” คิบอมไม่สนใจ คำถามของฮยอกแจ แต่กลับจับข้อมือของฮยอกแจไว้ แล้วลากไปทางระเบียงที่ไม่มีใครเดินผ่าน
“ฉันชอบนาย” รีบพูดทันทีก่อนที่ฮยอกแจจะได้เอ่ยอะไรออกมา
“หืม O.O บ้าหน่า” ฮยอกแจบอกปัดๆ แต่เจ้าตัวก็หน้าแดง
“ฉันชอบนาย จริงๆนะ” คิบอมบอกพลางรวบตัวฮยอกแจมาไว้ในอ้อมแขน
“เห้ย ทำอะไรเนี่ย ปล่อยว้อยย” ฮยอกแจดิ้น แต่ก็ดิ้นได้ไม่นาน คิบอมก็รีบจู่โจมทันที
คิบอ มทาบริมฝีปากของตัวเองแนบกับริมฝีปากบาง ฮยอกแจที่จะโวยวายจึงอ้าปากออก แต่นั่นก็ทำให้คิบอมรุกรานเขาได้ไม่ยากเลย ลิ้นร้อนชื้นของคิบอมค่อยๆหยอกล้อลิ้นของฮยอกแจ คิบอมค่อยๆหาความหวานในปากของฮยอกแจอยู่เนิ่นนาน ฮยอกแจที่เคลิ้มไปกับสัมผัสที่คิบอมมอบให้ ค่อยๆปิดเปลือกตาลงอย่างแผ่วเบา ขาเรียวที่ตอนนี้ไม่มีแรงที่จะหยัดไว้ ถ้าไม่มีคิบอมฮยอกแจอาจจะลงไปนั่งที่พื้นแล้วก็เป็นได้ เพราะมือของคิบอมโอบเอวบางของฮยอกแจไว้ข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างคิบอมก็กดท้ายทอยของฮยอกแจให้ใบหน้าของพวกเขาแนบชิดกันยิ่งขึ้น มือของฮยอกแจตอนนี้ปล่อยไว้ข้างตัว เพราะไม่มีแรงอีกเช่นเคย
เวลาผ่านไปเนิ่นนานของทั้งคู่ อาจเป็นเพราะฮยอกแจหายใจไม่ออกก็ได้ คิบอมจึงผละริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง แต่ฮยอกแจก็ยังคงปิดตาแน่น
คิบอ มมองคนในอ้อมแขนที่ตอนนี้ปิดตาแล้วหน้าแดงมาก ไม่ใช่แค่หน้าสิ แดงทั้งตัวเลยด้วยซ้ำ คิบอมยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วค่อยๆ จูบซับที่เปลือกตาบางอย่างแผ่วเบาทั้งสองข้าง แล้วไล่ลงมาๆเรื่อยๆ ที่ข้างแก้ม แล้วก็คลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากบางอยู่สักพัก แล้วก็ไล่ลงมาที่ลำคอ คิบอมค่อยจูบซับที่ลำคอขาวเรียว จนทำให้เกิดรอย แล้วจึงค่อยๆถอนริมฝีปากออกแล้วกอดคนในอ้อมแขนอย่างแนบแน่น
“น..นาย” ฮยอกแจที่ตั้งสติได้ แต่ดันพูดไม่ออก...ซะงั้น
“ทีนี้นายกับฉัน จะเป็นคำว่า ‘เรา’ ได้รึยัง?” คิบอมถามคนในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยน
“ไม่...”
“ไม่ได้งั้นสินะ” คิบอมพูดอย่างผิดหวัง แล้วค่อยปล่อยฮยอกแจและเดินออกไป
“เดี๋ยวสิ ยังพูดไม่จบแลย” ฮยอกแจก้มหน้าบอกพร้อมกับรั้งคิบอมไว้ ด้วยการจับชายเสื้อ เพียงน้อยนิด ตอนนี้ฮยอกแจหน้าแดงมาก
“ก็นายบอกว่าไม่” คิบอมบอกเสียงเย็นชา
“ฉันจะบอกว่า ... ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย.. ต่างหาก -///-” แอร๊ยยยยย เขินเฟ้ยยย เมื่อฮยอกแจพูดจบคิบอมก็ยิ้มแก้มปริทันที
“จริงนะ ห้ามโกหกนะ” คิบอมหันมาถามฮยอกแจอย่างตื่นเต้น
“อ.. อืม -//////-” อายด้วยว้อยยยยย
ว่าแล้วคิบอมก็จู่โจมฮยอกแจอีกรอบ แต่รอบนี้นานกว่ารอบแรกหน่อยนะ ฮี่ๆ
END
_____________
ใครที่เคยอ่านแล้วก็พอคุ้นๆอยู่มั้งอ่ะเนอะ
ขอบคุณทุกๆคนที่หลงเข้ามาอ่านนะจ๊ะจุ้บๆ >3<
ต่อไป เค (ขอเรียกแทนตัวเองละกัน ตะละล้าาา~)
จะพยายามแต่งเรื่อยๆนะจ๊ะ
ปล.เคหลงนางเอกเรื่องนี้อ้ะ! >///<
ความคิดเห็น