ผู้เข้าชมรวม
40,634
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
40.63K
อัปเดตล่าสุด : 1 ธ.ค. 59 / 16:09 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Unconditional Love
หากเลือกเกิดได้หามีผู้ใดอยากเป็นจัณฑาล
ต่ำต้อยยิ่งกว่าไพร่
อดสูยิ่งกว่าทาส
แล้วเหตุใดจัณฑาลที่อยู่ต่ำเพียงนั้น
จึงคว้าหัวใจผู้ครองแผ่นดิน
คิมจงอิน
สูงหรือต่ำใครกำหนด?...เมื่อใจเจ้าเลือกเราแล้วไฉนเลยต้องกังวลเรื่องยศศักดิ์...
โดคยองซู
นายน้อยอยู่สูงเทียมฟ้า กระผมต่ำเตี้ยยิ่งกว่าโคนหญ้า ไฉนเลยจะกล้าอาจเอื้อมขอรับ...
จัณฑาล คือ คนที่เกิดข้ามชนชั้น นั่นก็คือ หากบิดามารดาอยู่ต่างวรรณะกัน ลูกที่เกิดมาจะถูกเรียกว่า จัณฑาล
จัณฑาล คือ บุคคลที่สังคมไม่ยอมรับ ถูกรังเกียจเดียดฉันท์และถือเป็นกาลกิณีของบ้านเมือง ไม่มีผู้ใดอยากเข้าใกล้ ไม่มีผู้ใดอยากคบหา เพราะกริ่งเกรงจะนำพาหายนะมาให้ จัณฑาลจึงถูกปฏิบัติเยี่ยงสัตว์เดียรฉาน เป็นบุคคลไร้วรรณะที่ไม่มีใครกล้าจับต้อง บ้างเคร่งครัดถึงขนาดไม่ให้เงาพาดโดนร่างกาย สิ่งเหล่านี้คือโชคร้ายที่เหล่าจัณฑาลจะได้รับตั้งแต่ลืมตาเกิด
เครือญาติราชวงศ์คิม
#ฟิคจัณฑาล
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากผู้เขียน
· ไม่อยากใช้พะยะค่ะ / เพคะ เพราะดูโบราณและทางการเกินไป...จึงกลายเป็น “ขอรับ” และ “เจ้าค่ะ”
· ไม่อยากใช้กระหม่อมด้วยเหตุผลเดียวกัน...จึงกลายเป็น “กระผม” แต่จำกัดให้คำว่า “กระหม่อม” ใช้เฉพาะเวลาสนทนาพาทีกับกษัตริย์และมเหสีเท่านั้น
· คำว่า “ข้า” ใช้เฉพาะกลุ่มชนชั้นกลางลงไปจนถึงจัณฑาล
คำเตือน :
นี่คือฟิคโบราณที่ภาษาไม่ค่อยโบราณ และความเชื่อ บรรยากาศของยุคสมัย ทุกอย่างผสมปนเปตามจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
ไม่มีหลักการใดถูกต้อง 100% นะเจ้าคะ
เปิดเรื่องเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2015
ผลงานอื่นๆ ของ น้ำผึ้งมะนาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ น้ำผึ้งมะนาว
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"รักฟิคจัณฑาลมากนะคะ"
(แจ้งลบ)ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให ... อ่านเพิ่มเติม
ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให้ได้คยองมา ส่วนคยองก็รักมาก ภักดีมาก และกลัวนายน้อยและนายหญิงจะเดือดร้อน จนไม่ให้เจอหน้า โอ้ยยยทั้งที่สองคนใจตรงกัน แล้วทำไม ถึงเจ็บแบบนี้ ฮืออออ นอกจากนี้ยังรักในจิตใจอันดีงามของนายน้อย ไม่เคยแบ่งแยกใครสูงต่ำตั้งแต่เจอคยองครั้งแรกเมื่อครั้งยังเล็ก จนกระทั่งเติบใหญ่เป็นเจ้าคนนายคนก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงจิตใจที่แสนดีงามนี้ได้เลย รักในความดีและความเฉลียวฉลาดของคยองน้อย ชอบมากเลยตอนที่คยองต้องกลับไปหมู่บ้านจัณฑาลอีกครั้ง ตอนแรกนึกว่าจะกลับไปลำบากเหมือนเดิม แต่กลับไม่ใช่อย่างที่คิด นางเห็นถึงความทุกข์ระทมของคนกลุ่ม จึงใช้ปัญญาเพื่อพัฒนาสภาพความเป็อยู่ นอกจากนี้นางยังเป็นช้างเท้าหลังคอยเป็นหนึ่งในหลักสำคัญให้จงอินอยู่ตลอด สุดท้ายชอบตอนจบมากมากเลยนะ ในเมื่อคยองไม่ขึ้นไปหา นายน้อยก็ขอสละบัลลังก์ลงมา ดีใจมากมากเลยที่ จบ happy ลุ้นแทบแย่ คยองใจแข็งเหลือเกิน ปลื้มใจกับความรักที่มั่นคงของทั้งสอง thank น้าค้าที่เขียนเรื่องดีดีมาให้อ่าน อ่านน้อยลง
ไคโด้ | 16 มี.ค. 59
-
3
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"รักฟิคจัณฑาลมากนะคะ"
(แจ้งลบ)ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให ... อ่านเพิ่มเติม
ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให้ได้คยองมา ส่วนคยองก็รักมาก ภักดีมาก และกลัวนายน้อยและนายหญิงจะเดือดร้อน จนไม่ให้เจอหน้า โอ้ยยยทั้งที่สองคนใจตรงกัน แล้วทำไม ถึงเจ็บแบบนี้ ฮืออออ นอกจากนี้ยังรักในจิตใจอันดีงามของนายน้อย ไม่เคยแบ่งแยกใครสูงต่ำตั้งแต่เจอคยองครั้งแรกเมื่อครั้งยังเล็ก จนกระทั่งเติบใหญ่เป็นเจ้าคนนายคนก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงจิตใจที่แสนดีงามนี้ได้เลย รักในความดีและความเฉลียวฉลาดของคยองน้อย ชอบมากเลยตอนที่คยองต้องกลับไปหมู่บ้านจัณฑาลอีกครั้ง ตอนแรกนึกว่าจะกลับไปลำบากเหมือนเดิม แต่กลับไม่ใช่อย่างที่คิด นางเห็นถึงความทุกข์ระทมของคนกลุ่ม จึงใช้ปัญญาเพื่อพัฒนาสภาพความเป็อยู่ นอกจากนี้นางยังเป็นช้างเท้าหลังคอยเป็นหนึ่งในหลักสำคัญให้จงอินอยู่ตลอด สุดท้ายชอบตอนจบมากมากเลยนะ ในเมื่อคยองไม่ขึ้นไปหา นายน้อยก็ขอสละบัลลังก์ลงมา ดีใจมากมากเลยที่ จบ happy ลุ้นแทบแย่ คยองใจแข็งเหลือเกิน ปลื้มใจกับความรักที่มั่นคงของทั้งสอง thank น้าค้าที่เขียนเรื่องดีดีมาให้อ่าน อ่านน้อยลง
ไคโด้ | 16 มี.ค. 59
-
3
-
0