[EXO FICTION] Unconditional Love - KaiSoo - นิยาย [EXO FICTION] Unconditional Love - KaiSoo : Dek-D.com - Writer
×

    [EXO FICTION] Unconditional Love - KaiSoo

    ผู้เข้าชมรวม

    40,874

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    57

    ผู้เข้าชมรวม


    40.87K

    ความคิดเห็น


    1.9K

    คนติดตาม


    2.64K
    จำนวนตอน : 20 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  1 ธ.ค. 59 / 16:09 น.

    แท็กนิยาย

    kai jongin kyungsoo d.o kaido kaisoo

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    Unconditional Love






     

    หากเลือกเกิดได้หามีผู้ใดอยากเป็นจัณฑาล

    ต่ำต้อยยิ่งกว่าไพร่

    อดสูยิ่งกว่าทาส

    แล้วเหตุใดจัณฑาลที่อยู่ต่ำเพียงนั้น

    จึงคว้าหัวใจผู้ครองแผ่นดิน


     




     

    คิมจงอิน

    สูงหรือต่ำใครกำหนด?...เมื่อใจเจ้าเลือกเราแล้วไฉนเลยต้องกังวลเรื่องยศศักดิ์...







     

    โดคยองซู
     

    นายน้อยอยู่สูงเทียมฟ้า กระผมต่ำเตี้ยยิ่งกว่าโคนหญ้า ไฉนเลยจะกล้าอาจเอื้อมขอรับ...









     

    จัณฑาล คือ คนที่เกิดข้ามชนชั้น นั่นก็คือ หากบิดามารดาอยู่ต่างวรรณะกัน ลูกที่เกิดมาจะถูกเรียกว่า จัณฑาล

    จัณฑาล คือ บุคคลที่สังคมไม่ยอมรับ ถูกรังเกียจเดียดฉันท์และถือเป็นกาลกิณีของบ้านเมือง ไม่มีผู้ใดอยากเข้าใกล้ ไม่มีผู้ใดอยากคบหา เพราะกริ่งเกรงจะนำพาหายนะมาให้ จัณฑาลจึงถูกปฏิบัติเยี่ยงสัตว์เดียรฉาน เป็นบุคคลไร้วรรณะที่ไม่มีใครกล้าจับต้อง บ้างเคร่งครัดถึงขนาดไม่ให้เงาพาดโดนร่างกาย สิ่งเหล่านี้คือโชคร้ายที่เหล่าจัณฑาลจะได้รับตั้งแต่ลืมตาเกิด

     


    เครือญาติราชวงศ์คิม 






    #ฟิคจัณฑาล
     

     

      CR.SQW
                             

                เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากผู้เขียน
     

    ·       ไม่อยากใช้พะยะค่ะ / เพคะ เพราะดูโบราณและทางการเกินไป...จึงกลายเป็น “ขอรับ” และ “เจ้าค่ะ”

    ·   ไม่อยากใช้กระหม่อมด้วยเหตุผลเดียวกัน...จึงกลายเป็น “กระผม” แต่จำกัดให้คำว่า “กระหม่อม” ใช้เฉพาะเวลาสนทนาพาทีกับกษัตริย์และมเหสีเท่านั้น

    ·   คำว่า “ข้า” ใช้เฉพาะกลุ่มชนชั้นกลางลงไปจนถึงจัณฑาล


    คำเตือน : 

    นี่คือฟิคโบราณที่ภาษาไม่ค่อยโบราณ และความเชื่อ บรรยากาศของยุคสมัย ทุกอย่างผสมปนเปตามจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น 

    ไม่มีหลักการใดถูกต้อง 100% นะเจ้าคะ


     

    เปิดเรื่องเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2015

     







    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "รักฟิคจัณฑาลมากนะคะ"

    (แจ้งลบ)

    ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให ... อ่านเพิ่มเติม

    ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให้ได้คยองมา ส่วนคยองก็รักมาก ภักดีมาก และกลัวนายน้อยและนายหญิงจะเดือดร้อน จนไม่ให้เจอหน้า โอ้ยยยทั้งที่สองคนใจตรงกัน แล้วทำไม ถึงเจ็บแบบนี้ ฮืออออ นอกจากนี้ยังรักในจิตใจอันดีงามของนายน้อย ไม่เคยแบ่งแยกใครสูงต่ำตั้งแต่เจอคยองครั้งแรกเมื่อครั้งยังเล็ก จนกระทั่งเติบใหญ่เป็นเจ้าคนนายคนก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงจิตใจที่แสนดีงามนี้ได้เลย รักในความดีและความเฉลียวฉลาดของคยองน้อย ชอบมากเลยตอนที่คยองต้องกลับไปหมู่บ้านจัณฑาลอีกครั้ง ตอนแรกนึกว่าจะกลับไปลำบากเหมือนเดิม แต่กลับไม่ใช่อย่างที่คิด นางเห็นถึงความทุกข์ระทมของคนกลุ่ม จึงใช้ปัญญาเพื่อพัฒนาสภาพความเป็อยู่ นอกจากนี้นางยังเป็นช้างเท้าหลังคอยเป็นหนึ่งในหลักสำคัญให้จงอินอยู่ตลอด สุดท้ายชอบตอนจบมากมากเลยนะ ในเมื่อคยองไม่ขึ้นไปหา นายน้อยก็ขอสละบัลลังก์ลงมา ดีใจมากมากเลยที่ จบ happy ลุ้นแทบแย่ คยองใจแข็งเหลือเกิน ปลื้มใจกับความรักที่มั่นคงของทั้งสอง thank น้าค้าที่เขียนเรื่องดีดีมาให้อ่าน   อ่านน้อยลง

    ไคโด้ | 16 มี.ค. 59

    • 3

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "รักฟิคจัณฑาลมากนะคะ"

    (แจ้งลบ)

    ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให ... อ่านเพิ่มเติม

    ทำไมน้าถึงทำให้เราหลงรักฟิคไรท์ได้ ทั้งสามเรื่องติดขนาดนี้ เป็นคนเดียวจริงจริงที่ทำให้หลงรักทุกเรื่องที่เขียน ขอสารภาพเลยว่าเพิ่งอ่านตอนได้เล่มเพราะอยากกับหนังสือมากกว่า ปรากฏอ่านสองวันจบตาดำเลย น้ำตาเล็ดเลยตอน คยองเป็นจัณฑาล แต่น้ำตาแตกเลยตอนคยองลานายหญิงตอนนั้นสงสารทั้งนายน้อย สงสารทั้งคยอง นายน้อยเค้ารักของเค้าจิงจิง ทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อให้ได้คยองมา ส่วนคยองก็รักมาก ภักดีมาก และกลัวนายน้อยและนายหญิงจะเดือดร้อน จนไม่ให้เจอหน้า โอ้ยยยทั้งที่สองคนใจตรงกัน แล้วทำไม ถึงเจ็บแบบนี้ ฮืออออ นอกจากนี้ยังรักในจิตใจอันดีงามของนายน้อย ไม่เคยแบ่งแยกใครสูงต่ำตั้งแต่เจอคยองครั้งแรกเมื่อครั้งยังเล็ก จนกระทั่งเติบใหญ่เป็นเจ้าคนนายคนก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงจิตใจที่แสนดีงามนี้ได้เลย รักในความดีและความเฉลียวฉลาดของคยองน้อย ชอบมากเลยตอนที่คยองต้องกลับไปหมู่บ้านจัณฑาลอีกครั้ง ตอนแรกนึกว่าจะกลับไปลำบากเหมือนเดิม แต่กลับไม่ใช่อย่างที่คิด นางเห็นถึงความทุกข์ระทมของคนกลุ่ม จึงใช้ปัญญาเพื่อพัฒนาสภาพความเป็อยู่ นอกจากนี้นางยังเป็นช้างเท้าหลังคอยเป็นหนึ่งในหลักสำคัญให้จงอินอยู่ตลอด สุดท้ายชอบตอนจบมากมากเลยนะ ในเมื่อคยองไม่ขึ้นไปหา นายน้อยก็ขอสละบัลลังก์ลงมา ดีใจมากมากเลยที่ จบ happy ลุ้นแทบแย่ คยองใจแข็งเหลือเกิน ปลื้มใจกับความรักที่มั่นคงของทั้งสอง thank น้าค้าที่เขียนเรื่องดีดีมาให้อ่าน   อ่านน้อยลง

    ไคโด้ | 16 มี.ค. 59

    • 3

    • 0

    ความคิดเห็น