ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ชีวิตม.ต้นธรรมดาที่ไม่ธรรมดาสำหรับเรา [100% & Rewrite]
ก่อนอื่นขอท้าวความถึงตอนประถมปลายก่อนเข้าม.1 คือเราเคยติวนะ แต่ไม่หนักมาก เพื่อนในห้องเราบางคนเรียนพิเศษหลังเลิกเรียนหนักนะจนถึงทุ่มครึ่ง แต่เราไม่ได้เรียนเยอะขนาดนั้น เราสอบม.1 ได้ที่ 24 แบบนอกเขต หารู้ไม่ว่าปีที่เราสอบคนสมัครประมาณ1พันต้นๆ รับแค่150 ยังไม่รวมเด็กฝากหรือว่าอย่างอื่นๆด้วยนะ ไม่คิดว่าจะได้ด้วย
เมื่อขึ้นม.1...
เราก็ไม่รู้อะไรเท่าไหร่หรอกนะ ครั้งแรกเลยที่ตัดผมแบบติ่งเลย ครั้งแรกที่เรียนโรงเรียนรัฐด้วย ไม่คุ้นชินเท่าไหร่ตามประสาเด็กเข้าใหม่ เรื่องการเรียนก็มีส่งงานบ้างไม่ส่งบ้าง เทอมแรกเกรดก็เปิดตัวได้น่ารักดี นั่นคือ...3.13 จากตอนประถม 3.87 ตกใจอย่างมากกกก แต่ไม่เป็นไร ได้เกรด3ก็ดีแล้วทั้งพ่อและแม่ก็ปลอบแบบนี้ก็โอเคก็ผ่านไป แต่สำหรับห้องเราที่เป็นห้องคิง ก็ถือว่าอยู่ลำดับท้ายๆของห้องเลย แต่เราไม่ซีเรียสแหละ และผ่านมาเทอม2 ขึ้นแสตนด์เชียร์ร้องเพลงเชียร์แบบหน้าไหม้กันเลยครุคริ 55555 มาที่วันคริสมาสต์เราก็ได้ประกวดร้องเพลงสากล
ตอนร้องเพลงโชว์สิ่งที่เซอร์ไพรส์ที่สุดคือ...เพื่อนมาดูเราทั้งห้องเลย และก็ได้ที่1จ้าาาา ดีใจมากเลยยย 55555 แล้วจะมีวิชานึงก็คือวิชาความเรียงขั้นสูง จำได้ขึ้นใจเลย เราไม่ค่อยส่งงานวิชานี้ แล้วครูก็บอกให้ส่งหลายครั้ง ก่อนสอบพ่อกับแม่เราช่วยกันทำด้วย สามัคคีกันมาก แล้วก็เอาไปส่งวันสุดท้ายที่ครูจะส่งปพ. ส่งท้ายก็ส่งไม่ทัน เลยกลายเป็นติด 0 วิชานี้จริงๆ ร้องไห้หนักและนานมาก แต่รู้สึกดีมากที่พ่อแม่ยังให้กำลังใจและพามาส่งงานตอนวันแรกที่โรงเรียนให้ซ่อม และเราก็ได้เกรด1 แต่เกรดก็ขยับนิดเดียว นั่นก็คือ... 3.14 บอกแล้วว่ามันขึ้นนิดเดียว 55555
ขึ้นม.2...
เทอมหนึ่งมาเราจำไม่ค่อยได้นะ แต่ช่วงนั้นจำได้ว่าเป็นช่วงที่เริ่มบ้านักร้องเกาหลีแบบจริงจังเลย ช่วงนั้นเราติดฟังเพลงใส่หูฟังตลอด แม้กระทั่งตอนสอน มันบ่อยมากจนเพื่อนได้เตือนว่าว่างจริงๆค่อยฟัง เราก็เลยใส่หูฟังน้อยลง และเป็นช่วงเปลี่ยนกลุ่มจากที่อยู่กลุ่มหลังห้องก็มาอยู่กลุ่มหน้าห้อง(หมายถึงนั่งเรียนหน้าห้องนะ) ก็ทำให้ส่งงานมากขึ้น ตั้งใจเรียนมากขึ้น แต่เกรดเทอมหนึ่งก็...ถ้าจำไม่ผิด 3.10 มั้ง ตกต่ำสุดแล้วจริงๆ TT
แล้วก็ข้ามมาเทอมสองเลยแล้วกันเนาะ เคยได้ยินมานะว่า ตอนม.2 มันจะเป็นช่วงรอยต่อ ต้องระวังตัวเองให้ดี ถ้าจะดีก็ดีไปเลย ถ้าจะเกเรก็ไปทางเกเรเลยแหละ ตอนนั้นเราติดมือถือขั้นรุนแรงเลยล่ะ ใกล้สอบไฟนอล ตอนจะอ่านหนังสือนี่ก็แทบไม่ได้อ่าน เพราะมัวแต่ตอบแชทคนที่เราชอบ กลัวจะไม่ได้คุย ขนาดวิฟิหลุดไปยังพยายามที่จะเชื่อมต่อให้ได้ ในขณะเชื่อมต่ออยู่ จู่ๆแม่ก็เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนเรา(ประเด็นคือ เก็บไม่ทัน) ถามว่าเกิดอะไรต่อไป? โดนด่าสิคะ ชุดใหญ่แต่น้อยกว่าระเบิดนิวเคลียร์นิดนึง -_- ด่าจนกลับไปอ่านหนังสือ สักพัก...เล่นต่อเหมือนเดิมจ้า ส่วนเกรดในเทอมสอง ก็ขึ้นมาประมาณ 3.2 ในคณะที่เพื่อนในห้องเกรดลดเกือบทุกคนยกเว้นเรา 555555555
ม.3ก็มาถึง~
เปิดเทอมม.สามมาพร้อมกับทรงผมซอยแถมย้อมอีก มีแต่คนถามว่าเป็นทอมเหรอ 555555555 เชื่อไหมว่าเราเคยคิดจะสอบเข้าเตรียม ตอนนั้นจริงจังมาก ถึงกับให้แม่พาไปซื้อเตรียมสอบ คำศัพท์ทั้งอังกฤษและก็ญี่ปุ่น ตั้งใจอ่านทุกคืนเลย 2อาทิตย์ผ่านไปเป็นไงคะ? ไม่อ่านมันเลยค่า 5555555 มาดราม่าเรื่องเพื่อนในกลุ่มดีกว่า คือด้วยความที่กลุ่มเราเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุดในห้องนั่นคือ 14 คน เดินไปด้วยกันหรือจะประชุมกันแต่ละปีนึกว่าไปหรือประชุมกันทั้งห้อง 55555 แต่หลายครั้งนะที่มันรู้สึกว่ามันเหงาแล้วโดนเมินและละเลยหลายครั้ง จนได้ตัดสินใจจะย้ายไปอยู่กลุ่มหัวหน้าซึ่งสนิทรองจากกลุ่มหลัก (ขนาดเพื่อนที่เราสนิทยังไม่รู้ก่อนหน้านั้นเลย) พอจะไปนี่รั้งแบบดราม่ากันทั้งกลุ่มจ้า ก็ถามว่าทำไมถึงออกล่ะ เราเลยบอกไปว่าอยู่กลุ่มนี้เราโดนเมินไปหลายครั้งจนอยากอยู่กลุ่มอื่น แล้วพวกนางก็พากันขอโทษและมีการปีนี้ปีสุดท้ายแล้วนะโน่นนี่นั่นเราก็เลยอยู่กลุ่มเดิมต่อ หลังจากนั้นก็เทคแคร์ ก็โอเคนะ แต่พอนานๆไปก็เหมือนเดิม คือเป็นปีที่หลายรสมาก ดราม่า เฮฮา ปล่อยโฮ แข่งกันชิงดีชิงเด่น ทุกรสเลยจริงๆ ก็จำไม่ค่อยได้เหมือนกันแหละ เทอมนี้ก็เรียนๆเล่นๆตามสไตล์ เกรดออกมา ได้ 3.3 แบบงงๆ -0-
แล้วตอนเทอมสองสิคะ เพื่อนๆเค้าก็ต่างอ่านหนังสือกันแล้ว บางคนนี่ถึงกับหยุดเรียน(เอง) 1 สัปดาห์ก่อนที่จะสอบคัดเลือก บางคนครึ่งเดือนเลยที่เดียว แล้วมาถึงวันนึง วันนั้นเรียนคาบแนะแนว ครูให้ลงชื่อว่าใครจะเรียนสายไหน หรือว่าใครจะเรียนต่อที่อื่น ส่วนมากก็ตามระเบียบห้อง 1ค่ะ ส่วนมากเค้าก็เลือกเรียนวิทย์คณิตกัน แต่ในใจเราอ่ะ รู้เลยจริงๆว่า หัวสมองอย่างข้าน้อยคงไปต่อสายวิทย์ไม่ไหวแน่ๆเลยเจ้าค่ะ เราเลยเลือกเรียนอังกฤษจีนโลด พอสัปดาห์ถัดไปที่เรียนคาบแนะแนว ก็ไม่แน่ใจอีกว่าจะเรียนสายจีนเหรอ เพราะเราก็ลังเลอยากเรียนพวกคณะนิติและก็ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ก็เลยลงสายอังกฤษ-สังคม และคาบแนะแนวอีกสัปดาห์นึง เราก็เลยกลับไปอีก ไปพร้อมกับคำตอบที่แน่นอนที่สุดในสามโลกแล้วว่า...ลงอังกฤษ-จีนไม่เปลี่ยนแล้ว 5555555 พอวันปัจฉิมมาถึง แบบว่ามันฟินมากเลยนะ เดินไปเป็นแถวแล้วมีน้องมาติดสติ๊กเกอร์ให้ เป็นอะไรที่บอกไม่ถูกเลย <3 จริงๆ พอถึงวันสอบคัดห้อง ไอ้เราก็โคตรชิลล์ ยังไงก็ได้ เพราะสายอังกฤษ-จีน "มีห้องเดียว" 55555 พอตอนดึกๆผลสอบก็ออก ก่อนที่จะออก็ลุ้นว่าจะอยู่1ใน10ไหม ผลที่ออกมา สอบได้ที่ 2 ของสาย แบบใช้สิทธิ์เด็กเก่านะ และแล้วก็ถึงวันรับใบประกาศเป็นวันสุดท้ายจริงๆที่จะได้เจอเพื่อน รับใบประกาศเสร็จ เพื่อนชวนเราไปเลี้ยงรุ่นห้อง เราก็ลังเล พอขอแม่ไปซักพักแม่บอกโอเค (ซะงั้นอ่ะ คริคริ) หลังจากนั้นก็... เริ่มมหกรรมเขียนเสื้อสิครับ ตกเย็นมาก็เดินไปที่ร้านเนื้อย่างพอกินเสร็จก็ถ่ายรูปกลุ่มและก็รูปตัวเอง ตอนจะจบมันรู้สึกใจหายนะที่จบไปเร็วมากๆเลย แต่เราก็ไม่ลืมพวกเองหรอก 3/1 STR'95
---Writer Talk---
150320
เห่นโล่วววววววว สวีดัสสวัสดีผู้อ่านที่ตามมาจากแท็ก #dek59 และหลงเข้ามาอ่านนะคะ
เมื่อคืนเราก็ดูยอดวิวที่เข้ามาดู 8 ครั้ง วันนี้ขยับขึ้นมาเป็น 22 แล้วววว รู้สึกดีใจ 555555
จะมีกำลังใจมากกว่านี้ถ้ามีคนมาเมนต์บ้างอะไรบ้าง -////- ถึงจะมีคนเข้ามดูน้อยกว่านี้เราก็อัพต่ออยู่ดี >< เอาล่ะฝอยแค่นี้ก่อน 30%ไปก่อน เพราะเราด้นสดด้วย ขอตัวไปทำโจทย์GATเชื่อมโยงก่อนนะก๊ะ
150325 3:23 am
กลับมาพร้อมกับความง่วงหงาวหาวนอน เพราะเราก็ผัดมาหลายวันเหมือนกัน ยังไม่ถึงตอนที่พีคนะ นี่แค่เบาๆ ยังไงก็คอมเมนต์มาก็ได้ เค้าเหงามากๆเลย ยอดวิวที่มาดูสตอรี่นี้ ตอนนี้ 47 ครั้ง มีฟค.เป็น3คน แค่นี้ก็ดีใจนะงือออออ เราก็จะมาอัพในเวลาประมาณตี่หนึ่งนี่แหละ เพราะห้าทุ่มเป็นต้นไปเราก็ติวแกท และก็จดศัพท์จีนอีก กลับมาอัพก็ขุดเรื่องอดีต ทั้งมึนทั้งง่วง หาววววว~ แต่ก็ยังไม่จบตอนนี้ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ง่วงก็จะกลับมาอัพนะคะ คืนนี้ขอแค่80% อีกนะ อยากต่อให้จบแต่ตาจะปิดแล้วค่ะทุกคน ไม่ไหวแล้ว นอนก่อนนะคะ ฝันดีนะ อย่าลืมอ่านหนังสือนะพวกยูววววว <3
150327 3:03
เย่!!!!! ในที่สุดตอนของวีรกรรมและการเรียนตอนม.ต้น ซึ่งก็จะเน้นวีรกรรรมที่
เบาๆเด็กๆของเราไปแล้ว ตอนหน้าก็ถึงตอนของม.ปลาย ตั้งแต่ม.4 จนปัจจุบันกันเลย รับรองว่าวีรกรรมเราแซ่บ(?)กว่าตอนม.ต้นแน่นอนค๊าบ คนอ่านเบื่อกันไหมที่สตอรี่มีแต่ชีวิตของตัวเอง เราจะบอกว่ามันยังไม่ถึงเวลาค่ะ ใจเย็นๆร่มจั๊กหน่อยเนาะ ยอดวิวตอนนี้ก็ 55 แล้ว แต่ฟค.อีกคนหายไปแล้ว งืออออ คนในบ้านชอบคิดว่าเราไม่อ่านหนังสือเลย แถมเมื่อวานน้ำหนักลดไป 2 กิโล แม่โทรแม่ด่าเลยค่า และก็บอกห้ามนอนดึก ไม่อย่างงั้น โน้ตบุคเครื่องที่ไรท์พิมพ์ก็จะไม่ได้อัพเดทให้ได้อ่านกันอีก โอเคๆ หนูจะพยามกินเยอะๆนะคะขุ่นแม่
แต่นอนดึกมันยากมากๆเลยนะ หนังสือก็ต้องอ่าน แล้วอ่านได้ดีที่สุดก็ตอนดึกๆ เจอกันตอนต่อไปนะจ๊ะ ฝันดีค่ะ -0-
เมื่อขึ้นม.1...
เราก็ไม่รู้อะไรเท่าไหร่หรอกนะ ครั้งแรกเลยที่ตัดผมแบบติ่งเลย ครั้งแรกที่เรียนโรงเรียนรัฐด้วย ไม่คุ้นชินเท่าไหร่ตามประสาเด็กเข้าใหม่ เรื่องการเรียนก็มีส่งงานบ้างไม่ส่งบ้าง เทอมแรกเกรดก็เปิดตัวได้น่ารักดี นั่นคือ...3.13 จากตอนประถม 3.87 ตกใจอย่างมากกกก แต่ไม่เป็นไร ได้เกรด3ก็ดีแล้วทั้งพ่อและแม่ก็ปลอบแบบนี้ก็โอเคก็ผ่านไป แต่สำหรับห้องเราที่เป็นห้องคิง ก็ถือว่าอยู่ลำดับท้ายๆของห้องเลย แต่เราไม่ซีเรียสแหละ และผ่านมาเทอม2 ขึ้นแสตนด์เชียร์ร้องเพลงเชียร์แบบหน้าไหม้กันเลยครุคริ 55555 มาที่วันคริสมาสต์เราก็ได้ประกวดร้องเพลงสากล
ตอนร้องเพลงโชว์สิ่งที่เซอร์ไพรส์ที่สุดคือ...เพื่อนมาดูเราทั้งห้องเลย และก็ได้ที่1จ้าาาา ดีใจมากเลยยย 55555 แล้วจะมีวิชานึงก็คือวิชาความเรียงขั้นสูง จำได้ขึ้นใจเลย เราไม่ค่อยส่งงานวิชานี้ แล้วครูก็บอกให้ส่งหลายครั้ง ก่อนสอบพ่อกับแม่เราช่วยกันทำด้วย สามัคคีกันมาก แล้วก็เอาไปส่งวันสุดท้ายที่ครูจะส่งปพ. ส่งท้ายก็ส่งไม่ทัน เลยกลายเป็นติด 0 วิชานี้จริงๆ ร้องไห้หนักและนานมาก แต่รู้สึกดีมากที่พ่อแม่ยังให้กำลังใจและพามาส่งงานตอนวันแรกที่โรงเรียนให้ซ่อม และเราก็ได้เกรด1 แต่เกรดก็ขยับนิดเดียว นั่นก็คือ... 3.14 บอกแล้วว่ามันขึ้นนิดเดียว 55555
ขึ้นม.2...
เทอมหนึ่งมาเราจำไม่ค่อยได้นะ แต่ช่วงนั้นจำได้ว่าเป็นช่วงที่เริ่มบ้านักร้องเกาหลีแบบจริงจังเลย ช่วงนั้นเราติดฟังเพลงใส่หูฟังตลอด แม้กระทั่งตอนสอน มันบ่อยมากจนเพื่อนได้เตือนว่าว่างจริงๆค่อยฟัง เราก็เลยใส่หูฟังน้อยลง และเป็นช่วงเปลี่ยนกลุ่มจากที่อยู่กลุ่มหลังห้องก็มาอยู่กลุ่มหน้าห้อง(หมายถึงนั่งเรียนหน้าห้องนะ) ก็ทำให้ส่งงานมากขึ้น ตั้งใจเรียนมากขึ้น แต่เกรดเทอมหนึ่งก็...ถ้าจำไม่ผิด 3.10 มั้ง ตกต่ำสุดแล้วจริงๆ TT
แล้วก็ข้ามมาเทอมสองเลยแล้วกันเนาะ เคยได้ยินมานะว่า ตอนม.2 มันจะเป็นช่วงรอยต่อ ต้องระวังตัวเองให้ดี ถ้าจะดีก็ดีไปเลย ถ้าจะเกเรก็ไปทางเกเรเลยแหละ ตอนนั้นเราติดมือถือขั้นรุนแรงเลยล่ะ ใกล้สอบไฟนอล ตอนจะอ่านหนังสือนี่ก็แทบไม่ได้อ่าน เพราะมัวแต่ตอบแชทคนที่เราชอบ กลัวจะไม่ได้คุย ขนาดวิฟิหลุดไปยังพยายามที่จะเชื่อมต่อให้ได้ ในขณะเชื่อมต่ออยู่ จู่ๆแม่ก็เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนเรา(ประเด็นคือ เก็บไม่ทัน) ถามว่าเกิดอะไรต่อไป? โดนด่าสิคะ ชุดใหญ่แต่น้อยกว่าระเบิดนิวเคลียร์นิดนึง -_- ด่าจนกลับไปอ่านหนังสือ สักพัก...เล่นต่อเหมือนเดิมจ้า ส่วนเกรดในเทอมสอง ก็ขึ้นมาประมาณ 3.2 ในคณะที่เพื่อนในห้องเกรดลดเกือบทุกคนยกเว้นเรา 555555555
ม.3ก็มาถึง~
เปิดเทอมม.สามมาพร้อมกับทรงผมซอยแถมย้อมอีก มีแต่คนถามว่าเป็นทอมเหรอ 555555555 เชื่อไหมว่าเราเคยคิดจะสอบเข้าเตรียม ตอนนั้นจริงจังมาก ถึงกับให้แม่พาไปซื้อเตรียมสอบ คำศัพท์ทั้งอังกฤษและก็ญี่ปุ่น ตั้งใจอ่านทุกคืนเลย 2อาทิตย์ผ่านไปเป็นไงคะ? ไม่อ่านมันเลยค่า 5555555 มาดราม่าเรื่องเพื่อนในกลุ่มดีกว่า คือด้วยความที่กลุ่มเราเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุดในห้องนั่นคือ 14 คน เดินไปด้วยกันหรือจะประชุมกันแต่ละปีนึกว่าไปหรือประชุมกันทั้งห้อง 55555 แต่หลายครั้งนะที่มันรู้สึกว่ามันเหงาแล้วโดนเมินและละเลยหลายครั้ง จนได้ตัดสินใจจะย้ายไปอยู่กลุ่มหัวหน้าซึ่งสนิทรองจากกลุ่มหลัก (ขนาดเพื่อนที่เราสนิทยังไม่รู้ก่อนหน้านั้นเลย) พอจะไปนี่รั้งแบบดราม่ากันทั้งกลุ่มจ้า ก็ถามว่าทำไมถึงออกล่ะ เราเลยบอกไปว่าอยู่กลุ่มนี้เราโดนเมินไปหลายครั้งจนอยากอยู่กลุ่มอื่น แล้วพวกนางก็พากันขอโทษและมีการปีนี้ปีสุดท้ายแล้วนะโน่นนี่นั่นเราก็เลยอยู่กลุ่มเดิมต่อ หลังจากนั้นก็เทคแคร์ ก็โอเคนะ แต่พอนานๆไปก็เหมือนเดิม คือเป็นปีที่หลายรสมาก ดราม่า เฮฮา ปล่อยโฮ แข่งกันชิงดีชิงเด่น ทุกรสเลยจริงๆ ก็จำไม่ค่อยได้เหมือนกันแหละ เทอมนี้ก็เรียนๆเล่นๆตามสไตล์ เกรดออกมา ได้ 3.3 แบบงงๆ -0-
แล้วตอนเทอมสองสิคะ เพื่อนๆเค้าก็ต่างอ่านหนังสือกันแล้ว บางคนนี่ถึงกับหยุดเรียน(เอง) 1 สัปดาห์ก่อนที่จะสอบคัดเลือก บางคนครึ่งเดือนเลยที่เดียว แล้วมาถึงวันนึง วันนั้นเรียนคาบแนะแนว ครูให้ลงชื่อว่าใครจะเรียนสายไหน หรือว่าใครจะเรียนต่อที่อื่น ส่วนมากก็ตามระเบียบห้อง 1ค่ะ ส่วนมากเค้าก็เลือกเรียนวิทย์คณิตกัน แต่ในใจเราอ่ะ รู้เลยจริงๆว่า หัวสมองอย่างข้าน้อยคงไปต่อสายวิทย์ไม่ไหวแน่ๆเลยเจ้าค่ะ เราเลยเลือกเรียนอังกฤษจีนโลด พอสัปดาห์ถัดไปที่เรียนคาบแนะแนว ก็ไม่แน่ใจอีกว่าจะเรียนสายจีนเหรอ เพราะเราก็ลังเลอยากเรียนพวกคณะนิติและก็ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ก็เลยลงสายอังกฤษ-สังคม และคาบแนะแนวอีกสัปดาห์นึง เราก็เลยกลับไปอีก ไปพร้อมกับคำตอบที่แน่นอนที่สุดในสามโลกแล้วว่า...ลงอังกฤษ-จีนไม่เปลี่ยนแล้ว 5555555 พอวันปัจฉิมมาถึง แบบว่ามันฟินมากเลยนะ เดินไปเป็นแถวแล้วมีน้องมาติดสติ๊กเกอร์ให้ เป็นอะไรที่บอกไม่ถูกเลย <3 จริงๆ พอถึงวันสอบคัดห้อง ไอ้เราก็โคตรชิลล์ ยังไงก็ได้ เพราะสายอังกฤษ-จีน "มีห้องเดียว" 55555 พอตอนดึกๆผลสอบก็ออก ก่อนที่จะออก็ลุ้นว่าจะอยู่1ใน10ไหม ผลที่ออกมา สอบได้ที่ 2 ของสาย แบบใช้สิทธิ์เด็กเก่านะ และแล้วก็ถึงวันรับใบประกาศเป็นวันสุดท้ายจริงๆที่จะได้เจอเพื่อน รับใบประกาศเสร็จ เพื่อนชวนเราไปเลี้ยงรุ่นห้อง เราก็ลังเล พอขอแม่ไปซักพักแม่บอกโอเค (ซะงั้นอ่ะ คริคริ) หลังจากนั้นก็... เริ่มมหกรรมเขียนเสื้อสิครับ ตกเย็นมาก็เดินไปที่ร้านเนื้อย่างพอกินเสร็จก็ถ่ายรูปกลุ่มและก็รูปตัวเอง ตอนจะจบมันรู้สึกใจหายนะที่จบไปเร็วมากๆเลย แต่เราก็ไม่ลืมพวกเองหรอก 3/1 STR'95
---Writer Talk---
150320
เห่นโล่วววววววว สวีดัสสวัสดีผู้อ่านที่ตามมาจากแท็ก #dek59 และหลงเข้ามาอ่านนะคะ
เมื่อคืนเราก็ดูยอดวิวที่เข้ามาดู 8 ครั้ง วันนี้ขยับขึ้นมาเป็น 22 แล้วววว รู้สึกดีใจ 555555
จะมีกำลังใจมากกว่านี้ถ้ามีคนมาเมนต์บ้างอะไรบ้าง -////- ถึงจะมีคนเข้ามดูน้อยกว่านี้เราก็อัพต่ออยู่ดี >< เอาล่ะฝอยแค่นี้ก่อน 30%ไปก่อน เพราะเราด้นสดด้วย ขอตัวไปทำโจทย์GATเชื่อมโยงก่อนนะก๊ะ
150325 3:23 am
กลับมาพร้อมกับความง่วงหงาวหาวนอน เพราะเราก็ผัดมาหลายวันเหมือนกัน ยังไม่ถึงตอนที่พีคนะ นี่แค่เบาๆ ยังไงก็คอมเมนต์มาก็ได้ เค้าเหงามากๆเลย ยอดวิวที่มาดูสตอรี่นี้ ตอนนี้ 47 ครั้ง มีฟค.เป็น3คน แค่นี้ก็ดีใจนะงือออออ เราก็จะมาอัพในเวลาประมาณตี่หนึ่งนี่แหละ เพราะห้าทุ่มเป็นต้นไปเราก็ติวแกท และก็จดศัพท์จีนอีก กลับมาอัพก็ขุดเรื่องอดีต ทั้งมึนทั้งง่วง หาววววว~ แต่ก็ยังไม่จบตอนนี้ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ง่วงก็จะกลับมาอัพนะคะ คืนนี้ขอแค่80% อีกนะ อยากต่อให้จบแต่ตาจะปิดแล้วค่ะทุกคน ไม่ไหวแล้ว นอนก่อนนะคะ ฝันดีนะ อย่าลืมอ่านหนังสือนะพวกยูววววว <3
150327 3:03
เย่!!!!! ในที่สุดตอนของวีรกรรมและการเรียนตอนม.ต้น ซึ่งก็จะเน้นวีรกรรรมที่
เบาๆเด็กๆของเราไปแล้ว ตอนหน้าก็ถึงตอนของม.ปลาย ตั้งแต่ม.4 จนปัจจุบันกันเลย รับรองว่าวีรกรรมเราแซ่บ(?)กว่าตอนม.ต้นแน่นอนค๊าบ คนอ่านเบื่อกันไหมที่สตอรี่มีแต่ชีวิตของตัวเอง เราจะบอกว่ามันยังไม่ถึงเวลาค่ะ ใจเย็นๆร่มจั๊กหน่อยเนาะ ยอดวิวตอนนี้ก็ 55 แล้ว แต่ฟค.อีกคนหายไปแล้ว งืออออ คนในบ้านชอบคิดว่าเราไม่อ่านหนังสือเลย แถมเมื่อวานน้ำหนักลดไป 2 กิโล แม่โทรแม่ด่าเลยค่า และก็บอกห้ามนอนดึก ไม่อย่างงั้น โน้ตบุคเครื่องที่ไรท์พิมพ์ก็จะไม่ได้อัพเดทให้ได้อ่านกันอีก โอเคๆ หนูจะพยามกินเยอะๆนะคะขุ่นแม่
แต่นอนดึกมันยากมากๆเลยนะ หนังสือก็ต้องอ่าน แล้วอ่านได้ดีที่สุดก็ตอนดึกๆ เจอกันตอนต่อไปนะจ๊ะ ฝันดีค่ะ -0-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น