ฉันรู้แค่รักเธอหมดใจ (นทแอป)

ลำดับตอนที่ #5 : Part 5 -- งานกีฬาสามโรงเรียน

“แกรนด์ แล้วตกลงแกรนด์ชอบน้องคนนั้นจริงๆหรอ??”

“เอาความจริงนะพี่หมี่ แกรนด์ชอบน้องนทตั้งแต่กีฬาสานสัมพันธ์สามโรงเรียนเมื่อสองปีก่อนแล้วแหละ.. ตอนนั้นในโรงเรียนทุกคนเท่ากันหมดไงไม่สนว่าใครเป็นสามัญชนหรือราชนิกูล.. น้องนทเขาลงแข่งเตะฟุตบอลด้วยนะ เท่มากๆเลยอ่ะ!! 5555”  องค์หญิงพรรณวรทยิ้มหวานอย่างเพ้อฝันให้กับสายลมและแสงแดดขณะเดินกลับไปที่ห้องทรงงาน จนราชกุมารีรุ่นพี่ต้องส่งยิ้มเจื่อนๆให้น้องสาว เพราะเธอเป็นห่วงเหลือเกิน ถ้ารักมาก.. เมื่อถึงเวลานั้น คงต้องเจ็บมากเหมือนกันสินะ...

“แต่แกรนด์ก็น่าจะรู้ว่าเรื่องนี้มันคง.. เอ่ออ”

“เป็นไปไม่ได้ ใช่.. แกรนด์รู้พี่หมี่ว่าสักวันแกรนด์คงต้องแต่งงาน กับคนที่เหมาะสม.. ซึ่งคงไม่ใช่นท แกรนด์รู้ดี.. แต่จะให้แกรนด์ทำยังไงในเมื่อแกรนด์ก็ชอบน้องเขาอยู่ดี”

“ช่างมันเถอะพรรณวรท.. ถ้าคู่กันแล้วมันคงไม่แคล้วกันหรอก แต่ถ้าไม่ใช่... คนที่คู่กับองค์หญิงคนสวยของพี่จริงๆเขาก็คงมาหาสักวันหนึ่ง คนที่ทำให้แกรนด์ลืมเรื่องนทไปได้.. แกรนด์ต้องเข้าใจนะ”  พิมดาวลูบหัวพรรณวรทอย่างเอ็นดูก่อนจะส่งยิ้มน้อยๆให้แล้วพาน้องสาวมานั่งที่โต๊ะทรงงาน

“แกรนด์จะพยายามเข้าใจมันค่ะ..”

“มีสิ่งใดให้กระหม่อมรับใช้หรือพะย่ะค่ะ??”  หนุ่มหล่อในชุดหัวหน้าราชองครักษ์เดินเข้ามาหาองค์หญิงคนกลางและองค์เล็กของราชวงศ์อย่างองอาจสมชายชาติทหารจนคนสวยต้องแอบลอบมองยิ้มๆ เท่ไร้ที่ติจริงๆพี่ฮั่นคนนี้

“ไม่ต้องใช้คำพูดราชาศัพท์ขนาดนั้นก็ได้ค่ะพี่ฮั่น.. แทนตัวเองว่าผมหรือพี่หรืออะไรก็ได้ แล้วก็ลดใช้คำราชาศัพท์ลงหน่อยก็ดีนะคะ”  องค์หญิงอิษฏิ์อาณิกตรัสยิ้มๆก่อนที่จะพาตัวเองและน้องสาวไปนั่งที่ชิงช้าใต้ร่มไม้ท่ามกลางอากาศเย็นสบาย

“แต่ว่า...”

“นะคะ.. ถือว่าแอปขอร้อง”  เจ้าหญิงแอปเปิ้ลเพิ่มความออดอ้อนลงในน้ำเสียงเล็กน้อยก่อนที่อิสริยะต้องยอมทำตามอย่างเสียมิได้...  แสดงออกกันซะขนาดนี้!?! ตายๆๆๆ มีหวังไอ้นทงอนเขาตายแน่ที่องค์หญิงหนึ่งเดียวในหัวใจมันกลับมาชอบเขาเสียได้!!! ไอ้ฮั่นตายแน่ๆ ฮืออออออออออออออ!!!!!!!

“ก็ได้ครับ.. ตกลงน้องแอปกับน้องสมายมีอะไรให้พี่รับใช้หรือเปล่าครับ??”  อิสริยะส่งยิ้มแห้งๆไปให้สองสาวอีกรอบ

“เปล่าหรอกค่ะ แอปแค่จะเรียกพี่ฮั่นมาตกลงเรื่องการคุยกันของพี่ฮั่นกับแอปแค่นี้แหละค่ะ.. แอปขอตัวก่อนแล้วกันนะคะ เชิญพี่ฮั่นตามสบายเลยค่ะ”   องค์หญิงรูปงามทั้งสององค์เดินกลับเข้าไปในตำหนักอย่างอารมณ์ดี แต่เขานี่สิ.. ไอ้ฮั่นตายยยยย!!!!

“พี่ฮั่น.. มายืนทำอะไรแถวนี้เนี่ย?”

“เฮ้ยนท พี่ขอโทษ คือพี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะเว้ย เขาเรียกพี่มาคุยกับพี่ก่อนอ้ะ แต่พี่ไม่ได้คิดอะไรเลยนะ นทททท! อย่าทำอะไรพี่นะนท อย่าน้า!!!~”  อิสริยะหลับตาปี๋ก่อนที่จะโค้งรัวๆให้ไอ้น้องสาวต่างพ่อต่างแม่ตัวแสบ

“โอ๊ยยยยยยยยย!!! ไอ้พี่ฮั่นเป็นบ้าไรเนี่ย?? ใครชอบพี่?? อะไรของพี่วะเนี่ยย!? โว้ะ!!!! ว่างๆก็หาน้ำขิงมาจิบบ้างนะพี่! 55555555”  องครักษ์คนน้องได้แต่ส่ายหัวไปมาด้วยความเพลียก่อนตบบ่าพี่ชายแล้วเดินเข้าไปในตำหนักตามที่องค์หญิงของเธอ เอ่อออ... องค์หญิงที่เธอต้องดูแลเรียกให้เธอมาเข้าพบเมื่อครู่

“นู่นนนน พ่อองครักษ์คนเท่ขาดบาดใจของเธอเดินมานู่นละ พี่มัดหมี่คนสวยลาก่อนนะจ๊ะ พอดีไม่อยากจะเป็นกขค.ของใคร 555555”   พิมดาวเอ่ยยิ้มๆก่อนจะเดินออกไปอีกทางหนึ่ง ถึงเธอจะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่ แต่เธอก็ต้องเข้าใจอยู่ดีว่าน้องสาวคนละราชวงศ์ของเธอคนนี้ไม่มีทางที่จะทำเรื่องส่วนตัวให้เป็นเรื่องใหญ่ของประเทศอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลาพรรณวรทก็จะหาทางที่ดีที่สุดให้กับทุกคนจนได้นั่นแหละ เธอมั่นใจ

“ขอประทานอภัยองค์หญิง.. คืออ องค์หญิงทรงสั่งให้เรียกกระหม่อมมาให้เข้าเฝ้าวันนี้??”  นททำท่าเก้ๆกังๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอไม่เคยประหม่ามากขนาดนี้เลยให้ตายสิ!!! แล้วไหนจะต้องมาใช้คำราชาศัพท์แบบที่ผู้ชายเขาใช้กันตามกฎที่เขาตั้งไว้อีกก็เลยต้องละไอ้พะย่ะค่ะนั่นไว้ก่อนดีกว่าล่ะนะ เฮ้อออออ... ปรับตัวยากชะมัด!!!

“5555 กลัวอะไรคะท่านองครักษ์คนเก่ง??  คือว่าเย็นนี้แกรนด์จะชวนนทไปขี่ม้าด้วยกันที่อุทยาน... นทจะไปมั้ย??”  ยิ่งองค์หญิงผู้สูงศักดิ์มาใช้คำพูดที่แสนจะเป็นกันเองกับนทแล้ว มันยิ่งจะทำให้องครักษ์ตัวเล็กทำตัวไม่ค่อยถูกเสียเท่าไหร่ หนักกว่าเดิมเสียอีก!

“งั้นนน พี่ขอไปด้วยคนนะพะย่ะค่ะ.. ถ้าแกรนด์ไม่ทรงห้ามอะไร??”  ประตูห้องถูกเปิดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยก่อนที่ร่างสูงจะเดินเข้ามาขออนุญาตองค์หญิงคนสวย

“ก็แล้วแต่พี่ตามสิคะ   แต่ว่าเข้ามาโดยไม่เคาะห้องก่อนนี่แกรนด์ว่าแกรนด์เคยห้ามไว้แล้วนี่คะพี่ตาม..”

“ขอโทษด้วยพะย่ะค่ะองค์หญิง ถ้าแกรนด์ทรงอนุญาตแล้วพี่ก็คงต้องขอตัวไปเตรียมตัวเลยก็แล้วกัน.. เจอกันตอนเย็นเลยนะพะย่ะค่ะ”  ยุทธนาทำท่าไม่พอใจสักเท่าไหร่ในสายตานทก่อนจะผลักประตูออกไปข้างนอกทันทีทั้งๆที่องครักษ์ที่ติดตามอย่างพี่จูเนียร์พึ่งจะวิ่งตามมาถึงแท้ๆ

“อะไรของเขาวะ!? ประจำเดือนไม่มาหรือไง!!!!” หนุ่มน้อยร่างเล็กสบถเบาๆลอดช่องประตูออกมาก่อนจะเดินตามไปอีกครั้งนึง

“จูเนียร์นี่เขาไม่เปลี่ยนเลยเนอะนท..”  องค์หญิงเปรยขึ้นมาเบาๆก่อนจะส่งสายตาหวานมาให้นท เหมือนเมื่อ3ปีที่แล้วไม่มีผิด

งานกีฬาสามโรงเรียน

-- สามปีที่แล้ว --

“เห้ยนท!!! มึงไปเป็นกองหลังให้ทีมหน่อยดิวะ! พี่ขอล่ะนะนทเอ๊ยยย พี่กราบล่ะ!!” รุ่นพี่ปี4 ประธานคุมกฎสุดเฮี้ยบแห่งโรงเรียนทหารวิ่งกระหืดกระหอบตรงมาจากสนามบอลเพื่อมาขอร้องเธอให้ลงกองหลังให้อย่างด่วน!!!!

“เหตุผลอ่ะพี่อาร์??” สาวน้อยหนึ่งเดียวในกลุ่มผู้ชายนับร้อยแต่ห้าวเป้งกว่าผู้ชายบางคนหลายเท่าตัวถามอย่างเซ็งๆ ที่มาขอนี่คงหนีไม่พ้นเรตติ้งโรงเรียนทหารตกอีกล่ะสิ!!! เฮ้อออออ!   นี่นะนทนะเว้ย ไม่ใช่นะเดชช!! พุทโธ่!!!!

“อย่าถามมากบอกให้ไปก็ไปสิวะ!!! เดี๋ยวนี้!!!!!” พี่อาร์แหกปากไล่เสียงดังจนจูเนียร์ที่เดินมาสะดุ้งเฮือกปล่อยน้ำหวานสีสวยลงไปทำหน้าที่รดน้ำแก่ต้นหญ้าที่พื้น  แต่นทกลับไม่สนใจวิ่งไปที่สนามบอลทันทีโดยไม่ต้องคิด!   รุ่นพี่ อาจารย์ ผู้บังคับบัญชา บลาๆๆสั่งอะไรก็ต้องทำ ไม่มีข้อแม้.. กฎหลักของโรงเรียนทหารอย่างเราๆเลยแหละ!!

 ‘ทางทีมทหารขอเปลี่ยนตัวครั้งสุดท้ายครับผมม เบอร์6 นท พนายางกูรรรรรร!!!!!!’ เสียงผู้ประกาศดังลั่นไปทั่วบริเวณจนนักเรียนจากทั้งสามโรงเรียนต้องหันมามองด้วยความสนใจพร้องเสียงกรี๊ดระดับสุดอีกครั้ง  และมันคงเป็นสัญญาณไม่ดีสำหรับโรงเรียนมหาดเล็กเสียเท่าไหร่

“เวรกรรม!!! นี่ไอ้อาร์มันเล่นไม้นี้อีกแล้วหรอวะ!!?! นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันทำข้อตกลงกับมันไว้แล้วว่าจะไม่ลงสนาม... ปั่ดโธ่เว้ยยยย!!!!!!” สุกฤษฏิ์โวยวายยกใหญ่   เมื่อเสียงกรี๊ดจากโรงเรียนหลวงเริ่มเปลี่ยนฝั่งไปทางโรงเรียนทหารอีกครั้ง!!! นี่เขาคงจะรักษาแชมป์เรตติ้งไว้ไม่ได้ใช่หรือเปล่าเนี่ย!?

“นทสกัดไว้!!!”  อิสริยะที่คาดแถบสีเหลืองแสดงตำแหน่งว่าเป็นกัปตันทีมตะโกนบอกให้ลูกทีมพุ่งตัวไปสกัดลูกกลมๆที่อีกฝั่งกำลังจะเลี้ยงเข้าไปในจุดเขตโทษ   แต่แล้วอีกฝ่ายที่กำลังบุกก็ดันพลาดวิ่งไม่ข้ามขาของอีกคนที่พุ่งตัวไปเป็นผลให้ฝ่ายของโรงเรียนมหาดเล็กสะดุดหน้าคว่ำไถลไปกับสนามหญ้า แต่ฝ่ายโรงเรียนทหารที่ปฏิบัติหน้าที่โดยนท พนายางกูรถึงกับต้องร้องโอดโอยอยู่กับที่ไปไหนไม่ได้

‘ปี๊ดดดดดดดดดดดด !!!!!’

“ทำไมไม่ได้ฟาวล์วะ?? ได้ยังไงเนี่ย!!!!?!”  อาณัตพลโวยลั่นก่อนที่จะรีบไล่แพทย์สนามลงไปดูลูกทีมอย่างรำคาญในอารมณ์  ไอ้กรรมการเวรนี่มันตาถั่วหรืออย่างไร ฟาวล์กันไปมาหลายรอบแล้วนะเว้ย!!! ใบหลงใบเหลืองไม่โผล่สักแอะเดียว!! มันลืมหยิบมาจากบ้านหรือไงวะ!!!?

“เฮ้ย!! นทเป็นอะไรมากมั้ย!? ไอ้ริท!!! พาน้องฉันไปดูแลให้ดีเดี๋ยวนี้เลย ถ้าน้องฉันเป็นอะไรไปนะฉันเอาแกเละแน่!!!”  นภัทรและภาคินศูนย์หน้าตัวบุกของทีมโรงเรียนทหารที่ต้องของเวลานอกให้น้องสาวที่ได้รับบาดเจ็บของเขาหันไปมองแพทย์สนามตัวเล็กเป็นตาเดียวพี่ชายคนรองตะโกนลั่นสั่งคนตัวเล็กจนต้องสะดุ้งทำได้แค่พยักหน้ารัวๆ

“แล้วนี้ร้องโอ๊ยๆอยู่เนี่ย เห็นไอ้นทมันเป็นเบน ชลาทิศรึไงวะฮะ?? ตอนนี้มันเป็นไปแล้วแหละ!!! ไปเลยริทเร็วๆ ฝากดูแลน้องพี่ด้วย!!”  โตโน่พูดอีกครั้งก่อนหันไปดูอาการไอ้น้องสาวคนเก่งที่ลงสนามมาไม่ถึงยี่สิบนาทีก็โดนซะแล้ว เฮ้อออ!!

“พี่อาร์จะเปลี่ยนใครลงมาแทนนทวะ??”   อิสริยะหันมากระซิบกระซาบกับภาคินก่อนจะไล่ให้นภัทรกับสิงหรัตน์ไปเขี่ยลูกต่อที่จุดเกิดเหตุ

“ไม่รู้ดิ...”

“ไหวมั้ยครับน้องนท?? เดี๋ยวพี่ฉีดเสปรย์เย็นให้ก่อนนะจะได้ไม่ปวดมาก..” เจ้าชายตัวเล็กในคราบนักเรียนแลกเปลี่ยนภาควิชาแพทยศาสตร์เดินตามเข้ามาดูที่เปลผู้ป่วย

“นทไหวค่ะพี่ริท.. แค่นี้เอง” นทส่งยิ้มขืนๆให้เพื่อนของพี่ชายตัวแสบ นี่นทไม่ได้ปวดเล๊ยยย ไม่ได้ปวดจริงจริ๊งง!!! โอ่ยยยยยย!! พ่อจ๋าแม่จ๋า!!!!!

“ริททท น้องนทเป็นไงบ้างอ่ะ? .... เอ่อออ น้องนท.. เจ็บมากมั้ยคะ? แล้วนี่ริทว่าไงบ้าง? ต้องไปโรงพยาบาลหรือเปล่า!?” อยู่ดีๆรุ่นพี่หัวหน้าทีมเชียร์คนสวยจากโรงเรียนหลวงเดินมายืนอยู่ข้างๆเปลแล้วส่งยิ้มหวานละลายใจนั่นมาให้ก่อนจะยื่นน้ำเกลือแร่ยี่ห้อโปรดของเธอส่งมาตรงหน้าแล้วส่งยิ้มหวานเฉียบแบบไม่เกรงใจคนที่นอนอยู่เลยสักนิด...   ไม่เลยสักนิด   ไม่เลย  ไม่... เฮ้ออออออออออออ!!!!!

“อ้าวเฮ้ยน้องนท!!!!  แกรนด์ทำอะไรน้องอ่ะ?? เมื่อกี๊ยังดีๆอยู่เลยนี่หว่า! เวรกรรม ไอ้พี่โน่กระทืบริทแน่!!!” แพทย์สนามจำเป็นที่เดินออกมาพร้อมผ้ายืดถามสาวน้อยคนสนิทอย่างงงๆแล้วพาบุรุษพยาบาลตัวจริงที่เพิ่งเรียกมาจากโรงพยาบาลสดๆร้อนๆให้พาคนเจ็บขึ้นรถไปก่อนที่จะเดินตามไปด้วยอีกคน

“อ้าวแกรนด์!! ทำไมอยู่ดีๆน้องเขาถึงได้....”  พี่สาวคนโตของแก๊งค์ราชวงศ์ในสภาพของนักเรียนแลกเปลี่ยนธรรมดาๆอย่างมัดหมี่ที่เพิ่งตามมาถามยังไม่ทันจบประโยคคนโดนถามก็ยกมือห้ามเชิงว่าเดี๋ยวค่อยมาคุยแล้ววิ่งปรู๊ดตามน้องชายตัวเล็กของเธอออกไปนู่นแล้ว จะเป็นห่วงอะไรกันนักหนาคะเนี่ย?? เฮ้อออ!!




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

อะไรกันนน นี่เขารู้จักกันมาก่อนหรอเนี่ยย??~ 55555
ขอบคุณดังๆจากใจอีกครั้งนึง อิอิ
ปล. เรื่องนี้พี่จะไม่มาม่าพี่แกรนด์ค่ะ น้องทำไม่ลงจริงๆอย่าถล่มเมนชั่นน้องเลยน้าา ><" 555555

เรื่องนี้จะไม่ดราม่าค่ะ........ อีกไม่เกิน10ตอน~ แฮ่ๆๆๆ
อย่าลืมสิว่าประเทศข้างๆเค้ามีปัญหาอยู่นะ!!!! 55555 :P