:: The Star High School โรงเรียนนี้วุ่นดีแฮะ ::

ลำดับตอนที่ #4 : Part 4 >> ชมโรงเรียน

รถกอล์ฟไฟฟ้าเริ่มเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆพร้อมกับที่ไกด์กิตติมศักดิ์ที่เริ่มแนะนำสถานที่ต่างๆโรงเรียน

“ส่วนข้างหน้าทั้งสองคนคงเห็นโรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยแล้วนะครับ เพราะฉะนั้นส่วนหน้าของบริเวณพื้นที่โรงเรียนและมหาวิทยาลัยจะเป็นของคณะแพทย์ศาสตร์ และต่อมาจะเป็นส่วนของม.ปลายสายแพทย์ศาสตร์ ซึ่งที่นี่เราจะแยกไว้ตั้งแต่แรกเพื่อที่จะเตรียมความพร้อมและปลูกฝังจริยธรรมไว้ตั้งแต่เนิ่นๆน่ะครับ”

“ส่วนนั่น .. ตึกสายวิศวะเครื่องยนต์ แล้วก็ตึกคณะวิศวะเครื่องยนต์ อยากซ่อม อยากแต่งรถก็เชิญได้เลยนะครับ ไม่ต้องห่วงว่ารถจะเจ๊งกะบ๊ง ระดับเซียนๆทั้งนั้น แถมรถแต่ละคันที่เขาแต่งเขาโมกันก็ราคาต้องไม่ต่ำกว่า7หลัก ไม่งั้นเขาไม่รับครับผม  ....  เฮ้! ปริ๊นซ์ตามมม!!”  หลังจากการอธิบายยาวเหยียด คุณเลขาก็ตะโกนเรียกใครบางคนซะลั่น

“ว่าไงจ๊ะพ่อเต้าหู้...  จะเอารถกอล์ฟมาให้แต่งหรอวะ!!?  5555+”    ชายหนุ่มร่างสูงกึ่งนั่งกึ่งนอนเล่นอยู่ใต้ต้นไม้ตะโกนแซวกลับมา     คราบน้ำมันเลอะเต็มหน้าเต็มตัวไปหมด  แต่ทว่าความหล่อเหลาก็ยังไม่ได้หายไปไหน   พ่อหล่อทะลุคราบ...

“กวนแล้วจ้ะ!!  เอ้ออ! พาเพื่อนใหม่มาให้รู้จัก  ชื่อจริงเหมือนกันซะด้วยสิ  เนสสึ น้องแอปเปิ้ล นี่ตูมตาม ยุทธนา  หัวหน้านักเรียนตึกวิด’วะเครื่องยนต์  ฝากไอ้กระทิงตัวท็อปกับตึกนี้ได้เลยนะเนสสึ!”

“หวัดดีครับเนสสึ น้องแอปเปิ้ล ... เนสสึขับอเวนทาดอร์หรอ!? ว้าวๆๆ!!!  เอามาเลยๆ เดี๋ยวเราดูแลให้อย่างดีเลยย!!!!  5555+”    เจ้าชายตูมตามกลายร่างมาเป็นเจ้าชายน้อยทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของท่านเลขา    เหมือนเด็กได้ยินคำว่าของเล่น  หรือการ์ตูน  อะไรประมาณนั้น.. - -;

“ผมชื่อเนสครับตูมตาม ไม่ใช่เนสสึอย่างที่พ่อเลขาหน้าเต้าหู้เขาพูดหรอกนะครับ...  แหะๆ  แล้วตูมตามพอจะมีอะไรเสนอบ้างรึเปล่าครับ ผมคิดว่าให้มืออาชีพแนะนำน่าจะเจ๋งกว่าทำตามใจตัวเอง”   ยุทธเนสเอ่ยถามยุทธตามอย่างสนใจใคร่รู้จริงๆ  ก็คอเดียวกันนี่เนอะ!

“เอาเป็นว่า  ถ้าว่างๆเนสก็มาหาตามแล้วกันนะ  น่าจะได้คุยกันแบบมันส์ๆ ยาวๆ 5555+ .... งั้นผมขอตัวเข้าไปทำงานต่อให้เสร็จก่อนนะ น้องบัวคงรอนานแล้วล่ะ ไปก่อนนะแอมปี้ เนสสึ แล้วก็น้องแอปเปิ้ล”  ตูมตามพูดกลั้วหัวเราะแล้วเดินกลับไปทำงานต่อในตึก

“น้องบัวหรอ!!?”  สาวน้อยหนึ่งเดียวเอ่ยอย่าง งงๆ อะไรคือน้องบัว ผู้หญิงชื่อบัว!?

“รถโลตัสน่ะ.. คันของไอ้ตามมัน รุ่นเนี้ยนานแล้ว แต่ไอ้เจ้านี่มันรักของมัน  โมตลอด แต่งตลอด  บางทีเอารุ่นใหม่ล่าสุดมาแข่งความเร็ว น้องบัวของมันยังจะชนะขาดเลยย 5555+ ”  แอมป์เล่าด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี ก่อนที่จะเริ่มอธิบายตึกต่อๆไป

“ส่วนนั้น ตึกของสายเรียนการบิน รวมทั้งระดับม.ปลายและอุดมศึกษา อันที่จริงต้องแยกกันน่ะครับ...แต่หัวหน้าตึกเขาบอกว่าอยู่รวมกันไปเลย อบอุ่นดี ข้างหลังตึกก็เป็นทางเข้าสนามบินของโรงเรียนครับ แล้วก็ข้างๆครับ เป็นค่ายมวย  กีฬาโปรดของหัวหน้าตึกเขา  เด็กสายนี้โดนจับฝึกจนตัวช้ำประจำ แล้วก็มีช่วงนึงที่พี่โตโน่เขาจะขอย้ายค่ายไปใกล้ๆตึกคณะแพทย์ แต่ผอ.ก็ไม่ยอม แผนการเลยก็ต้องพับเก็บไป 5555+”

“แล้วทำไมต้องย้ายไปใกล้ตึกคณะแพทย์ด้วยอ่ะ?   ใกล้มือหมอดีงั้นหรอ??” เนสถามงงๆ เพราะระยะห่างจากค่ายมวยไปคณะตึกแพทย์ก็ไม่ได้ไกลกันมากมาย

“นั่นน่ะเหตุผลรอง เอาไว้ใช้ตอนเป็นเหตุเป็นผล...  แต่ความจริงแล้วพี่โตโน่เขาตามจีบเด็กคณะแพทย์อยู่ต่างหาก  ตอนท่านผอ.ไม่อนุญาต รายนี้นี่แทบจะลงไปชักดิ้นชักงอที่พื้นอ่ะ 55555+”  แอมป์เล่าแบบใส่อารมณ์สะใจแบบสุดๆ

“เหรอออ ไอ้เต้าหู้!  ใครกันแน่ที่จะลงไปชัก!!!?”  ชายหนุ่มร่างสูง หน้าตาหล่อ  ปีนมาอยู่ข้างหลังรถตอนไหนก็ไม่รู้  พูดขึ้นมาจนทำให้คนขับรถสะดุ้งแบบสุดตัว

‘เอี๊ยยยยยยยยยยดดดด!!!’  รถเบรกกะทันหันจนคนที่ปีนอยู่หลังเบาะต้องโดด(?) มานั่งข้างๆสาวน้อยพอดี

“เฮ้ยย! พี่โน่ ขึ้นมาไงเนี่ยย!!!?”  พี่แอมป์ที่หน้าออกจะขาวอยู่แล้ว ตอนนี้นี่ซีดเป็นการดาษเลยทีเดียว

“ก็เห็นรถขับผ่าน หน้าตาสองคนนี้ก็ไม่คุ้น คิดว่าน่าจะเป็นเด็กใหม่เลยกะว่าจะขึ้นมาแนะนำตัวซะหน่อย.. ที่ไหนได้ ไอ้เลขาประธานกำลังนินทาพี่อยู่พอดี!! หึหึ!!!!”

“ก็แค่เล่าให้เด็กใหม่ฟังถึงที่มาที่ไปน่ะพี่  อย่าคิดมากๆ  หน้าแก่เดี๋ยวหมอไม่รักน้า!~  5555+”  สิริพงศ์หันมาแซวคนโตกว่าอย่างไม่มีความเกรงกลัวเลยซักนิด  มิหนำซ้ำยังเรียกสีแดงๆขึ้นมาบนหน้ารุ่นพี่ได้อีก

“ยังไงก็รักเว้ยย!!!! ถ้าไอ้ริทไม่รักชั้น แล้วมันจะไปรักใครวะห๊ะ!!?”  พี่โตโน่เริ่มมีน้ำโหขึ้นเล็กๆกับคำสบประมาทของรุ่นน้องหน้าหล่อ

“อ่ะๆ โอเคๆๆๆ น้องริทรักพี่โน่คนเดียวอยู่แล้วคร้าบบบ!~   55555+  .... เอ้อ! สองคนนี้เป็นเด็กใหม่นะ  คนนั้นน้องแอปเปิ้ล  ส่วนไอ้หมอนี่ชื่อเนส”

“สวัสดีครับน้องแอปเปิ้ล  พี่ชื่อโตโน่นะครับ โตโน่ ภาคิน ครับผม”  ภาคินส่งยิ้มหวานมาทางอิษฏิ์อาณิกก่อนจะยื่นมือมาให้จับเพื่อทำการทักทายแบบตะวันตก แต่.....

“ฟ้องริท”  สองพยางค์อันศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากปากของนายสิริพงศ์    ก่อนที่พี่โตโน่จะเอามือขึ้นไปเสยผม และกระโดดลงจากรถไปแทบจะทันที ก่อนที่จะเอ่ยลาแก้เขินซักหน่อยแล้วเดินไป

“5555+  พี่ว่าพี่กลับไปซ้อมมวยต่อก่อนดีกว่าเนอะ!! ไปละๆ แล้วเจอกันนะเด็กใหม่”

.

 
.


.


.

ต่อมาก็เป็นตึกคณะวิศวะและสายวิศวะที่อยู่ติดกัน หัวหน้าตึกสายก็เป็น ‘สิงโต  สิงหรัตน์’  อัจฉริยะI.Q.180 อยู่แค่ ม.5 แต่ก็ได้เป็นหัวหน้าตึกแล้ว  ต่อมา สายนิติศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ หัวหน้าตึกสายนั่งขับรถอยู่  แล้วก็มี สายนู่นสายนี่สายนั่นอีกมากมายก่ายกองเล่าวันนี้คงจะไม่หมด  จนกระทั่งเวลาประมาณ11โมงกว่าๆ รถก็เข้ามาอยู่ในบริเวณที่ร่มรื่นพอสมควร และเราก็เข้ามาไกลจากข้างหน้ามากๆแล้ว

“ส่วนตึกนี้นะครับเป็นตึกของสายศิลปกรรมแผนกวาดๆเขียนๆปั้นๆอ่ะครับ ส่วนข้างๆก็เป็นด้านดนตรี ร้องเพลงประสานเสียงอะไรประมาณนี้นะครับ...” นายสิริพงศ์บรรยายได้ซักพักก่อนที่จะตะโกนเรียกคนรู้จักอีกครั้งซึ่งไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าไหร่ของวัน

.

 
.


.


.

“ยู้ฮูววว!!!   ไอ้กันนนน   ไอ้นททททท!!!!!” 






++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เอาละๆๆๆ!!   พี่นทมาแล้วววว!~ (มาแต่ชื่อ 5555+)
ตอนหน้าพี่นทมาแน่ๆล่ะ!!!!  ขอบคุณทุกคนนะที่มาอ่านฟิคเรื่องนี้

เราพยายามแต่งให้สุดฝีมือสุดๆๆๆแล้วอ่ะ  แต่มันก็ได้แค่นี้เอง..
เราต้องขอโทษชาวเห็ดอันเป็นที่รักด้วยนะ...

ขอบคุณจากใจ  ขอบคุณจริงๆ ^____^"





ท้ายนี้ขอเอารถยี่ห้อLotusมาให้ผ่อกัน.. สวยมั้ยย?  รถของพี่ตูมตามเขาล่ะ!! :P