คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part 3 >> 1st Day
“เย้!! ถึงแล้วววว!~ ” ไม่เกิน5นาทีตามที่เจ้าของรถโม้เอาไว้ 4 นาที 58 วินาที...
“ไปกันได้แล้วมั้งคะพี่ชาย..” แอปเปิ้ลเอ่ยเร่งคนที่กำลังมีความสุขกับสมรรถนะของรถจากแดนไกล
“คร้าบๆ ไหนๆพี่ขอดูแผนผังหน่อยดิ๊ๆ ห้องผู้อำนวยการอยู่ไหนหว่า...” พี่ชายสุดหล่อจมลงไปกับแผนผังตึกอำนวยการ เพราะตึกนี้มันไม่ใช่ตึกเล็กๆเลยน่ะสิ ห้องทำงานสารพัดฝ่าย ห้องประธานฝ่ายนั้น รองประธานฝ่ายนี้ ไหนจะห้องประชุมใหญ่ ห้องประชุมเล็ก ยิบย่อยกันไปหมด..
“ไปๆแอป พี่เจอละ ชั้น 3 ติดกับห้องประชุมเล็กที่ 12” เนสพูดพร้อมปิดแอร์และดับเครื่องยนต์ เดินจากรถไป แผนผังซับซ้อนขนาดนี้คนปกติทั่วไปคงใช้เวลาหาเกือบชั่วโมง แต่กับอัจฉริยะคนนี้ ไม่ถึง 3 นาทีก็เจอแล้วล่ะ!!
“ค่ะๆ”
“มีธุระอะไรคะ?” เลขาสาวสวยหน้าห้องผู้อำนวยการโรงเรียนเอ่ยถามอย่างใจดี
“มาตามหาหัวใจครับ ไม่ทราบว่าแถวๆนี้พอจะมีหัวใจดวงเล็กๆตกอยู่บ้างรึเปล่าครับ?” หน่วยประมวลผลของหนุ่มอัจฉริยะเริ่มปล่อยมุขเสี่ยวออกปฏิบัติการทันที...
“อ๋ออ.. เห็นอยู่แว้บๆนะคะ แต่เมื่อกี๊ดิชั้นเห็นแม่บ้านเก็บไปใส่ถังขยะแล้วล่ะค่ะ ... ตกลงไม่ทราบมีธุระอะไรคะ คุณยุทธนา อินทรสูตร??” เลขาสาวสวยขยี้มุขเสียเละแล้วถามต่อด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจเหมือนตอนแรก
“ไม่ทราบว่ารู้ชื่อผมได้ยังไงครับ?”
“ป้ายชื่อที่หน้าอกคุณไงคะคุณยุทธนา” พูดพลางผายมือมาที่หน้าอกข้างซ้ายของร่างสูง
“อืมม... ไม่ทราบว่า เห็นป้ายชื่อของผมแล้ว พอจะเห็นหัวใจของผมบ้างหรือยังครับ?” คนตัวสูงทำหน้าใสซื่อพร้อมเอานิ้วจิ้มไปที่หน้าอกข้างซ้ายอยู่หลายที
เก่งขนาดไหนคงไม่รอดแล้วล่ะ ถ้าคิดจะเอาชนะนายยุทธนาคนนี้ ฉลาดเป็นกรดไปซะทุกเรื่อง เล่นจนหน้าสาวสวยแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แดงจนทะลุเมคอัพหนาๆนั่นเลยทีเดียว ร้ายจริงๆ
“พี่เนส... พอได้ยัง!? เราน่าจะเข้าไปพบท่านผู้อำนวยการได้แล้วนะ”
“5555 โอเคๆ ... คือผมจะมาพบท่านผู้อำนวยการน่ะครับ เรียนท่านว่า ยุทธนา กับ อิษฏิ์อาณิก อินทรสูตรก็แล้วกันครับ”
“ค่ะๆ...รอซักครู่นะคะ”
“เป็นไงแอป? พี่เจ๋งป่ะ? 555” พี่ชายหันหน้ามากระซิบถามน้องสาวขณะที่รอเลขาหน้าห้องคนสวยโทรเรียนท่านผู้อำนวยการอยู่
“ค่ะๆ เจ๋งมากกก!!” น้องสาวตอบด้วยน้ำเสียงชื่นชมในตัวพี่ชายแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก เธอล่ะเบื่อจริงๆพวกเจ้าชู้ประตูดินเนี่ย
“เชิญข้างในได้เลยค่ะ”
“ขอบคุณครับ” เนสเอ่ยขอบคุณพร้อมส่งรอยยิ้มหว่านเสน่ห์ไปให้สาวสวยตรงหน้าจนทำให้รอยแดงๆที่ยังไม่ค่อยจางลงไปเท่าไหร่เห็นชัดขึ้นมาอีกครั้งนึง
‘ ก๊อก ๆ ’
“เชิญครับ” เสียงที่ดูน่าเกรงขามมากๆอนุญาตให้เข้าไปข้างในห้องได้
‘ถกลเกียรติ วีรวรรณ’ แอปเปิ้ลอ่านชื่อถูกสลักอยู่บนแผ่นทองคำแท้ 99.99% เกรด A ทำไมถึงรู้น่ะหรอ.. เพราะระหว่างทาง พี่เนสเล่าให้ฟังมาหมดแล้วน่ะสิ เห็นมั้ย ไม่ต้องเสียแรงอ่านเองเลยซักนิด ไอ้หนังสือแนะนำโรงเรียนอะไรนั่นน่ะ.....
“สวัสดีครับ..”
“สวัสดีค่ะ..”
สองพี่น้องกล่าวทักทายผู้อำนวยการอย่างอ่อนน้อมที่สุดเท่าที่ทั้งสองจะทำได้ เพราะเห็นชัดเลยว่าถ้าไม่ทำอย่างนี้ คงจะไม่ได้อยู่ดีกินดีในโรงเรียนนี้อย่างแน่นอน
“สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนใหม่นะ ... เดี๋ยวรอสักพักนึง คุณยุทธนา คุณอิษฏิ์อาณิก เดี๋ยวจะมีคนมารับพวกคุณไปชมโรงเรียน” ท่านผู้อำนวยการกล่าวทักทายสั้นๆก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตูดังตามขึ้นมา
‘ก๊อก ๆ’
“เชิญเข้ามา”
“ขอประทานโทษที่มาสายครับท่านผู้อำนวยการ พอดีผมพึ่ง....”
“ผมไม่ต้องการคำแก้ตัว คุณสิริพงศ์ ...... ผมจำได้นะว่าผมนัดคุณนภัทรเอาไว้ ไม่ใช่คุณ ทำไมถึงเป็นคุณได้ล่ะ??” ท่านผู้อำนวยการถามนายสิริพงศ์อย่างไม่ค่อยพอใจจนทำให้ชายหนุ่มหน้าถอดสีลงเล็กน้อย
“คือท่านประธานของพวกเราติดภารกิจด่วน และเป็นภารกิจที่สำคัญยิ่ง ท่านประธานก็ฝากขออภัยท่านผู้อำนวยการมาด้วยครับ...”
“หรอ.. ถ้าอย่านั้นผมฝากรับผิดชอบด้วยนะคุณสิริพงศ์ แล้วอย่าให้ขาดตกบกพร่องอะไรล่ะ... เข้าใจนะ”
“ครับ ... เอ่ออ เชิญทางนี้ครับ คุณยุทธนา คุณอิษฏิ์อาณิก” สิริพงศ์ผายมือช้าๆไปทางประตูก่อนที่จะเดินนำหน้าออกไปก่อนด้วยหน้าตาที่ไม่สบอารมณ์เป็นที่สุด ได้นอนไม่ถึง8ชั่วโมงด้วยซ้ำ ข้างกระปุกครีมมันเขียนว่าต้องมาสก์ไว้8ชั่วโมงขณะหลับ เหอะๆ จบงานนนี้จะไปบี้ไอ้คนโยนงานให้ยับเลยคอยดู!!!
“เฮ้ยย แอมป์ เรื่องต้อนรับเด็กใหม่อ่ะ ฝากหน่อยนะ พอดีชั้นติดธุระด่วนว่ะ! เช้านี้ 8 โมงห้องผอ. อย่าสายนะเว้ยย!” สายด่วนจากท่านประธานตอน 7โมงกว่าๆ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตี2แล้วนะเฮ้ยย!!
“อ้าวไอ้ท่านประธานกัน นภัทร อย่ามาอย่างนี้นะเว้ยย! งานใครก็งานมันดิ้!!!”
“ไม่อย่างนี้แล้วจะยังไงครับไอ้เลขาแอมป์ สิริพงศ์? แล้วเมื่อคืนใครเป็นคนชวนชั้นไปเที่ยวจนทำให้แฟนชั้นงอนห๊า!!? วันนี้ไม่ได้จริงๆ ชั้นต้องไปตามง้อมัดหมี่แล้ว... งานนี้แกรับผิดชอบไปเลย!! .... โอเคนะ แค่นี้ล่ะ บาย!”
นี่ล่ะสาเหตุของการต้องมารับหน้าที่ของท่านเลขา ท่านประธานติดภารกิจง้อท่านรองประธาน.... มีเหตุผล มีเหตุผลมากจริงๆ!!
“หวัดดีครับ ผมชื่อ สิริพงศ์ ชูศักดิ์สกุลวิบูลย์ นะครับ เรียกว่า แอมป์เฉยๆก็ได้ครับ เป็นเลขาของท่านประธานนักเรียนครับผม”
“ครับคุณแอมป์เฉยๆ ผม เนส ยุทธนา อินทรสูตรครับผมม .... 5555” ร่างสูงหัวเราะร่าเมื่อเห็นหน้ายุ่งๆของเลขาประธานนักเรียนเมื่อเจอมุขที่ยากจะอธิบายจากนายยุทธนาคนนี้
“พี่เนสกล้าเล่นอ่ะ... อย่าไปสนใจเขาเลยนะคะพี่แอมป์ แอปเปิ้ลค่ะ เรียกว่าแอปก็ได้นะคะ” อิษฏิ์อาณิกดูแล้วคุณเลขาคงอ่านข้อมูลของสองพี่น้องมาอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว แอปเปิ้ลเลยไม่ได้ใส่ใจจะอธิบายชื่อและนามสกุลมากนัก
“ครับผม.. เอ่ออ น้องแอปครับ ไม่ทราบว่าไอ้คุณพี่ชายของน้องแอปเนี่ยมันเป็นแบบนี้มานานแล้วหรอครับ?”
“ก็ตั้งแต่แอปจำความได้ล่ะมั้งคะพี่แอมป์ 555” สาวสวยหัวเราะ
“นินทาผมหรอแอมป์จัง” ยุทธนาเดินมาจ้องหน้าสิริพงศ์อย่างกวนๆ
“ใครแอมป์จัง!!? ชั้นไม่ใช่เด็กผู้หญิงนะเฟ้ยยย!!!!”
“โอเคๆ แอมป์คุงก็ได้ ผมว่าเราน่าจะไปกันได้แล้วนะครับ แดดเริ่มร้อนแล้ว” เนสผายมือและโค้งคำนับอย่างอ่อนน้อมได้น่ากระทืบเป็นที่สุดในโลกา
“อืมๆๆ เชิญครับน้องแอป..” แอมป์ผายมือไปทางรถกอล์ฟตอนยาวที่จอดเตรียมไว้แล้วให้แอปเปิ้ลได้เดินไปก่อน อย่างสุภาพบุรุษสุดๆ
ก็โรงเรียนนี้เค้าสอนมาดีนี่นา ทำไงได้ล่ะ? ^___^”
=================
กับตอนแปลกๆอีก1ตอน ... มันสั้นไปรึเปล่า?
5555+ เดี๋ยวตอนหน้าเค้ามาจัดให้เต็มๆเลยเน้ออ!~ ^^
12 พฤษภาคมนี้ เตรียมฮาแบบพี่หงายท้อง น้องหงายหลัง ได้ในซิทคอมเรื่องใหม่
'ลูกพี่ ลูกน้อง' นะจ๊ะ! ^___________^"
ฝากคุณปัณณ์ คุณธันวา และจ๊ะจ๋าไว้ในอ้อมอกออ้อมใจด้วยนะ ><"
ความคิดเห็น