คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ ๒ :: จ้อง...
“นี่หนูกรรณา.. ที่มานั่งเฮ้อๆๆๆๆอยู่ตรงนี้ได้ทุกวี่ทุกวันเนี่ย ฉันถามจริงๆเถ๊อะ หนูไม่เบื่อบ้างรึไง??” เสียงแสดงความเห็นที่มองไม่เห็น จากพลังงานอันศักดิ์สิทธิ์ของพื้นที่บริษัทแห่งนี้ลอยเข้ามาในหูเธอ นี่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่เธอแล้วก็เพื่อนๆของเธออีกสี่คนคงจะกลัวจนวิ่งป่าราบไปหมดแล้ว แต่สำหรับพวกเธอมันก็คือเรื่องปกติที่เธอจะสามารถได้ยินเสียงจากทุกรูปแบบทุกที่มา
ด้วยเหตุนี้ท่านพระภูมิประจำที่แห่งนี้จึงชอบที่จะมาสนทนากับเธอมากกว่าใครๆ เพราะคงไม่ต้องใช้ความพยายามเท่าไหร่เธอก็สามารถได้ยินเสียงของท่านแล้ว แถมมาคุยทุกวันทุกเวลาจริงๆ..
“หนูก็อยากจะเบื่อค่ะท่าน แต่ทำยังไงได้ล่ะคะ..” สาวห้าวตอบออกไปอย่างเซ็งๆ เธอก็ทำได้แค่นี้แหละ จะทำอะไรได้มากกว่านี้ล่ะ ยัยคุณหนูนั่นน่ะขี้รำคาญออกจะตายไป เอ่อ.. ใช้คำว่าขี้รำคาญแค่กับเธอ คงจะถูกกว่า...
“ชอบเขาก็บอกเขาไปสิหนูกรรณ เก็บเอาไว้เราก็หนักใจ.. บอกไปเผื่อเราอาจจะสมหวังก็ได้ แล้วอีกอย่างฉันก็แอบเห็นหนูแก้มก็ดูจะมองหนูแปลกๆบ่อยเหมือนกันนา...” ท่านเจ้าที่ออกความเห็นต่อเมื่อสาวน้อยเริ่มหันไปสนใจรูปภาพตรงหน้าอีกครั้ง
นอกจากเธอแล้ว คน(?)ที่รู้ว่าเธอแอบหลงรักเพื่อนสนิทของเธอก็มีแค่ท่านพระภูมิที่ชอบนั่งจับผิดเธออยู่บ่อยๆนี่แหละ บ่อยเสียจนเมื่อไม่นานมานี้เธอเขินจนถึงกับเผลอหลุดปากสารภาพความจริงไปว่าเธอแอบรักใครคนนั้น... จนวันนี้ผู้ที่เธอจะมาระบายปัญหาหัวใจด้วยก็มีแค่ท่านพระภูมิเนี่ยแหละ ถ้าเกิดจะให้เธอโทรไปปรึกษารายการวิทยุชื่อดังที่ออกอากาศทุกค่ำวันศุกร์จากตึกใหญ่ย่านอโศกมันก็ไม่ใช่วิสัยของเธอสักนิด ...
“มองแปลกๆยังไงล่ะคะ? มองแบบจะกินเลือดกินเนื้อเวลาหนูพูดถึงนายปาร์คอุนจินั่นรึเปล่าล่ะ?? ถ้าท่านคิดว่าแบบนั้นมันแปลก ท่านคิดผิดแล้วแหละหนูว่า..” คนหูดีตอบเบาๆด้วยความน้อยใจเล็กๆ
“ฉันได้ข่าวว่านายนั่นชื่อปาร์คจุนจีไม่ใช่หรอหนูกรรณ? อีกอย่างนึงฉันไม่ได้หมายถึงน่ะไม่ใช่สายตาเวลาพวกเธอทะเลาะกันสักหน่อย... เอ่อออ เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนเย็นเนอะ เพราะคนในการสนทนาของเราสองเดินมานู่นแล้วแหละ!!” ท่านเจ้าที่กระซิบเตือนเบาๆก่อนที่กรรณาจะตอบสนองโดยหยิบผ้าผืนใหญ่มาปิดรูปไว้ก่อนจะเอากลับเข้าไปซ่อนที่หลังตู้ตามเดิม
“มากันแล้วหรอ ??” กรรณาหันไปมองสองสาวที่กำลังเดินมา คนหนึ่งตัวเล็กหน้าตาหน้ารักดูบอบบางอย่างกับตุ๊กตา และอีกคนหนึ่ง สาวสวยร่างสูงที่ถูกห่อหุ้มกายมาด้วยเครื่องแต่งกายแบรนด์เนมชั้นดีแบบจัดเต็ม! หนึ่งในนั้นคือคนที่เธอแอบหลงรัก... อย่างสุดหัวใจ
“ยังไม่มาหรอกค่ะคุณกรรณา!! ...ก็เห็นอยู่ว่าฉันกะยัยเนตรเดินกันมาถึงนี่แล้วยังจะมาถามอีกว่ามากันแล้วหรอ!?” กรรัมภาแซะคนที่กำลังเดินมาหาเสียงดังด้วยความหมันไส้อยู่ลึกๆ แต่ใครจะรู้ว่าที่ลึกกว่าน่ะ ‘รัก’ ล้วนๆ แต่เธอจะทำอย่างไรได้?? แค่แอบรักเพื่อนสนิทมันก็ผิดมากพออยู่แล้ว แถมนี่เรายังเป็นผู้หญิงเหมือนกันทั้งคู่...
เอากระเป๋าHermes รุ่น Limited Editionในมือเธอเป็นเดิมพันได้เลย ว่าอย่างไรเธอทั้งคู่ไม่มีทางลงเอยกันได้หรอก!!! แถมให้อีกอย่าง ถ้ากรรณาจะเกิดชอบผู้หญิงด้วยกันแล้วก็ดันไปชอบเพื่อนสนิทขึ้นมาจริงๆ คนๆนั้นคงจะต้องเป็นยัยเนตรมากกว่าเธอ ไม่มีทางใช่เธอหรอกที่จะได้สิทธินั้นเดี๋ยวนี้..
“ฉันจะถามยัยเนตรเถอะไม่ได้ถามเธอสักหน่อย! จะตอบมาทำไมก็ไม่รู้.. เนอะเนตรเนอะ!!” กรรณาหันไปยิ้มให้สาวน้อยตัวเล็กก่อนจะเบือนหน้าเหวี่ยงๆมายังคู่กัดของเธอต่อ นั่นปะไร..คิดยังไม่ทันขาดห้วงกรรณาก็แสดงความหลากมาตรฐานออกมาแล้ว!!! เชอะ!!
“นี่สองคนนี้จะทะเลาะกันตั้งแต่เช้าเลยใช่ป่ะ!? ไปๆๆๆนี่ไอ้ก๊องมันซื้อข้าวต้มมาครบคนพอดีไปกินกันไปได้แล้วววว!!” อีกสองสาวที่ดูจะประนีประนอมสถานการณ์ประเภทนี้ได้ดีกว่าเนตรสิตางศุ์เดินเข้ามาเพื่อห้ามทัพได้ทันพอดี ก่อนจะแยกตัวที่แทบจะติดกันหนึบดึงตัวสองสาวเข้าบ้านไปก่อนจะพยักหน้าให้ก๊องและเนตรเดินตามเข้าไปทานอาหารเช้าด้วยกัน
“หยุดจ้องหน้ากันแล้วกินไอ้ที่อยู่บนโต๊ะลงไปเถอะฉันขอร้อง!!” สุคนธรสอดโวยขึ้นมาไม่ได้เมื่อทั้งกรรณาและกรรัมภาจ้องหน้ากันเหมือนพร้อมที่จะห้ำหั่นกันได้ทุกเมื่อจนคนอื่นดูจะไม่มีอารมณ์จัดการของตรงหน้าไปตามๆกัน ยัยเจ๊ก็อีกคนเอาแต่มองยัยสองคนนี้จนไม่ได้พาอะไรลงท้องไปอีกคน
“ไม่เลิกใช่ป่ะ!? งั้นก็ช่างพวกแกสองคนจ้องกันให้ตาแห้งกันไปข้างเลยไป!!! แต่ตอนนี้คุณญาณิณคะกรุณาหยุดการสังเกตุการณ์ไว้เท่านี้ก่อนได้ป่ะ? แล้วช่วยรับประทานข้าวต้มข้างหน้าให้หมดด้วยค่ะ เดี๋ยวจะเป็นโรคกระเพาะเอานะ...” สุคนธรสร่ายยาวใส่ทั้งสามคนตรงหน้าก่อนจะจบด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยที่ส่งไปให้ญาณิณ เป็นห่วงมากเกินจนทั้งเนตรสิตางศุ์และก้องฟ้าที่กำลังตั้งหน้าตั้งตากับการกินอดสงสัยจนต้องหันขึ้นมามองไม่ได้... ทั้งสุคนธรสที่ดูจะห่วงญาณิณจนออกนอกหน้า แถมพี่ใหญ่ของบ้านยังจะดูอายม้วนต้วนเกินกว่าเหตุอีกต่างหาก...
+++++++++++++++++++
ผ่านไปอีก1ตอน ที่จะโบ๋ก็ไม่ใช่ จะกลวงก็ไม่เชิง.. หืมม!? 5555
เราพยายามสุดๆแล้วจริงๆสาบานได้ แต่มันก็ได้แค่นี้.. TT"
แล้วเรามีเรื่องจะบอกด้วยว่าเราคงหายไปสักสองสามวันเพราะพรุ่งนี้เรามีสอบบ!~
คอมเม้นท์ด่าหรือขับไล่กันได้เหมือนเดิมนะจ๊ะ! 55555 แล้วเราจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น ด้วยเกียรติของลูกเสือสำรอง!!! ^^\
อีกอย่างนึงนะ แวะไปอ่านฟิคนทแอปของเราด้วยก็ได้น้าา อิอิ :P
ฮักคนอ่านหลายๆเด้ออ!~ :D
ความคิดเห็น