ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    \*นายกับฉัน และสายใยความผูกพันธ์ระหว่างเรา*/

    ลำดับตอนที่ #3 : Part 3 : ไวโอเล็ต

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.พ. 49


    ตอนที่ 3 : / โดย ~[C]hololapong~ / อัพเดท 27 ก.พ. 49
    ตอนที่ 3 : / โดย ~[C]hololapong~ / อัพเดท 27 ก.พ. 49
    เฮ้ย!!!
    กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าขโมยเนี่ย
    ฉันออกจะหน้าตาผู้ดี ไฮโซ ดูมีชาติตระกูลขนาดนี้
    " ขโมย!!!!!!!! "
    ดูท่ายัยคนนี้จะร้องดังขึ้นเรื่อยๆ ซะแล้วสิ
    ทำไงดีเนี่ย!
    ช่วยไม่ได้แล้วนะ

    อุ๊บ!!!!!
    ฉันตรงดิ่งเอามือเข้าไปอุดปากยัยนี่อย่างแรงเลย
    " อู้อี้ อู้อี้ อ้วยอ้วย อะโอยอะอ้าอั้น "
    ( อู้อี้ อู้อี้ ช่วยด้วย ขโมยจะฆ่าฉัน )
    " นี่! ฟังนะ ฉันไม่ใช่ขโมย เป็นเด็กคนใหม่ที่จะมาอยุ่หอพักนี้ต่างหากเล่า "
    ดูเหมือนว่ายัยนี่จะค่อยสงบลงหน่อย ฉันเลยปล่อยมือที่อุดปากเธอไว้ออกมา
    " เธอ... ไม่ใช่ขโฒยจิงๆ หรอ "
    " หน้าฉันเหมือนขโมยขนาดนั้นรึไง "
    " เอ่อๆๆ ปล่าวนะๆ งะ..งั้นเอาเป็นว่าฉัน....."
    " เธอจะขอโทดฉันใช่มั๊ยล่ะ "
    ฉันเดาออกหรอกย่ะ ( ที่จิงใครก้เดาออก )
    " ว้าว ใช่แล้วจ้ะ เธอเก่งจังเดาออกด้วย "
    ฮึ! ถึงจะยอฉันยังไงก็ช่างเถอะ รุ้ไว้ซะ ว่าฉันไม่บ้ายอหรอกย่ะ
    " แน่นอน ฉันเก่งมาตั้งแต่เกิดแล้ว "
    < เกิดความผิดพลาดทางระบบ ผู้เขียนไม่สามารถบังคับจิตใจของปารีสได้ตลอดเวลา >
    " เอ่อ... แล้วก้นะ เธอพึ่งย้ายมาเมื่อกี้ใช่มั๊ย "
    " ใช่ แล้วทำไม "
    " ว้าว เห็นมั๊ย ฉันก้ทายถูกเหมือนกัน แสดงว่าฉันก้เก่งนะ "
    ท่ายัยนี่จะบ๊องๆ แฮะ แต่ก้นะ เหมาะกับหน้าตาอันบ๊องแบ๊วของเธอดีนี่
    ยัยนี่มีตาที่โตมากๆ หน้ากลมๆ น่ารัก แววตาสดใสเหมือนเด็กๆ เลย ฉันชักถูกชะตากับเธอแล้วสิ
    " แล้วแต่เธอจะคิดเหอะ ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ "
    " อ๋อๆ ฉันน่ะหรอ ฉันชื่อ ไวโอเล็ต โมรานโซ่ จ้ะ  แล้วเธอล่ะจ้ะ "
    " ฉันชื่อว่า ปารีส คอมเพน ยินดีที่ได้รุ้จักนะ "
    " จ้ะ เอ่อ...... คือว่าจะเป็นไรมั๊ย ถ้าเธอจะมาเป็นเพื่อนกับฉันน่ะ "
    รุ้สึกว่ามันจะง่ายไปมั๊ย สำหรับคนที่พบกันครั้งแรกน่ะ
    " นะจ้ะ นะจ้ะ "
    เฮ้อ ฉันนี่ก้เป็นคนขี้ใจอ่อนซะด้วยสิ
    " เอางั้นก้ได้ ฉันเพิ่งย้ายเข้ามา ก้อยากได้เพื่อนอยุ่พอดี "
    " จิงๆ หรอจ้ะ เธอใจดีจังเลย งั้นเพื่อเป็นการแสดงมิตรภาพอย่างแรก ฉันพาเธอทัวร์หอพักนะจ้ะ "
    แหม รุ้สึกว่ายัยนี่จะรุ้ใจฉันจิงนะ  อยากจะทัวร์หอพักพอดีเลย
    " ก้เอาสิ "

    ไวโอเล็ตเดินนำฉันมาที่ห้องๆ หนึ่ง
    แน่นอน ฉันรุ้ทันทีว่ามันคือห้องรับแขก ก้มันมีโซฟาสีครีมตั้ง 4 ตัวนี่นา ผ้าม่านสีฟ้าอ่อน ดูแล้วโปร่งสบายดีจัง หน้าต่างก้มีตนไม้ปลูกประดับไว้ มีทีวีจอยักษ์เชียว เครื่องเล่นวีซีดี ดีวีดี ก้มี โฮมเทียร์เตอร์อีก อยากรุ้จักใครกันนะที่ทำห้องนี้ขึ้นมา มันเดหมาะสำหรับจะคนหลายๆ คนเพื่อมาร่วมสังสรรค์กันมากๆ เลย  
    " นี่คือห้องรับแขกจ้ะ มาดามคราวสร้างไว้ให้พวกเราได้มานั่งเล่นและจิบชาคุยกัน มันเป็นศูนย์รวมของทุกคนเลยจ้ะ "
    อ๋อ ที่แท้ก้มาดามคราวคนสวยของฉันนี่เองที่สร้างขึ้นมา ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนดุอย่างมาดามจะทำอะไรเพื่อเด็กหอได้

    แอ๊ดดด
    !!!!!
    เอ๊ะ ใครกันน่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×