\*นางฟ้าสุดซนกับคนสุดแสบ*/

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 > แมวเป็นเหตุ

วิ้วววว วิ้วววว
เสียงลมพัดกระทบกับผ้าม่าน
มีชายสูงวัยนั่งจิบชาร้อนอยุ่
" นี่ เอลเมอร์ "
เสียงนี้ดังขึ้น ทำให้ความเงียบหายไป
" ครับ "
ชายผู้มีนายว่าเอลเมอร์ตอบรับ
" ไอริอยุ่ที่ไหน "
" เล่นอยุ่ในสวนกับยูมิกิครับ "
" งั้นหรอ "
ชายสางวัยกระตุกหนวดเล็กน้อย
" ไปตามไอริมานี่หน่อยซิ "
" ครับ "
เอลเมอร์โค้งคำนับก่อนเดินออกไป

" นี่ ทำไมเธอไม่เอาปลาทองตัวนั้นล่ะ ยูมิกิ "
" ก้ฉันว่าตัวนี้มันสวยกว่านี่นา ถ้าเธออยากได้ตัวนั้นก้จับเองสิ "
" อะไรกันน่ะ ฉันเป็นลูกของราชันแห่งเทพนะ ฉันออกความคิดเห็นอะไรก้ต้องทำตามฉันสิ "
" ถึงทุกคนจะทำยังงั้น แต่ฉันไม่ทำหรอก "
" ทำไมกันล่ะ "
" เพราะอะไรก้ได้ ไม่เกี่ยวกับเธอ "
ไอริโมโหมาก ไม่เคยมีใครพูดกับเธออย่างนี้ มีแต่คนตามใจเธอ เนื่องจากเธอเป็นลูกของราชันแห่งเทพ ไอริยกมือขึ้น และทุบลงไปบนแผ่นหลังของยูมิกิเสียงดัง
ป๊าบ!!!!
" ทำอะไรของเธอน่ะ ยัยบ้า "
ไอริยังคงไม่สนใจ เธอยิ่งทุบแรงขึ้นด้วยความโกรด
" หยุดเดี๋ยวนี้นะท่านไอริ!! "
เสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับมือที่จับแขนของไอริไว้ ไม่ให้เธอโมโหต่อไป
" อะไรกันน่ะเอลเมอร์ นายมายุ่งอะไรกับฉันอีก "
" ท่านเอียนให้เรียกท่านไอริไปพบครับ "
" ก้ได้ๆ ฮึ! "
ไอริวางมือจากการทุบตียูมิกิ แล้วหันมามองหน้าเธอ
" ฝากไว้ก่อนเถอะ ยูมิกิ "

แล้วไอริกับเอลเมอร์ก้เดินไปหาราชันแห่งเทพ
" มาแล้วรึไอริ "
" มีอะไรหรอท่านพ่อ ลูกกำลังจัดการกับยูมิกิอยุ่พอดีเลย มันไม่ทำตามที่ลูกต้องการน่ะท่านพ่อ "
เอียนส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนจะบอกให้เอลเมอร์ออกไป
" ออกไปก่อน เอลเมอร์ "
" ครับ "
เอลเมอร์โค้งก่อนออกไป
แอ๊ดดด
ปึ้ก
" มีอะไรน่ะท่านพ่อ ปกติก้เห็นเอลเมอร์จะอยุ่ด้วยตลอดไม่ใช่หรอ "
" คราวนี้พ่อมีเรื่องสำคัญ จะพูดกับลูก
" อะไรกันอีกล่ะ "
เป๊าะ!!
เอียนดีดนิ้ว แล้วก้มีหญิงรับใช้ 2 คน แม่ครัว 1 คน ชาวสวน 4 คน และอีกมากมายเข้ามาในห้อง
" พวกเจ้าลองเล่ามาซิ ว่าเมื่อวานลูกของข้าไปทำอะไรไว้ "
" เอ่อ............. คือว่าเมื่อวานตอนที่หม่อมฉันกำลังนั่งสางผมให้ท่านไอริอยุ่ เกิดมีแมวตัวหนึ่งวิ่งมาเพคะ แล้วท่านไอริก้เกิดสนใจแมวตัวนั้น แล้ววิ่งตามมันไป "
หญิงรับใช้คนแรกพูดเสียสลด
" แล้วท่านไอริก้วิ่งไล่จับแมวจนมาชนหม่อมฉันที่กำลังถือถาดอาหารไปให้สุนัขอยุ่ จนอาหารหกเลอะเทอะออกมาเพคะ "
หญิงรับใช้คนที่สองพูดออกมาบ้าง
" แล้วท่านไอริก้วิ่งมาเตะจานชามในห้องครัว ที่หม่อมฉันจะนำไปใส่อาหารเพคะ "
แม่ครัวพูดพร้อมมีน้ำโหนิดๆ
" แล้วท่านไอริก้วิ่งมาเหยียบแปลงผักที่พวกเราพึ่งปลูกเสร็จใหม่ๆ และกำลังใส่ปุ๋ยซะกระจุยเลยครับ "
ชาวสวนพูดพร้มกับก้มหน้า
" แล้วท่านไอริยังวิ่งไปชนกระจกที่พึ่งหลอกเสร็จแตก "
" ท่านไอริยังวิ่งผ่านพื้นที่พึ่งทาสีเสร็จ "
" แล้วท่านไอริก้วิ่งตลงไปในบ่อน้ำที่มีปลาเต็ม "
และอีกสารพัดคำพูดมากมายที่ทำให้ไอริต้องอึ้งว่าเธอทำอะไรลงไปเมื่อวาน
" ไอริ "
เสียงนี้ทำให้ความเงียบและเครียดให้ห้องหายไป
" ลูกจงลงไปยังโลกมนุษย์ แล้วแก้ไขนิสัยตัวเองซะ ถ้าลูกปรับปรุงนิสัยให้ดีขึ้นได้เมื่อไหร่ ลูกค่อยกลับมา "