คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Falling in Love 01 :: เทพบุตรในฝันปรากฏ!
1
เทพบุตรในฝันปรากฏ!
หลังจากที่คุยกับแม่เสร็จฉันถึงกลับหมดแรงล้มลงไปนอนไม่รู้วันรู้คืน ตื่นมาอีกทีก็เกือบห้าทุ่ม =_= ยัยกวางดันโทรนัดฉันไปเที่ยวผับอีก ฉันก็เลยต้องสนองยัยนั่นสักนิด ถือเป็นการแก้เครียดเล็กน้อยแล้วจะได้บ่นเรื่องที่แม่โทรมาหาฉันให้ยัยนั่นฟังซะเลย ฮือๆๆ T.,T!
“โห แม่แกนี่โหดเหมือนกันนะเนี้ย -.,-”
“ก็ใช่น่ะสิ พี่น้ำโค้กอะ ทำร้ายฉัน TOT!”
“ปกติเห็นแม่แกก็ออกจะตามใจ คราวนี้ไม่ยักกะตามใจแหะ”
“ไอ้พี่น้ำโค้กแน่ๆ คงจะไปใส่ร้ายฉันให้แม่ฟังแหงๆ แม่ก็เลยไม่ฟังฉันเลย TOT^”
กวางยิ้มน้อยๆ ยื่นแก้วเครื่องดื่มมาให้ฉันพร้อมกับพูดเสียงเบา
“เอ้า ดื่มๆ อย่าเพิ่งไปคิดเลย เรามาลืมกันดีกว่า ^^”
“โอ๊ะ แกช่างรู้ใจ *O*”
ฉันรับแก้วจากกวางแล้วค่อยๆ ดื่มอย่างเมามันส์ ผ่านไปแก้วแล้วแก้วเล่าจน แต่ฉันก็ยังไม่เมา อย่างมากก็แค่มึนๆ เท่านั้น เพราะฉันกินของมึนเมาพวกนี้บ่อยมาก ฉันเริ่มกินตั้งแต่อยู่ม.4 แอบเที่ยวผับตั้งแต่ขึ้นม.4 เทอม2 =_=; (ช่างเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีจริงๆ T T) จนกระทั่งถึงปัจจุบัน ถึงเวลาเข้าผับจะยุ่งยากนิดหน่อยเพราะยังไม่บรรลุนิติภาะว แต่ยังไงฉันก็เข้ามาได้อย่างไม่มีปัญหาเพราะฉันใช้เงินยัดใต้โต๊ะตลอด -_-^ ผับไหนไม่ให้เข้าฉันก็ไม่ง้อหรอกย่ะ!
“โอ๊ะ สาวสวยสองคน ไม่ทราบว่ากำลังว่างอยู่หรือเปล่าครับ ^^” มีผู้ชายคนหนึ่งถือวิสาสะเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ ฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉันเหลือบมองก่อนจะยิ้มตอบ
“^_^ สวัสดีค่ะ”
“อะ ครับ สวัสดีครับ ^^”
ว้าว แค่มองก็รู้ว่าอายุมากกว่าฉันแหงๆ น่าจะประมาณยี่สิบกว่าๆ ด้วยซ้ำ จะเล่นกับหมอนี่ดีมั้ยนะ หน้าตาก็พอใช้ได้ แต่ไม่หล่อบาดใจฉันเลยแหะ ไม่เล่นดีกว่า -_-
“ขอโทษนะคะฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป็ปนึง กวาง เดี๋ยวฉันมานะ”
“อ้าว รีบไปไหนอะแก” กวางถามขึ้นพลางมองมาที่ฉัน
อย่าถามมากได้มะ =_=^ ฉันจะหนีไอ้หมอนี่ ฝากจัดการด้วยล่ะ ไปล่ะ ฉันตัดบทด้วยน้ำเสียงบ่งบอกว่ารำคาญม๊ากมาก ยัยกวางก็เลยได้แต่โบกมือไล่ฉันอย่างรำคาญเช่นกัน
“เหอะน่า เดี๋ยวมา”
“อื้มๆๆ” กวางรับคำอย่างไม่ใส่ใจ
ฉันรีบเดินหนีออกมาจากโต๊ะนั้นแล้วตรงไปที่ห้องน้ำของผับนี้ ผู้คนมากมายเบียดเสียดฉันยั่วะเยี้ยะไปหมดอย่างกับฝูงมดแตกรัง ระหว่างที่เดินฉันก็โยกตัวไปเล็กน้อยให้เข้ากับจังหวะของเพลงที่เปิด วู้ว เข้าห้องน้ำเสร็จมาเต้นซักเพลงสองเพลงดีกว่า >O<
อะไรกันเนี้ย ไอ้ห้องน้ำของผับนี้ ไม่มีคนเข้าเลยรึไง ทำไมมันช่างเงียบเหงาและวังเวงขนาดนี้ แถมยังทำประตูแบบปิดเสียงอีก เพราะเข้ามาอยู่ในห้องน้ำนี้เหมือนอยู่คนละโลกกับข้างนอกเลยแหะ รีบๆ ทำธุระให้เสร็จดีกว่า…
ครืดๆๆๆ (ข้ามตอนนี้ไปเถอะนะ!)
อ้า! ฉันกดชักโครกแล้วเดินออกมาล้างมือที่อ่างล้างมือเรียบร้อยก็ส่องกระจกสำรวจตัวเอง อุ๊ยตาย! นี่มันนางฟ้านางสวรรค์แถวไหนกันละเนี้ยในกระจก =w= ทำไมเธอสวยอย่างนี้นะน้ำแข็ง >_< ฉันไม่ได้หลงตัวเองนะ ก็แค่พูดความจริงเท่านั้นเอง
โอ๊ะ ยัยกวางคงรอนานแน่ๆ รีบออกดีกว่า
แอ๊ด
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำหญิงต้องผ่านห้องน้ำชาย พอผ่านไปได้ไม่กี่ก้าวก็มีเสียงทักทายจากด้านหลังดังขึ้น
“ไงจ๊ะคนสวย ^O^”
“=_=”
ฉันหันหลังขวับไปอย่างรวดเร็ว ปรากฏว่าเป็นผู้ชายไม่รู้จักที่กำลังเมาอยู่ ขนาดเดินออกจากห้องน้ำยังเซตุปัดตุเป๋เลย =_= เดินให้ตรงก่อนเถอะย่ะค่อยมาจีบฉัน!
“มาสนุกกับเพ่เปล่าน้องงง”
“เอ่อ…ไม่ดีกว่ามั้งคะ ^^”
ไอ้ขี้เมาเอ๊ย ไอ้กาก! กินยังไงให้เมาซะสภาพทุเรศเหมือนหมาขี้เรื้อนขนาดนี้ อย่าหวังเลยว่าคนอย่างแกจะได้แอ้มฉันอะ แม้แต่หางตาฉันก็ยังไม่เหลือบเลย ไปตายซะไป๊ =_=^
“แหมๆ อย่าปฏิเสธพี่อย่างนี้สิน้อง ไปกับพี่ดีกว่า รับรองว่ามันส์ ^O^”
“…!!”
มันเริ่มตีสนิทฉันด้วยกันคล้องไหล่จับแขนแล้วค่าท่านผู้ชม! TOT ไอ้ขี้เมาหื่นกาม นี่แกบังอาจใช้มือสกปรกของแกมาแตะต้องฉันอย่างงั้นเรอะ! กล้าเกินไปแล้ว นี่ไม่รู้จักฤทธิ์คนสวยซะแล้ว =_=^ อย่าคิดนะว่าฉันจะยอมแกอะ กลับบ้านไปดูดนมแม่ไป๊ ชิ่วๆ
“พอดีว่าเพื่อนรออยู่ ขอตัวก่อนนะคะ ^^” ฉันพยายามแกะไอ้มือหื่นกามที่บังอาจมาจับ เพราะหมอนั่นเมาก็เลยแกะได้ไม่ยาก ไม่นานก็หลุดออกจนหมด ฉันจัดการผลักหมอนั่นออกจากตัวฉันทันที
พลั่ก
“โอ๊ย น้องชอบเล่นแรงกับพี่ก็ไม่บอก ฮิๆๆ” หมอนั่นลุกขึ้นมามองฉันด้วยสายตาหื่นกาม
“-_-^”
ฉันชักจะโมโหนิดนึงแล้วนะเว้ย
“ปายเที่ยวกานม้าย จาปายก็รีบปาย ปายกาบเพ่แล้วสบาย เดี๋ยวเพ่พาปายกินตับ ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ วู้ว >O<!!”
ตับบ้านป้าแกสิ! =[]= นี่จะให้ฉันกระโดดถีบก่อนใช่มะถึงจะเลิกยุ่งกับฉันอะ!?
ฉันผลักหมอนั่นออกไปอย่างรำคาญแล้วเดินหนีทันที แต่ทว่าหมอนั่นกลับจับแขนของฉันเอาไว้ พอกำลังจะหันไปก็รู้ตัวอีกทีหมอนั่นก็ผลักฉันติดกับผนังเรียบร้อย อ๊าก! ไอ้เวรนี่ จะลวนลามฉันจริงๆ หรือไง ไอ้ขี้เมาเอ๊ย =_=^ ปล่อยนะเว้ย กรี๊ด ใครก็ได้ ช่วยสาวสวยด้วย สาวสวยกำลังจะโดนลวนลามค่า อ๊ายๆๆ กรี๊ดๆๆ >[]<!!
“จารีบปายหนายจ๊ะคนสวย”
ไปห่างๆ จากแกน่ะสิไอ้เวร =_=^^
“อยู่กับพี่ก่อนดีกว่านะจ๊ะ J”
อย่ามาใช้สายตาหวานหยาดเยิ้มมองฉันแบบนี้สิ มันเหมือนกำลังลวนลามฉันด้วยสายตาเลยนะเฟ้ย =_=^^ ฉันจ้องหมอนั่นอย่างขุ่นเคืองมากๆ
“ถ้าคุณไม่ปล่อย ฉันจะร้องให้คนช่วยนะ”
“ร้องปายเล้ย พี่ชอบ ฮ่าๆๆๆ น้องไม่รู้เรอะว่าพี่อะลูกคราย ฮ่าๆๆ”
แล้วแกรู้มะ ฉันลูกใคร =_=^^
“เอ้า! ร้องสิ ร้องดังๆ เล้ย”
ด๊ายยยค่ะ! น้ำแข็ง…จัดไป -_-+
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ช่วยฉันด้วยค่า มีคนจะลวนลาม กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ ช่วยฉันด้วย >[]<!!! ว้าย แย่แล้วๆๆ ช่วยฉันด้วยค่า กรี๊ดๆๆๆ TTOTT!!”
เอ๊ะ ทำไมไม่มีใครมาช่วยฉันเลยวะ! ทำไมทุกคนที่มองเห็นต่างเหลือบมองแล้วก็ไม่มีใครยุ่ง นี่จิตใจของพวกแกทำด้วยอะไร รีบมาช่วยสาวน้อยบอบบางอย่างฉันเดี๋ยวนี้นะ ฮือๆๆ
“โปรดอย่าใช้กำลังกับผู้หญิงในผับนี้ด้วยครับ”
อุ๊ย! ❤_❤ มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินมาทางฉันพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มที่ดูเฉยชา ฉันเพ่งมองใบหน้าเขาให้ชัดๆ เป็นผู้ชายที่มีผมสีดำสนิทและดวงตาสีดำ ผิวของเขาสะอาดเกลี้ยงเกลาและเปล่งออร่าของผู้ดีออกมาอย่างชัดเจน เขาสวมใส่เสื้อผ้าที่ดูเหมือนร็อคๆ แม้กระทั่งใบหน้าที่เรียบเฉยยังทำให้เขาหล่อขนาดนี้ นี่ถ้าเขายิ้มจะหล่อขนาดไหนเนี้ย กรี๊ด >.,<! นี่สิ สเป็กฉันเลย ต้องแบบนี้เซ่! เทพบุตรในฝันของฉัน โฮะๆๆ ❤
“แกเป็นครายวะ?”
ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้ขี้เมา >[]< เจ้าชายของฉันมาช่วยแล้วเฟ้ย วะฮ่าๆๆๆ
“-_- เมาแล้วเหรอ พูดกันคงไม่รู้เรื่องแฮะ” เขางึมงำพลางเหลือบมองมาที่ฉันเล็กน้อย
ฉันพยายามส่งสายตาปิ๊งๆ ไม่ให้เขา อ๊าย ช่วยฉันด้วยค่าเจ้าชายขา >[]<!! ฉันพยายามออดอ้อนด้วยน้ำเสียงและสายตา อย่าทิ้งฉันให้อยู่กับอีตาขี้เมานี่นะคะเจ้าชายขา TOT
“ชะ ช่วยฉันด้วยค่ะ T^T!”
“ถ้าคิดจะอยู่ในผับนี้ต่อ รบกวนปล่อยผู้หญิงด้วยครับ -_-^”
“เฮอะ แกคิดจะสั่งฉันงั้นเหรอ ไม่รู้ซะแล้วว่าฉันน่ะลูกใคร วะฮ่าๆๆ” ไอ้บ้าขี้เมานี่ก็ยังเพ้อเจ้อไม่เลิก แถมยังหัวเราะเสียงดังข้างๆ หูฉันอีก หนวกหูย่ะ =_=^
“ถ้าไม่ปล่อย อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะครับ”
หมับ
ทันทีที่พูดจบ เจ้าชายในฝันของฉันก็จับแขนของหมอนั่นกระชากออกจากตัวฉัน กรี๊ด น้ำแข็งเจ็บค่า! TOT เพราะหมอนั่นจับมือฉันเอาไว้อยู่ เขากระชากฉันก็เลยเผลอร้องโอดครวญแต่ถึงยังไงหมอนั่นก็หลุดออกจากฉันไปแล้ว ฉันหันไปมองเห็นเจ้าชายในฝันของฉันกำลังจับแขนหมอนั่นไม่ยอมปล่อย ไอ้ขี้เมาร้องโอดครวญไม่ยอมหยุด ฉันสังเกตว่าสีหน้าของเขาเริ่มแย่ขึ้นเรื่อยๆ แถมยังพยายามแกะมือเจ้าชายของฉันอีกต่างหาก
“โอ๊ยๆๆ ปล่อยฉันนะๆ ฉันยอมแล้ว ปล่อยฉันเหอะน้า เจ็บ อ๊ากกก ฉันเจ็บ ปล่อยฉันสิวะ ปล่อยนะเว้ย ฉันจำหน้าแกเอาไว้แล้ว รับรองฉันจะให้พ่อฉันมาถล่มแก คอยดู!! อ๊ากกก”
“-_-^ เฮอะ อ่อนชะมัด เฮ้ย เด็กๆ ส่งแขกดิ๊” เจ้าชายในฝันของฉันตะโกนขึ้น
ทันใดนั้นก็มีชายแปลกหน้าสามคนเดินเข้ามาตามเสียงเรียกของเจ้าชายในฝันของฉัน เป็นผู้ชายสวมชุดสูทสีดำที่ทำหน้าที่เป็นการ์ดประจำผับนั่นเอง น่ากลัวชะมัด =_=; เจ้าชายในฝันของฉันเหวี่ยงไอ้ขี้เมาให้ล้มกระแทกพื้นขาพับ พวกเขาทั้งสามรีบหิ้วแขนไอ้ขี้เมาเดินออกจากตรงนี้ไปอย่างรวดเร็วทันทีที่เจ้าชายในฝันของฉันสั่ง
“เธอไม่เป็นอะไรแล้วนะ”
หืม O_O เจ้าชายในฝันเป็นห่วงฉันด้วย อุ๊ยตาย จะกระชากหัวใจดวงน้อยๆ ของน้ำแข็งคนนี้ไปถึงไหนคะเจ้าชาย >_< หล่อแล้วยังสุภาพบุรุษอีก น่ารักอ้า *O*
“มะ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะที่ช่วยฉัน ^^” ฉันยิ้มหวานหยาดเยิ้มราวกับนางฟ้ามาโปรด หลงรักฉันเร็วๆ สิ จงหลงเสน่ห์ฉัน จงหลงเสน่ห์ฉัน *O*!!!
“ก็ดีแล้ว แต่ขอเตือนไว้หน่อยเหอะ…”
“คะ ^^?”
“เป็นสาวเป็นแส้น่ะ อย่านุ่งสั้นให้มันมากนักเลย ชอบโชว์เนื้อโชว์หนังดีนักก็เลยเกิดเรื่องแบบนี้ นี่ถ้าฉันไม่เจอเข้าจะมีใครคิดมาช่วยเธอมั้ยละ คราวหน้าถ้าจะมาเที่ยวก็ช่วยหาอะไรป้องกันตัวสักอย่างสองอย่างเหอะถ้าคิดจะนุ่งสั้นห่มสั้นแบบนี้น่ะ หรือถ้าจะให้ดีก็หัดปรับปรุงการแต่งตัวสักนิดนึงหน่อยก็แล้วกัน ไปล่ะ -_-“
‘ไปล่ะ -_-‘
‘ไปล่ะ’
ไปล่ะ…
แล้วเขาก็เดินออกจากตรงนี้ไป ฉันได้แต่มองตามแผ่นหลังของเขาที่ค่อยๆ เลือนหายไปจากสายตาของฉันจนกระทั่งหายลับไปกับฝูงชนมองไม่เห็นอีกเลย
เอ๊ะ…-_-;
เอ๊ะ…=_=;
เอ๊ะ…=_=!
เอ๋!!!!! =[]= สุดหล่อของฉันไปแล้ว เทพบุตรของฉัน เจ้าชายของฉัน โอ้ ฉันยังไม่รู้จักชื่อเขาเลยนะ แล้วฉันจะตามสืบประวัติเขาได้ยังไงล่ะเนี้ย โอ้ ไม่นะ!! รอฉันก่อนสิคะเจ้าชายขา อย่าทิ้งฉันไว้ข้างหลังแบบนี้สิ ฮือๆๆๆ TTOTT (เขาบ่นแล้วยังไม่เข็ด)
ฉันเดินออกจากที่ตรงนี้ด้วยความสมเพชเวทนาตัวเอง อย่างน้อยก็น่าจะหลงเสน่ห์ในใบหน้าสวยๆ ของฉันหน่อยเซ่ ทำไมเขาไม่คิดจะทำความรู้จักกับฉันอะ เอ๊ะ หรือว่าฉันไม่มีเสน่ห์พอ =O=! บ้าน่ะสิ ถ้าใครมองฉันแล้วไม่หลงก็ไปเป็นเกย์ซะเถอะย่ะ! เอ๊ะ หรือว่าเขาเป็นเกย์ โอ้ ม่ายน้า TOT!! สงสัยฉันแค่คิดมากไปเอง เขาอาจจะมีธุระก็ได้ก็เลยไม่สานต่อกับฉัน คิดในแง่ดีเข้าไว้ยัยน้ำแข็ง คิดในแง่ดีเข้าไว้ ^_^!! เอาละ ไม่มีอะไรต้องกลัว ไว้คราวหน้าค่อยมาหาเขาใหม่ก็แล้วกัน คงจะได้เจอกันอีกนะ…!
“โหย แก ไปห้องน้ำทำไมนานจัง” กวางทักขึ้นเมื่อเห็นฉันเริ่มเดินเข้ามาใกล้
ฉันนั่งลงไปข้างๆ กวางพร้อมกับสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์ เอ๊ะ จะว่าไปไอ้ผู้ชายที่มานั่งจีบฉันตรงนี้ไปไหนแล้วล่ะ หรือว่ากวางไล่หมอนั่นไปแล้ว โอ๊ย ช่างมันเถอะ
“เจอผู้ชายลวนลามน่ะสิ -_-^ รูปไม่หล่อแล้วยังขี้เมา บังอาจกล้ามาลวนลามฉัน ไม่เจียมตัวเอาซะเลย”
“โหย แล้วแกสลัดหลุดได้ยังไงเนี้ย”
“พอดีมีคนมาช่วยไว้น่ะ”
“ดีเนอะ -.,-“
“อื้ม แถมคนที่ช่วยฉันยังหล่อมากๆ เลยแหะ หล่อลากดิน หล่อแบบ…กรี๊ด! แกเห็นแล้วต้องกรี๊ดแน่ เชื่อฉันสิ =^=!!”
“ขนาดนั้นเลย”
“บอกไว้ก่อนว่าคนนี้ฉันจอง ถ้าแกเจอห้ามแย่งฉันด้วย”
“จ้าๆ ไว้รอให้เจอกันเถอะ ฮ่าๆๆ”
ต้องเจอกันสิ…
ต้องเจอกันแน่ๆ!
ฉันสาบานเลย! >O<
ความคิดเห็น