ACC ห้องส่งการบ้านและโรลเพลย์

ลำดับตอนที่ #17 : Catching 8/2/2557

แบบฟอร์มการส่งการตามล่าสปาย

(เฉพาะหัวหน้าจับสปาย)

ชื่อเล่น�: คลาวด์

รหัสประจำตัว�: ACS04

Dormitory : Spinel

สถานที่ที่สปายกำลังจะทำในภารกิจที่หนึ่ง คือ�: สนามหญ้า

เหตุผลในการตอบ�: เพราะ�ท่านมองข้ามสิ่งใดไปหรือเปล่า ที่แทบเท้าเหยียบย่ำไม่รู้สึก หรือต้องเห็นด้วยตาถึงรำลึก ท่านต้องนึกถึงมันเป็นสิ่งแรก คำใบ้ที่สปายบอกคือ หญ้า ผมเหยีบหญ้าทุกวันก็ไม่ได้สนใจเลย ส่วนกระป๋องน่าจะเป็นยาฆ่าแมลงครับ ผมจึงตอบว่า สนามหญ้า

เล่าเรื่องการตามล่าสปาย�: ตอนเช้าแสนสบาย(ตรงไหน?) เหล่านักเรียนจากโดมสปีเนลได้นั่งประชุมกันซึ่งมีดิว เฟลม นาริน แพรว เวกัสและผม ณ จุดๆนี้ สถานการณ์เครียดมาก ทุกคนต่างก็เงียบไม่พูดไม่จาผมในฐานะแคชเชอร์ได้พูดขึ้นมาว่า " ฉันคิดว่าสปายมันจะมาบุกที่สนามหญ้า " พอพูดจบเฟลมก็เถียงขึ้นมาทันที " ทำไมถึงคิดว่าเป็นสนามหญ้ากระป๋องที่ห้องนอนของดิวน่าจะอยู่ที่โถงอัศวินมากกว่า " " ก็สปายบอกว่าคำใบ้มาว่า ท่านมองข้ามสิ่งใดไปหรือเปล่า ที่แทบเท้าเหยียบย่ำไม่รู้สึก หรือต้องเห็นด้วยตาถึงรำลึก ท่านต้องนึกถึงมันเป็นสิ่งแรก " ผมอ่านสิ่งที่ผมเขียนไว้ในกระดาษที่ยับยู่ยี่ด้วยฝีมือผมเอง " น้องชายฉันนี่เก่งจังเลย " เวกัสกอดคอผมแน่นแล้วเอามือขยี้ผมผมให้ยุ่งกว่าเก่าอีก(ยังไม่ได้หวีผมเลย) " งั้นเราไปดักจับสปายกันเถอะ! " แพรวพูดเสียงดัง ทุกคนต่างก็ฮึกโหมผมเองก็เช่นกัน�

ณ ตอนเย็น สนามหญ้าโดมสปีเนล

" เอ๋ๆๆๆ ไม่มีใครอยู่เลยหรอ? " สปายส่งเสียงร้องดังๆให้พวกผมได้ยิน ผม เวกัสและดิวนั้นซ่อนอยู่ที่ตามพุ่มไม้ สวนนารินนั้นซ่อนที่หลังต้นไม้ใหญ่ �" มีสิ ผมเองไง " เฟลมเดินออกมาช้าๆพลางเสยผมให้มันอยู่ทรง " นี่ฉันรอนานมากแล้วนะ ฉันเกือบจะไปหานายที่ห้องโถงแล้ว " สปายกระทืบพื้นหญ้าแรงๆแล้วสะบัดผมตามประสาสปายที่ทำประจำ " หึ วันนี้ผมจะมาจับตัวคุณ " เฟลมแสยะยิ้มออกมาแล้วนารินก็ดีดตัวโดดหาสปายใช้ดาบฟันสปาย สปายบีดตัวเองอย่างรวดเร็วทำให้ดาบไปฟันกับปลายผมสปายแทน " หึ ไม่ได้ตั้งตัวเลยนะ " สปายปาระเบิดใส่นารินกับเฟลม พวกผมที่ซ่อนอยู่ที่พุ่มไม้ก็เอามือบังควันระเบิด แพรวก็ออกจากหลังต้นไม้ต่อยหน้าสปาย สปายล้มลงไปนอนกับพื้น พวกผมก็รีบลุกขึ้นทันที เวกัสและดิวได้ปามีดและก้อนหินรุมสปาย สปายกลิ้งออกไปที่ต้นไม้ใหญ่ซึ่งมีผมมาดักรออยู่ ผมรีบคล่อมสปายแล้วบีบคอสปาย สปายดีดดิ้น มือทั้งสองข้างก็จิกแขนผมแรงจนเลือดซิบ ผมไม่สนใจความเจ็บนั่นแล้วพาสปายกลิ้งไปที่กับดักของผม พอถึงกับดักเวกัสก็ดึงเชือกตะข่ายก็หล่นมาที่ผมกับสปาย ผมผละออกจากสปายแล้วถีบอย่างสุดแรงให้พอดีกับตะข่ายที่ตกลงมา สปายก็ติดในตะข่ายที่แสนจะน่ารัก(?) " กริ๊ดดดดดด ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้โดมบ้า!! " พวกผมไม่สนใจปล่อยให้สปายกรีดร้องต่อไปและสุดท้ายทุกคนก็กลับมานั่งพักโดยตัวผมนั้นก็ไปอ่านหนังสือต่อ จบ.