รักได้ไหมน้องชายนุ่มนิ่ม ?

ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9 ความจริงที่ปวดใจ

        ชีวิตของผมหลังจากที่คนที่ผมรักไปผมรู้สึกชีวิตรสชาติมันเจือจางลง นี้เดือนแรกผมก็อยู่อย่างไม่สุขสบาย ผมโพสต์ในเฟสบุ๊คของตัวเองว่า
'ถ้าคนที่รักจากไป ผมควรทำยังไงต่อไปดี'หลายคนให้คำตอบผมมามากมาย แต่มีคำตอบหนึ่งที่ทำให้ผมหยุดชะงัก มันคือคำตอบที่ว่า 'เขาไม่มีวันจากไป ถ้าใจเราไม่จากเอง' มันทำให้ผมคิดได้ ว่าถ้าผมรักเขาจริงผมต้องรอบอสได้ และผมก็เชื่อว่ากลับมา บอสจะต้องกลับมาหาผม ไม่ว่าในฐานะอะไรก็ตาม

“โดมๆ ” เสียงพี่กี้ดังขึ้นในหูผม ผมรู้เลยว่ามันมีอะไรกับผมอีก ทำไมนะ ต้องสรรหาผู้หญิงมาให้ผมลืมบอส ทั้งๆที่ผมเอ่ยปากไปแล้วว่าผมรักบอสจริงๆ

“รู้แล้ว เดี๋ยวลงไป” ผมเดินลงไปทั้งชุดนอนอย่างงั้น แหงล่ะ ถ้าไม่ใช่บอสผมจะทำให้ตัวเองดูดีไปทำไมกัน เนอะ J ผมเดินลงมาเจอผู้หญิงคนนั้น คนที่เดินบอสเดินโอบไป เขากลับมา มาให้ผมหมั่นหน้าทำไมว้ะ !

“หือ ? เห้ย ! กลับมาทำไมว่ะ บอสไม่อยู่แล้วทำไมไม่ตามเขาไปอะแฟนกันไม่ใช่หรอ อย่าบอกนะว่าทิ้งบอส ทิ้งเขาทำไมว้ะ ทำไมเป็นแบบนี้ว้ะ !” ผมพูดพรางเดินเข้าไปเขย่าไหล่เธอ เธอดูไม่ตอบโต้อะไรทั้งๆ ที่แต่ก่อน เธอกลับรังเกียจผมขนาดนั้น

“เอ้า ? ทำไมไม่ตอบโต้ ปกติด่าซะหยังกะไปฆ่าพ่อ !” ผมพูดพรางปล่อยเธอออกแล้วนั่งลงตรงโซฟาเดี่ยวข้างๆเธอ

“โดม พี่ขอโทษ …” เขาพูดพรางก้มหน้าทั้งน้ำตาใส่ผม หือ ? ขอโทษขอโทษทำไมว้ะ

“พี่ขอโทษผมทำไม ขอโทษที่พี่ทิ้งบอสหรอ พี่ทิ้งจริงหรอว้ะ !” ผมลุกขึ้นทันควันแต่พี่กี้ก็ดันกดไหล่ผมไว้ก่อน แล้วพูดกรอกหูผมว่า /ใจเย็นโดมๆ/

“โดมฟังเอ้นะ เรื่องมันเป็นอย่างงี้คือ….”

“ไม่ฟัง จบ” พอผมพูดจบผมกำลังจะลุกไปบนห้อง

“โดมพี่กราบล่ะ ฟังพี่หน่อย” เขายกมือไหว้ผม ห้ะ ! ไหว้เลยหรอ เรื่องที่เขาจะพูดมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ อ่ะฟังหน่อยล่ะกัน

“อืม ว่ามา แต่เอามือลงก่อนผมขอ” เขาเอามือลงแล้ววางไว้ที่ตักของเขาเอง

“คืออย่างงี้นะ พี่อ่ะเป็นแฟนของแบงค์ พี่ชายของบอสอ่ะ วันนั้นพี่ทะเลาะกับแบงค์ พี่โมโหมากจนโดมจะเขามาปลอบพี่ แต่พี่อยากอยู่คนเดียว เลยพูดแบบนั้นออกไป พอโดมเดินออกไป อีกสักพักบอสก็เดินมา เขามาปลอบพี่ พี่เลยปลอบเขา บอสบอกพี่ว่า ‘พี่เอ้ ผมอยากกลับไปหาพี่โดม พี่เห็นเขาไหม’ หลังจากนั้นเขาเลยเดินโอบพี่เพราะพี่ไม่มีแรง พี่พาเดินมาจนเจอโดม แล้วโดมก็โวยวาย อย่างไม่ฟังใครเลย … ” ห้ะ … มันเป็นไปอย่างงั้นได้ยังไง งั้นก็แสดงว่า …

“พี่รู้ว่าโดมคิดอะไร พี่เลยบอกให้แบงค์โทรมาหาโดม เพื่อนที่จะถามโดมเลยว่ารักบอสไหม แต่โดมกลับตอบมาว่าไม่ พี่สองคนกะจะไม่บอกบอส แต่บอสก็ดันมาได้ยิน เลยพูดกับพี่สองคนว่า ‘ในเมื่อเขาไม่รักผม อย่างที่ผมรักเขา ผมขอไปเรียนต่อที่เมืองนอกตามสัญญาที่ให้กับแม่ไว้นะ ขอบคุณนะพี่แบงค์ที่พาผมไปหลบบ้านพี่กี้มา’ ”

 หลบงั้นหรอ… ไอ้โดม ไอโง่ !!!!!!!

“พี่ขอตัวกลับก่อนนะ ” พี่เอ้พูดพรางลุกจากโซฟา

“ขอบคุณนะครับ”

…………………….

ผมพูดอะไรไม่ถูก ไม่ต้องแปลกใจ ทำไมทุกๆเรื่องผมเป็นคนผิดตลอดเลยว้ะ ! คือไร ยังไง อะไร ทำไม ผมก็ผิด แต่ตอนนี้ผมก็คงได้แต่รอ เมื่อกี้ผมแอบได้ยินพี่กี้คุยกับพี่แบงค์เรื่องบอส ผมได้ยินมาแว่วๆ ว่า บอส เจอ ผู้ หญิง ใหม่ …. ผมเน้นนะว่า ผู้หญิง

     ผมได้แต่นอนนับวันเวลา เชื่อมั้ย ? ผมลงทุนทำ ปฏิทินหน้ารูปหน้าบอส เพื่อที่จะเอาเวลามาขีดให้ผ่านไป 4 ปีไวๆ และผมก็ยังหวังว่าถ้าเขากลับมา เขาต้องกลับมาหาผม แน่ๆ ผมเชื่ออย่างงั้น

 










เมื่อไร่จะ 4 ปี ตอบบบบ !!!! รอนะ ไรท์รอ อยากอ่านตอนต่อไป คอมเม้น 50 นะจ้ะ อิอิ ไม่เกิน

ใจนะไรท์อ่าน แล้วไรท์มีกำลังใจในการเขียนนนนนน 





ขอขอบคุณ สำหรับคนเข้ามาอ่าน 
คนมาเม้น คนที่เม้น ไรท์อ่านทุกอันน้ะจ๊ะ กิกิ

 

::ประกาศ::

     ใครที่แอดเฟสไรท์มา แต่ไรท์ยังไม่ได้รับ กรุณาส่งข้อความมาหาไรท์นะค่ะ จะได้รู้ว่าใครคือ DB Family ไรท์ไม่รับมั่วซั่วน่ะ ฮิฮิ ใครมี่แอดเฟสไรท์มาแล้ว  ใครที่ยังไม่กดถูกใจเพจ ตามลิงค์นี้ ไปกดด้วยน้าาาาาา

.
.
.
.
.
.
.
.
.
 

https://www.facebook.com/pages/%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%AA-The-Comedian-Thailand-2/590054321084327?fref=ts