รักได้ไหมน้องชายนุ่มนิ่ม ?

ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7 เปลี่ยนกัน

ความเดิมตอนที่แล้ว.....

ผมได้นั่งร้องไห้อยู่ที่ข้างบ่อน้ำของสวนสาธารณะ แล้วผมก็เหลือบเห็นผู้หญิงที่ร้องไห้แล้วพอผมเขาไปปลอบก็ไล่ตะเพิดผม....และอยู่ดีดีผู้หญิงคนนั้นก็เดินยิ้มมากับ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 

   หือ.... ผะ ผะ ผะ ผู้ชายคนนั้นคือ บะ บะ บอส .... เขาเดินโอบผู้หญิงร่างอวบที่ร้องไห้เมื่อกี้นี้ แต่ทำไมตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นถึงยิ้มร่าเริง แจ่มใส เหมือนไม่เคยขุ่นมัวมาก่อน ทำไมว่ะ ! มีแฟนแล้วทำไมไม่บอก มาลวงมาหลอกฉันเล่นทำไม แฮ่ ! ไม่ใช่เวลาเล่นมุก เขาหลอกผมให้ผมรักเขาทำไมอ่ะ ? เขาทำเพื่ออะไร ? 
   "บอส !...." ผมตะโกนด้วยความเสียใจมาก ที่สุดของที่สุด เขามองมาทางผมแล้วเขาก็ปล่อยมือจากที่โอบผู้หญิงคนนั้นไว้แล้ววิ่งมาหาผม เขาวิ่งแล้วน้ำตาเขาค่อยๆ เริ่มไหลพร้อมเช่นกันกับผม
"พี่โดมมมม !!!" บอสวิ่งเ้ามาแล้วก็กอดผม กอดครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนที่ผมกอดมัน ครั้งนี้มันรู้สึกแปลกๆ ใช่สิ มันมีแฟนอยู่แล้ว ผมจะรู้สึกอะไรอีกล่ะ 

ฟึ้บ !

  "ปล่อยพี่ ปล่อย !" ผมพลักมันจนมันเกือบเสียหลักล้ม ก็ดีแล้วๆ ผมไม่ได้สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ววว T T
"ทำไมอ่ะพี่ ทำไม ? ผมทำอะไรผิด ผมทำอะไร พี่บอกผม พี่บอกผมสิ ?" บอสพูดพรางกุมมือผมเอาไว้ แต่แล้วไงล่ะมันไม่สนใจแฟนที่รออยู่เลยหรือไง ?
"แกมีแฟนอยู่แล้ว ! จะมายุ่งอะไรกับพี่ ? พอทีเหอะ " ผมพูดพรางเดินหันหลังให้มัน ผมอยากจะกระโดดน้ำตายให้รู้แล้วรู้ไม่รอดไปเลย (ประเด็นคือผมไม่อยากรอดแล้ว) 
"ไม่นะพี่โดม ผม...." บอสพูดไม่ทันจบก็มีคนสองคนเดินเข้ามาหาผมและบอส นั่นไง ผมนึกแล้ว ไอ้พี่แบงค์กับคุณพี่กี้ .....


"ขุ่นข้องใจอะไรกันก็คุยกันไปดิ !" พี่กี้พูดพรางเอามือเราสองคนจับมือกัน
"ไม่ ! เอามือออกจากน้องชายพี่ แล้วบอส กลับบ้าน ! พี่คิดผิดจริงๆ ที่ให้แกอยู่กับมัน " อ้าว ! สึดดดดดด !!!! ใครจ้างให้มาอยู่ล่ะว้ะ !
"ไม่พี่แบงค์ ผมอยากคุยกับพี่เค้าให้รู้เรื่อง " บอสพูดพรางสบัดไหล่ให้มือไอ้พี่แบงค์หลุด
"จะคุยไร ? พี่ไม่มีเรื่องจะคุย จบนะ " ผมพูดพรางเดินหนี ผมจะไม่ยื้อเขา ผมจะให้เขามีความสุขกับคนที่เขารัก ผมทำอะไรไม่ได้หรอก 

"เห้ย ! โดม แกช่วยฟังอะไรจากปากน้องเขาหน่อยได้ป่ะว่ะ" พี่กี้พูดพรางใช่มือกระชากไหล่ผมให้หันกลับมา หน้าของบอสเอ่อนอง ไปด้วยน้ำตา ผิวใบขาวๆ ที่ตอนนี้มีแต่น้ำตาไหลพรากออกจากตา ผมก็เช่นเดียวกันน้ำตาผมเริ่มไหล หลังจากที่เห็นคนที่ผมรักน้ำตาไหลให้ผมเช่นกัน แต่คนคนนั้นคนที่ผมรัก เขา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มีแฟน อยู่แล้ว...
ใจแข็งไว้โดม ต้องใจแข็งเขามีคนที่เขารักอยู่แล้ว ใจแข็งหน่อยๆ
"ไม่ต้องฟังอะไรทั้งนั้นอ่ะ กลับบ้าน ! " ไอ้พี่แบงค์กระชากร่างกายของบอสด้วยความแรงมาก แรงจนถ้าเป็นผมคงต้านทานไม่ได้  ผู้หญิงคนนั้นก็ได้แต่ยืนยิ้ม แล้วจับมือบอสเดินไปในขณะที่บอสก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เนี่ยน่ะหรอ ? ที่เขาเรียกว่าไม่ใช่แฟนกันอ่ะ !

"โดม...ยังพอมีโอกาส มา เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟังเอง เรื่องมีอยู่ว่......"
"สิบปากว่า ไม่เท่าสองตาเห็น ผมจำที่พี่สอนได้กลับบ้านกันเถอะ..."

บ้าน...

ผมกลับมาถึงบ้านผมก็เดินขึ้นไปบนห้องผมทันที ผมยังจำทุกอย่างได้ดี วันแรกที่เขาทำน้ำแกงหกใส่ผม วันแรกที่เขาจะอาบน้ำให้ผม วันแรกที่ผมทำเขาเกือบตาย วันแรกที่ผมได้นอนกอดเขา และวันแรกที่ผมและเขาต้องจากกัน...

"โดมๆ ลงมาทานข้าวเร็ว " พี่กี้ตะโกนเรียกผม
"ไม่หิว..."
"ทานสักหน่อยเหอะหน่าาาาา...."
"เอ๊ะ ! บอกว่าไม่ก็ไม่ไง"

ตือออ ดื้อออ ดึดด ตึ้ดๆ 

เสียงโทรศัพท์ผมเข้า ผมช็อกไปเลย เพราะว่ามีคนๆหนึ่งโทรหาผม และคนคนนั้นก็คือ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คนที่ผมนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


คนที่ผมนั้นไรเย๋อ ? ฮิฮิ ดราม่านิดหน่อย ความฟินจะตามมารับรองไม่ผิดหวังแต่จะฟินตอนไหนนี่ไม่รู้นะ อิอิ 

::ประกาศ::

     ใครที่แอดเฟสไรท์มา แต่ไรท์ยังไม่ได้รับ กรุณาส่งข้อความมาหาไรท์นะค่ะ จะได้รู้ว่าใครคือ DB Family ไรท์ไม่รับมั่วซั่วน่ะ ฮิฮิ ใครมี่แอดเฟสไรท์มาแล้ว  ใครที่ยังไม่กดถูกใจเพจ ตามลิงค์นี้ ไปกดด้วยน้าาาาาา

.
.
.
.
.
.
.
.
.

https://www.facebook.com/pages/%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%AA-The-Comedian-Thailand-2/590054321084327?fref=ts