รักได้ไหมน้องชายนุ่มนิ่ม ?

ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 17 ทำไมต้องพูดแบบนี้ ?

   ผมลืมตาตื่นเช้าขึ้นมากับอากาศที่สดใจแต่จิตใจไม่สดสวย เหมือนว่าผมไปพลัดพรากพี่ชายกับน้องชายเขาออกจากกันเลย แย่ที่สุด ผมหันมองสายมองขวา บอสไม่ได้นอนอยู่ข้างๆผม แต่บอสไปยืนมองอะไรอยู่ที่หน้าระเบียง เงียบๆ คนเดียว.....  ผมเลยเดินไปหาอย่างเบาๆ แล้วใช้มือทั้งสองข้างโอบที่เอวจากด้านหลัง บอสกระตุกตกใจ พร้อมกับพลิกตัวหันหน้ามาหาผม


  "เล่นไรเนี่ย ! ตกใจหมดเลย" บอสพูดพรางเอามือตีที่แขนผม
"ทำไมตื่นเช้าจัง ?"
"นอนไม่หลับดีกว่า...."
"ทำไมอ่ะ ?"
"รู้สึกแปลกๆ"
"กลับบ้านมั้ย ?" ผมพูดจบบอสก็มองหน้าผมแล้วพลักผมออกทันที
"พี่อย่ามาคุยกับผมดีกว่า" บอสพูดพรางหันหลังหนีผม
"โอ๋ๆ จุ้บบบบบบ ขี้งอนไปได้" ผมพูดพรางเดินเช้าไปกอดทางด้านหลังแล้วก้มไปหอมแก้ม
"ไม่ต้องมาหอมเลย :(" บอสพูดพรางพลักหน้าผมหนี
"อย่างอนเค้าสิที่รัก :)" ผมพุดพรางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
"อย่าพูดถึงบ้านอีกดิ " บอสพูดพรางตัวหันหน้ามาหาผม
"อื้มๆ ก็ได้ๆ" ผมพูดพรางขยี้หัวบอส
"สัญญา ?" บอสพูดพรางชูนิ้วก้อยขึ้นมา
"อ่าอ่าๆ สัญญาๆ" ผมเกี่ยวนิ้วก้อยกลับแล้วดึกบอสเข้ามากอด
"โอ๊ะ ! พี่นี่ทำได้ทุกทางเลยเนอะ ><" บอสพูดพรางเอามือมาตีผม
"แล้วรักมะ ?" ผมพูดพรางส่งสายตาหวานๆให้ (ไรท์//ชวนอ้วกพอพอกับนัทอ่ะ)
"ที่สุดเลยครับ ><"


   บางทีการสัญญาก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะใจในพี่อยากให้บอสได้กลับไปหาครอบครัว พี่ขอโทษนะ ที่พี่ทำตามสัญญาไม่ได้ แต่ยังไงครอบครัวของบอส เขารักบอสมากกว่าพี่แน่ๆ พี่ขอโทษนะ วันนี้แหละมั้ง ที่บอสจะได้อยู่กับพี่วันสุดท้าย พี่สัญญาว่าพี่จะคิดถึงบอสทุกวัน แม้จะไม่ได้เจอ ไม่ได้คุย หรือหลังจากนั้นอาจกลายเป็นคนแปลกหน้าเลย ก็ได้.......


"อ้าว ! ลงมาแล้วหรอว่ะ กูมารอตั้งนานแล้วเนี่ย ..." เอ่ออออออ ดี ไอ้นัทมาคงต้องบอกมันแล้วล่ะทีนี้
"เห็นกูมั้ยล้ะ เห็นแสดงว่าลง." ผมพูดทั้งๆที่กอดเอวบอสไว้อยู่
"เออ กวนจังนะ ว่าแต่บอส....น้องตาลไม่มาบ้างเลยหรอ ?" มันพูดพรางมองซ้ายมองขวา
"พี่อยากรู้จริงๆหรอ ?"
"ทำไมอ่ะ ?"
"ตาลกลับฟินแลนด์ไปแล้ว...." นัททำหน้าตาอึ้งเหมือนว่าไม่เชื่อ แต่ครานี้ต้องเชื่อล่ะว้ะ
"จริง ?"
"อืม" ผมพูดสวนไปแต่มันกลับยิ้ม แล้วเป็นบ้าอะไรของมันก็ไม่รู้
"มึงยิ้มทำไมว้ะ ?"
"ผู้หญิงคนนี้ดูอุปสรรค์เยอะว่ะ"
"พอพอกับกูอ่ะ "
"หราาาาาาาาา"


กินข้าว

"ใครทำอาหารเช้าว้ะมึง ?" นัทพูดพรางกินแต่ำม่มองหน้าผม
"สุดที่รักกู ทำไม ?"
"อร่อย ฮ่าๆๆๆ" ผมหันไปมองหน้าบอส บอสยิ้มแล้วทำหน้าตาดีใจ แต่ผมรู้ว่าในใจเขาไม่ได้อยากยิ้มเท่าไหร่หรอก ผมรู้ว่าเขาคิดถึงบ้าน ผมรู้ดี
"บอสพี่ถามไรหน่อยดิ" นั่นไงไอ้นัทมันปากว่างไม่ได้เลยหรอว่ะ 
"ครับ ?" บอสเหงยหน้าขึ้นมา แล้วทำหน้าตา งง ๆ แบบนี้อ่ะน่ารักมากกกก
"จะกลับบ้านเมื่อไหร่หรอ ?" เชดเข้ เฟ่ดเฟ่ !!! จะถามทำไมว่ะเนี่ย !!!
"ผมอิ่มแล้วนะ ผมไปข้างบนก่อนล่ะ เดี๋ยวผมลงมาล้างจานให้" บอสพูดจบพรางวางช้อนส้อมแล้วเดินขึ้นไปเลย
"กูผิดไรว้ะ ?" ไอ้นัททำหน้า งงๆ นี่มึงโง่หรือคะว้ายยยยยยยย (ควาย) ว้ะเนี่ยยย
"เต็มประตูเลยว้ะ ล้างจานด้วยไถ่โทษ" ผมพูดจบก็รีบวิ่งขึ้นไปหาบอสด้านบน ไอ้นัททำหน้า งงๆ แล้วก็เก็บจานไปไว้หลังบ้าน รับประกันเลยว่า 'มัน ไม่ ล้าง'


















บอสจะเป็นยังไงน้าาาาา ? เอาแล้วไงล่ะ ขอบคุณทุกคนมากๆน้าาาา ที่อ่านกัน มีคนทักมาใน Ask.fm เยอะมากกกก ขอบคุณทุกคนนะคร้าบบบบที่ติดตามกัน >< อยากคุยกับไรท์ได้เลยน้าาาาา ask.fm : Kaykai DB   ตอนต่อไปอยากอ่านมั้ย ? 190 ล่ะกันเนอะ มีกำใจมากมากเยย  
><