รักได้ไหมน้องชายนุ่มนิ่ม ?

ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 13 แก้ว ?

   

   หลังจากที่พวกผมรับประทานอาหารกันเสร็จ พี่เอ้ พี่แบงค์ก็ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะกัน นัทกับตาลก็นั่งมุ้งมิ้งกันอยู่ที่ โซฟา พี่กี้ก็นั่งมองไอ้สองคนนั้น ส่วนผมกับบอสน่ะหรอ ? อยู่หลังบ้านไง บอสยืนล้างจานอยู่ ผมก็เลยเดินออกมาจากห้องครัว แล้วมานั่งลงตรงข้างๆ พี่กี้
 
"โดม พี่ถามแกจริงๆจากใจ แกเป็นไรกับบอสว่ะ ?"
"พี่น้อง :)"
"อย่ามาโกหก :)"
"รู้แล้วยังจะถาม :)"
"แบงค์รู้ยัง ?" ถ้ารู้จะเอาบ้านตรงไหนร้าวก่อนครับพี่ ?
"ถ้ารู้จะรอดอ่อ ?" ผมพูดพรางทำหน้าตากวนๆใส่พี่เขา
"เห้ยยยย !!! บอกไปดิกลัวไรว่ะ ?" พี่กี้พูดพรางตบโต๊ะอย่างแรงจนไอสองคนที่มุ้งมิ้งกันหันมามอง แต่มันก็หันกลับไป
"เอาหูมา....... กลัวจะไม่ได้เจอบอสอีกอ่ะดิ !"

    ผมเดินไปหลังบ้านพร้อมกับเอาเศษอาหารไปทิ้ง ผมกำลังจะเดินไปล้างมือในขณะที่บอสก็ยืนล้างจานอยู่ ผมเลยใช้สองมือโอบจากด้านหลัง แล้วเอาคางเกยไหล่บอสไว้หน้าเราใกล้กันจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน แล้วยื่นมือไปล้างน้ำ

"ทำไรเนี่ย ? " บอสพูดพรางหันมาหาผม แล้วยิ้มให้เบาๆ
"ล้างมือไง อิอิ " ผมพูดพรางก้มไปหอมแก้ม 1 ที ในขณะที่พี่กี้ นัท ตาล หันมามองทันที 
"อุ้ย ! "

 แพล๊ง !!!!

   ตายห่าตายเหวววววว !!! บอสหันไปเจอพี่กี้ นัท ตาล ที่เดินมายืนมองแล้วบอสก็ทำแก้วตกแตกคามือเลย แต่โดนแค่ที่นิ้ว ผมตกใจมาก จนรีบดึงิ้วของบอสมาไว้ในปากของผม ผมดูดเลือดออกจนเกือบหมด แล้วผมก็ปล่อยให้บอสเอานิ้วออก

"นี่แน่ะ ! เลือดก็เลือดบอส สกปรกจะตาย ไปล้างปากเดี๋ยวนี้เลย !" บอสพูดพรางตีผมแล้วผลักผมออก
 "แหมๆ ห่วงกันจริงๆ สองคนเนี่ยยย พี่น้องหรือ แฟนเนี่......." ไอ้นัทพูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงสวรรค์ (หรอ ? ) ดังเข้ามาในหูผม 
"ใครเป็นแฟนกัน !" นั่นไง พี่แบงค์ครับพระเจ้า นัทตาลรีบวิ่งไปดักหน้า
"ผมหมายถึงรายการแฟนพันธ์แท้ ไม่มีอะไร " นัทพูดพรางยิ้มแหยๆ ให้ แล้วขยิบตาใส่พี่เอ้
"แบงค์อ่ะ ! ชอบห่วงน้องมากกว่าเค้า " ผมเอ้พูดพราง หันหน้าหนี
"โอ๋ๆ แบงค์รักเอ้นะ รักรักรักรัก <3" พี่แบงค์พูดพรางเอามือถูแขนพี่เอ้
"ถ้ารักเค้าต้องพาเค้าไปที่สวนสาธารณะ ><"
"เราเพิ่งกลับมาเองนะ จะไปทำไมอีก ?"
"ก็เค้าอยากไปอ่ะ เออได้ ไม่ไปก็ไม่ต้องไป !" พี่เอ้พูดพรางเดินหนี
"อ้ะอ้ะอ้ะ ไปก็ไป ไปไป " แล้วพี่แบงค์ก็เดินโอบพี่เอ้ ออกนอกบ้านไป และพี่เอ้ก็หันมาขยิบตาให้ผม เป็นพี่ที่น่ารักจริงๆ

 "ไปไปไป โดมไปทำแผลให้บอส เดี๋ยวพี่ล้างจานต่อกับเก็บเศษแก้วให้เอง"





  ทำแผล


  "โอ้ยยยยยยยย พี่โดม เบาเบาหน่อยยยย เจ็บ !" บอสพูดพรางดึงนิ้วหนีจากผม แผลลึกใช่ย่อยเลยนะ
"มันก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดานิ" ผมพูดพรางขมวดคิ้วใส่ !
"ก็พี่อ่ะทำ !" บอสพูดพรางหันหน้าหนีผม ผมเลยเขยิบไปนั่งใกล้ๆ แล้ววางขวดยาลง แล้วใช้มือโอบจากทางด้านหลัง แล้วกระซิบใส่หูบอส
"ก็พี่ไม่ได้ตั้งใจนิค่ะ พี่ขอโทษนะ ถ้าไม่รักไม่มานั่งทำแผลให้หรอก...." พอผมพูดจบบอสก็หันหน้ามาแล้วยิ้มพรางผลักผมออก
"แหวะ ! ทำแผลไปเลยไม่งั้นผมทำเองแล้วนะ " บอสพูดพรางยื่นนิ้วมาให้ผม

"ฮิ้วววววว !! น้อยๆหน่อยๆ ข้าวใหม่ปลามัน " นัทมันพูดพรางใช้นิ้วสกิดๆผม
"พี่นัทก็ ชอบแกล้งพี่โดมอยู่เรื่อย " น้องตาลพูดพรางหัวเราะเบาๆ 
"เงียบไปเลยสองคนอ่ะ รำคาญ !" ผมพูดพรางสบัดมือไล่ 
"คร้าบบบบบบ คุณโดมมมม "

ผมทำแผลให้บอสเสร็จก็ติดพลาสเตอร์ปิดแผลแล้วลุกขึ้น

"พี่โดมจะไปไหน ?" บอสพูดพรางจับมือผมไว้ น่ารักจริงๆ
"ไปเอาปากกา "  ผมลุกไปหยิบปากกามาแล้วนั่งลงที่เดิม บอสทำหน้า งง ๆ ประมาณว่า เอามาทำไมกัน 
"อ่ะ ! บอสเอานิ้วมา" ผมพูดพรางดึงนิ้วขิงบอสมา แล้วผมก็เขียนอะไรบางอย่างลงไป
"NumNim ? พี่เขียนไรเนี่ย " บอสอ่านพรางหันมามองหน้าของผม
"นุ่มนิ่มไง แก้มบอสนิ่มจะตาย เอาฉายานี้ไปล่ะกัน" และช่วงเวลาแห่งความสุข มักผ่านไปไวเสมอ ผมเหลือบไปเห็นพี่แบงค์เดินกลับมา

"บอส ตาล เย็นล่ะได้เวลากลับบ้าน ^^"
"เร็วจังค่ะ/ครับ" บอสกับตาลพูดพร้อมกันเหมือนนัดกันพูดเลยเฟ่ยยยยย
"ไม่เร็วหรอก ลุก พี่จะไปรอหน้าบ้าน" พี่แบงค์พูดพรางเดินออกไป แล้วบอสก็ลุกขึ้น ผมก็เลยจับมือของบอสเอาไว้
"ไม่ไปไม่ได้หรอ ?" ผมทำหน้าตาออดอ้อนใส่
"ผมจะมาหาพี่ทุกวันเลย รักนะ <3" บอสพูดพรางก้มลงมหอมแก้มของผมแล้วผมก็หอมกลับ ผมอย่างให้เขามาอยู่กับผมทุกวันจังเลย


ตกกลางคืน

"นัทกูถามจริงๆเหอะ ! มึงจริงๆจังกับน้องตาลไหมว่ะลงทุนนอนบ้านกูเนี่ย"
"ไม่เท่าไหร่ว่ะ ดูน้องเขาจะขี้อ้อนไปหน่อย แต่ช่วงแรกๆ ก็พอทนได้"
"มึงไม่รักเขาแล้วไปยุ่งกับเขาทำไม ?"
"กูไมได้พูดว่ากูไม่รัก แต่มันความรู้สึกยังไม่ถึงกับว่ารักว่ะ กูอ่ะแบดบอยอยู่แล้ว มึงเคยเห็นกูหยุดกับใครแค่คนเดียวหรอว่ะ ?"
"กูว่าน้องตาลเขาทำได้ :)"
"ไร้ สา ระ !"















 โดมบอสจะมีอุปสรรค์อีกไหม พี่แบงค์จะรู้ความจริงเมื่อไหร่ ลุ้นนะจ๊ะๆ 





::ประกาศ::

วันเสาร์ - อาทิตย์ นี้ไรท์ไม่ได้อัพนะจ้ะ เจอตอน 14 วันจันทร์นะจ้ะ คริคริ