ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10 การกลับมา
4 ปี ผ่านไป ไวแต่ไม่โกหก.....
พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่บอสจะกลับมา เชื่อมั้ยว่าผมนั่งขีดฆ่าเวลา มาจนปากกาหมึกหมด ไป 7 แท่ง เช้าวันนี้ผมรีบลงไปหาพี่กี้ แล้วก็เจอพี่แกนั่งทำเตรียมของทำอาหารอยู่
"อ้าวๆ พี่กี้ทำไรอ่ะ ?" ผมพูดพรางเดินไปที่โต๊ะอาหาร
พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่บอสจะกลับมา เชื่อมั้ยว่าผมนั่งขีดฆ่าเวลา มาจนปากกาหมึกหมด ไป 7 แท่ง เช้าวันนี้ผมรีบลงไปหาพี่กี้ แล้วก็เจอพี่แกนั่งทำเตรียมของทำอาหารอยู่
"อ้าวๆ พี่กี้ทำไรอ่ะ ?" ผมพูดพรางเดินไปที่โต๊ะอาหาร
"ทำแกงส้มน่ะ" แกงส้มที่บอสชอบ หรือว่า....
"พรุ่งนี้บอสมานี้หรอ " ผมยิ้มแก้มปริปากแทบจะฉีกถึงรูหูอยู่ล่ะ
"เพิ่งรู้หรอ ? เขามาหาก่อนหลังแรกเลยน่ะย่ะ ฮ่าๆๆๆ" หลังแรก อะไรนะ หลังแรก !!!!
"ใครมาบ้างอ่ะ. ? "
"บอส แบงค์ พี่เอ้ ตาล " ตาล ? ใครกันหรือว่า...
"ตาล ? "
"ไม่รู้สิ...คนที่บอสเจอล่ะมั้ง " คนที่บอสเจอ คนรู้ใจ หรือแฟน มันมีแค่สองอย่างเท่านั้นอ่ะ อะไรกันว่ะ ทำไมมาต้องมีมารหัวใจมาด้วย วุ้ว !!!
"อืม" ผมพูดพรางเดินออกมาหน้าบ้าน
"ไปไหนอ่ะ " พี่กี้พูดพรางลุกขึ้นยืน ดูว่าผมกำลังจะทำอะไร
"เอาจักรยานไปซ่อม" ผมพูดพรางจับจักรที่เบี้ยวไปทางนู้นที ทางนี้ที
"ซ่อมทำไม ? ร้อยวันพันปี แกไม่คิดจะเอาไปซ่อม" พี่กี้พูดพรางทำหน้า งง ประมาณแบบว่าซื้อใหม่เหอะ
" อย่ายุ่งน่ะ ผมชอบของผม แล้วก็อ่อ แค่ 4 ปี ไม่ถึง 1000 ปี ไปล่ะ"
ผมซ่อมรถจักรยานเสร็จผมก็เลยกลับมาที่บ้าน พอผมจอดจักรยาน ผมเห็นรถคันเดิม คันนั้น รถของไอ้พี่แบงค์ แสดงว่า บอสมาแล้วหรอ ? ไหนบอกพรุ่งนี้ ? ผมรีบเดินเข้าไปในบ้านผมหวังว่าจะเจอเขานั่งรอผมแต่ไม่เลย เขาไม่เหมือนก่อน เขานั่งอยู่กับพี่เอ้ พี่แบงค์ และ ผู้หญิงผมประไหล่ ใส่หมวกสีแดง รอยยิ้มของเขาน่ารักดี นี่ล่ะมั้งคือเสน่ห์ของเขา
"อ้าว ! พี่โดม สวัสดีครับ" บอสพูดพรางลุกขึ้นยืนยกมือไหว้ผม ทั้งๆที่เมื่อก่อนเขาต้องเดินมา
กอดผมสิ แต่ทำไม 4 ปี ผ่านไปเขาเป็นแบบนี้
"อื้ม " ผมพูดพรางพยักหน้าให้เขา เหมือนตามประสาคนรู้จักกันก็ไม่ปาน
"นี่ตาลครับ เป็นคนที่เจอเขาเป็นคนไทยมาเรียนต่อและยังเป็น..." บอสพูดยังไม่ทันจบ คุณก็รู้ว่าผมรีบร้อนเลยสวนทันทีเลย
"นี่แฟนหรอ ?" ผมพูดพรางยิ้มใส่ แล้วชี้ไปทางผู้หญิงคนนั้น บอสทำหน้าตาทึ่งๆ แต่ผมก็ไม่รุ้นะ ว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่กันแน่
"ไม่ใช่ค่ะ เราเป็น...." น้องตาลพูดไม่ทันจบ บอสก็เลยแทรกขึ้นมาตัดหน้าคำพูดน้องตาล
"ไม่ใช่แฟน แต่ก็มากกว่าเพื่อนนะครับ" มะ มะ มะ มากกว่าเพื่อน มันก้แฟนแหละว้ะ !
"บ้าที่สุดเลย !" ตาลพูดพรางตีแขนบอสแล้วก็ยิ้มให้กันเหมือนมีความสุขล้นหลามในใจมากกก
"ทานอาหารเถอะ เดี๋ยวเย็นหมด " พี่กี้พูดตัดบท เพราะเขาคงเห็นสีหน้าของผมที่ดูแล้วไม่พอใจมากกกแสดงออกมา
โต๊ะอาหาร
"อ่ะ ! ตาลทานนี่นะ พี่กี้เขาทำอร่อยมากมากเลย" บอสพูดพรางตักแกงส้มให้ตาล มันจะอะไรกันนักกันหนาว้ะ ! ไมกินแม่งแล้ววววว
"อิ่มล่ะนะ ไปล่ะ " ผมวางช้อนอย่างแรงทั้งๆ ที่ไม่ได้กินอะไรสักอยาก
"พี่ยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะครับ ? จะอิ่มได้ไง"บอสพูดพรางทำหน้าตางงใส่ผมเหมือนเมื่อก่อน
"ดูปาก ณิชานะค่ะ ... ยุ่ง !"
ปั้ง !
น่าเบื่อที่สุด !!!!!! โทรหาไอนัทดีกว่าว้ะ !
ตื้ด ตื้ดตื้ด ...
(ว่าไงเพื่อน...)
"เหงาว่ะ"
(เหงาได้ไง ได้ข่าวว่าหนุ่มนุ่มนิ่มของแกกลับมาแล้วไม่ใช่หรอ ?)
"ก็ใช่ แต่เขาพาแฟนมาด้วย"
(ห้ะ ! มึงอย่าทำอะไรโผงผลางไปนะ เดี๋ยวกูไปหา)
ผมเดินลงมารอไอ้นัทข้างล่าง ถามล่ะสอว่าไอ้นัทเป็นใคร เพื่อนสมัยเด็กๆ ที่ตอนนี้ก็ยังรักกันดีอยู่ ในฐานะเพื่อนอะนะ ชายหนุ่มมี เสน่ห์ หญิงมองหญิงติดแต่.....มันก็แนวเดียวกับผมอ่ะ ต่างกันตรงที่ว่ามันชอบผู้หญิง และผตกหลุมรักผู้ชาย
"อ้าว ! นัท มาได้ไง มาทานข้าวกันก่อนสิ" พี่กี้พูดพรางกวักมือเรียก ทันใดนั้นน้องตาลก็หันหน้ามามอง ผมมองหน้าไอ้นัทกับน้องตาล เหมือนมีอะไรบางอย่าง
"สวัสดีค่ะ ตาลค่ะ"
"สวัสดีครับ นัทครับ" สองคนนี้ นี่ยังไง ? แฟนบอสไม่ใช่หรอ ?
บนห้อง
"โดม น้องตาลน่ารักว้ะ !" นั่นไง มันพูดรอบที่ 100 แล้วมั้งเนี่ย !!!
"แฟนบอส..." นัทมันทำหน้า งง ๆ เหมือนมันไม่เชื่อ ในสิ่งที่ผมพูด
"ไม่จริงหรอก เขามองกูเหมือนเขาคิดอย่างที่กูคิดนะ ฮ่าๆๆ" หลง ตัว เอง ชะ มัด !
"หรออออ !!! ชอบหลงตัวเองอ่ะมึง อ่ะ "
ตุ้บ ....
ผมคุยกับนัทยังไม่ทันจบก้มีคนๆหนึ่งเปิดประตูห้องผม
"พี่นัทครับ บอสขอคุยกับพี่โดม สองคนได้มั้ย ?"
สะ สะ สะ สองคน...
สอง คน สอง คน สองคน อร้ายยยยยย มาสองคน ฮิ้ววววว
ตอนหน้าจะคุยอะไรกัน แตะเนื้อต้องตัวกันไหม นัทตาลคิดยังไงกัน มองตาก็รู้ใจนะหรอ ไม่ม้างงงงงงง >< ปล. เม้น 80 อัพตอนต่อไป คงไม่เกินใจหรอกมั้ง ? #เม้นคือกำลังใจของเค้าเลย
"อืม" ผมพูดพรางเดินออกมาหน้าบ้าน
"ไปไหนอ่ะ " พี่กี้พูดพรางลุกขึ้นยืน ดูว่าผมกำลังจะทำอะไร
"เอาจักรยานไปซ่อม" ผมพูดพรางจับจักรที่เบี้ยวไปทางนู้นที ทางนี้ที
"ซ่อมทำไม ? ร้อยวันพันปี แกไม่คิดจะเอาไปซ่อม" พี่กี้พูดพรางทำหน้า งง ประมาณแบบว่าซื้อใหม่เหอะ
" อย่ายุ่งน่ะ ผมชอบของผม แล้วก็อ่อ แค่ 4 ปี ไม่ถึง 1000 ปี ไปล่ะ"
ผมซ่อมรถจักรยานเสร็จผมก็เลยกลับมาที่บ้าน พอผมจอดจักรยาน ผมเห็นรถคันเดิม คันนั้น รถของไอ้พี่แบงค์ แสดงว่า บอสมาแล้วหรอ ? ไหนบอกพรุ่งนี้ ? ผมรีบเดินเข้าไปในบ้านผมหวังว่าจะเจอเขานั่งรอผมแต่ไม่เลย เขาไม่เหมือนก่อน เขานั่งอยู่กับพี่เอ้ พี่แบงค์ และ ผู้หญิงผมประไหล่ ใส่หมวกสีแดง รอยยิ้มของเขาน่ารักดี นี่ล่ะมั้งคือเสน่ห์ของเขา
"อ้าว ! พี่โดม สวัสดีครับ" บอสพูดพรางลุกขึ้นยืนยกมือไหว้ผม ทั้งๆที่เมื่อก่อนเขาต้องเดินมา
กอดผมสิ แต่ทำไม 4 ปี ผ่านไปเขาเป็นแบบนี้
"อื้ม " ผมพูดพรางพยักหน้าให้เขา เหมือนตามประสาคนรู้จักกันก็ไม่ปาน
"นี่ตาลครับ เป็นคนที่เจอเขาเป็นคนไทยมาเรียนต่อและยังเป็น..." บอสพูดยังไม่ทันจบ คุณก็รู้ว่าผมรีบร้อนเลยสวนทันทีเลย
"นี่แฟนหรอ ?" ผมพูดพรางยิ้มใส่ แล้วชี้ไปทางผู้หญิงคนนั้น บอสทำหน้าตาทึ่งๆ แต่ผมก็ไม่รุ้นะ ว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่กันแน่
"ไม่ใช่ค่ะ เราเป็น...." น้องตาลพูดไม่ทันจบ บอสก็เลยแทรกขึ้นมาตัดหน้าคำพูดน้องตาล
"ไม่ใช่แฟน แต่ก็มากกว่าเพื่อนนะครับ" มะ มะ มะ มากกว่าเพื่อน มันก้แฟนแหละว้ะ !
"บ้าที่สุดเลย !" ตาลพูดพรางตีแขนบอสแล้วก็ยิ้มให้กันเหมือนมีความสุขล้นหลามในใจมากกก
"ทานอาหารเถอะ เดี๋ยวเย็นหมด " พี่กี้พูดตัดบท เพราะเขาคงเห็นสีหน้าของผมที่ดูแล้วไม่พอใจมากกกแสดงออกมา
โต๊ะอาหาร
"อ่ะ ! ตาลทานนี่นะ พี่กี้เขาทำอร่อยมากมากเลย" บอสพูดพรางตักแกงส้มให้ตาล มันจะอะไรกันนักกันหนาว้ะ ! ไมกินแม่งแล้ววววว
"อิ่มล่ะนะ ไปล่ะ " ผมวางช้อนอย่างแรงทั้งๆ ที่ไม่ได้กินอะไรสักอยาก
"พี่ยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะครับ ? จะอิ่มได้ไง"บอสพูดพรางทำหน้าตางงใส่ผมเหมือนเมื่อก่อน
"ดูปาก ณิชานะค่ะ ... ยุ่ง !"
ปั้ง !
น่าเบื่อที่สุด !!!!!! โทรหาไอนัทดีกว่าว้ะ !
ตื้ด ตื้ดตื้ด ...
(ว่าไงเพื่อน...)
"เหงาว่ะ"
(เหงาได้ไง ได้ข่าวว่าหนุ่มนุ่มนิ่มของแกกลับมาแล้วไม่ใช่หรอ ?)
"ก็ใช่ แต่เขาพาแฟนมาด้วย"
(ห้ะ ! มึงอย่าทำอะไรโผงผลางไปนะ เดี๋ยวกูไปหา)
ผมเดินลงมารอไอ้นัทข้างล่าง ถามล่ะสอว่าไอ้นัทเป็นใคร เพื่อนสมัยเด็กๆ ที่ตอนนี้ก็ยังรักกันดีอยู่ ในฐานะเพื่อนอะนะ ชายหนุ่มมี เสน่ห์ หญิงมองหญิงติดแต่.....มันก็แนวเดียวกับผมอ่ะ ต่างกันตรงที่ว่ามันชอบผู้หญิง และผตกหลุมรักผู้ชาย
"อ้าว ! นัท มาได้ไง มาทานข้าวกันก่อนสิ" พี่กี้พูดพรางกวักมือเรียก ทันใดนั้นน้องตาลก็หันหน้ามามอง ผมมองหน้าไอ้นัทกับน้องตาล เหมือนมีอะไรบางอย่าง
"สวัสดีค่ะ ตาลค่ะ"
"สวัสดีครับ นัทครับ" สองคนนี้ นี่ยังไง ? แฟนบอสไม่ใช่หรอ ?
บนห้อง
"โดม น้องตาลน่ารักว้ะ !" นั่นไง มันพูดรอบที่ 100 แล้วมั้งเนี่ย !!!
"แฟนบอส..." นัทมันทำหน้า งง ๆ เหมือนมันไม่เชื่อ ในสิ่งที่ผมพูด
"ไม่จริงหรอก เขามองกูเหมือนเขาคิดอย่างที่กูคิดนะ ฮ่าๆๆ" หลง ตัว เอง ชะ มัด !
"หรออออ !!! ชอบหลงตัวเองอ่ะมึง อ่ะ "
ตุ้บ ....
ผมคุยกับนัทยังไม่ทันจบก้มีคนๆหนึ่งเปิดประตูห้องผม
"พี่นัทครับ บอสขอคุยกับพี่โดม สองคนได้มั้ย ?"
สะ สะ สะ สองคน...
สอง คน สอง คน สองคน อร้ายยยยยย มาสองคน ฮิ้ววววว
ตอนหน้าจะคุยอะไรกัน แตะเนื้อต้องตัวกันไหม นัทตาลคิดยังไงกัน มองตาก็รู้ใจนะหรอ ไม่ม้างงงงงงง >< ปล. เม้น 80 อัพตอนต่อไป คงไม่เกินใจหรอกมั้ง ? #เม้นคือกำลังใจของเค้าเลย
::ประกาศ::
ใครที่แอดเฟสไรท์มา แต่ไรท์ยังไม่ได้รับ กรุณาส่งข้อความมาหาไรท์นะค่ะ จะได้รู้ว่าใครคือ DB Family ไรท์ไม่รับมั่วซั่วน่ะ ฮิฮิ ใครมี่แอดเฟสไรท์มาแล้ว ใครที่ยังไม่กดถูกใจเพจ ตามลิงค์นี้ ไปกดด้วยน้าาาาาา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
https://www.facebook.com/pages/%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%AA-The-Comedian-Thailand-2/590054321084327?fref=ts
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น