เราจะต้องเป็นผู้สร้างตำนาน (ใช่มะ?)

ลำดับตอนที่ #1 : First day of grade 10 yeh !!

"เราจะได้อยู่ห้องเดียวกับใครน้า" ผมรำพึงกับตัวเองหลังจากที่ลงจากรถโรงเรียนแล้ว เอะแล้วทำไมโรงเรียนมันเงียบผิดปกติวะ แต่พอผมเหลือบไปดูนาฬิกา โอ้พระเจ้าช่วยตอนนี้มัน 8.30 แล้วมันเลยเวลาโฮมรูมมาตั้ง 10 นาทีแล้วหนิ พอผมรู้สึกตัวผมก็รีบวิ่งไปที่ตึกมันธยมปลายทันที

"เกรด10เกรด10อยู่ไหนน้า" ผมกำลังมองหาบอร์ดของเกรด10อยู่

"เจอแล้ว" ผมรีบมองหารายชื่อตัวเองทันที อยู่ไหนนะคิมหันต์ อัสศิกุล 

"class 10K งั้นเหรอ" พอผมหาชื่อผมเจอแล้วผมก็รีบวิ่งขึ้นไปชั้นสามของตึก
 
แต่พอผมเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นแหละ

"Hey you late"

"hahah you late haha" เสียงหลายคนตะโกนมาทางผม

"ไอ่คีย์เว้ยมานี่ๆมานั่งนี่เลยมึง" เสียงคุ้นๆเรียกชื่อผม

"มานี่ดิวะยืนทำตื๊ดไรอยู่" เสียงอย่างนี้คำพูดอย่างนี้ ไอ่ข้าวตังแน่นอน

ก่อนอื่นผมขอเเนะนำท่านผู้อ่านได้รู้จักกับเพื่อนผู้หญิงที่สนิทที่สุดของผม "ไอ่ข้าวตัง"

พอผมไปนั่งข้างมันเท่านั้นแหละ

"ไมมึงมาสายวะ"

"10นาทีเชียวนะมึง"

"รู้มะพวกกูรอมึงตั้งนาน"

เสียงคุ้นหูพูดกับผม พอผมมองไปรอบๆเท่านั้นแหละ โอ้พระเจ้าช่วยอีกรอบ นี่มันคนกลุ่มผมทั้งนั้นเลยหนิ ทั้งไอ่ข้าวตัง ไอ่เคน ไอ่ซี  ไอ่โฟน โหพวกเราอยู่รวมกลุ่มกันซะขนาดนี้มีหวังห้องแตกเเน่ๆ

"shuuu Kimhunt" ครูคนไหนนะทำไมถึงได้เรียกชื่อผมชัดจัง แต่พอผมเงยหน้าขึ้นไปเท่านั้นแหละ โอ้(เอาไรดีวะช่างมันเถอะ) มิสเคทครูประจำชั้นของผมเมื่อมีที่เเล้วนี่นา 

"how do you do miss Kate ?" ผมถามขึ้น

"I sleep early last night, so I didn't late for homeroom" เพียงเเค่นี้แหละคนทั้งก็หัวเราะผมกันใหญ่

" the van was late" ผมเถียงกลับ

"umm should I believe you 555+" ทำไมมิสเคทใจร้ายกับผมอย่างนี้ ทำให้สาวๆในห้องเห็นผมเป็นตัวตลกตั้งสองรอบเเหนะ

"ok now the new students can you introduce yourself" มิสเคทหันไปพูดกับเด็กใหม่สี่คนที่ยืนอยู่หน้าห้อง ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าไปยืนอยู่กันตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่ผมรู้คือเด็กใหม่ผมสีน้ำตาลคนนั้นน่ารักจัง เห็นทีผมจะต้องจีบซะเเล้ว

"oh shueee" ผมเอามือจับหัวตัวเองหลังจากที่โดนปากกาเขียนบอร์ดปาใส่หัว

"Kimhunt listen please" มิสเคทนั่นเองที่เป็นคนปาปากกาใส่หัวผม

"เฮ้ยไอ่คีย์คนนั้นน่ะข้าจองนะเว้ย" ไอ่ซีกระซิบข้างหูผม

"คนไหนวะ" ก็มีเด็กใหม่ยืนอยู่ตั้งสี่คนมันจะเอาคนไหนผมจะไปรู้เหรอ แต่มีผู้หญิงเเค่คนเดียวนี่หว่า อย่าบอกนะว่ามันสนใจคนเดียวกันกับผมน่ะ

"คนที่ผมสีน้ำตาลอะมึง น่ารักเป็นบ้าเลย" กำแล้วไหมละมันดันชอบคนเดียวกับผมจริงๆ แต่ผมเป็นคนรักเพื่อนเพราะฉะนั้นผมยกให้มันก็ได้ ไว้ผมไปหารุ่นน้องน่ารักๆเอาก็ได้

ผมพยักหน้าให้มันแทนคำตอบ

"Everybody stand up I will choose the position for you to sit" ผมรู้แล้วสงสัยมิสเคทต้องการที่จะจับกลุ่มพวกผมเเยกเเน่ๆ

"Oh come on miss Kate, lets us choose our own" เสียงหลายคนบ่นขึ้นมารวมทั้งตัวผมเองด้วย

"No no" มิสเคทปฏิเสธและเริ่มย้ายที่พวกเรา ผมจะได้นั่งข้างใครน้า ผมลุ้นกับตัวเองอีกรอบ

"NO way miss Kate, I don't want to sit here" ผมรีบปฏิเสธทันทีที่มิสเคทจับผมไปนั่งข้างยัยแนนนี่

"You have no choice" โธ่ๆกำเเล้วจริงๆ ใครๆก็รู้ว่ายัยแนนนี่แอบชอบผม แล้วยิ่งผมต้องไปนั่งข้างเค้า คนอื่นต้องคิดว่าผมกิ๊กกะยัยนี่แน่เลย ม่าย สเปกผมน่ะต้องน่ารัก ผิวขาว  เซ็กซี่ ตาโต และที่สำคัญต้องเป็นลูกครึ่ง แต่นี่ยัยเเนนนี่ดำก็ดำแถมยังมีแต่กระดูกถึงจะเป็นลูกครึ่งก็เถอะ เหมือนครึ่งผีครึ่งคนซะมากกว่า แล้วผมจะมีชีวิตรอดไหมเนี่ย

"ก๊ากๆๆๆๆ" เสียงเพื่อนกลุ่มผมหัวเราะกันใหญ่ ก็สมควรแล้วแหละเพราะพวกมันได้นั่งข้างคนที่ถูกใจกันหมด ไอ่ซีได้นั่งข้างสาวผมสีน้ำตาลคนนั้น ไอ่โฟนได้นั่งข้างจุนเปเพื่อนเรียนของพวกผมคนนึง ส่วนไอ่เคนกะข้าวตังได้นั่งข้างกัน ดูสิดูทำไมคนอื่นมันได้นั่งที่ดีๆกันซะขนาดนี้ แล้วผมล่ะต้องมาทรมานอยู่อย่างนี้

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"คาบเเรกเรามีไรวะ" ผมหันไปถามไอ่โฟน

"Math" มันตอบโดยที่ไม่มองผมแม้แต่น้อย เพราะสายตาของมันมัวแต่ไปจับจ้องอยู่กับบางสิ่ง บางสิ่งนั้นก็คือ

"เฮ้ยคีย์ มึงสนใจปะน้องคนนั้นอะกูรู้จัก น้องเค้าพึ่งย้ายมาอยู่เเวนเดียวกับกูด้วย" มันเชิญชวนผม แหมเพื่อนชวนทั้งทีใครล่ะจะกล้าปฏิเสธใช่มะ

"เอ่อนารักดีว่ะ ให้กูเดานะญี่ปุ่นชัว"

"ถะ..ถูกต้องนะคร๊าบไอ่เพื่อนรัก" มันพูดเสร็จก็ลากผมไปหาน้องคนนั้น แต่ผมยังไม่ทันที่จะเเนะนำตัว พวกเราสองคนก็โดนไอ่ข้าวตังลากตัวออกมาก่อน

"มึงลากพวกกูออกมาทำไม" ผมถามด้วยเสียงหน่ายๆ

"นั่นไง" มันชี้ผ่านหน้าผมไป พอผมมองตามไป โอ้นั้นน้องแก้มกิ๊กผมนี่นา

"ถ้าให้น้องเค้าเห็นมึงไปจีบคนอื่น มึงก็จบเห่ดิวะ" ขอบใจมากไอ้เพื่อนรักที่ช่วยชีวิตผมไว้

"น้องเเก้ม" ผมตะโกนเรียกจนหลายคนหันมามอง

"Kimhunt" ใครเรียกผมอีกนี่ พอผมหันกลับไปมอง ตายล่ะหว่านี่มันอาจารย์ใหญ่นี่แล้วเพื่อนผมมันหายหัวไปไหนกันหมด

"It's class time now, you suppose to go to class not talking to the girl" อาจารย์ใหญ่ฟังไทยออกตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ปีที่แล้วผมพูดไทยในห้องเรียนยังไม่ว่าผมสักคำ

"Ok ok I go now" ผมรีบวิ่งไปที่ห้องเลข